Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιπολίτ Μπελανζέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιπολίτ Μπελανζέ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Hippolyte Bellangé (Γαλλικά)
Γέννηση17  Ιανουαρίου 1800[1][2][3]
πρώην 6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
Θάνατος10  Απριλίου 1866[1][2][3]
Παρίσι
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο της Μονμάρτρης
ΚατοικίαΠαρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5]
Ιδιότηταζωγράφος[6], σκιτσογράφος, χαράκτης, λιθογράφος και έφορος
ΤέκναEugène Bellangé[7]
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία και έργο ιστορικής θεματολογίας
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (2  Ιουλίου 1861)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιπολίτ Μπελανζέ (Joseph Louis Hippolyte Bellangé, 1800-1866) ήταν Γάλλος ζωγράφος και λιθογράφος του 19ου αιώνα. Έμεινε γνωστός κυρίως για τις απεικονίσεις πολεμικών σκηνών.

Γεννήθηκε το 1800 στο Παρίσι και σε ηλικία 16 ετών έγινε δεκτός στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του Αντουάν-Ζαν Γκρο όπου συνδέθηκε με τον Νικολά-Τουσσαίν Σαρλέ (Nicolas-Toussaint Charlet). Κατά την πρώτη περίοδο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας ασχολήθηκε κυρίως με τη λιθογραφία ενώ αρκετά από τα έργα κυκλοφόρησαν σε ετήσια λευκώματα από το 1823 μέχρι το 1835. Το 1834 βραβεύτηκε με το Σταυρό του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής για τη λιθογραφία του Ο Ναπολέων κατά την επιστροφή του από την Έλβα. Το 1836 τοποθετήθηκε διευθυντής στο μουσείο της Ρουέν όπου παρέμεινε ως το 1853. Από εκείνη τη χρονιά εγκαταλείπει σταδιακά τη χαρακτική και επικεντρώνεται στη ζωγραφική γνωρίζοντας σημαντική επιτυχία. Πέθανε το 1866 στις Βερσαλίες.[8]

Το έργο του Μπελανζέ περιλαμβάνει πάνω από 250 πίνακες, 1200 σχέδια και υδατογραφίες και έναν σημαντικό αριθμό λιθογραφιών. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει πολεμικές σκηνές καθώς και θέματα εμπνευσμένα από διάφορα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα.[8]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 124724694. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Hippolyte Bellangé» (Ολλανδικά) 6198.
  3. 3,0 3,1 «Joseph Louis Hippolyte Bellangé» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00015570. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. Archives de Paris. archives.paris.fr/arkotheque/visionneuse/visionneuse.php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDItMTQiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NTtzOjQ6InJlZjIiO2k6Nzc0NTk7czoxNjoidmlzaW9ubmV1c2VfaHRtbCI7YjoxO3M6MjE6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWxfbW9kZSI7czo0OiJwcm9kIjt9#uielem_move=0%2C0&uielem_islocked=0&uielem_zoom=38&uielem_brightness=0&uielem_contrast=0&uielem_isinverted=0&uielem_rotate=F. Ανακτήθηκε στις 14  Φεβρουαρίου 2024. σελ. 75.
  5. (Ολλανδικά) RKDartists. 6198. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2020.
  6. The Fine Art Archive. 111967. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  7. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 3  Απριλίου 2018. 500015839. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  8. 8,0 8,1 Η Ελληνική Επανάσταση ο Ντελακρουά και οι Γάλλοι ζωγράφοι. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. 1997. σελ. 244. ISBN 960-7791-00-2.