Κάρολος Γ΄ της Σαβοΐας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κάρολος Γ΄ | |
---|---|
Δούκας της Σαβοΐας | |
Περίοδος | 1504 - 1553 |
Προκάτοχος | Φιλιβέρτος Β΄ |
Διάδοχος | Εμμανουήλ Φιλιβέρτος |
Γέννηση | 10 Οκτωβρίου 1486 Σαζεΐ-συρ-Άιν, Σαβοΐα |
Θάνατος | 17 Αυγούστου 1553 (ετών 66) Βερσέλι, Πεδεμόντιο |
Σύζυγος | Βεατρίκη των Αβίς |
Επίγονοι | Εμμανουήλ-Φιλιβέρτος |
Οίκος | Σαβοΐας |
Πατέρας | Φίλιππος Β΄ |
Μητέρα | Κλωντίν ντε Μπρος |
Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Κάρολος Γ΄ (Charles II, 10 Οκτωβρίου 1486 - 17 Αυγούστου 1553) ήταν δούκας της Σαβοΐας (1504-1553). Ήταν ο δευτερότοκος υιός του Φιλίππου Β΄ δούκα της Σαβοΐας και της δεύτερης συζύγου του Κλωντίν ντε Μπρος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βαπτίσθηκε με το όνομα του εξαδέλφου του Καρόλου Α΄ που αργότερα έγινε δούκας της Σαβοΐας. Ο ίδιος ήταν δευτερότοκος και ο πατέρας του τριτότοκος, έτσι δεν αναμενόταν να γίνει δούκας της Σαβοΐας. Το 1496 απροσδόκητα ο πατέρας του διαδέχθηκε τον Κάρολο Β΄ δούκα της Σαβοΐας, υιό του Καρόλου Α΄. Ο Φίλιππος Β΄, ως υιός της Άννας Πουατιέ-Λουζινιάν κληρονόμου του βασιλείου της Κύπρου και ως αδελφός του Λουδοβίκου συζύγου της Καρλόττας Πουατιέ-Λουζινιάν βασίλισσας της Κύπρου, διεκδικούσε το βασίλειο της Κύπρου. Διεκδικούσε και τους τίτλους του βασιλείου της Ιερουσαλήμ και του βασιλείου της Μικράς Αρμενίας, αλλά αυτοί μπορούσαν να κληροδοτηθούν και σε θήλυ απόγονο, έτσι πήγαν πρώτα στην κόρη του Καρόλου Α΄, τη Γιολάντα-Λουΐζα και έπειτα στην αδελφή του Καρόλου Α΄, την Άννα. Ο Φίλιππος Β΄, για να αποκτήσουν οι απόγονοί του τους τίτλους, είχε παντρέψει τη Γιολάντα-Λουίζα με τον πρώτο υιό του Φιλιβέρτο Β΄, δυστυχώς όμως και οι δύο απεβίωσαν ενωρίς (12 και 24 ετών αντίστοιχα) χωρίς απογόνους. Ωστόσο οι δούκες της Σαβοΐας συνέχιζαν να φέρουν και τους τίτλους αυτούς.
Το 1497 διαδέχθηκε τον Φίλιππο Β΄ ο πρωτότοκος Φιλιβέρτος Β΄, αλλά απεβίωσε αιφνίδια το 1504 και έτσι ο Κάρολος Γ΄ τον διαδέχθηκε στα 18 έτη του. Κατέβαλε το 1519 την αντίσταση του πατριώτη Φιλιμπέρτου Μπερθελιέ, εχθρού της Σαβοΐας, που επιζητούσε την ανεξαρτησία της Γενεύης. Αλλά οι ταραχές μεταξύ καθολικών και προτεσταντών συνεχιζόταν στη Γενεύη. Ο Κάρολος Γ΄ φυλάκισε έναν ακόμη πατριώτη το 1530, τον Φρανσουά Μπονιβάρντ, γεγονός που ενέπνευσε τον λόρδο Βύρωνα στο ποίημα ο αιχμάλωτος του Σιγιόν. Επιτέθηκε αιφνιδιαστικά το 1534 αλλά ο στρατός του νικήθηκε και οπισθοχώρησε. Το 1535 έκανε δεύτερη πολιορκία της Γενεύης, αλλά η βοήθεια από τη Βέρνη έκανε πάλι το στρατό του να ηττηθεί.
Όταν οι Αψβούργοι συναγωνιζόταν τη Γαλλία για την υπεροχή στην Ευρώπη, ο δούκας της Σαβοΐας πήρε το μέρος των πρώτων· τότε ο Φραγκίσκος Α΄ Βαλουά εισέβαλε στη Σαβοΐα το 1536 και κατέλαβε σχεδόν όλο το δουκάτο. Ο Κάρολος Γ΄ πέρασε τα υπόλοιπα 17 έτη εξόριστος, στηριζόμενος στην επιείκεια των συγγενών του. Όταν το 1553 απεβίωσε, τον διαδέχθηκε το μόνο τέκνο του, ο Εμμανουήλ Φιλιβέρτος της Σαβοΐας.
Το 1713 οι βασιλείς της Ισπανίας και της Γαλλίας για να πείσουν τον Βίκτορα-Αμεδαίο Β΄, 5ο απόγονο του Καρόλου Γ΄, να ανταλλάξει τη Σικελία με τη Σαρδηνία, αποποιήθηκαν των διεκδικήσεών τους επί της Κύπρου, Ιερουσαλήμ και Μικράς Αρμενίας και αναγνώρισαν το δικαίωμά του επί των βασιλείων αυτών. Ωστόσο η νόμιμη διαδοχή για το βασίλειο της Ιερουσαλήμ και της Μικράς Αρμενίας ήταν στην αδελφή του Καρόλου Α΄, την Άννα Σαβοΐας και στην κόρη της Καρλόττα Τραστάμαρα, από την οποίο το κληροδότησε η κόρη της Άννα ντε Λαβάλ και αυτή στον πρώτο υιό της Λουδοβίκο Γ΄ ντε λα Τρεμοΐγ δούκα του Θουάρ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1521 νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη των Αβίς, κόρη του Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας και είχε τέκνα:
- Εμμανουήλ-Φιλιβέρτος 1528-1580, διάδοχος του πατέρα του.
- Λουδοβίκος 1523-1536, απεβ. 13 ετών.
- Αικατερίνη 1529-1536, απεβ. 7 ετών.
- Αδριανός 1522-1523, Μαρία 1530-1531, Ισαβέλλα 1532-1533, Τζοβάννι 1537-1538, απεβίωσαν ενός έτους.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Καρόλου Γ΄ της Σαβοΐας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- John Roger Paas, The German Political Broadsheet, 1600–1700: 1600–1615, (Otto Harrassowitz, 1985), 67.
- Michael Mallett and Christine Shaw, The Italian Wars, 1494–1559, (Pearson Educational Limited, 2012), 230-231.