Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καρτέλ του Μεδεγίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καρτέλ του Μεδεγίν
(Cartel de Medellín)
Φωτογραφία του ιδρυτή και ηγέτη του καρτέλ, Πάμπλο Εσκομπάρ το 1976.
Ιδρυτικά μέλη
Τόπος ίδρυσηςΜεδεγίν, Κολομβία
Έτη δράσης1972–1993
Εθνικότητα Κολομβιανοί
ΑρχηγόςΠάμπλο Εσκομπάρ
Μέλη70,000 - 100,000[2][3] (750,000 συνολικά εργαζόμενοι)[4]
Εγκληματικές δραστηριότητεςΔιακίνηση ναρκωτικών, διακίνηση όπλων, βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονίες, εκφοβισμός, απαγωγές, εκβιασμοί, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Καρτέλ του Μεδεγίν (ισπανικά: Cartel de Medellín‎‎) ήταν ένα ισχυρό και άκρως οργανωμένο κολομβιανό καρτέλ ναρκωτικών και τρομοκρατική οργάνωση με προέλευση την πόλη Μεδεγίν της Κολομβίας που ιδρύθηκε και ηγήθηκε από τον Πάμπλο Εσκομπάρ. Συχνά θεωρείται ότι είναι το πρώτο μεγάλο «καρτέλ ναρκωτικών» και αναφέρεται ως τέτοιο (καρτέλ) λόγω των ανώτερων κλιμακίων της οργάνωσης και της συνολικής δομής εξουσίας που χτίστηκε σε μια συνεργασία μεταξύ πολλών Κολομβιανών διακινητών που δρούσαν δίπλα στον Εσκομπάρ. Συμπεριλαμβάνονταν οι αδελφοί Οτσόα Βάσκες (Χόρχε Λουίς, Φάμπιο και Χουάν Νταβίντ), Χοσέ Γκονζάλο Ροντρίγκεζ Γκάτσα και Κάρλος Λέντερ. Ωστόσο, ο κύριος συνεργάτης του Εσκομπάρ στην οργάνωση ήταν ο ξάδερφός του Γκουστάβο Γκαβίρια, ο οποίος χειριζόταν πολλές από τις ναυτιλιακές υποθέσεις του καρτέλ και τις πιο γενικές και λεπτομερείς υλικοτεχνικές πτυχές των οδών διακίνησης κοκαΐνης και των διεθνών δικτύων λαθρεμπορίου που προμήθευαν τουλάχιστον το 80% της παγκόσμιας κοκαΐνης κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του.[5] Ο Γκουστάβο Γκαβίρια, γνωστός και ως Λεόν φαίνεται ότι είχε επίσης ισχυρή ανάμειξη στις πρωτοφανείς πράξεις τρομοκρατίας του καρτέλ, δίπλα στον ξάδερφό του Πάμπλο και θεωρούνταν δεύτερος στην εξουσία του καρτέλ, με τον ίδιο και τον Εσκομπάρ να έχουν εκκρεμή εντάλματα σύλληψης από άλλα έθνη όπου είχε εξαπλωθεί η εγκληματική τους δραστηριότητα, όπως στην Ισπανία και τις ΗΠΑ.[5][6] Εν τω μεταξύ, ο αδελφός του Πάμπλο Εσκομπάρ, Ρομπέρτο Εσκομπάρ, ενήργησε ως λογιστής της οργάνωσης.[7] Το καρτέλ λειτούργησε από το 1972 έως το 1993 στην Κολομβία, την Βολιβία, τον Παναμά, την Κεντρική Αμερική, το Περού, τις Μπαχάμες, τις Ηνωμένες Πολιτείες (συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες, την Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι), καθώς και στον Καναδά.[3]

Παρόλο που η οργάνωση ξεκίνησε ως ένα δίκτυο λαθρεμπορίου που είχε ήδη γνωρίσει επιτυχία από το λαθρεμπόριο από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, μόλις το 1976 στράφηκαν επίσημα στη διακίνηση κοκαΐνης που βοήθησε στην εκδήλωση της περιβόητης έκρηξης της κοκαΐνης των Ηνωμένων Πολιτειών και του πολέμου ναρκωτικών στο Μαϊάμι κατά τα επόμενα χρόνια, λόγω των εργασιών διακίνησης τους αυξάνοντας σημαντικά τη διαθεσιμότητα και την πρόσβασή του σε αυτές τις αγορές. Στο αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων του, το Καρτέλ Μεντεγίν διακινούσε λαθραία πολλούς τόνους κοκαΐνης κάθε εβδομάδα σε χώρες σε όλο τον κόσμο και απέφερε κέρδη άνω των 60 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ημερησίως σε ναρκωτικά.[1][8][9] Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι ήταν διαβόητο εκείνη την εποχή, το νεοσύστατο διεθνές εμπόριο κοκαΐνης στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το καρτέλ ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια του ήταν επίσης γνωστό για τη χρήση βίας για πολιτικούς σκοπούς (κυρίως σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έκδοση στις ΗΠΑ) όπως αποδεικνύεται από τον ασύμμετρο πόλεμό τους εναντίον της Κολομβιανής κυβέρνησης, κυρίως με τη μορφή βομβιστικών επιθέσεων, απαγωγών, αδιάκριτων δολοφονιών των αρχών επιβολής του νόμου και πολιτικών δολοφονιών.[10][11]

Στο αποκορύφωμά του, το καρτέλ του Μεντεγίν αναγνωρίστηκε ως το μεγαλύτερο καρτέλ ναρκωτικών στον κόσμο, καθώς εκτιμάται ότι διακινούσε λαθραία τριπλάσια ποσότητα κοκαΐνης από τον κύριο ανταγωνιστή του, το Καρτέλ Κάλι, μια διεθνή οργάνωση διακίνησης ναρκωτικών με έδρα την Βάλε ντελ Κάουκα της Κολομβίας. Ωστόσο, ορισμένοι εμπειρογνώμονες και αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ ισχυρίστηκαν το αντίθετο ή είπαν ότι τα περισσότερα δεδομένα κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων ήταν δυνητικά παραμορφωμένα επειδή το μεγαλύτερο μέρος της εστίασης επικεντρώθηκε στο καρτέλ του Μεντεγίν λόγω της τάσης του να τραβάει την προσοχή από τις πιο σημαντικές πράξεις βίας του.[3] Παραδοσιακά, ο Εσκομπάρ και το Καρτέλ Μεντεγίν είχαν μια συμφωνία με το Καρτέλ Κάλι από νωρίς που είχε ως αποτέλεσμα το Μεντεγίν να ελέγχει το εμπόριο κοκαΐνης στο Λος Άντζελες, το Κάλι να ελέγχει τη Νέα Υόρκη, ενώ και οι δύο συμφώνησαν να μοιραστούν το Μαϊάμι και το Χιούστον. Τελικά, μια προσωπική διαμάχη μεταξύ του Εσκομπάρ και ενός από τους ηγέτες του Καρτέλ του Κάλι, του Πάτσο Ερέρα εμφανίστηκε σε μια διαφωνία στο έδαφος σε έναν ή περισσότερους από αυτούς τους κόμβους διανομής. Μέχρι το 1988, τόσο το καρτέλ Μεντεγίν όσο και του Κάλι στη συνέχεια δεν ξανασυνεργάστηκαν ποτέ και συνέχισαν ως ακλόνητοι εχθροί από εκείνο το σημείο και μετά μέχρι το τέλος του Μεντεγίν το 1993, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην άνοδο της ομάδας επαγρύπνησης κατά του Εσκομπάρ, γνωστής ως Los Pepes. Το Los Pepes είναι μια υποκοριστική μορφή της φράσης "Perseguidos por Pablo Escobar" ("Διωκόμενοι από τον Πάμπλο Εσκομπάρ"), που χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το Καρτέλ Κάλι με επικεφαλής τους Κάρλος και Φιντέλ Καστάνο.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεκαετία του 1960

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μεδεγίν στην Κολομβία. Έδρα του καρτέλ και παραδοσιακό κέντρο για τη διακίνηση ναρκωτικών.

Εμπόριο κοκαΐνης της δεκαετίας του 1960 στη Λατινική Αμερική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεκαετία του 1960, η Κολομβία δεν θεωρούνταν ακόμη ως συμβατική οδός διακίνησης ναρκωτικών για το παγκόσμιο εμπόριο κοκαΐνης, όπως φαίνεται να ήταν για τη διακίνηση μαριχουάνας αυτή τη στιγμή.[3][5] Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960, το εμπόριο μαριχουάνας της Κολομβίας προέκυψε από την άνθηση της παραγωγής στη Σιέρα Νεβάδα ντε Σάντα Μάρτα και στη χερσόνησο Ουράμπα, όπου στη συνέχεια μεταφέρθηκε λαθραία μέσα σε κρυφές αποστολές μπανανών προς τον βορρά.[12] Όσον αφορά το διεθνές εμπόριο κοκαΐνης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60 η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Χιλή ήταν οι χώρες με το μεγαλύτερη δράση στη διεθνή μεταφορά κοκαΐνης.[5] Το Ρίο ντε Τζανέιρο (Βραζιλία), το Μπουένος Άιρες (Αργεντινή) και το Βαλπαραΐσο (Χιλή) λειτούργησαν ως μερικά από τα πιο κοινά σημεία εκκίνησης για τις θαλάσσιες διαδρομές διακίνησης της δεκαετίας του 1960, ενώ η Αβάνα (Κούβα) χρησιμοποιήθηκε συνήθως ως ενδιάμεσο σημείο μεταφόρτωσης. Στη συνέχεια οι διακινητές θα πήγαιναν σε τοποθεσίες όπως η Πόλη του Παναμά, η Φλόριντα ή η Βαρκελώνη (Ισπανία), που και οι δύο λειτουργούσαν τακτικά ως τελικά σημεία προορισμού για τη διεθνή μεταφορά κοκαΐνης ή άλλου συναφούς λαθρεμπορίου από τη Νότια Αμερική. Ωστόσο η Καρθαγένη (Κολομβία) και το Μαϊάμι, (ΗΠΑ) φαινόταν ακόμα να παίζουν έναν μέτριο ρόλο. Ωστόσο, η μαριχουάνα λέγεται ότι εξακολουθεί να κυριαρχεί στα φορτία των αποστολών που ταξίδευαν μέσω αυτών των διαδρομών εκείνη την εποχή.[5]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Bowden, Mark (2001). Killing Pablo: The Hunt for the World's Greatest OutlawΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Atlantic Monthly Press. ISBN 978-0871137838. 
  2. ↑ Rosen, Jonathan (2014). The Losing War: Plan Colombia and Beyond. United States: SUNY Press. σελ. 15. ISBN 9781438452999. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «STRUCTURE OF INTERNATIONAL DRUG TRAFFICKING ORGANIZATIONS: Hearings Before The Permanent Subcommittee on Investigations of the Committee on Governmental Affairs United States Senate One Hundred First Congress: First Session» (PDF). www.ojp.gov (στα Αγγλικά). 13 Σεπτεμβρίου 1989. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2023. 
  4. ↑ «The Cocaine King: Pablo Escobar and the Medellin Cartel». 28 Ιουνίου 2015. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «The Syndicate: How Cocaine Traffickers from Medellín Transformed the Multibillion Dollar Global Drug Trade». 28 Δεκεμβρίου 2015. 
  6. ↑ «León Dirigía Toda la Acción Terrorista». 12 Αυγούστου 1990. 
  7. ↑ Escobar Gaviria, Roberto (2009). The Accountant's Story: Inside the Violent World of the Medellín CartelΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Grand Central Publishing. ISBN 978-0446543699. 
  8. ↑ Miller Llana, Sara (25 October 2010). «Medellín to keep the peace». The Christian Science Monitor. http://www.csmonitor.com/World/Americas/2010/1025/Medellin-once-epicenter-of-Colombia-s-drug-war-fights-to-keep-the-peace. Ανακτήθηκε στις 27 September 2011. 
  9. ↑ UNODC (2009). «Cocaine». World Drug Trade. https://www.unodc.org/documents/data-and-analysis/tocta/4.Cocaine.pdf. 
  10. ↑ David L. Marcus (May 2, 1991). «Colombia professor's slaying shows drug war far from over». 
  11. ↑ «Colombian Governor Assassinated». July 5, 1989, σελ. B20. 
  12. ↑ James D. Henderson (10 Φεβρουαρίου 2015). Colombia's Narcotics Nightmare: How the Drug Trade Destroyed Peace. McFarland. σελίδες 27–. ISBN 978-0-7864-7917-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Medellín Cartel στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καρτέλ_του_Μεδεγίν&oldid=10626301"