Ιωάννης Λιμπιδάριος
| Ιωάννης Λιμπιδάριος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | άρχων στρατιωτικός |
Ο Ιωάννης Λιμπιδάριος ή Λιβαδάριος, ήταν βυζαντινός αξιωματούχος του 14ου αιώνα.
Ο Ιωάννης ήταν υπάλληλος ή δούλος του άρχων της Αίμου Νικηφόρου Β΄ και αρχηγός του στόλου του [1]. Όταν ο Νικηφόρος το 1355 στάλθηκε στην Θεσσαλία να αντιμετωπίσει τους Σέρβους μερίδα του λαού της πόλης εξεγέρθηκε και ο Λιβαδάριος τέθηκε επικεφαλής της εξέγερσης[1].
Ο Λιβαδάριος συνέλαβε τους αντιπάλους του, άλλους φυλάκισε , θανάτωσε ή εξόρισε και αυτοανακηρύχθηκε άρχων της πόλης[1]. Η γυναίκα του Νικηφόρου Μαρία Καντακουζηνή και λίγοι υποστηρικτές του Νικηφόρου κλείστηκαν στην ακρόπολη του κάστρου όπου έπειτα από διαπραγματεύσεις ο Λιμπαδάριος τους άφησε να φύγουν με πλοίο[2].