Καρλισμός
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Τμήμα μιας σειράς λημμάτων |
| Καρλισμός |
|---|
.svg) |
Ο Καρλισμός (βασκικά: Karlismo, καταλανικά: Carlisme, γαλικιανά: Carlismo, ισπανικά: Carlismo) είναι παραδοσιοκρατικό πολιτικό κίνημα στην Ισπανία, το οποίο επιδιώκει τη δημιουργία μιας ξεχωριστής γραμμής της δυναστείας των Βουρβόνων στον ισπανικό θρόνο. Αυτή η γραμμή προέρχεται από τον δον Κάρλος-Μαρία κόμη της Μολίνα (1788-1855) και ιδρύθηκε λόγω της διαφοράς που υπήρξε, όσον αφορά τους νόμους διαδοχής και την εκτεταμένη δυσαρέσκεια με τη γραμμή διαδοχής του Αλφόνσου του Οίκου των Βουρβόνων. Το κίνημα έφτασε στη μεγαλύτερη ακμή του τη δεκαετία του 1830, αλλά ανέκαμψε μετά την ήττα της Ισπανίας στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο το 1898, όταν η Ισπανία έχασε τα τελευταία σημαντικά υπερπόντια εδάφη, την Κούβα, το Γκουάμ, τις Φιλιππίνες και το Πουέρτο Ρίκο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Υπήρξε το μοναδικό μαζικό πολιτικό κίνημα της Ισπανίας του 19ου αιώνα[1] και αποτέλεσε σημαντική δύναμη στην ισπανική πολιτική, από το 1833 μέχρι το τέλος του καθεστώτος του Φράνκο το 1975. Ιστορικά διαμορφώθηκε μετά τη φιλοαπολυταρχική επανάσταση του 1820, που επανέφερε τον Φερδινάνδο Ζ΄ στην εξουσία και σταδιακά ρίζωσε στις ισπανικές περιοχές που χαρακτηρίζονταν από φιλομοναρχικά και φιλοθρησκευτικά συναισθήματα και προσκόλληση στις παραδόσεις. Έτσι, το τέως βασίλειο της Ναβάρρας και οι βασκικές επαρχίες μαζί με την ορεινή Καταλονία και Αραγόνα αποτέλεσαν τον παραδοσιακό καρλιστικό πυρήνα. Σταδιακά ο συντηρητισμός των Καρλιστών εξελίχθηκε σε μια απέχθεια προς την εκβιομηχανοποίηση των ανωτέρω περιοχών[2] και τα σοσιαλιστικά κινήματα που προέκυπταν σε πόλεις όπως το Μπιλμπάο και τη Βαρκελώνη. Η ισχύς του κινήματος, ήταν η αιτία πολλών μεγάλων πολέμων κατά τον 19ο αιώνα και αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, τη δεκαετία του 1930.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Payne, Stanley (2008), Spain: a unique history, The University of Wisconsin Press, Γουϊνσκόνσιν.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Modern Carlist groups are:
- Partido Carlista Official page of the Carlist Party, recognizes Carlos Hugo's son as heir, but follows the leftist ideology many Carlists reject
- Comunión Tradicionalista Carlista Official page of the Carlist Traditionalist Communion. Does not endorse formally any claimant
- Comunión Tradicionalista Αρχειοθετήθηκε 2010-12-27 στο Wayback Machine. Official page of the Traditionalist Communion officially supporting Sixtus Henry as regent, also rejects leftist ideology
- Comunión Catolico-Monarquica (Carloctavista) Official page of the Charles VIII Communion, supporting Dominic Charles as claimant
- Carlism as a current topic of discussion in Spanish politics
- Ideological analysis of Carlism
- Extensive historical background
- Album de personajes carlistas con sus biografías, Francisco de Paula Oller, Barcelona, La Propaganda Catalana, Librería de Antonio Quintana y Bové, 1887. Page scans from the Navarrese Digital Library.
- Dios, Patria, Fueros, y Rey: The Story Of The Spanish Carlistas article by Eleonore Villarrubia on Catholicism.org