Κάστρο της Οσάκα
Κάστρο της Οσάκα | |
---|---|
大坂城 | |
![]() | |
Είδος | ιαπωνικό κάστρο |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°41′14″N 135°31′33″E |
Διοικητική υπαγωγή | Ōsaka-jō |
Τοποθεσία | Osaka Castle Park |
Χώρα | Ιαπωνία |
Έναρξη κατασκευής | 1583 |
Κατεδάφιση | 1868 |
Ιδιοκτήτης | Τογιοτόμι Χιντεγιόσι |
Υλικά | ξύλο |
Χρηματοδότης | Τογιοτόμι Χιντεγιόσι |
Βραβεία | 100 Landscapes of Heisei |
Προστασία | σημαντικό πολιτιστικό αγαθό της Ιαπωνίας, ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας (από 1953)[1] και Special Historic Site (από 1955)[1] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
![]() | |
δεδομένα (π) |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Osakajo_ramparts_and_moat.jpg/220px-Osakajo_ramparts_and_moat.jpg)
Το Κάστρο της Οσάκα (ιαπων. 大坂城 ή 大阪城) είναι φρούριο στο Διαμέρισμα Τσούο-κου της πόλεως Οσάκα της Ιαπωνίας. Το κάστρο είναι ένα από τα γνωστότερα κτίσματα σε όλη τη χώρα και διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση της Ιαπωνίας κατά τον 16ο αιώνα (περίοδος Αζούτσι-Μομογιάμα).[2]
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κάστρο της Οσάκα βρίσκεται σε μια έκταση γης περίπου χιλίων στρεμμάτων. Είναι κτισμένο επάνω σε δύο υπερυψωμένες βάσεις και στηρίζεται από τείχη κατασκευασμένα από κομμένη πέτρα με την ιαπωνική αντισεισμική τεχνική γκομπουζούμι (με βότσαλα αντί συνδετικού υλικού), τα οποία υψώνονται πάνω από μία τάφρο. Το οχυρό έχει ύψος πέντε ορόφων από την εξωτερική πλευρά και οκτώ ορόφων από την εσωτερική. Περιβάλλεται από μια σειρά αμυντικών οχυρώσεων. Το όλο κάστρο έχει δύο τάφρους: μία εσωτερική και μία εξωτερική. Η εσωτερική τάφρος αποτελείται από δύο μέρη: την υγρή στη βορειοανατολική πλευρά και την ξηρή στη νοτιοδυτική πλευρά. Η εξωτερική τάφρος περιβάλλει ολόκληρο το κάστρο και καθορίζει το εξώτατο όριό του. Αποτελείται από 4 ξεχωριστούς τομείς που γέμιζαν με νερό, με τον κάθε τομέα να αντιστοιχεί σε μία από τις βασικές διευθύνσεις του ορίζοντα.
Τα κτίσματα του Κάστρου καλύπτουν περίπου 61.000 τετραγωνικά μέτρα. Υπάρχουν οι εξής 13 δομές που έχουν ανακηρυχθεί «σημαντικά πολιτιστικά στοιχεία» από το ιαπωνικό κράτος[3]:
- Πύλη Οτεμόν
- Πύλη Σακούρα-μον
- Πυργίσκος Ιτσιμπάν-γιαγκούρα
- Πυργίσκος Ινούι-γιαγκούρα
- Πυργίσκος Ροκουμπάν-γιαγκούρα
- Πυργίσκος Σένγκαν
- Πυργίσκος Ταμόν
- Φρέαρ Κινμεϊσούι
- Αποθήκη Κίνζο
- Πυριτιδαποθήκη Ενσογκούρα
- Τρία τμήματα τείχους ντομπέι (με λάσπη και σοβά ως συνδετικά υλικά) γύρω από την Πύλη Οτεμόν
Εκτός αυτών, υπάρχουν μερικοί μεγάλιθοι στο Κάστρο, όπως ο λεγόμενος «Βράχος του Χταποδιού». Η εξωτερική τάφρος έχει γεφυρώσεις σε δύο φρουρούμενα σημεία: την Πύλη Αογιαμόν (στα βορειοανατολικά) και την Πύλη Οτεμόν (στα νοτιοδυτικά).
Ανάμεσα στην εξωτερική και την εσωτερική τάφρο υπάρχουν τα εξής: τα υπολείμματα του Πυργίσκου Φουσίμι γιαγκούρα, η Πυριτιδαποθήκη Ενσογκούρα, το Γκεϊχινκάν της Οσάκα, το Τεϊοποτείο Χοσοάν, ο Κήπος Νισίνο-μαρού, ο Πυργίσκος Σένγκαν, ο Πυργίσκος Ταμόν, τα υπολείμματα του Πυργίσκου Ταϊκό-γιαγκούρα, η Αίθουσα Πολεμικών Τεχνών Σουντοκάν, το Ιερό Χοκόκου (Χοκόκου-τζίντζα), ο Πυργίσκος Ιτσιμπάν-γιαγκούρα (ο πρώτος πυργίσκος) και το Αλσύλλιο των Δαμασκηνιών.
Η εσωτερική τάφρος έχει δύο σημεία γεφυρώσεως, σε διαφορετικά μέρη από την εξωτερική τάφρο: τη Γέφυρα Γκοκουράκου-μπασί στα βόρεια και την Πύλη Σακούρα-μον στα νότια, που είναι και η βασική.
Μέσα από την εσωτερική τάφρο, το Κάστρο υποδιαιρείται σε δύο μείζονα μέρη: του Χομ-μαρού και του Γιαμαζάτο-μαρού. Εντός του Χομ-μαρού βρίσκεται ο Κυρίως Πύργος, το Φρέαρ Κινμεϊσούι, ο Ιαπωνικός Κήπος, ο Βράχος του Χταποδιού (Τακοΐσι), το Συγκρότημα Μιραΐζα Οσακάτζο και το Θησαυροφυλάκιο ή Αποθήκη Κίνζο. Εντός του Γιαμαζάτο-μαρού βρίσκεται η «Πλατεία των σημαδευμένων λίθων» και σήμερα το «Μνημείο της αυτοκτονίας των Χιντεγιόρι και Γιόντο-ντόνο».
Καθώς συνέβαινε με όλα σχεδόν τα κάστρα στην Ιαπωνία από την Περίοδο Αζούτσι-Μομογιάμα και μεταγενέστερα, το βασικό οχύρωμα χρησιμοποιείτο ως αποθήκη σε καιρό ειρήνης και ως οχυρός πύργος σε καιρό πολέμου. Η κατοικία και τα διοικητικά κτήρια του φεουδάρχη (νταΐμιο) βρίσκονταν σε μια ομάδα μονώροφων κτηρίων κοντά στο tenshu και τους περιβάλλοντες πυργίσκους (yagura).[4]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Osaka_Castle_rampart_in_1865.jpg/220px-Osaka_Castle_rampart_in_1865.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/63/Death_Place_of_Toyotomi_Hideyori_and_Yodo-dono.jpg/220px-Death_Place_of_Toyotomi_Hideyori_and_Yodo-dono.jpg)
Το 1583 ο Τογιοτόμι Χιντεγιόσι ξεκίνησε την ανέγερση του Κάστρου, στη θέση του ναού των Ικό-ικί στο Ισιγιάμα Χόνγκαν-τζι.[5] Το βασικό σχέδιο ακολούθησε εκείνο του Κάστρου του Αζούτσι, αρχηγείου του Όντα Νομπουνάγκα. Ο Χιντεγιόσι επιθυμούσε να κτίσει ένα κάστρο που θα θύμιζε εκείνο του Νομπουνάγκα, αλλά που θα το ξεπερνούσε από κάθε άποψη: το σχέδιο περιελάμβανε έναν πενταώροφο Κυρίως Πύργο με τρεις επιπλέον υπόγειους ορόφους και από ένα φύλλο χρυσού σε κάθε πλευρά του Πύργου για να εντυπωσιάζει τους επισκέπτες. Το 1585 ολοκληρώθηκε το εσωτερικό ντοντζόν. Ο Χιντεγιόσι συνέχισε να επεκτείνει το κάστρο, καθιστώντας το όλο και πιο δυσπόρθητο. Το 1597 το έργο ολοκληρώθηκε και ο ίδιος ο Χιντεγιόσι πέθανε το επόμενο έτος. Το Κάστρο της Οσάκα πέρασε στον γιο του, τον Τογιοτόμι Χιντεγιόρι.
Το 1614 ο Τοκουγκάβα Ιεγιάσου πολιόρκησε τον χειμώνα τις δυνάμεις των Τογιοτόμι στο Κάστρο της Οσάκα (Πολιορκία της Οσάκα).[6] Παρά το ότι οι δυνάμεις των Τογιοτόμι ήταν περίπου οι μισές από εκείνες των πολιορκητών, κατόρθωσαν να αποκρούσουν τον στρατό των 200 χιλιάδων ανδρών του Τοκουγκάβα. Ο Ιεγιάσου διέταξε και επιχωμάτωσαν την εξωτερική τάφρο του Κάστρου. Το καλοκαίρι του 1615 ο Τογιοτόμι Χιντεγιόρι άρχισε να αποκαθιστά την εξωτερική τάφρο, οπότε ο Ιεγιάσου εξοργίσθηκε και, ενώ είχε λύσει την πολιορκία, ξανάστειλε τον στρατό του στο Κάστρο της Οσάκα και εξολόθρευσε τους άνδρες του Τογιοτόμι μέσα από τα εξωτερικά τείχη του Κάστρου στις 4 Ιουνίου 1615. Αργότερα το Κάστρο περιήλθε στο Σογκουνάτο Τοκουγκάβα και το γένος των Τογιοτόμι χάθηκε, καθώς ο Τογιοτόμι Χιντεγιόρι και η μητέρα του, η Γιόντο-ντόνο, αυτοκτόνησαν με χαρακίρι, ενώ τα κτήρια του κάστρου κάηκαν και κατέρρευσαν.[5]:153
Μετά την εξαφάνιση των Τογιοτόμι και τον θάνατο του Ιεγιάσου, ο Τοκουγκάβα Χιντετάντα εμπιστεύθηκε την ανακατασκευή του Κάστρου της Οσάκα στους Τοντό Τακατόρα και Κομπόρι Ένσου.[7][8] Το 1620 οι παλαιές δομές του που είχαν μείνει από το Κάστρο αποδομήθηκαν εντελώς, ώστε να μπορέσουν να θέσουν τα θεμέλια του νέου.[9] Τα νέα τείχη που κτίσθηκαν τη δεκαετία του 1620 είναι αυτά που υψώνονται και σήμερα, κτισμένα από συναρμοσμένους ογκόλιθους γρανίτη χωρίς συνδετικό υλικό. Πολλές από αυτές τις πέτρες μεταφέρθηκαν από λατομεία κοντά στην Εσωτερική Θάλασσα της Ιαπωνίας και φέρουν χαραγμένα τα οικόσημα των διάφορων οικογενειών σαμουράι που τις συνεισέφεραν. Το σογκουνάτο έκτισε και πάλι, από το 1628 έως το 1630, έναν υπερυψωμένο, πενταώροφο από έξω και οκταώροφο από μέσα, Κυρίως Πύργο.[5]:153–157 Το 1630 είχε ολοκληρωθεί και η ανακατασκευή όλου του Κάστρου.[10]
Το 1660 ένας κεραυνός άναψε την πυρίτιδα της πυριτιδαποθήκης και η έκρηξή της άναψε φωτιά και στο Κάστρο. Το 1665 ένας άλλος κεραυνός κτύπησε και έκαψε τον κεντρικό Πύργο.[5]:157. Ο Κατζισούκε Νακάμα ήταν ένας από τους φρουρούς χαταμότο που προστάτευαν το Κάστρο της Οσάκα. Στις 15 Μαΐου 1740, σε ηλικία 25 ετών, έκλεψε 4 χιλιάδες ρυό (χρυσά νομίσματα) από το θησαυροφυλάκιο. Συντόμα ωστόσο η κλοπή ανακαλύφθηκε, ο ένοχος συνελήφθη και ομολόγησε την πράξη του. Παρά το ότι ήταν σαμουράι, σύρθηκε γύρω από την πόλη και καταδικάσθηκε σε σταυρικό θάνατο τον Σεπτέμβριο. Αργότερα το περιστατικό αυτό πήρε τις διαστάσεις θρύλου και οι λεπτομέρειες άλλαξαν και εμπλουτίσθηκαν, ώστε η λεία να είναι το χρυσάφι που είχει πετάξει ο Τογιοτόμι Χιντεγιόσι μέσα στο Φρέαρ Κινμεϊσούι ενάμισυ αιώνα νωρίτερα.[11]
Το 1843, μετά από δεκαετίες εγκαταλείψεως, το Κάστρο επισκευάσθηκε με συλλογή χρημάτων από τους κατοίκους όλης της περιοχής, οπότε ξανακτίσθηκαν αρκετοί πυργίσκοι. Το 1868 το Κάστρο αλώθηκε από πιστούς του Αυτοκράτορα και κάποια από τα κτίσματά του κάηκαν κατά τις εμφύλιες συγκρούσεις που συνόδευσαν τη Μεταρρύθμιση Μεϊτζί.[5]:157 Υπό τη διακυβέρνηση των Μεϊτζί, το Κάστρο της Οσάκα έγινε τμήμα του στρατιωτικού οπλοποιείου της Οσάκα (Osaka Hohei Kosho), που κατασκεύαζε όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικές ύλες για τον δυτικού πλέον τύπου στρατό της Ιαπωνίας.[12] Το 1931 ανεγέρθηκε ο πύργος από οπλισμένο σκυρόδεμα.[5]:157 Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το οπλοποιείο έφθασε να απασχολεί 60 χιλιάδες εργάτες.[12] Οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές επέφεραν ζημιές στο εσωτερικό οχυρό και στις 14 Αυγούστου 1945 κατέστρεψαν το 90% του οπλοποιείου φονεύοντας 382 εργάτες.
Το 1995 ο δήμος της Οσάκα ενέκρινε ένα ακόμα πρόγραμμα αναστηλώσεως, με την πρόθεση να αποκαταστήσει το εσωτερικό στο μεγαλείο του 19ου αιώνα. Το 1997 τα έργα ολοκληρώθηκαν. Το οχυρό ωστόσο είναι στην πραγματικότητα μία ανακατασκευή από τσιμέντο (με την προσθήκη ανελκυστήρων) του αρχικού, και οι εσωτερικοί χώροι αποτελούν ένα σύγχρονο, λειτουργικό μουσείο.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 401/1792.
- ↑ «Uemachidaichi : OSAKA-INFO – Osaka Visitor's Guide». Osaka-info.jp. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Osaka Castle». GoJapanGo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2010.
- ↑ 天守閣は物置だった?「日本の城」の教養10選 (στα Ιαπωνικά). Toyo Keizai. 23 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2024.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Hinago, Motoo (1986). Japanese Castles. Kodansha International Ltd. and Shibundo. σελ. 153. ISBN 0870117661.
- ↑ Meek, Miki. «The Siege of Osaka Castle». National Geographic (περιοδικό). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 27, 2008. https://web.archive.org/web/20080127115614/http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0312/feature5/zoomify/main.html. Ανακτήθηκε στις 2008-01-22.
- ↑ Atobe 2019, σελίδες 78‐79.
- ↑ Fujita 2019, σελίδες 116-117.
- ↑ «Osaka Castle Wall Stone Quarry».
- ↑ Nakamura Hiroshi (Απρίλιος 2006). «徳川時代の大阪城再築工事をめぐって : 甲山石切丁場と城内巨石の紹介を中心に». 時計台 (関西学院大学図書館) 76: 19. ISSN 0918-3639.
- ↑ «[建築物]★旧陸軍第四師団司令部庁舎(MIRAIZA大阪城)(大阪市)» (στα Ιαπωνικά). 11 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2024.
- ↑ 12,0 12,1 «Osaka Army Arsenal». Ndl.go.jp. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2013.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Atobe, Shin (2019). «新発見の書状が語る「大坂幕府構想」». 歴史街道 (PHP研究所).
- Benesch, Oleg: «Castles and the Militarisation of Urban Society in Imperial Japan», Transactions of the Royal Historical Society, τόμ. 28 (Δεκέμ. 2018), σσ. 107-134
- Benesch, Oleg and Ran Zwigenberg (2019). Japan's Castles: Citadels of Modernity in War and Peace. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 374. ISBN 978-1108481946.
- De Lange, William (2021). An Encyclopedia of Japanese Castles. Groningen: Toyo Press. σελ. 600. ISBN 978-9492722300.
- De Lange, William: The Siege of Osaka Castle: The Winter and Summer Campaigns, Toyo Press, Groningen 2022, ISBN 978-9492722386
- Fujita, Tatsuo (2019). «徳川公儀の形成と挫折». 織豊期研究 (織豊期研究会) 21. ISSN 1345-9813.
- Mitchelhill, Jennifer (2013). Castles of the Samurai: Power & Beauty. ΗΠΑ: Kodansha. ISBN 978-1568365121.
- Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan
. Τόκιο: Charles E. Tuttle Co. σελίδες 69-78. ISBN 0804811024.
- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Τόκιο: Kodansha. σελ. 200. ISBN 0870117661.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Osaka Castle στο Wikimedia Commons
- Επίσημος ιστότοπος