Κατάλογος αποδράσεων από το Αλκατράζ
Υπήρξαν συνολικά 14 απόπειρες απόδρασης από το ομοσπονδιακό σωφρονιστήριο του Αλκατράζ για τα 29 χρόνια που λειτούργησε ως ομοσπονδιακό σωφρονιστικό ίδρυμα.
Σύμφωνα με τους σωφρονιστικούς αξιωματικούς της φυλακής, όταν ένας κατάδικος έφτανε στην προβλήτα του Αλκατράζ, οι πρώτες του σκέψεις ήταν για το πώς να αποδράσει. Κατά τη διάρκεια των 29 ετών λειτουργίας του, το σωφρονιστικό ίδρυμα ισχυρίστηκε ότι κανένας κρατούμενος δεν διέφυγε με επιτυχία. Συνολικά 36 κρατούμενοι πραγματοποίησαν 14 απόπειρες απόδρασης, 2 άντρες προσπαθήσαν δύο φορές. 23 πιάστηκαν, 6 πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν, 2 πνίγηκαν και 5 θεωρήθηκαν ότι "έπεσαν και πνίγηκαν".[1] Φαινόταν αδύνατο κάποιος να αποδράσει κολυμπώντας από το Αλκατράζ, καθώς η εποχική θερμοκρασία του νερού στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο είναι περίπου 12 ° βαθμοί κελσίου τον Δεκέμβριο και το θαλάσσιο ρεύμα μπορεί να υπερβεί τους 6 κόμβους. Τα γεγονότα αυτά, καθώς και περιστασιακές επισκέψεις από μεγάλους λευκούς καρχαρίες και αιχμηρούς βράχους, έκαναν τους φυλακισμένους να αποθαρρύνονται στις περισσότερες απόπειρες απόδρασης.
Οι προσπάθειες απόδρασης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]27 Απριλίου 1936
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη απόπειρα απόδρασης από τη φυλακή έγινε στις 27 Απριλίου 1936 από τον Τζοσέφ Μπόουερς, στον οποίο είχε ανατεθεί το καθήκον της καύσης απορριμμάτων στον αποτεφρωτήρα. Δούλευε στην καύση απορριμμάτων στον αποτεφρωτήρα του νησιού κατά τις ώρες εργασίας, όταν ξαφνικά έτρεξε και άρχισε να σκαρφαλώνει ένα φράκτη με αλυσίδα στην άκρη του νησιού σε μια προφανή προσπάθεια να πάει προς την ακτή. Όταν εντοπίστηκε σε αυτήν την ενέργεια του από τον δεσμοφύλακα που βρισκόταν στο πύργο της Δυτικής Οδού, και αρνήθηκε να υπακούσει στις διαταγές του να κατέβει κάτω, τον πυροβόλησαν. Τραυματίστηκε σοβαρά από την πτώση των 15 μέτρων και εν τέλη κατέληξε.
Το περιστατικό που ονομάστηκε "Desperate Escape" του Μπόουερς θεωρήθηκε από τους κρατούμενους, ως μια πραγματική απόπειρα απόδρασης, ή ως μια σκόπιμη αυτοκτονία (ο Μπόουερς είχε κάνει πολλές απόπειρες αυτοκτονίας), ή ως μια προσπάθεια να ανέβει για να αρπάξει τα σκουπίδια που είχαν σφηνωθεί στο φράκτη, ή ως μια προσπάθεια να αναρριχηθεί στον φράχτη για να τάισει ένα γλάρο. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το αρχικό κίνητρο του Μπόουερ, είναι αναμφισβήτητο ότι ο Μπόουερ αγνόησε τα δυνατά μηνύματα των φρουρών για να σταματήσει και συνέχισε να αναρριχείται ακόμη και όταν οι φρουροί άρχισαν να τον πυροβολούν, έτσι ώστε έπεσε στο εξωτερικό μέρος του φράχτη.
16 Δεκεμβρίου 1937
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]23 Μαΐου 1938
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην τρίτη προσπάθεια απόδρασης πήραν μέρος οι Ρούφους Φράνκλιν, Τόμας Λιμέρικ και ο Τζέιμς Λούκας, οι οποίοι επιτέθηκαν σε έναν δεσμοφύλακα με ένα σφυρί στο εργαστήριο ξυλογλυπτικής στο κτίριο των βιοτεχνιών και στη συνέχεια προχώρησαν στην οροφή, όπου ένας ένοπλος φρουρός πυροβόλησε τους Φράνκλιν και Λιμέρικ. Όταν ήρθαν και άλλοι φρουροί και περικύκλωσαν τον Λούκας αυτός παραδόθηκε. Ο φρουρός που δέχθηκε την επίθεση, πέθανε την επόμενη μέρα. Ο Λιμέρικ κατέληξε.
13 Ιανουαρίου 1939
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άρθουρ Μπάρκερ, ο Γουίλιαμ Μάρτιν, ο Ρούφους ΜακΚέην, ο Χένρι Γιανγκ και ο Ντέιλ Στάμφιλ ήταν κρατουμένοι στη δήθεν ασφαλέστερη πτέρυγα της D-Block της φυλακής, όταν κατάφεραν να ξεφύγουν από τα κελιά τους και να φτάσουν στην ακτή του νησιού τη νύχτα της 13ης Ιανουαρίου 1939.[1] Καθώς έβαζαν μια αυτοσχέδια σχεδία, εντοπίστηκαν και πυροβολήθηκαν από έναν φρουρό σε έναν πύργο. Ο Μπάρκερ σκοτώθηκε, ο Στάμφιλ τραυματίστηκε και οι υπόλοιποι απεστάλησαν στην απομόνωση.
21 Μαΐου 1941
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζο Κρέτζερ, ο Σαμ Σοκλέυ, ο Άρνολντ Κάυλ και ο Λόυντ Μπάρκντολ εργάζονταν στην περιοχή των βιομηχανιών όταν ξεφύγαν από τους δεσμοφύλακες και προσπάθησαν να βγουν από τα παράθυρα του κτίριου για να φτάσουν στην ακτή.[1] Οι ράβδοι που προστατεύαν όμως τα παράθυρα απέτρεψαν την προσπάθεια και παραδόθηκαν όταν έγιναν αντιληπτοί. Τόσο ο Κρέτζερ όσο και ο Σοκλέυ θα προσπαθούσαν να ξεφύγουν και πάλι στη Μάχη του Αλκατράζ. [1]
15 Σεπτεμβρίου 1941
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζον Ρίτσαρντ Μπέιλις εργάζονταν στην χωματερή των σκουπιδιών όταν κατάφερε να ξεφύγει από τους φρουρούς και να φτάσει στην ακτή του νησιού. Πήδηξε στο νερό και προσπάθησε να κολυμπήσει προς το Σαν Φρανσίσκο, αλλά εγκατέλειψε γρήγορα την προσπάθεια.[1]
14 Απριλίου 1943
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]7 Αυγούστου 1943
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]31 Ιουλίου 1945
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο κρατούμενος Τζον Τζιλς που εργαζόταν στην αποβάθρα του Αλκατράζ κατάφερε να φτιάξει μια στολή από λοχία του στρατού των ΗΠΑ (πιθανότατα από κομμάτια που έκλεψε από σακούλες πλυσίματος του στρατού που στάλθηκαν στο νησί για καθαρισμό) και επιβιβάστηκε σε ένα πλοίο που παρείχε υπηρεσίες μεταξύ κυβερνητικών εγκαταστάσεων του Σαν Φρανσίσκο.[1]
Λίγο μετά την αναχώρηση του πλοίου για το νησί Έιντζελ, οι υπάλληλοι στην προβλήτα του Αλκατράζ και στο πλοίο ανακάλυψαν την μεταμφίεση και ο Τζιλς συνελήφθη στο νησί Έιντζελ και επέστρεψε στο Αλκατράζ.
2 έως 4 Μαΐου 1946
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]23 Ιουλίου 1956
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φλόυντ Γουίλσον εξαφανίστηκε από την δουλειά του στην αποβάθρα του νησιού, αλλά ανακαλύφθηκε από τους φρουρούς αφού προηγούμενως κρυβόταν για 12 ώρες ανάμεσα σε μεγάλους βράχους κατά μήκος της ακτής.[1]
Ο Γουίλσον είχε εγκαταλείψει το σχέδιό του να κάνει μια αυτοσχέδια βάρκα που θα του επέτρεπε να φτάσει στο Σαν Φρανσίσκο.
29 Σεπτεμβρίου 1958
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ααρών Μπάρτζετ και ο Κλάιντ Τζόνσον εργάζονταν στην χωματερή των σκουπιδιών όταν εξουδετέρουσαν έναν φρουρό.[1]
Και οι δύο πήγαν κατευθείαν στη θάλασσα, προσπαθώντας να κολυμπήσουν μακριά από το νησί. Ένας αστυνομικός κατεφέρε να πιάσει τον Τζόνσον, αλλά ο Μπάρτζετ εξαφανίστηκε. Απεβίωσε στην προσπάθεια του και το πτώμα του ξεβράστηκε στην ακτογραμμή του Σαν Φρανσίσκο, δύο εβδομάδες αργότερα.