Ικάριος ο Λακεδαιμόνιος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ικάριος ο Λακεδαιμόνιος | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Περίβοια Ἀστερόδεια Πολυκάστη Δωροδόχη |
| Τέκνα | Πηνελόπη[1] Θόας[1] Περίλαος Ιφθίμη Ἀμάσιχος Φαληρεύς Φερεµµελίας Ἀλυζεύς[1] Θόων Δαμάσιππος Ἰμεύσιμος Ἀλήτης Λευκάδιος Λαοδίκη |
| Γονείς | Οίβαλος[2][3] και Περιήρης[4][3] και Γοργοφόνη[4][3] και Βάτεια[2][3] |
| Αδέλφια | Αφαρέας Τυνδάρεως Λεύκιππος (γιος του Περιήρη) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μυθικός βασιλιάς της Σπάρτης |
Ο Ικάριος ο Λακεδαιμόνιος ήταν γιος του Περιήρους ή του Οιβάλου, βασιλιά της Σπάρτης, και της Γοργοφόνης, κόρης του Περσέα. Από τον πατέρα του ήταν απόγονος του ήρωα Λακεδαίμονα. Αδέλφια του Ικάριου ήταν οι Αφαρέας, Λεύκιππος και Τυνδάρεως. Ανάμεσα στα παιδιά του Ικαρίου ήταν και η Πηνελόπη, δηλαδή ο Ικάριος υπήρξε πεθερός του Οδυσσέα.
Ο Ικάριος και ο Τυνδάρεως εκδιώχθηκαν από τον ετεροθαλή αδελφό τους Ιπποκόωντα, οπότε κατέφυγαν στην Πλευρώνα, στο ανάκτορο του Θεστίου, όπου παρέμειναν και τον βοήθησαν να αντιμετωπίσει τους γείτονες εχθρούς του. Αργότερα, ο Ηρακλής σκότωσε τον Ιπποκόωντα και τους γιούς του, και επανέφερε τον Τυνδάρεω στον θρόνο της Σπάρτης. Σύμφωνα με την επικρατέστερη παράδοση, ο Ικάριος παρέμεινε στην Ακαρνανία, όπου πήρε ως σύζυγό του την Πολυκάστη, κόρη του Λυγαίου, και απέκτησαν τρία παιδιά: την Πηνελόπη, τον Αλυζέα και τον Λευκάδιο. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Ικάριος επέστρεψε στη Σπάρτη μαζί με τον αδελφό του και νυμφεύθηκε μια Ναϊάδα, την Περίβοια, αποκτώντας μαζί της 6 παιδιά: την Πηνελόπη (και πάλι), τον Θόαντα, τον Δαμάσιππο, τον Αλήτη, τον Περίλεω και τον Ικεύσιμο.
Για τη μονάκριβη κόρη του, την Πηνελόπη, ο Ικάριος διοργάνωσε αγώνες δρόμου και την πάντρεψε με τον νικητή, τον Οδυσσέα. Το πιθανότερο όμως είναι ότι ο Οδυσσέας είχε πάει στη Σπάρτη ως μνηστήρας της Ωραίας Ελένης και, όταν είδε το πλήθος των άλλων μνηστήρων της, σκέφθηκε να διαλέξει κάποια άλλη για σύζυγο αντί να έχει να αναμετρηθεί με τόσους άλλους. Πήρε λοιπόν την υπόσχεση από τον Τυνδάρεω ότι θα μεσολαβούσε για την Πηνελόπη, ενώ ο Οδυσσέας με την εξυπνάδα του θα του έλεγε ποια λύση έπρεπε να δώσει στο ζήτημα των μνηστήρων της Ελένης. Μετά τον γάμο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, ο Ικάριος ζήτησε να μείνει κοντά τους. Ο Οδυσσέας αρνήθηκε και ο Ικάριος, επιμένοντας, άρχισε να τρέχει πίσω από το άρμα με το οποίο το ανδρόγυνο έφευγε για την Ιθάκη, παρακαλώντας την Πηνελόπη να κατεβεί και να γυρίσει πίσω. Τελικά ο Οδυσσέας χάνοντας την υπομονή του στάθηκε σε ένα σημείο που απείχε τριάντα στάδια από τη Σπάρτη και ζήτησε από την Πηνελόπη να επιλέξει ανάμεσα σε αυτόν και στον πατέρα της. Η Πηνελόπη αισθάνθηκε ντροπή και σε απάντηση σκέπασε με ένα πέπλο το πρόσωπό της, υπονοώντας με αυτό ότι ήθελε να ακολουθήσει τον σύζυγό της αλλά ντρεπόταν να το πει στον πατέρα της. Τότε ο Ικάριος κατάλαβε την επιθυμία της και υπεχώρησε. Αργότερα, στο μέρος όπου έγινε αυτό το περιστατικό, ο Ικάριος ανέγειρε ιερό ή άγαλμα της θεάς Αιδούς (= ντροπής), της τροφού της θεάς Αθηνάς.
Μία καθαρά τοπική παράδοση των Λακεδαιμονίων αναφέρει ότι ο Ικάριος συμμάχησε με τον άλλοτε εχθρό του, τον Ιπποκόωντα, και έδιωξαν μαζί τον Τυνδάρεω από τη Σπάρτη.
Στο Μουσείο του Βερολίνου βρίσκεται αγγείο με παράσταση του Ικάριου, έργο του αγγειοπλάστη του 5ου αιώνα π.Χ. Ιέρωνα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969