Ιεροκήρυκας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ιεροκήρυκας σύμφωνα με τη θρησκεία ονομάζεται αυτός που κηρύσσει από τον άμβωνα το θείο λόγο και τα ηθικά καθήκοντα του ανθρώπου.
Κατά την αρχαιότητα ήταν ένας από τους λειτουργούς των ελευσίνιων μυστηρίων. Καταγόταν, σύμφωνα με τη μυθολογία, από τον Ερμή (που ήταν κήρυκας των θεών) και από μία κόρη του Κέκροπα, ή από τον Κήρυκα, το γιο του Ευμόλπου.
Στην ορθόδοξη Εκκλησία, ο ιεροκήρυκας σε μια μητρόπολη είναι αυτός που κηρύσσει τον θείο λόγο, κάνει κηρύγματα και ομιλίες. Ο ιεροκήρυκας συνήθως είναι άγαμος κληρικός, όπως αρχιμανδρίτης ή βοηθός επισκόπου ή και τιτουλάριος μητροπολίτης.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γενική Ελληνική και Παγκόσμια ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ, τόμος 7, Εκδόσεις Δομική, σελ. 225
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Θρησκεία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |