Ιωσήφ Ράκοτσι
| Ιωσήφ Ράκοτσι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Αυγούστου 1700 Βιέννη |
| Θάνατος | 10 Νοεμβρίου 1738[1] Chervena voda[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | politician before the emergence of political parties |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Mária Erzsébet Rákóczi |
| Γονείς | Φραγκίσκος Β΄ Ράκοζι και Καρλόττα Αμαλία της Έσσης-Βάνφριντ |
| Αδέλφια | György Rákóczi |
| Οικογένεια | Οίκος των Ράκοτσι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δούκας (από 1734) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωσήφ, ουγγρ.: Joseph Rákóczi (17 Αυγούστου 1700 – 10 Νοεμβρίου 1738) από τον Οίκο των Ράκοτσι, ήταν ο δεύτερος γιος του Φραγκίσκου Α΄ και της Καρλόττας Αμαλίας της Έσσης-Βάνφηλντ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1700 στη Βιέννη στην οικογένεια του Φραγκίσκου Β΄ και της ΚΑρλόττας Αμαλίας της Έσσης-Βάνφηλντ. Εκείνη την εποχή, ο πατέρας του ήταν φυλακισμένος στο φρούριο Βήνερ Νόιστατ (νότια της Βιέννης) με κατηγορίες για αλληλογραφία με τη Γαλλία, για υποστήριξη της υπόθεσης της ουγγρικής ανεξαρτησίας. Όταν ο Φραγκίσκος Β' κατάφερε να δραπετεύσει από τη φυλακή και κατέφυγε στην Πολωνία, οι δύο γιοι του, Ιωσήφ και Γεώργιος, έμειναν στη Βιέννη και ανατράφηκαν ως μέλη της γερμανικής αριστοκρατίας, πιστά στον αυτοκράτορα της Γερμανίας. Έλαβε μάλιστα τον τίτλο του μαρκήσιου του Αγίου Μάρκου ως μια από τις προσπάθειες να τον χωρίσουν από την οικογένεια και το παρελθόν του.
Το 1734 ο πατέρας του τού απένειμε τον τίτλο του δούκα του Mουνκάτς. Εκείνη την εποχή, ο Φραγκίσκος Β΄ βρισκόταν εξόριστος στη Ροντοστό (Ραιδεστό) με την προστασία του Οθωμανού σουλτάνου Μαχμούντ Α΄. Αφού έλαβε τον τίτλο, ο Ιωσήφ διέφυγε από τη Βιέννη και ταξίδευσε στη Ρώμη, τη Νάπολη, το Παρίσι και τη Μαδρίτη.
Μετά το τέλος τού Φραγκίσκου Β΄, ο Ιωσήφ ήρθε στο Ραιδεστό μετά από πρόσκληση των εξόριστων συντρόφων τού πατέρα του ως νόμιμος κληρονόμος. Το καλοκαίρι του 1737 ξεκίνησε πόλεμος μεταξύ της Αυστρίας και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και ο Σουλτάνος αναγνώρισε τον Ιωσήφ ως υποψήφιο πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας. Ωστόσο οι οθωμανικές δυνάμεις ηττήθηκαν, και στις 10 Νοεμβρίου 1738 ο Ιωσήφ απεβίωσε στην Τσερβένα Βόντα (τώρα στη Βουλγαρία). [2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 PIM authority. PIM115523. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Литературен свят » История брой 39 април 2012 » УНГАРСКИ ПРИНЦ УМИРА В РУСЕНСКО СЕЛО».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα József Rákóczi στο Wikimedia Commons- Η ζωή του
- Βιογραφίες των μελών της οικογένειας Rakoczi