Ιωάννης ντε Σωντερόν
| Ιωάννης ντε Σωντερόν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1294 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Ιωάννης Σωντερόν, γαλλ.: Jean de Chauderon, (απεβ. 1294), ήταν Γαλλικής καταγωγής ευγενής του πριγκιπάτου της Αχαΐας, βαρόνος της Εσταμίρας και μεγάλος Κοντόσταυλος του πριγκιπάτου. Είναι ένα από τα ηρωικά πρόσωπα που αναφέρονται στο μυθιστόρημα του Άγγελου Τερζάκη "Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ"[1].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Γοδεφρείδου Σωντερόν πρώτου βαρόνου της Εσταμίρας και μεγάλου Κοντοσταύλου του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ο Γοδεφρείδος καταγόταν από την Καμπανία και η βαρονία του αποτελείτο από 12 φέουδα.
Όπως πολλοί ευγενείς της Αχαΐας, πέρασε πολύ καιρό στην Αυλή του Κάρολο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού βασιλιά της Σικελίας, ενεργώντας ως ένας σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ της Αχαΐας και της Νάπολης. έλαβε γαίες στην Ιταλία από τον βασιλιά, που του εμπιστεύθηκε σημαντικές διπλωματικές αποστολές. Όταν ο Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος επρόκειτο να αποβιώσει, τον διόρισε ως βάιλο, ώσπου ο Κάρολος Α΄ να αποφασίσει. Είχε διορισθεί το 1278 για έναν χρόνο βάιλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας από τον Καρολο Α΄. Κατείχε και το στρατιωτικό αξίωμα του Μεγάλου Κοντόσταυλου της Ρωμανίας και του Πρωτοστράτορα[2].
Το 1292 ή 1293 μετέβη σε διπλωματική αποστολή στη Βυζαντινή Αυλή της Κωνσταντινούπολης μαζί με τον Γοδεφρείδο του Ωλναί με σκοπό να λάβει πίσω το κάστρο της Καλαμάτας, το οποίο λίγο πριν είχε καταληφθεί από τοπικούς Σλάβους και είχε παραδοθεί στον Βυζαντινό κυβερνήτη του Μυστρά. Η πρεσβεία έλαβε (μόνο) προφορική υπόσχεση, χάρη στη μεσολάβηση του πρέσβη των Καπετιδών-Ανζού στην Κωνσταντινούπολη. Όμως ο Αυτοκράτορας έστειλε εντολές στον κυβερνήτη του Μυστρά να μην παραδώσει το κάστρο. Τελικά με την παρέμβαση τοπικών Ελλήνων αρχόντων, η Καλαμάτα παραδόθηκε στο πριγκιπάτο της Αχαΐας.
Σύμφωνα με την Αραγωνική έκδοση του χρονικού κατάκτησης του Μορέως, (η Ελληνική και η Γαλλική έκδοση τον αγνοούν) ο Σωντερόν είχε 22 τιμάρια και μία βαρωνία στα σημερινά σύνορα των νομών Αχαΐας και Ηλείας και κάστρο που το έχτισε ο ίδιος το σημερινό Στάμιρον. Ήταν νυμφευμένος με τη Γουλιέλμα Ορσίνι, αλλά δεν απέκτησαν παιδιά και το κάστρο αναφέρεται ότι πέρασε στα χέρια της Βαρωνίας της Χαλανδρίτσας. Ο Ένγκιλμπερτ Λήντερκερκε, σύζυγος της αδελφής του, τον διαδέχθηκε ως μέγας Κοντόσταυλος.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Γουλιέλμα Ορσίνι, κόρη του Ριχάρδου Α΄ παλατινού κόμη της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Juan Fernández de Heredia, Alfred Morel -Fatio, Libro de los fechos et conquistas del principado de la Morea compilado por comandamiento de Don, Imprimerie Jules -Guillaume Fick 1885, (Αραγωνικό Χρονικό)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Άγγελος Τερζάκης, Η Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ[νεκρός σύνδεσμος], έκδοση πέμπτη, Αθήναι , Βιβλιοπωλείο της Εστίας Ι.Δ. Κολάρου
- ↑ Nicholas Cheetham. Mediaeval Greece. New Haven: Yale University Press, 1981. p. 95