Ιωάννης Σιγισμούνδος Ζαπόλυα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιωάννης Σιγισμούνδος Ζαπόλυα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7 Ιουλίου 1540[1] Βούδα |
| Θάνατος | 14 Μαρτίου 1571 Άλμπα Ιούλια |
| Τόπος ταφής | καθεδρικός ναός του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Άλμπα Ιούλια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας (1570-1711) |
| Θρησκεία | Ουνιταριανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | οργανίστας πολιτικός μονάρχης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | politician before the emergence of political parties |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ιωάννης Ζαπόλυα[2] και Ισαβέλλα Γιαγκελλόνων[2] |
| Οικογένεια | Zápolya family |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Prince of Transylvania (1556–1571)[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωάννης Σιγισμούνδος, ουγγρ. János Zsigmond Zápolya/Szapolyai (7 Ιουλίου 1540 - 14 Μαρτίου 1571) από τον Οίκο των Ζαπόλυα, έγινε, ως Ιωάννης Β΄, βασιλιάς της Ουγγαρίας (1540-51, 56-70), σε αντίθεση πρώτα με τον Φερδινάνδο Α΄ της Γερμανίας και μετά με τον Μαξιμιλιανό Β΄, γιο του προηγουμένου. Επίσης έγινε πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας και δούκας του Οπόλε & Ρατσίμπους.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν το μόνο τέκνο του Ιωάννη της Ουγγαρίας & βοεβόντε της Τρανσυλβανίας και της Ισαβέλλας των Γιαγκελλόνων, κόρης του Σιγισμούνδου Α΄ της Πολωνίας-Λιθουανίας.
Ο πατέρας του Ιωάννης Α΄ έγινε βασιλιάς μερών της Ουγγαρίας με την υποστήριξη του Σουλεϊμάν Α΄ σουλτάνου των Οθωμανών, ενώ στις υπόλοιπες ήταν ο Φερδινάνδος Α΄ των Αψβούργων, που επίσης αξίωνε την Ουγγαρία. Οι δύο βασιλείς κατέληξαν σε συμφωνία ειρήνης το 1538, όπου έπειτα από το τέλος του Ιωάννη Α΄, αναγνωριζόταν το δικαίωμα του Φερδινάνδου Α΄ να επανενώσει την Ουγγαρία. Όμως τον Μάρτιο του 1540 γεννήθηκε ο Ιωάννης-Σιγισμούνδος και ο Ιωάννης Α΄ στην επιθανάτιο κλίνη του τον Ιούλιο του 1540 κληροδότησε το βασίλειο στον 4 μηνών γιο του. Οι αφοσιωμένοι υποστηρικτές του Ιωάννη Α΄ εξέλεξαν το βρέφος ως βασιλιά, αν και αυτό δεν στέφθηκε με το ιερό στέμμα της Ουγγαρίας.
Ο Ιωάννης Β΄ δεν νυμφεύτηκε. Ήταν το τελευταίο μέλος του Οίκου των Ζαπόλυα. Με τη διαθήκη του βεβαίωσε το δικαίωμα της Συνέλευσης (Dieta) να εκλέξει νέο μονάρχη. Οι αντιπρόσωποι των τριών εθνών εξέλεξαν τον Στέφανο Μπάτορυ, που υιοθέτησε τον τίτλο του βοϊβόντε της Τρανσυλβανίας. Ο Γκασπάρ Μπέκες αντιτέθηκε στην εκλογή και υποστήριξε τον Μαξιμιλιανό Β΄, αλλά νικήθηκε στον εμφύλιο πόλεμο και έτσι ο Μπάτορυ παγίωσε την εξουσία του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 135868157. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ «Magyar életrajzi lexikon». (Ουγγρικά) Magyar életrajzi lexikon. Akadémiai Kiadó. Βουδαπέστη. 1967. ABC06879/06970. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Barta, Gábor; Granasztói, György (1981). "A három részre szakadt ország és a török kiűzése (1526–1605)". In Benda, Kálmán; Péter, Katalin (eds.). Magyarország történeti kronológiája, II: 1526–1848 [Historical Chronology of Hungary, Volume I: 1526–1848] (in Hungarian). Akadémiai Kiadó. pp. 361–430. ISBN 963-05-2662-X.
- Cartledge, Bryan (2011). The Will to Survive: A History of Hungary. C. Hurst & Co. ISBN 978-1-84904-112-6.
- Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3.