Κατάλογος πολιτικών κομμάτων της Ιταλίας
Ένα πολιτικό κόμμα, όπως ορίζεται από το άρθρο 49 του Συντάγματος της Ιταλικής Δημοκρατίας, αντιπροσωπεύει μια ελεύθερη οργάνωση πολιτών, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να διαχειρίζονται δημοκρατικά την πολιτική ζωή.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συνταγματική βάση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρόλο που ο συνταγματικός χάρτης καθορίζει την αναγκαιότητα για την εικόνα του κόμματος[1], δεν αποσαφηνίζει τη νομική προσωπικότητά του, ούτε επισημοποιεί τον τρόπο οργάνωσής του. Αυτό αποτελούσε πάντα ένα στοιχείο έντονου θεσμικού διαλόγου και τόνισε την ανάγκη για νομοθετική εφαρμογή των διατάξεων του συντάγματος[2].
Η αναφορά στην "δημοκρατική μέθοδο" προσαρμόστηκε μάλιστα με καθαρά εξωτερική έννοια για κάθε μεμονωμένο κόμμα: "Αυτό είχε, επίσης, ως συνέπεια τον αποκλεισμό της δυνατότητας προσφυγής στα τακτικά δικαστήρια για τις διαφορές στο εσωτερικό των κομμάτων (και, στην πραγματικότητα, από τότε και στο εξής, η πάγια νομολογία απέρριπτε πάντα τις προσφυγές αυτού του είδους για "έλλειψη δικαιοδοσίας"). Με τον τρόπο αυτό αναπτυσσόταν η αυτονομία της μορφής του κόμματος, ακόμα και με προφανείς διαφορές λόγω της ισχυρής εξασθένισης αρχής της ιεραρχίας και της προσωπικής ηγεσίας. Από το καθεστώς του ενός κόμματος προχωρήσαμε στο καθεστώς των κομμάτων, αλλά πάντα στο πλαίσιο της νομικής αυτοαναφοράς ."[3].
Χρηματοδότηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κρίση της "Πρώτης Δημοκρατίας" στην Ιταλία, αναπτύχθηκε, επίσης, λόγω της υποταγής του δημοσίου συμφέροντος στις στρατηγικές συναίνεσης και την πολιτική ισχύ, σύμφωνα με μια πατερναλιστική αντίληψη[4] η οποία, στο τέλος, ανέτρεψε το κύρος των ιστορικών κομμάτων.
Υπό το πρίσμα της υπέρβασης των προηγούμενων εκλογικών και πολιτικών συστημάτων, στη λεγόμενη Δεύτερη Δημοκρατία, ρωτήθηκε εάν τα ιταλικά πολιτικά κόμματα θα συνεχίσουν - σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλες ευρωπαϊκές Χώρες[5] - να στηρίζουν τις δραστηριότητές τους επιβαρύνοντας τη νομιμότητα και την οικονομία της χώρας[6].
Ειδικότερα, η εξέλιξη του πολιτικού συστήματος[7] θα επηρέαζε τους τρόπους είσπραξης χρημάτων για πολιτική χρηματοδότηση[8]. Αντίθετα, "η αποδυνάμωση των κομμάτων και το δημόσιο βάρος από τα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά συστήματα, προκάλεσε μια αλλαγή στις ιεραρχίες και τις μορφές διαφθοράς. Τα κόμματα, το κομματικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να πάρει τα ηνία και να κατανέμει ρόλους σε ένα εξαιρετικά συγκεντρωτικό και ελεγχόμενο πλαίσιο. Πρόκειται για μεμονωμένους επιχειρηματίες ή ομάδες επιχειρηματιών που, μέσα από μια διεισδυτική δράση προετοιμασίας και πραγματικού προσανατολισμού των δημοσίων επιλογών, οικειοποιούνται και διανέμουν τους πόρους, ακόμα και παράνομα τα πλεονεκτήματά τους"[9].
Στην Ιταλία η δημόσια χρηματοδότηση ξεκίνησε[10] με το νόμο 195/1974 και προκάλεσε έντονη συζήτηση[11]. Παρά το αφαιρετό δημοψήφισμα του 1993, εισήχθη, ουσιαστικά, τα επόμενα χρόνια, με μια νέα πειθαρχία της "εκλογικής αποζημίωσης." Μέχρι και πριν το τέλος του 2016, είχαν πρόσβαση όλα τα κόμματα που ξεπερνούσαν το όριο του 1% των ψήφων, αλλά από τότε και στο εξής, πέρασαν σε ένα σύστημα φορολογικών απαλλαγών.
Ωστόσο, ο τρόπος ελέγχου των δαπανών - που υποβάλλεται από τα κόμματα έτσι ώστε να λάβουν τη χρηματοδότηση - εξακολουθεί να δημιουργεί σημαντικά προβλήματα[12].
Το αρ. 9 του νόμου της 6ης Ιουλίου 2012, αριθ. 96, - το οποίο θέσπισε την "Επιτροπή για τη διαφάνεια και τον έλεγχο των προϋπολογισμών των κομμάτων και πολιτικών κινημάτων" με το καθήκον να ελέγχει τις προαναφερθείσες δηλώσεις, αντικαθιστώντας το "Εποπτικό Συμβούλιο", προηγουμένως υπεύθυνο για την εκπλήρωση των ίδιων ελέγχων σύμφωνα με την επίσημη δήλωση[13] - προέβλεψε την επαλήθευση της "συμμόρφωσης των πραγματικών δαπανών και των εσόδων που προσκομίστηκαν για την απόδειξη αυτών" (βλ. αρ.9, εδάφιο πέμπτο)[14].
Οι δυσκολίες - που προέκυψαν όταν η Επιτροπή δήλωσε την αδυναμία να πραγματοποιήσει τους ελέγχους, με επιστολή προς τους προέδρους των Κοινοβουλίων γνωστοποιούμενη στον Τύπο - [15] ώθησε τη νομοθεσία να παρέμβει και πάλι, και μετά από επιστολή στο Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2015[16] και στη Γερουσία, με συμβατό κείμενο,[17], ο νόμος της 27ης Οκτωβρίου 2015, αρ. 175 (γνωστό ως νόμο Boccadutri από το όνομα του πρώτου υπογράφοντος) τέθηκε σε ισχύ.
Πολιτικά Κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύρια κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα κυριότερα κόμματα είναι εκείνα που είναι σήμερα παρόντα με τη δική τους κοινοβουλευτική ομάδα και στα δύο Κοινοβούλια, τα οποία έλαβαν τουλάχιστον το 3% των ψήφων στις τελευταίες πολιτικές εκλογές ή το 4% στις τελευταίες ευρωπαϊκές εκλογές.
Κόμμα | Έτος ίδρυσης | Ιδεολογία | Ηγέτης | Βουλευτές | Γερουσιαστές | Ευρωβουλευτές |
---|---|---|---|---|---|---|
Αδέλφια της Ιταλίας
Fratelli di Italia |
2012 | Εθνικός συντηρητισμός | Τζόρτζια Μελόνι | 118 / 400 | 66 / 200 | 24 / 76 |
Δημοκρατικό Κόμμα
Partito Democratico |
2007 | Σοσιαλδημοκρατία | Έλι Σλέιν | 69 / 400 | 38 / 200 | 21 / 76 |
Λέγκα[α]
Lega |
2017 | Δεξιός λαϊκισμός | Ματέο Σαλβίνι | 66 / 400 | 29 / 200 | 8 / 76 |
Κίνημα Πέντε Αστέρων
Movimento 5 Stelle |
2009 | Λαϊκισμός | Τζουζέπε Κόντε | 52 / 400 | 28 / 200 | 8 / 76 |
Φόρτσα Ιτάλια
Forza Italia |
2013 | Φιλελεύθερος συντηρητισμός | Αντόνιο Ταγιάνι | 45 / 400 | 17 / 200 | 8 / 76 |
Δράση
Αzione |
2019 | Φιλελευθερισμός | Κάρλο Καλέντα | 12 / 400 | 4 / 200 | 0 / 76 |
Μικρότερα κόμματα με εκπροσώπηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κόμμα | Έτος ίδρυσης | Ιδεολογία | Ηγέτης | Βουλευτές | Γερουσιαστές | Ευρωβουλευτές |
---|---|---|---|---|---|---|
Ιτάλια Βίβα
Italia Viva |
2019 | Φιλελευθερισμός | Ματέο Ρέντσι | 9 / 400 | 7 / 200 | 0 / 76 |
Πράσινη Ευρώπη
Europa Verde |
2021 | Πράσινη πολιτική | Άντζελο Μπονέλι | 6 / 400 | 1 / 200 | 4 / 76 |
Εμείς οι Μετριοπαθείς
Noi Moderati |
2022 | Χριστιανοδημοκρατία | Μαουρίτσιο Λούπι | 5 / 400 | 0 / 200 | 0 / 76 |
Ιταλική Αριστερά
Sinistra Italia |
2017 | Δημοκρατικός σοσιαλισμός | Νίκολα Φρατοιάνι | 4 / 400 | 3 / 200 | 2 / 76 |
Λαϊκό Κόμμα του
Südtiroler Volkspartei |
1945 | Συμφέροντα γερμανόφωνης μειονότητας | Φιλίπ Ατσαμέρ | 3 / 400 | 2 / 200 | 1 / 76 |
Περισσότερη Ευρώπη
+Εuropa |
2017 | Φιλοευρωπαϊσμός | Έμα Μπονίνο | 3 / 400 | 0 /200 | 0 / 76 |
Ενωτικό Κίνημα Ιταλών του Εξωτερικού
Movimento Associativo Italiani all'Estero |
2008 | Συμφέροντα Ιταλών του εξωτερικού | Ρικάρντο Μέρλο | 1 / 400 | 1 / 200 | 0 / 76 |
Κουράγιο Ιταλία
Coraggio Italia |
2021 | Φιλελεύθερος συντηρητισμός | Λουίτζι Μπρουγκνάρο | 1 / 400 | 1 / 200 | 0 / 76 |
Ένωση Κέντρου
Unione di Centro |
2002 | Χριστιανοδημοκρατία | Λορέντζο Κέσα | 1 / 400 | 0 / 200 | 0 / 76 |
Ο Νότος καλεί τον Βορρά
Sud chiama Nord |
2022 | Τοπικισμός | Κατένο ντε Λούκα | 1 / 400 | 0 / 200 | 0 / 76 |
Κίνημα Ζωόφιλων
Movimento Animalista |
2017 | Δικαιώματα ζώων | Μισέλα Βιτόρια Μπραμπίλα | 1 / 400 | 0 / 200 | 0 / 76 |
Προοδευτικό Κόμμα
Partito Progressista |
2017 | Προοδευτισμός | Μασίμο Ζέντα | 1 / 400 | 0 / 200 | 0 / 76 |
Βαλντοτανιανή Ένωση
Union Valdotaine |
1945 | Συμφέροντα γαλλόφωνης μειονότητας | Κριστίνα Ματσέτ | 1 / 400 | 0 / 200 | 0 / 76 |
Εξωκοινοβουλευτικά κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Συμμαχία του Κέντρου (AdC)
- Λαϊκή Εναλλακτική (AP)
- Άρθρο Ένα (Art. 1)
- Αλλάζουμε! (C!)
- Λαϊκό Εργοτάξιο (CP)
- Κεντρώοι για την Ευρώπη (CpE)
- Δημοκρατικό Κέντρο (CD)
- Αλληλέγγυα Δημοκρατία (DemoS)
- Ενέργειες για την Ιταλία (EpI)
- Fare! (F!)
- Νέα Δύναμη (FN)
- Ταυτότητα και Δράση (IDeA)
- Λαός της Οικογένειας (PdF)
- Ιταλία των Αξιών (IdV)
- Ιταλία στο Δήμο (InC)
- Κίνημα για την Αυτονομία (MpA)
- Movimento Sociale Fiamma Tricolore (MSFT)
- Νέο PSI (Nuovo PSI) (NPSI)
- Ιταλικό Κόμμα των Ζώων (Partito Animalista Italiano) (PAI)
- Κομμουνιστικό κόμμα (Partito Comunista) (PC)
- Κομμουνιστικό κόμμα των Εργαζομένων (Partito Comunista dei Lavoratori ) (PCL)
- Ιταλικό Κομμουνιστικό κόμμα (Partito Comunista Italiano) (PCI)
- Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (Partito della Rifondazione Comunista) (PRC)
- Ιταλικό Φιλελεύθερο κόμμα (Partito Liberale Italiano) (PLI)
- Partito Pensionati (PP)
- Πειρατικό κόμμα (Partito Pirata) (PP)
- Ιταλικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (PRI)
- Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (Partito Socialista Democratico Italiano) (PSDI)
- Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSI)
- Λαϊκοί για την Ιταλία (PpI)
- Πιθανό (Pos)
- Η εξουσία στο Λαό! (PaP)
- Ιταλοί Ριζοσπάστες (RI)
- Ένωση Κέντρου (UdC)
- Vox Italia (Vox)
Κόμματα που εκπροσωπούν την Ιταλία στο εξωτερικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα κόμματα που εκπροσωπούν την Ιταλία στο εξωτερικό περιλαμβάνονται εκείνα που έχουν τη δυνατότητα να εκλέξουν τουλάχιστον έναν βουλευτή σε εκλογική περιφέρεια του εξωτερικού.
- Συνεταιριστικό κίνημα Ιταλών στο Εξωτερικό (Movimento Associativo Italiani all'Estero) (MAIE)
- Νοτιοαμερικανική Ένωση Ιταλών Μεταναστών (Unione Sudamericana Emigrati Italiani) (USEUMS)
Τοπικά και περιφερειακά κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα τοπικά και περιφερειακά κόμματα περιλαμβάνονται εκείνα που προέρχονται από μια συγκεκριμένη περιοχή, έχουν εκλέξει με τους σύμβολό τους τουλάχιστον ένα μέλος του περιφερειακού συμβουλίου, έχουν εκλέξει έναν εθνικό ή ευρωπαϊκό βουλευτή σε δική τους εκλογική περιφέρεια αναφοράς, ή έχουν εκφράσει μια ομάδα διοικητικού συμβουλίου που αποτελείται από τουλάχιστον το 10% αυτών που εκλέγονται σε περιφερειακό συμβούλιο.
- Autonomie Liberté Participation Écologie (ALPE)
- Stella Alpina (SA)
- Ένωση Valdôtaine (Union Valdôtaine) (UV)
- Προοδευτική Ένωση Valdôtaine (Union Valdôtaine Progressiste) (UVP)
- Moderati
- Πράσινοι Πράσινοι (Verdi Verdi)
- Η Λέγκα Του Βορρά - Lega Lombarda (Lega Nord - Lega Lombarda)
Η Αυτόνομη επαρχία του Bolzano
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Team Köllensperger (TK)
- Bürger Union für Südtirol (BUfS)
- Die Freiheitlichen (dF)
- Αδελφοί της ιταλίας - Η Alto-Adige στην Καρδιά μας (Fratelli d'iItalia - L'Alto Adige nel Cuore) (AAC)
- Süd-Tiroler Freiheit (STF)
- Südtiroler Volkspartei (SVP)
- Verdi-Grüne-Vërc (VGV)
Η Αυτόνομη επαρχία του Trento
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Amministrare il Trentino
- Αυτόνομο κόμμα του Τρεντίνο-Τιρόλου (Partito Autonomista Trentino Tirolese) (PATT)
- Πρότζεκτ Τρεντίνο (Progetto Trentino) (PT)
- Αυτόνομη Ένωση Ladina' (Unione Autonomista Ladina) (UAL)
- Ένωση για το Τρεντίνο (Unione per il Trentino) (UpT)
Φριούλι-Βενέτσια Τζούλια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Υπεύθυνη Αυτονομία (Autonomia Responsabile) (AR)
- Κίνημα του Friuli (Movimento Friuli) (MF)
- Σύμφωνο για την Αυτονομία (Patto per l'Autonomia)(PpA)
- Πρότζεκτ FVG (Progetto FVG)
- Slovenska Skupnost (SSk)
- Λέγκα Του Βορρά - Liga Veneta (Lega Nord - Liga Veneta)
- Το κόμμα των Βένετων (Partito dei Veneti)
- Progetto NordEst
- Liga Veneta Repubblica
- Cuoritaliani
- Δημοκρατία και Αυτονομία (Democrazia e Autonomia) (DemA)
- Noi Sud (NS)
- Πολιτικό Κίνημα Schittulli (Movimento Politico Schittulli) (MPS)
- Popolari Uniti (PU)
- Realtà Italia (RI)
- Αυτονομία και Δικαιώματα (Autonomia e Diritti)
- Οι Δημοκρατικοί (I Demokratici)
- Autodeterminatzione (ADN)
- Fortza Paris (FP)
- Indipendèntzia Repùbrica de Sardigna (IRS)
- Movimento Sardegna Zona Franca (MSZF)
- Κόμμα της Σαρδηνίας (Partito dei Sardi) (PdS)
- Progetu Repùblica de Sardigna (ProgReS)
- Κόμμα Δράσης της Σαρδηνίας (Partito Sardo d'Azione) (PSd Diaz)
- Riformatori Sardi (RS)
- RossoMori (RM)
- Sardigna Natzione Indipendentzia (SNI)
- Unione Democratica Sarda (UDS)
- Unidos
- Δημοφιλή ένωση των Χριστιανικών (Unione Popolare Cristiana) (UPC)
- DiventeràBellissima (DB)
- Sicilia Futura (SF)
Τα πολιτικά κόμματα του παρελθόντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εθνικά κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα εθνικά κόμματα του παρελθόντος περιλαμβάνονται εκείνα που έχουν λάβει τουλάχιστον το 1% των ψήφων σε εκλογική αναμέτρηση εθνικού χαρακτήρα, έχουν εκλεγεί με το σύμβολό τους τουλάχιστον σε ένα εθνικό ή ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ή που είχαν εκπροσωπηθεί στο Κοινοβούλιο με τουλάχιστον 5 βουλευτές.
- Partito Democratico Costituzionale (PDC) (1913-1919)
- Partito Radicale Italiano (PRI) (1904-1922)
- Unione Liberale (UL) (1913-1922)
- Ιταλική Εθνικιστική Ένωση (Associazione Nazionalista Italiana, ANI) (1910-1923)
- Partito dei Combattenti (PdC) (1919-1923)
- Partito Socialista Riformista Italiano (PSRI) (1912-1924)
- Partito Economico (PE) (1919-1924)
- Partito Liberale Democratico (PLD) (1921-1924)
- Partito Popolare Italiano (PPI) (1919-1926)
- Partito Democratico Sociale Italiano (PDSI) (1922-1926)
- Partito Socialista Unitario (PSU) (1922-1930)
- Partito Comunista d'Italia (PCd'I) (1921-1943)
- Εθνικό Φασιστικό Κόμμα (PNF) (1921-1943)
- Partito Fascista Repubblicano (PFR) (1943-1945)
- Partito Democratico Italiano (PDI) (1944-1946)
- Concentrazione Democratica Repubblicana (CDR) (1946)
- Partito d'Azione (PdA) (1942-1947)
- Partito Democratico del Lavoro (PDL) (1943-1948)
- Movimento Unionista Italiano (MUI) (1944-1948)
- Partito Cristiano Sociale (PCS) (1944-1948)
- Fronte dell'Uomo Qualunque (FUQ) (1946-1949)
- Partito Nazionale Monarchico (PNM) (1946-1959)
- Partito Monarchico Popolare (PMP) (1954-1959)
- Movimento Comunità (MC) (1947-1961)
- Partito dei Contadini d'Italia (PCd'I) (1920-1963)
- Partito Socialista Unificato (PSU) (1966-1971)
- Partito Democratico Italiano di Unità Monarchica (PDIUM) (1959-1972)
- Partito Socialista Italiano di Unità Proletaria (PSIUP) (1964-1972)
- Democrazia Nazionale (DN) (1977-1979)
- Partito di Unità Proletaria per il Comunismo (PDIUP) (1974-1984)
- Partito Radicale (PR) (1956-1988)
- Federazione delle Liste Verdi (LV) (1986-1990)
- Verdi Arcobaleno (VA) (1989-1990)
- Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCI) (1943-1991)
- Democrazia Proletaria (DP) (1978-1991)
- Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSI) (1892-1994)
- Ιταλικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PLI) (1922-1994)
- Democrazia Cristiana (DC) (1943-1994)
- Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα (MSI) (1946-1995)
- Lega Italiana Federalista (LIF) (1995-1996)
- Alleanza Democratica (AD) (1993-1997)
- Partito Socialista Democratico Italiano (PSDI) (1947-1998)
- Partito dell'Amore (PdA) (1991-1994)
- Movimento dei Comunisti Unitari (MCU) (1995-1998)
- Partito Democratico della Sinistra (PDS) (1991-1998)
- Cristiano Sociali (CS) (1993-1998)
- Federazione Laburista (FL) (1994-1998)
- Socialisti Italiani (SI) (1994-1998)
- Cristiano Democratici per la Repubblica (CDR) (1998)
- La Rete (LR) (1991-1999)
- Unione Democratica per la Repubblica (UDR) (1998-1999)
- Centro Cristiano Democratico (CCD) (1994-2002)
- Partito Popolare Italiano (PPI) (1994-2002)
- Cristiani Democratici Uniti (CDU) (1995-2002)
- Rinnovamento Italiano (RI) (1996-2002)
- I Democratici (Dem) (1999-2002)
- Democrazia Europea (DE) (2001-2002)
- Patto Segni (PS) (1993-2003)
- Socialisti Democratici Italiani (SDI) (1998-2007)
- Democratici di Sinistra (DS) (1998-2007)
- Democrazia è Libertà - La Margherita (DL) (2002-2007)
- Forza Italia (FI) (1994-2009)
- Alleanza Nazionale (AN) (1995-2009)
- Azione Sociale (AS) (2003-2009)
- Democrazia Cristiana per le Autonomie (DCA) (2005-2009)
- Sinistra Democratica (SD) (2007-2010)
- Forza del Sud (FdS) (2010-2011)
- Unione Democratici per l'Europa (UDEUR) (1999-2013)
- Il Popolo della Libertà (PdL) (2009-2013)
- Οι Λαϊκοί της Αυριανής Ιταλίας (PID) (2010-2013)
- Grande Sud (2011-2013)
- Futuro e Libertà per l'Italia (FLI) (2011-2014)
- Fare per Fermare il Declino (FFD) (2012-2014)
- Partito dei Comunisti Italiani (PdCI) (1998-2016)
- Alleanza per l'Italia (ApI) (2009-2016)
- Sinistra Ecologia Libertà (SEL) (2009-2016)
- La Destra (LD) (2007-2017)
- Nuovo Centrodestra (NCD) (2013-2017)
- Conservatori e Riformisti (CoR) (2015-2017)
- Scelta Civica (SC) (2013-2018)
- Alleanza Liberalpopolare-Autonomie (ALA) (2015-2018)
- Direzione Italia (DI) (2017-2019)
- Movimento Nazionale per la Sovranità (MNS) (2017-2019)
Κόμματα που εκπροσωπούν την Ιταλία στο εξωτερικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα κόμματα που εκπροσωπούν την Ιταλία στο εξωτερικό περιλαμβάνονται εκείνα που είχαν τη δυνατότητα να εκλέξουν τουλάχιστον έναν βουλευτή σε εκλογική περιφέρεια του εξωτερικού.
- Per l'Italia nel Mondo (2006)
- Ιταλικές Ενώσεις στη Νότια Αμερική(Associazioni Italiane in Sud America) (2006-2008)
Περιφερειακά κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα περιφερειακά κόμματα περιλαμβάνονται εκείνα που προέρχονται από μια συγκεκριμένη περιοχή, έχουν εκλέξει με τους σύμβολό τους τουλάχιστον ένα μέλος του περιφερειακού συμβουλίου, έχουν εκλέξει έναν εθνικό ή ευρωπαϊκό βουλευτή σε δική τους εκλογική περιφέρεια αναφοράς, ή έχουν εκφράσει μια ομάδα διοικητικού συμβουλίου που αποτελείται από τουλάχιστον το 10% αυτών που εκλέγονται σε περιφερειακό συμβούλιο.
- Rassemblement Valdôtain (1963-;)
- Democratici Popolari (1972-1984)
- Union Valdôtaine Progressiste (1973-1984)
- Autonomisti Democratici Progressisti (1984-1998)
- Autonomisti Indipendenti (1991-1993)
- Alleanza Popolare Autonomista (1992-1998)
- Pour la Vallée d'Aoste (1993-1998)
- Autonomistes (1997-2000)
- Vallée d'Aoste Vive (2005-2010)
- Renouveau Valdôtain (2006-2010)
- édération Autonomiste (1998-2014)
- Union Piemontèisa (1981-1992)
- Progett'Azione (2012-2014)
- Autonomia Alleanza Lombarda (1989-1996)
- Lega Alpina Lumbarda (1992-1996)
- Lega per l'Autonomia - Alleanza Lombarda(1996-2009)
Η Αυτόνομη επαρχία του Bolzano
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Tiroler Heimatpartei (1963-1968)
- Soziale Fortschrittspartei Südtirols (1966-1978)
- Partei der Unabhängigen (1972-1988)
- Sozialdemokratische Partei Südtirols (1973-1983)
- Südtiroler Heimatbund (1974-1989)
- Neue Linke/Nuova Sinistra (1978-1983)
- Freiheitliche Partei Südtirols (1988-1992)
- Unione Democratica dell'Alto Adige (1993-2008)
Η Αυτόνομη επαρχία του Trento
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Partito Popolare Trentino Tirolese (1948-1982)
- Neue Linke/Nuova Sinistra (1978-1983)
- Unione Autonomista Trentino Tirolese (1982-1988)
- Autonomia Integrale (1982-1988)
- Lega Autonomia Trentino (1993-;)
- Autonomia Integrale - Federazione Autonomista Regionale(1996-2000)
- Trentino Domani (1998-2003)
- Civica Margherita (1998-2008)
- Autonomisti Trentino - Genziane (2000-2007)
- Leali al Trentino (2003-2015;)
- Union del Popolo Veneto (1987-1995)
- Lega Autonomia Veneta (1992-2001)
Φριούλι-Βενέτσια Τζούλια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Lista per Trieste (1978-2006)
- Lega Autonomia Friuli (1993-2018)
- Unione Friuli (1997-;)
- Περισσότερα Τοσκάνη (2012-2015)
Μολίζε
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Popolari Democratici (2008 -;)
- La Puglia Prima di Tutto (2005-2015)
- Lega d'Azione Meridionale (1992-2014)
- Partito Democratico Meridionale (2006-2007)
- Partito Sardo d'Azione Socialista (1948-1949)
- Δημοκρατική Ομοσπονδία (Federazione Democratica)(1994-1998)
- Partito del Popolo Sardo (2000-2004)
- Πρότζεκτ Σαρδηνία (Progetto Sardegna) (2003-2007)
- Κίνημα για την Ανεξαρτησία της Σικελίας (Movimento per l'Indipendenza della Sicilia) (1943-1951)
- Unione Siciliana Cristiano Sociale (1958-1963)
- Νέα Σικελία (Nuova Sicilia) (2001-2008)
- Λαϊκό Κίνημα Σικελίας (Movimento Popolare Siciliano) (2012-;)
- Il Megafono - Lista Crocetta (2012-2016)
- Δημοκρατική Μεταρρυθμιστές για τη Σικελία (Democratici Riformisti per la Sicilia) (2013-2014)
- Άρθρο 4 (Articolo 4) (2013-2014)
Σχετιζόμενες καταχωρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δημόσια χρηματοδότηση κομμάτων (Finanziamento pubblico ai partiti)
- Κομματοκρατία (Partitocrazia)
- Παράνομη χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων (Finanziamento illecito ai partiti)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ C. Mortati, Concetto e funzione dei partiti politici, in Quaderni di Ricerca, s. l., 1949
- ↑ Per il primo tentativo di attuare questa previsione, v. Giampiero Buonomo, Don Sturzo, la trasparenza e la democrazia nei partiti, in L'ago e il filo, marzo 2011.
- ↑ Aldo Giannuli. Una legge sui partiti? Una premessa storica. 04 Giu 2016.
- ↑ Colazingari, Silvia, "Corruption in a paternalistic democracy: Lessons from Italy for Latin America." Political Science Quarterly, vol. 113, no. 3 (Fall 1998), p. 447-470.
- ↑ Vincenzo, Musacchio. "Corruzione e finanziamento illecito dei partiti nelle campagne elettorali in Italia: Le regole europee." Rivista penale, 2014.
- ↑ Musumeci, Toti S. Il costo della politica ed il finanziamento ai partiti / Toti S. Musumeci. n.p.: Padova : CEDAM, 1999.
- ↑ PIZZIMENTI, Eugenio, and Piero IGNAZI. 2011. "Finanziamento pubblico e mutamenti organizzativi nei partiti italiani." Rivista Italiana Di Scienza Politica 41, no. 2: 199-236.
- ↑ Così il vice ministro allo Sviluppo economico, Adolfo Urso, nel dispaccio Ansa 23 febbraio 2010 "CORRUZIONE: URSO, SE LISTE PULITE AVRÀ AVUTO RAGIONE ALFANO ALTRIMENTI SI IMPONE STRADA PARLAMENTARE PER DARE SEGNALE FORTE: vi si legge che "il sistema politico ed elettorale è cambiato (...) Oggi - spiega il viceministro - chi ruba lo fa per sé e perciò per i partiti dovrebbe essere più facile espellere i corrotti".
- ↑ Mozione n. 1-00269, presentata il 13 aprile 2010 dai senatori FINOCCHIARO, DELLA MONICA, AGOSTINI, LUSI, D'AMBROSIO, ZANDA, LATORRE, CASSON, CAROFIGLIO, CHIURAZZI, GALPERTI, MARITATI: v. testo sull'ordine del giorno della seduta dell'Assemblea del Senato del 13 e 14 aprile 2010.
- ↑ Borioni, Paolo. Risorse per la politica : il finanziamento dei partiti fra tradizione e innovazione. Roma: Carocci, 2005.
- ↑ Basso, Lelio, and Achille Albonetti. Il Finanziamento dei partiti : Basso, Battaglia, Capitini, Galloni, Jemolo, Ravaioli, Rossi, Sturzo : Roma : Circolo Stato e libertà, 1978.
- ↑ Veltri, Elio, and Francesco Paola. I soldi dei partiti : tutta la verità sul finanziamento alla politica in Italia : Venezia : Marsilio, 2012.
- ↑ Essi «non possono accorgersi di bilanci non veritieri, perché fanno un controllo solo formale» (così Francesca Schianchi, «La certificazione dei rendiconti? Solo una formalità» su «La Stampa», 4/04/2012).
- ↑ http://www.ilfattoquotidiano.it/2015/12/08/rimborsi-elettorali-ecco-le-irregolarita-nei-bilanci-dei-partiti-scoperte-dalla-commissione-di-controllo-della-camera/2286574/
- ↑ http://www.ilfattoquotidiano.it/2015/07/03/bilanci-dei-partiti-commissione-garanzia-impossibile-capire-se-sono-veri-o-falsi/1837723/
- ↑ http://www.termometropolitico.it/1183611_riecco-i-rimborsi-elettorali-ai-partiti-la-proposta-del-pd.html
- ↑ http://www.ilfattoquotidiano.it/2015/09/09/finanziamento-ai-partiti-camera-vota-la-legge-che-elargisce-fondi-senza-controlli/2021786/
Σφάλμα αναφοράς: Υπάρχουν ετικέτες <ref>
για κάποια ομάδα με το όνομα «lower-greek», αλλά δεν βρέθηκε καμία αντίστοιχη ετικέτα <references group="lower-greek"/>