Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάιλ Χάινς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάιλ Χάινς
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΚάιλ Τέρελ Χάινς
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση2 Σεπτεμβρίου 1986 (1986-09-02) (38 ετών)
Νιου Τζέρσεϊ, ΗΠΑ
Ύψος1,98 μ.
ΚολέγιοΓκρίνσμπορο Σπάρτανς (2004 - 2008)
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2008 / -
Αθλ. καριέρα2008 - 2024
ΘέσηΣέντερ / Πάουερ Φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
2008 - 2010 0 Βερολί Κρεμόνα
2010 - 2011 0 Μπρόζε Μπάμπεργκ
2011 - 2013 0 Ολυμπιακός
2013 - 2020 0 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
2020 - 2024 0 Αρμάνι Μιλάνο

Ο Κάιλ Τέρελ Χάινς (Νιου Τζέρσεϊ, 2 Σεπτεμβρίου 1986) είναι Αμερικανός πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Έχει ύψος 1,98 μ. και αγωνιζόταν τόσο ως πάουερ φόργουορντ, όσο και ως σέντερ.

Αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους undersized σέντερ στην Ευρώπη, έχοντας κατακτήσει μεταξύ άλλων τέσσερις φορές την Ευρωλίγκα, το βραβείο Καλύτερου Αμυντικού της διοργάνωσης τρεις φορές (2016, 2018, 2022), ενώ αποτελεί μέλος της καλύτερης ομάδα της Ευρωλίγκα για την δεκαετία 2010-2020.[1]

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάιλ Χάινς έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στο λύκειο Τίμπερ Κρίκ, από το οποίο αποφοίτησε το 2004. Την τετραετία 2004-08 αγωνίστηκε με την κολεγιακή ομάδα του πανεπιστημίου Γκρίνσμπορο Σπάρτανς. Την τετραετία 2004-08 αγωνίστηκε με την κολεγιακή ομάδα του πανεπιστημίου Γκρίνσμπορο Σπάρτανς. Το 2008, σε ηλικία 22 ετών, ο Κάιλ Χάινς αποφάσισε να αφήσει την Αμερική και να ταξιδέψει στην Ευρώπη, με προορισμό τη Βερόλι Μπάσκετ. Στην Ιταλική ομάδα παρέμεινε μέχρι και το 2010 έχοντας καταφέρει να κατακτήσει δύο Κύπελλα Καλαθοσφαίρισης Β' Κατηγορίας Ιταλίας. Το καλοκαίρι του 2010, ο Χάινς πήρε μεταγραφή για τη Μπρόζε Μπάμπεργκ, στην οποία παρέμεινε για μόλις μία σεζόν. Με τη γερμανική ομάδα κατέκτησε το Πρωτάθλημα αλλά και το Κύπελλο Γερμανίας για την περίοδο 2010-11.

Στις 22 Ιουλίου 2011, ο Χάινς ανακοινώθηκε επίσημα από τον Ολυμπιακό Πειραιώς[2] στον οποίο παρέμεινε για δύο χρόνια. Με την ελληνική ομάδα κατάφερε να κατακτήσει ένα Πρωτάθλημα Ελλάδος (2012) καθώς και δύο Πρωταθλήματα Ευρώπης (2012 και 2013). Το καλοκαίρι του 2013, η ΚΑΕ Ολυμπιακός έκανε πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου του Χάινς με τον ίδιο ωστόσο να μην αποδέχεται την πρόταση της διοίκησης, καθώς αποφάσισε να αφήσει την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό και να ταξιδέψει στη Ρωσία για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.[3]

Το 2015 ανανέωσε το συμβόλαιο του μέχρι το 2017.[4] Το 2016, κατέκτησε για τρίτη φορά την Ευρωλίγκα και επίσης βραβεύτηκε ως ο Καλύτερος Αμυντικός της διοργάνωσης.[5] Το 2017 ανανέωσε με την ομάδα της Ρωσίας για δυο ακόμα χρόνια (2019),[6] ενώ κατέκτησε τέταρτη φορά την VTB Λίγκα και έφτασε στο Final-4 της Κωνσταντινούπολης. Το 2018 έφτασε στο Final-4 της Ευρωλίγκα ξανά. Ο ίδιος βγήκε για δεύτερη φορά στην καριέρα του καλύτερος αμυντικός της διοργάνωσης.[7] Επίσης κατέκτησε για πέμπτη φορά την VTB Λίγκα.[8] Τη σεζόν 2018/19 καθιερώθηκε ως αρχηγός της ΤΣΣΚΑ.[9] Τον Μάιο του 2019 κατέκτησε την τέταρτη Ευρωλίγκα της καριέρας του.[10] Τον Ιούνιο αναδείχτηκε για έκτη φορά πρωταθλητής στην VTB Λίγκα, νικώντας στους τελικούς την Χίμκι 3-0.[11] Στις 18 Ιουνίου 2019 ανανέωσε το συμβόλαιό του για τα επόμενα 2 χρόνια (1+1).[12] Στις 4 Δεκεμβρίου 2019, ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκα στη δεκαετία 2010-20.[13] Στις 11 Μαρτίου 2020, ανακοινώθηκε ότι αποτελεί τελικά μέρος της καλύτερης ομάδας της Ευρωλίγκα για την δεκαετία 2010-20.[14] Στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας παρέμεινε για επτά χρόνια, κερδίζοντας οκτώ τίτλους.

Στις 3 Ιουνίου 2020, ανακοινώθηκε η διετής συμφωνία του με την ιταλική Αρμάνι Μιλάνο.[15]

Στις 12 Αυγούστου 2020, ανακοινώθηκε από την Ευρωλίγκα ότι αποτελεί μέλος της κορυφαίας δεκάδας (ομάδας) του Ολυμπιακού στη δεκαετία 2010-2020, όντας τρίτος σε ψήφους του κοινού με ποσοστό 88.38%.[16] Στις 13 Αυγούστου 2020, ανακοινώθηκε από την Ευρωλίγκα ότι αποτελεί μέλος της κορυφαίας δεκάδας (ομάδας) και της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στη δεκαετία 2010-2020, όντας πρώτος σε ψήφους του κοινού με ποσοστό 91.40%.[17]

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2020, κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο με την Αρμάνι Μιλάνο, νικώντας στον τελικό του Σούπερ Καπ την Βίρτους Μπολόνια 75-68, ενώ ο ίδιος πέτυχε 9 πόντους.[18] Στις 14 Ιανουαρίου 2021, έγινε ο πρώτος Αμερικανός ο οποίος έφτασε τις 300 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα και ο έβδομος συνολικά στην διοργάνωση.[19] Στις 14 Φεβρουαρίου 2021, κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας, αφού η Μιλάνο κέρδισε με 87-59 την Πέζαρο.[20] Στις 5 Μαρτίου έφτασε τις 250 τάπες στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα και πέρασε στην δεύτερη θέση στην ιστορική λίστα της διοργάνωσης.[21] Τον Μάιο με την πρόκριση της Μιλάνο στο Final Four, έγινε ο παίκτης με τις περισσότερες συνεχόμενες παρουσίες (εννέα) στην τελική φάση της διοργάνωσης.[22] Στις 30 Μαΐου κατέκτησε την τρίτη θέση στο Final Four της Κολωνίας, νικώντας στον μικρό τελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας 83-73.[23] Ο ίδιος έγινε ο παίκτης με τις περισσότερες τάπες στην ιστορία των Final Four, φτάνοντας τις 16 σε 18 αγώνες.[24] Μετά το τέλος της Ευρωλίγκα, η Ένωση Παικτών ψήφισε τον Χάινς ως τον πιο αξιοσέβαστο παίκτη της διοργάνωσης για την σεζόν 2020-21.[25] Στις 8 Ιουνίου κατέκτησε το βραβείο καλύτερου αμυντικού στο Πρωτάθλημα Ιταλίας.[26] Στις 28 Οκτωβρίου 2021, έγινε ο 5ος παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκα με τουλάχιστον 1.500 ριμπάουντ στην καριέρα του.[27] Στις 8 Φεβρουαρίου 2022, έγινε ο παίκτης με τα περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκα, έχοντας 706.[28] Στις 20 Φεβρουαρίου 2022, κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας, αφού η Μιλάνο κέρδισε στον τελικό την Τορτόνα 78-61.[29] Στις 29 Μαρτίου στην αναμέτρηση με την Μπάγερν Μονάχου, έφτασε τους 3.000 πόντους στην Ευρωλίγκα, όντας ο εντέκατος αθλητής που φτάνει αυτό το επίτευγμα.[30] Στις 10 Μαίου, αναδείχθηκε ο κορυφαίος αμυντικός για τη σεζόν 2021/22 στην Ευρωλίγκα, για τρίτη φορά στην καριέρα του.[31] Την σεζόν αυτή με την φανέλα της Αρμάνι, σε περίπου 23 λεπτά συμμετοχής μέτρησε 8 πόντους με 5.3 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ, 0.7 κλεψίματα και 0.7 μπλοκ. Στις 18 Ιουνίου 2022, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ιταλίας, αφού η Μιλάνο νίκησε στη σειρά των τελικών την Βίρτους Μπολόνια 4-2.[32] Στις 20 Ιουνίου, ανανέωσε το συμβόλαιό του για ακόμα μια σεζόν με την ιταλική ομάδα.[33] Στις 23 Ιουνίου 2023, κατέκτησε για δεύτερη φορά το Πρωτάθλημα Ιταλίας κόντρα στην Βίρτους Μπολόνια νικώντας με 4-3 στη σειρά των τελικών.[34] Στις 6 Ιουλίου 2023, ανανέωσε το συμβόλαιό του για ακόμα έναν χρόνο.[35] Στις 17 Οκτωβρίου 2023 κόντρα στον Ολυμπιακό, έφτασε τις 393 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα και με αυτόν τον τρόπο πάτησε στην κορυφή της λίστας, ξεπερνώντας τον Παούλιους Γιανκούνας.[36] Στις 16 Νοεμβρίου 2023, έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκα που έφτασε τις 400 συμμετοχές.[37] Στις 15 Δεκεμβρίου 2023 κόντρα στην Μπαρτσελόνα, έγινε ο 2ος ριμπάουντερ όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα, φτάνοντας τα 1.803 ριμπάουντ σε 405 αγώνες (μ.ό. 4.5), ξεπερνώντας τον Φελίπε Ρέγες που είχε 1.799.[38] Στις 13 Ιουνίου 2024, κατέκτησε το ιταλικό πρωτάθλημα αφού η Μιλάνο νίκησε στους εγχώριους τελικούς την Βίρτους Μπολόνια 3-1.[39]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2024, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από τη δράση, βάζοντας τίτλους τέλους σε μία σπουδαία καριέρα στα παρκέ, σε ηλικία 38 ετών.[40]

Τίτλοι-Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομαδικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κρεμόνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 2x Κύπελλα Β' Κατηγορίας Ιταλίας: (2009, 2010)

Μπρόζε Μπάμπεργκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολυμπιακός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΤΣΣΚΑ Μόσχας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρμάνι Μιλάνο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • MVP Β' Κατηγορίας Ιταλίας: (2009)
  • MVP των τελικών του γερμανικού πρωταθλήματος: (2011)
  • MVP του γερμανικού All-Star Game: (2011)
  • MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα: (2η αγωνιστική play off, 2015/16)
  • Καλύτερη ομάδα παικτών στη δεκαετία 2010-2020 στην Ευρωλίγκα: (2020)
  • 3x Καλύτερος Αμυντικός στην Ευρωλίγκα: (2016, 2018, 2022)
  • Πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της Ευρωλίγκα
  • Καλύτερος Αμυντικός στο Πρωτάθλημα Ρωσίας: (2016)
  • Καλύτερος Αμυντικός στο Πρωτάθλημα Ιταλίας: (2021)
  • Hall of Fame της VTB Λίγκα: (2021)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Κάιλ Χάινς: Φινάλε σε μία υπέρλαμπρη καριέρα!». Eurohoops. 4 Σεπτεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2024. 
  2. ↑ Newsit.gr. «Ανακοίνωσε Χάινς ο Ολυμπιακός». newsit.gr. http://www.newsit.gr/athlitika/Anakoinose-Xains-o-Olympiakos/88178. Ανακτήθηκε στις 2017-06-16. 
  3. ↑ «Στην ΤΣΣΚΑ κι «επισήμως» ο Χάινς!». http://www.gazzetta.gr/basketball/article/519387/stin-tsska-ki-episimos-o-hains. Ανακτήθηκε στις 2017-06-16. 
  4. ↑ «Στην ΤΣΣΚΑ για δύο ακόμη χρόνια ο Χάινς» (στα αγγλικά). Contra.gr. http://www.contra.gr/Basketball/Europe/cskamoskva/sthn-tsska-gia-duo-akomh-xronia-o-xains.3533169.html. Ανακτήθηκε στις 2017-06-16. 
  5. ↑ «Καλύτερος αμυντικός ο Χάινς!». Eurohoops. 4 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ Team, Onsports. «Έριξε… άγκυρα ο Χάινς (photo)». Onsports.gr. http://www.onsports.gr/basket/euroleague/story/569637/tsska-mosxas-erixe-agkyra-o-xains. Ανακτήθηκε στις 2017-06-16. 
  7. ↑ «Ευρωλίγκα: Αμυντικός της χρονιάς ο Κάιλ Χάινς, δεύτερος ο Νικ Καλάθης! (pic, video) | Eurohoops». Eurohoops. 2018-05-09. https://www.eurohoops.net/el/euroleague-el-2/671519/evroligka-amintikos-tis-chronias-o-kail-chains-defteros-o-nik-kalathis-pic-video/. Ανακτήθηκε στις 2018-05-09. 
  8. ↑ in.gr (10 Ιουνίου 2018). «Ο Ιτούδης νίκησε τον Μπαρτζώκα - Πρωταθλήτρια Ρωσίας η ΤΣΣΚΑ Μόσχας». in.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  9. ↑ «Αρχηγός της ΤΣΣΚΑ Μόσχας ο Χάινς!». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  10. ↑ «Τέταρτη Euroleague για τον Χάινς». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2019. 
  11. ↑ «Χίμκι-ΤΣΣΚΑ 62-80: Πρωταθλητής της VTB o Δημήτρης Ιτούδης!». Eurohoops. 10 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2019. 
  12. ↑ «ΤΣΣΚΑ: Ανακοίνωσε την ανανέωση του Κάιλ Χάινς!». Eurohoops. 18 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2019. 
  13. ↑ Team, Onsports (4 Δεκεμβρίου 2019). «Euroleague: Ο Χάινς υποψήφιος για την ομάδα της 10ετίας (video)». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020. 
  14. ↑ «Κάιλ Χάινς: Ο πρώτος της ομάδας της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα! (Video, Pic)». Eurohoops. 10 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  15. ↑ «Επίσημα ο Χάινς στην Αρμάνι Μιλάνο! (vid)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2020. 
  16. ↑ «Ολυμπιακός: Με Πρίντεζη, Σπανούλη, Σλούκα και Παπαλουκά η ομάδα της δεκαετίας». Eurohoops. 12 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2020. 
  17. ↑ «ΤΣΣΚΑ: Γεμάτη αστέρια η All Decade Team των Ρώσων (video)». Eurohoops. 13 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2020. 
  18. ↑ «Αρμάνι - Βίρτους 75 - 68: Ο Σέρχι χάρισε το Σούπερ Καπ στο Μιλάνο». Eurohoops. 20 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020. 
  19. ↑ Ιαν 2021 16:35, Επιμέλεια: Νίκος Μαστρογιαννόπουλος Δημοσίευση: 15. «Ο Χάινς έγινε ο πρώτος Αμερικανός με 300 συμμετοχές στην EuroLeague». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2021. 
  20. ↑ «Αρμάνι - Πέζαρο 87-59: Πήρε το κύπελλο περπατώντας». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2021. 
  21. ↑ «Κάιλ Χάινς: Έφτασε τα 250 μπλοκ στη EuroLeague! (vid & πίνακας)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2021. 
  22. ↑ «Ο Κάιλ Χάινς είναι ένας και μοναδικός… και με τη βούλα». Eurohoops. 5 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  23. ↑ «Μιλάνο: Αποχαιρέτισε με νίκη το Final Four της Κολωνίας κόντρα στην τέταρτη ΤΣΣΚΑ (videos)». Eurohoops. 30 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  24. ↑ «Κάιλ Χάινς: ΚΑΝΕΙΣ άλλος περισσότερα μπλοκς στην ιστορία των Final Fours». Eurohoops. 30 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  25. ↑ Team, Allstarbasket (8 Ιουνίου 2021). «ELPA: Ο Κάιλ Χάινς πιο αξιοσέβαστος παίκτης της Euroleague (pic)». AllStar Basket. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  26. ↑ newsroom, sport-fm. «Καλύτερος αμυντικός του ιταλικού πρωταθλήματος ο Χάινς, MVP ο Τόνουτ». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  27. ↑ «Κάιλ Χάινς: Έγινε ο 5ος παίκτης που έφτασε τα 1.500 ριμπάουντ στην EuroLeague | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2021. 
  28. ↑ «Ο Κάιλ Χάινς ρέκορντμαν στην ιστορία της EuroLeague». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2022. 
  29. ↑ «Μιλάνο: Back to back Κυπελλούχος Ιταλίας με κορυφαίο Μέλι!». Eurohoops. 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2022. 
  30. ↑ «Έφτασε τους 3.000 πόντους ο Χάινς». in.gr. 30 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2022. 
  31. ↑ «EuroLeague: Κορυφαίος αμυντικός της σεζόν ο Κάιλ Χάινς (vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  32. ↑ «Αρμάνι Μιλάνο - Βίρτους Μπολόνια 81-64: Επιστροφή στον θρόνο για τους Λομβαρδούς | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  33. ↑ «Αρμάνι: Επίσημη η παραμονή του Κάιλ Χάινς | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  34. ↑ «Αρμάνι: Αφεντικό στην Ιταλία, νικώντας στο Game 7 τη Βίρτους για το back-to-back! (videos)». Eurohoops. 23 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2023. 
  35. ↑ «Η Αρμάνι ανανέωσε το συμβόλαιο του Χάινς». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2023. 
  36. ↑ «Χάινς: Έγραψε ιστορία, πρώτος σε συμμετοχές στη Euroleague | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023. 
  37. ↑ Sportal.gr (17 Νοεμβρίου 2023). «Ο Κάιλ Χάινς τα έχει... 400!». Sportal.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  38. ↑ «Κάιλ Χάινς: "Σκαρφάλωσε" στη 2η θέση των ριμπάουντερ όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα!». Eurohoops. 16 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 
  39. ↑ «Αρμάνι Μιλάνο: Διαστημικός Μίροτιτς "σάρωσε" τη Βίρτους και την έστεψε ΞΑΝΑ πρωταθλήτρια». Eurohoops. 13 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2024. 
  40. ↑ «Ο Κάιλ Χάινς ανακοίνωσε το 'αντίο' του στα παρκέ». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2024. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κάιλ_Χάινς&oldid=10727870"