Κα' Βενταμίν Καλέρτζι
| Κα' Βεντραμίν Καλέρτζι | |
|---|---|
| Ca' Vendramin Calergi | |
 | |
 | |
| Είδος | ανάκτορο |
| Αρχιτεκτονική | Venetian Renaissance architecture |
| Διεύθυνση | Campiello Vendramin Cannaregio |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°26′32″N 12°19′47″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Βενετία |
| Τοποθεσία | Καναρέτζιο |
| Χώρα | Ιταλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1509 |
| Αρχιτέκτονας | Mauro Codussi |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Οικία Βεντραμίν, πρώην Καλέρτζι, πιο πριν Λορεντάν, ιταλ.: Casa Vendramin Calergi Loredan, είναι ένα παλάτσο του 15ου αι. στο Μεγάλο Κανάλι στο τεταρτημόριο Καναρέτζιο (sestiere Cannaregio) στη Βενετία, στη βόρεια Ιταλία. Παραγγέλθηκε από την οικογένεια πατρικίων Λορεντάν, συγκεκριμένα από τον Αντρέα Λορεντάν, και η οικοδόμηση ξεκίνησε το 1481. Πληρώθηκε από τον εξάδελφό του δόγη Λεοράντο Λορεντάν. Το αρχιτεκτονικά ξεχωριστό κτίριο ήταν η κατοικία πολλών διακεκριμένων ανθρώπων μέσα στην ιστορία, και ήταν ο τόπος όπου απεβίωσε ο συνθέτης Ρίχαρντ Βάγκερ.
Στον χώρο του φιλοξενούνται το Καζίνο της Βενετίας (Casinò di Venezia) και το Μουσείο Βάγκνερ (Museo Wagner).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κα' Βεντραμίν Καλέρτζι σχεδιάστηκε στα τέλη του 15ου αι. από τον Mάουρο Κοντούσι, αρχιτέκτονα της Τσιέζα ντι Σαν Ζακαρία και άλλων αξιοσημείωτων εκκλησιών και ιδιωτικών κατοικιών στη Βενετία. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1481 και ολοκληρώθηκε μετά το τέλος του από την οικογένεια αρχιτέκτονων Λομπάρντο, οι οποίοι την ολοκλήρωσαν το 1509. Η περίοδος των 28 ετών, που χρειάστηκε για την ολοκλήρωση της κατασκευής, θεωρείται μικρή με βάση την τεχνολογία που ήταν διαθέσιμη τότε.
Το ευρύχωρο παλάτσο στο στυλ της Αναγέννησης είναι τριών ορόφων, και έχει άμεση πρόσβαση στο Μεγάλο Κανάλι. Η ομορφιά και η ισορροπία της πρόσοψης του κτιρίου είναι εξαιρετικές. Κλασικά εμπνευσμένοι κίονες υποβαστάζουν κάθε επίπεδο που κοιτάζει το κανάλι. Υψηλές γαλλικές πόρτες, χωρισμένες από έναν κίονα που στηρίζει δύο τόξα και ένα μικρό κυκλικό παράθυρο, βρίσκονται στη βεράντα του ορόφου των επισήμων (piano nobile) και στον πιο επάνω όροφο. Από την αρχή πολύτιμοι πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά και αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες γέμισαν το εσωτερικό του κτιρίου. Ο μπαρόκ αρχιτέκτονας Ματτία Μπορτολόνι διακόσμησε τις οροφές πολλών δωματίων. Το παλάτισοείναι τοπικά γνωστό με το παρωνλυμιο "Non Nobis Domine" ("Όχι για εμάς, Κύριε"),[1] το οποίο, χαραγμένο στην πέτρα κάτω από ένα παράθυρο του ισογείου, θεωρείται το σύνθημα της οικογένειας Λορεντάν.
Ο Αντρέα Λορεντάν, ένας ειδήμων των καλών τεχνών, ανέθεσε το παλάτσο, το οποίο πλήρωσε ο δόγης Λεονάρντο Λορεντάν. Το 1581, οι Λορεντάν κληρονόμοι του Αντρέα το πώλησαν για 50.000 δουκάτα στον Έρικ Β΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Κάλενμπεργκ, ο οποίος δανείστηκε για να το πληρώσει και να φιλοξενήσει πολυτελή δείπνα για τους Βενετούς ευγενείς. Ωστόσο ο δούκας το κράτησε μόνο για δύο χρόνια, πριν το πωλήσει στον Γουλιέλμο Α΄ Γκοντσάγκα μαρκήσιο της Μάντουα, ο οποίος το πώλησε στη συνέχεια στον Βιτόρε Καλλέργη (Calergi), έναν Βενετό ευγενή από το Ηράκλειο της Κρήτης. Ο Καλέρτζι επέκτεινε σημαντικά το κτίριο το 1614 με μια μεγάλη προσθήκη -από τον αρχιτέκτονα Βιντσέντσο Σκαμότσι- που ονομάζεται "Λευκή Πτέρυγα", η οποία περιλάμβανε παράθυρα με θέα σε μία αυλή με κήπο. Η προσθήκη κατεδαφίστηκε το 1659 και ξανακτίστηκε το επόμενο έτος. Το 1739 το παλάτσο κληρονομήθηκε μέσω γάμου στους Βαντραμίν, μια ισχυρή οικογένεια πατρικίων που ήταν έμποροι, τραπεζίτες, θρησκευτικοί ηγέτες και πολιτικοί, οι οποίοι το κράτησαν για περισσότερο από έναν αιώνα.
Το 1844 η Μαρία-Καρολίνα των Βουρβόνων-Σικελίας, δούκισσα του Μπερύ (από τον 1ο της σύζυγο), και ο 2ος σύζυγός της, Έτορε-Κάρλο Λουκέζι-Πάλλι, δούκας της Γκράτσια, αγόρασαν το Κα' Βεντραμίν Καλέρτζι από το τελευταίο μέλος της οικογένειας Βεντραμίν. Με την αναταραχή του Ρισορτζιμέντο, αναγκάστηκαν να πωλήσουν το παλάτσο στον εγγονό της Καρολίνας, τον Ερρίκο κόμη του Μπάρντι, και πολλά από τα ωραία έργα τέχνης του δημοπρατήθηκαν στο Παρίσι. Ο κόμης του Μπάρντι και η σύζυγός του, ινφάντα Αδελγόνδη της Πορτογαλίας και οι συγγενείς δούκες της Γκράτσια, διατήρησαν το παλάτσο και φιλοξένησαν πολλά διάσημα ονόματα της εποχής. Το 1937 ο τελευταίος από τους ευγενείς της Γκράτσια, ο κόμης Λουκέζι-Πάλλι, το πώλησε στον Τζιουζέπε Βόλπι κόμη της Μιζουράτα, ο οποίος αναμόρφωσε τα διαμερίσματα και το μετέτρεψε σε Κέντρο για τα Ηλεκτρομαγνητικά και Ηλεκτρικά Φαινόμενα.
Ο Δήμος της Βενετίας αγόρασε το Κα' Βεντραμίν Καλέρτζι το 1946. Από το 1959 είναι η χειμερινή έδρα του Καζίνο της Βενετίας (Casinò di Venezia).[2]
Μουσείο Βάγκνερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο συνθέτης Ρίτσαρντ Βαγκερ έμεινε στη Βενετία έξι φορές μεταξύ του 1858 και του τέλους του. Έφτασε στην Ιταλία για το τελευταίο του ταξίδι, λίγο μετά από τις παραστάσεις της όπερας του Πάρσιφαλ, που πρωταγωνίστησαν στο δεύτερο Φεστιβάλ του Μπάυροϊτ. Ο ίδιος νοίκιασε ολόκληρο τον όροφο ευγενών (piano nobile) δηλ. το μεσαίο (mezzanine) επίπεδο του Κα' Βεντραμίν Καλέρτζι από τον κόμη του Μπάρντι πριν την αναχώρηση τού κόμη, και έφτασε στις 16 Σεπτεμβρίου 1882 με τη σύζυγό του Κόζιμα Λιστ, τα τέσσερα παιδιά του (Ντανιέλα φον Μπύλοβ, Iζόλδη, Εύα και Ζήγκφρηντ Βάγκνερ) και υπηρέτες του σπιτιού.
Ο Βάγκνερ απεβίωσε από καρδιακή προσβολή στο παλάτσο το απόγευμα της 13ης Φεβρουαρίου 1883 σε ηλικία 69 ετών. Μια αναμνηστική πλάκα σε έναν τοίχο δίπλα στο κτίριο έχει επιγραφή από τον μυθιστοριογράφο και ποιητή Γκαμπριέλε ντ'Ανούτσιο που λέει:
- In questo palagio l'ultimo spiro di Riccardo Wagner odono. le anime perpetuarsi come la marea / che lambe i marmi Δηλ.: σε αυτό το παλάτσο η τελευταία πνοή του Ρ. Βάγκνερ ακούστηκε. η ψυχή διαιωνίζεται σαν την παλίρροια που αγκαλιάζει τα μάρμαρα.
Το Μουσείο Βάγκνερ άνοιξε στο παλάτσο τον Φεβρουάριο του 1995. Διαθέτει τη συλλογή Γιόζεφ Λήνχαρτ από σπάνια έγγραφα, μουσικούς στίχους, υπογεγραμμένα γράμματα, πίνακες, αρχεία και άλλα αναμνηστικά. Αυτά αποτελούν τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή αφιερωμένη στον Βάγκνερ έξω από το Μπάυροϊτ. Το μουσείο είναι ανοιχτό στο κοινό το Σάββατο το πρωί με ραντεβού.
Η Σύλλογος Ρ. Βάγκνερ της Βενετίας (Associazione Richard Wagner di Venezia) λειτουργεί το μουσείο καθώς και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μελετών και Έρευνας του Ρ. Βάγκνερ (Centro Europeo di Studi e Ricerche Richard Wagner - C.E.S.R.R.W.). Κάνει επίσης εκθέσεις, συνέδρια και συναυλίες, και δημοσιεύει επιστημονικές εργασίες που προάγουν τη ζωή και τα έργα του Βάγκνερ.
Η Διεθνής Ένωση Συλλόγων Βάγκνερ διοργανώνει επίσης μία συνδιάσκεψη που ονομάζεται "Ημέρες Βάγκνερ στη Βενετία" (Giornate Wagneriane a Venezia) στο παλάτσο κάθε φθινόπωρο.
Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Not unto us, O Lord, not unto us, but unto thy name give glory, for thy mercy, and for thy truth's sake." Psalm 115:1 KJV
- ↑ Ca' Vendramin Calergi: La storia, downloaded 5 December 2008
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Καζίνο ντι Βενετία / Καζίνο Βενετίας
- Μουσείο Wagner
- Κα' Βενδράμιν Καλέρτζι: Ιστορία, φωτογραφίες και εικονική περιοδεία