Ιβάν Ράντοβιτς
| Ιβάν Ράντοβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 22 Ιουνίου 1894[1][2][3] Βρσατς[4] |
| Θάνατος | 14 Αυγούστου 1973[3] Βελιγράδι[4] |
| Τόπος ταφής | Νέο Κοιμητήριο Βελιγραδίου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Αυστροουγγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[5] |
| Σπουδές | Ουγγρικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών (1917–1919) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κριτικός τέχνης αντισφαιριστής[3] ζωγράφος[3] |
| Εργοδότης | Royal Art School in Belgrade |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Μίλοραντ Ράντοβιτς |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιβάν Ράντοβιτς, (κυριλλικό αλφάβητο: Иван Радовић), (22 Ιουνίου 1894, Βρσατς – 14 Αυγούστου 1973, Βελιγράδι) ήταν Γιουγκοσλάβος πρωταθλητής της αντισφαίρισης και ζωγράφος Σερβικής καταγωγής[6][7].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ράντοβιτς αποφοίτησε από το κολέγιο δασκάλων στο Σόμπορ, όπου τελείωσε ως δάσκαλος σχεδίου. Πήγε στη Βουδαπέστη για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Ουγγρικό πανεπιστήμιο καλών τεχνών. Παρακολούθησε την τάξη του Ούγγρου ζωγράφου Ίστβαν Ρέτι (István Réti)[7]. Πέρασε τα φοιτητικά του χρόνια στην Ουγγαρία μεταξύ 1917 και 1920[8]. Στη συνέχεια πέρασε το σχολικό έτος 1921 κάνοντας επισκέψεις στο Μόναχο, την Πράγα και τη Βενετία, τέλος παρέμεινε στην Πράγα και στο Παρίσι. Μετακόμισε στο Βελιγράδι το 1927. Δίδαξε σε σχολείο στο Στάνισιτς. Στη συνέχεια δίδαξε στο γυμνάσιο Θηλέων του Σόμπορ. Το 1929 οργάνωσε την τρίτη του έκθεση στο Pavilion of Arts του Βελιγραδίου, με την ονομασία "Cvijeta Zuzorić"[7].
Ο Ραντόβιτς στρατολογήθηκε στον Βασιλικό Γιουγκοσλαβικό στρατό τον Απρίλιο του 1941, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου πολέμου. Αιχμαλωτίστηκε, κρατήθηκε φυλακισμένος και μεταφέρθηκε σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Απελευθερώθηκε λίγο πριν το τέλος του πολέμου. Ο Ράντοβιτς έγινε μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών το 1970. Πέθανε το 1973 και θάφτηκε στο νεκροταφείο Novo Groblje του Βελιγραδίου[7].
Καριέρα στην αντισφαίριση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1929 συμμετείχε στο Εθνικό Πρωτάθλημα που έγινε στο Ζάγκρεμπ. Την ίδια χρονιά κατατάχθηκε τρίτος πίσω από τον Φράνιο Σέφερ και τον Κρεσιμίρ Φρίντριχ. Έτσι προσκλήθηκε στην ομάδα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας για το κύπελλο Ντέιβις και ταξίδεψε στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει την Ελλάδα. Η ομάδα της Γιουγκοσλαβίας έχασε και ο Ραντόβιτς ήταν στους αγώνες εφεδρικός παίκτης[7]. Το 1930 η γιουγκοσλαβική ομάδα έπαιξε εντός έδρας με τη Σουηδία και γιόρτασε την πρώτη της νίκη στο Κύπελλο. Ο Ραντόβιτς κέρδισε και στο διπλό, με συνεργάτη τον Σέφερ. Αποσύρθηκε από την ομάδα μετά τον επόμενο αγώνα με την Ισπανία, στην οποία νικήθηκε στο διπλό[7].
Ο Ραντόβιτς εκπροσώπησε τη χώρα του για άλλη μια φορά σε φιλικό αγώνα με την Ουγγαρία στο Σέγκεντ τον Ιούνιο του 1930. Η ομάδα απαρτιζόταν από τον ίδιο και τον Σέφερ όπου έχασαε και στους δύο αγώνες που έδωσε. Τον Οκτώβριο έγινε πρωταθλητής Γιουγκοσλαβίας στο διπλό με συμπαίκτη τον Σέφερ[9]. Ο ίδιος και ο Σέφερ συναντήθηκαν και στον τελικό του μικτού, όπου ο τελευταίος συνεργάστηκε με την Lili Schräger και νίκησε το δίδυμο Ράντοβιτς και Magda Baumgarten[9]. Το 1931 ο Ράντοβιτς έφτασε στο διπλό στον ημιτελικό του διεθνούς τουρνουά του Βαλκανικού κυπέλλου που έγινε στο στο Βελιγράδι[10].
Στυλ ζωγραφικής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τέχνη του Ράντοβιτς περιγράφεται ως «επινοητική των έργων του Ανρί Ρουσσώ, του Γκωγκέν και του Σαγκάλ όπου πέρασε από διάφορα στάδια, τα οποία επικαλύπτονταν συχνά ως παράλληλη έρευνα, από τον στοχαστικό ορθολογισμό μέχρι το συναισθηματικό, ενστικτώδες και παράλογο»[6]. Οι δύο κύριες εποχές του είναι το νεοκλασικό στυλ το 1922-1926 και το αφηρημένο στυλ μεταξύ 1923-1924[6]. Έχει επηρεαστεί έντονα από την ενετική αναγέννηση και τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Η ζωγραφική του Ράντοβιτς χαρακτηρίζεται από "ιώδη και πρασινοκίτρινα χρώματα, με βαθμιαίο αποχρωματισμό, με την εισαγωγή νέων και παλαιών θεμάτων με διαφορετικό τρόπο: πορτρέτα, εσωτερικούς χώρους, γυμνά, νεκρή φύση και τοπία" [6].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00148083. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 2,0 2,1 Jean-Pierre Delarge: (Γαλλικά) Le Delarge. Gründ, Jean-Pierre Delarge. Παρίσι. 2001. 11037_artiste_RADOVIC_Ivan. ISBN-13 978-2-7000-3055-6. ISBN-10 2-7000-3055-9.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /164016. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 4,0 4,1 Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ CONOR.SI. 164008291.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 The Pavle Beljanski Memorial Collection website.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Šoškić 2012, σελίδες 258-261.
- ↑ Hungarian University of Fine Arts database.
- ↑ 9,0 9,1 Tennisz és Golf II/19–20, p.387.
- ↑ Tennisz és Golf III/10, p.174.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Šoškić, Čedomir (2012). Тениски савез Србије Тенис без граници 1922–2012. [Tennis Association of Serbia, Tennis without borders 1922-2012] (PDF). tennispress.rs (στα Σερβικά). Belgrade, Serbia: Tennis Association of Serbia. σελίδες 258–261. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2013.
- «Ivan Radović». pavle-beljanski.museum. Novi Sad, Serbia: The Pavle Beljanski Memorial Collection. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2013. (Αγγλικά)
- «A Magyar Képzőművészeti Egyetem hallgatói 1871-től a mai napig» [The Hungarian Academy of Fine Arts students from 1871 to the present day]. mke.hu (στα Ουγγρικά). Budapest, Hungary: Hungarian University of Fine Arts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2013.
- Béla Kehrling, επιμ. (15 May 1931). «Külföldi hírek» (στα Ουγγρικά) (PDF). Tennisz és Golf (Budapest, Hungary: Egyesült Kő-, Könyvnyomda. Könyv- és Lapkiadó Rt.) III (10): 174. http://epa.oszk.hu/02100/02127/00045/pdf/EPA02127_tennis_es_golf_1931_3_010.pdf. Ανακτήθηκε στις 28 December 2013.
- Béla Kehrling, επιμ. (15 May 1931). «Belgrádi tenniszélet és Belgrádi "Bob" Club nemzetközi teniszversenye» (στα Ουγγρικά) (PDF). Tennisz és Golf (Budapest, Hungary: Egyesült Kő-, Könyvnyomda. Könyv- és Lapkiadó Rt.) III (10): 174. http://epa.oszk.hu/02100/02127/00045/pdf/EPA02127_tennis_es_golf_1931_3_010.pdf. Ανακτήθηκε στις 28 December 2013.
- Béla Kehrling, επιμ. (28 June 1930). «Jugoszlávia—Magyarország 3:2» (στα Ουγγρικά) (PDF). Tennisz és Golf (Budapest, Hungary: Bethlen Gábor írod. és Nyomdai Rt) II (12): 225. http://epa.oszk.hu/02100/02127/00027/pdf/EPA02127_tennis_es_golf_1930_2_012.pdf. Ανακτήθηκε στις 19 July 2013.
- Béla Kehrling, επιμ. (22 October 1930). «Belgrádi Verseny» (στα Ουγγρικά) (PDF). Tennisz és Golf (Budapest, Hungary: Bethlen Gábor Irod. és Nyomdai R.T.) II (19–20): 387. http://epa.oszk.hu/02100/02127/00034/pdf/EPA02127_tennis_es_golf_1930_2_019_20.pdf. Ανακτήθηκε στις 6 July 2013.