Ισότοπα του μολυβδένιου
Εμφάνιση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Υπάρχουν 35 γνωστά ισότοπα του μολυβδένιου (Mo) με ατομικές μάζες από 83 έως 117, καθώς και τέσσερα μετασταθή πυρηνικά ισομερή. Επτά ισότοπα είναι φυσικά, με ατομικές μάζες 92, 94, 95, 96, 97, 98, και 100. Από αυτά τα φυσικά ισότοπα, 5 είναι σταθερά με ατομικές μάζες από 94 έως 98. Όλα τα άλλα ασταθή ισότοπα του μολυβδένιου μεταπίπτουν σε ισότοπα του νιόβιου, τεχνήτιου και ρουθήνιου.
Τα 92Mo και 100Μο είναι τα μόνα φυσικά ισότοπα που δεν είναι σταθερά. Το 100Μο έχει ημιζωή περίπου 1019 χρόνια και διασπάται με β-διάσπαση σε 100Ru. To 98Mo είναι το πιο κοινό ισότοπο και αποτελεί το 24.14 % όλου του φυσικού μολυβδένιου. Τα ισότοπα του Mo με μάζες από 111 έως 117 έχουν ημιζωές περίπου 15 μs.
Σύμβολο νουκλιδίου |
Z(p) | N(n) | Ισοτοπική μάζα(u) |
Χρόνος ημιζωής | Πυρηνικό spin |
Συμμετοχή στο φυσικό στοιχείο (Κλάσμα mole) |
Εύρος φυσικής διακύμανσης (Κλάσμα mole) |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ενέργεια διέγερσης | |||||||
83Mo | 42 | 41 | 82.94874(54)# | 23(19) ms [6(+30-3) ms] | 3/2-# | ||
84Mo | 42 | 42 | 83.94009(43)# | 3.8(9) ms [3.7(+10-8) s] | 0+ | ||
85Mo | 42 | 43 | 84.93655(30)# | 3.2(2) s | (1/2-)# | ||
86Mo | 42 | 44 | 85.93070(47) | 19.6(11) s | 0+ | ||
87Mo | 42 | 45 | 86.92733(24) | 14.05(23) s | 7/2+# | ||
88Mo | 42 | 46 | 87.921953(22) | 8.0(2) min | 0+ | ||
89Mo | 42 | 47 | 88.919480(17) | 2.11(10) min | (9/2+) | ||
89mMo | 387.5(2) keV | 190(15) ms | (1/2-) | ||||
90Mo | 42 | 48 | 89.913937(7) | 5.56(9) h | 0+ | ||
90mMo | 2874.73(15) keV | 1.12(5) µs | 8+# | ||||
91Mo | 42 | 49 | 90.911750(12) | 15.49(1) min | 9/2+ | ||
91mMo | 653.01(9) keV | 64.6(6) s | 1/2- | ||||
92Mo | 42 | 50 | 91.906811(4) | ΣΤΑΘΕΡΟ [>190E+18 a] | 0+ | 0.1477(31) | |
92mMo | 2760.46(16) keV | 190(3) ns | 8+ | ||||
93Mo | 42 | 51 | 92.906813(4) | 4.0(8)E+3 a | 5/2+ | ||
93mMo | 2424.89(3) keV | 6.85(7) h | 21/2+ | ||||
94Mo | 42 | 52 | 93.9050883(21) | ΣΤΑΘΕΡΟ | 0+ | 0.0923(10) | |
95Mo | 42 | 53 | 94.9058421(21) | ΣΤΑΘΕΡΟ | 5/2+ | 0.1590(9) | |
96Mo | 42 | 54 | 95.9046795(21) | ΣΤΑΘΕΡΟ | 0+ | 0.1668(1) | |
97Mo | 42 | 55 | 96.9060215(21) | ΣΤΑΘΕΡΟ | 5/2+ | 0.0956(5) | |
98Mo | 42 | 56 | 97.9054082(21) | ΣΤΑΘΕΡΟ (TDB) [>100E+12 a] | 0+ | 0.2419(26) | |
99Mo | 42 | 57 | 98.9077119(21) | 2.7489(6) d | 1/2+ | ||
99m1Mo | 97.785(3) keV | 15.5(2) µs | 5/2+ | ||||
99m2Mo | 684.5(4) keV | 0.76(6) µs | 11/2- | ||||
100Mo | 42 | 58 | 99.907477(6) | 8.5(5)E+18 a | 0+ | 0.0967(20) | |
101Mo | 42 | 59 | 100.910347(6) | 14.61(3) min | 1/2+ | ||
102Mo | 42 | 60 | 101.910297(22) | 11.3(2) min | 0+ | ||
103Mo | 42 | 61 | 102.91321(7) | 67.5(15) s | (3/2+) | ||
104Mo | 42 | 62 | 103.91376(6) | 60(2) s | 0+ | ||
105Mo | 42 | 63 | 104.91697(8) | 35.6(16) s | (5/2-) | ||
106Mo | 42 | 64 | 105.918137(19) | 8.73(12) s | 0+ | ||
107Mo | 42 | 65 | 106.92169(17) | 3.5(5) s | (7/2-) | ||
107mMo | 66.3(2) keV | 470(30) ns | (5/2-) | ||||
108Mo | 42 | 66 | 107.92345(21)# | 1.09(2) s | 0+ | ||
109Mo | 42 | 67 | 108.92781(32)# | 0.53(6) s | (7/2-)# | ||
110Mo | 42 | 68 | 109.92973(43)# | 0.27(1) s | 0+ | ||
111Mo | 42 | 69 | 110.93441(43)# | 200# ms [>300 ns] | |||
112Mo | 42 | 70 | 111.93684(64)# | 150# ms [>300 ns] | 0+ | ||
113Mo | 42 | 71 | 112.94188(64)# | 100# ms [>300 ns] | |||
114Mo | 42 | 72 | 113.94492(75)# | 80# ms [>300 ns] | 0+ | ||
115Mo | 42 | 73 | 114.95029(86)# | 60# ms [>300 ns] |
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οι τιμές που σημειώνονται με # δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένες από πειραματικά δεδομένα, αλλά προέρχονται, τουλάχιστον εν μέρει, από θεωρητικά μοντέλα. Αμφίβολες τιμές spin είναι κλεισμένες σε παρενθέσεις.
- Οι αβεβαιότητες δίνονται επίσης σε παρενθέσεις, αφορώντας στα τελευταία ψηφία. Οι τιμές της αβεβαιότητας αναφέρονται στην φυσική διαφοροποίηση, εκτός από την ισοτοπική σύνθεση και την χαρακτηρισμένη ως πρότυπη ατομική μάζα από την IUPAC, που αυξάνουν τις αβεβαιότητες.
- Οι συντομογραφίες χρόνων ημιζωής (t1/2) σημαίνουν : a = χρόνια, d = μέρες, min = λεπτά, s = δευτερόλεπτα, 1 ms = 10-3 s, 1 μs = 10-6 s, 1 ns = 10-9 s.
- Ο εκθέτης m (ή m2, κλπ.), αναφέρεται σε πυρηνικό ισομερές του συγκεκριμένου ισοτόπου.