Κατάλογος προέδρων του Περού
Αυτός είναι ένας κατάλογος όσων έχουν διατελέσει πρόεδροι της Δημοκρατίας του Περού (αρχηγοί κράτους και αρχηγοί της κυβέρνησης του Περού) από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα. Η θέση θεσμοθετήθηκε από το Ιδρυτικό Συνέδριο του Περού (1822), μετά την παραίτηση του Χοσέ δε Σαν Μαρτίν από τη θέση του ως Προστάτη του Περού και την επακόλουθη αναχώρησή του από το Περού. Ο πρώτος πρόεδρος ήταν ο Χοσέ δε λα Ρίβα Αγουέρο και ο σημερινός πρόεδρος είναι ο Πέδρο Καστίγιο. Στην ιστορία της θέσης, υπήρξαν μια σειρά από πολιτικές κρίσεις, εξέγερση των στρατώνων, εμφύλιοι πόλεμοι, θάνατος εν εν ενεργεία του αρχηγού κράτους, πραξικοπήματα, κοινοβουλευτικές προσπάθειες απομάκρυνσης των προέδρων ένα αυτόματο πραξικόπημα και υπαγορευμένες θέσεις από το συνέδριο. Ο κατάλογος βασίζεται στο έργο του ιστορικού Χόρχε Μπασάντρε, στα συντάγματα, τους νόμους και τα διατάγματα σε κάθε περίπτωση. Παρόλο που δεν ήταν πρόεδροι, ο κατάλογος περιλαμβάνει τους απελευθερωτές Χοσέ δε Σαν Μαρτίν και Σιμόν Μπολίβαρ λόγω της ιστορικής σημασίας τους για την ανεξαρτησία του Περού και την εδραίωσή της.
Πρόεδροι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σειρά | Πρόεδρος (Γέννηση-Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Τύπος εισόδου στην προεδρία | Τίτλος | Αντιπρόεδρος | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Από | Έως | |||||||||
Χοσέ δε Σαν Μαρτίν και Απελευθερωτικός Στρατός του Νότου (1820–1823) | ||||||||||
Χοσέ δε Σαν Μαρτίν[1] (1778-1850) |
3 Αυγούστου 1821 | 20 Σεπτεμβρίου 1822 | Προστάτης (Προτέκτορας) του Περού[2] Περουβιανοί τίτλοι τιμής:[3] Πρώτος στρατιώτης της ελευθερίας, Generalissimo (Αρχιστράτηγος) των όπλων του Περού, Θεμελιωτής της ελευθερίας του Περού | |||||||
1 | Χοσέ δε λα Ρίβα Αγουέρο[1] (1783-1858) |
28 Φεβρουαρίου 1823 | 23 Ιουνίου 1823 | Διορίστηκε από το Κογκρέσο[4] | Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
2 | Χοσέ Μπερνάρδο δε Τάγκλε[1][5][6] (1779-1825) |
16 Αυγούστου 1823 | 18 Νοεμβρίου 1823 | Διορισμένος από το Κογκρέσο[7] | Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
18 Νοεμβρίου 1823 | 10 Φεβρουαρίου 1824 | Εκλογή[8] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Ντιέγκο δε Αλιάγα ι Σάντα Κρους[9] | ||||||
Σιμόν Μπολίβαρ, Επιχείρηση του Βορρά και τέλος της αποικιοκρατίας 1823–1826) | ||||||||||
Σιμόν Μπολίβαρ[1] (1783-1830) |
10 Φεβρουαρίου 1824 | 27 Ιανουαρίου 1827 | Διορισμένος από το Κογκρέσο[10] | Ανώτατη Πολιτική και Στρατιωτική Αρχή της Περουβιανής Δημοκρατίας[11] Δικτάτορας του Περού[12][13] | ||||||
3 | Χοσέ δε λα Μαρ[1] (1778-1830) |
10 Ιουνίου 1827 | 7 Ιουνίου 1829 | Εκλογή[14] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Μανουέλ Σαλασάρ ι Μπακιχάνο | ||||
4 | Αγουστίν Γκαμάρα[1] (1785-1841 |
7 Ιουνίου 1829 | 19 Δεκεμβρίου 1829 | Πραξικόπημα, σε μυστική συνωμοσία με τον Αντόνιο Γκουτιέρες δε λα Φουέντε | Ο Αντόνιο Γκουτιέρες δε λα Φουέντε κυβέρνησε προσωρινά έως την άφιξη του Αγουστίν Γκαμάρα | Κανείς | ||||
1 Σεπτεμβρίου 1829 | 19 Δεκεμβρίου 1829 | Διορισμένος από το Κογκρέσο[15] | Προσωρινός της Περουβιανής Δημοκρατίας | Αντόνιο Γκουτιέρες δε λα Φουέντε | ||||||
19 Δεκεμβρίου 1829 | 19 Δεκεμβρίου 1833 | Εκλογή[16] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Αντόνιο Γκουτιέρες δε λα Φουέντε | ||||||
5 | Λουίς Χοσέ δε Ορμπέγκόσο[17] (1795-1847) |
21 Δεκεμβρίου 1833 | 21 Δεκεμβρίου 1833 | Εκλογή[18] | Προσωρινός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
6 | Φελίπε Σαλαβέρι (1805-1836)[19] |
25 Φεβρουαρίου 1835 | 7 Φεβρουαρίου 1836 | Πραξικόπημα[20] | Ανώτατος Αρχηγός της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
Πόλεμος Συνομοσπονδίας Περού-Βολιβίας (1836-1839) Ηγεμόνες της Συνομοσπονδίας Περού-Βολιβίας | ||||||||||
Αποτέλεσμα: Νίκη του Ενωμένου Στρατού Παλινόρθωσης
Συνέπεια: Διάλυση της Συνομοσπονδίας Περού-Βολιβίας | ||||||||||
Ενωμένος Στρατός Παλινόρθωσης | Συνομοσπονδία Περού-Βολιβίας | |||||||||
Παλινόρθωση της Περουβιανής Δημοκρατίας | ||||||||||
7 | Αγκουστίν Γκαμάρα[21] (1785-1841) |
20 Ιανουαρίου 1839[22] | 15 Αυγούστου 1839 | Open Cabildo[23][24] Κατάληψη του Ejercito Unido Restaurador |
Προσωρινός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
15 Αυγούστου 1839 | 10 Ιουλίου 1840 | Διορισμένος από Κογκρέσο[23] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||||
10 Ιουλίου 1840 | 18 Νοεμβρίου 1841 (†) | Εκλογή[25] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Μανουέλ Μενέντες Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου Χούστο Φιγκερόλα 1ºς Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους[26] Χουάν Φρανσίσκο δε Βιδάλ Λα Ος 2ος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους | ||||||
Στρατιωτική αναρχία (1842–1844) | ||||||||||
8 | Μανουέλ Μενέντες[21] (1793-1847) |
18 Νοεμβρίου 1841 | 16 Αυγούστου 1842 | Συνταγματική διαδοχή[27] | Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους του Περού | Χούστο Φιγκερόλα 1ος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους Χουάν Φρανσίσκο δε Βιδάλ Λα Ος 2ος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους | ||||
9 | Χουάν Φρανσίσκο δε Βιδάλ Λα Ος[21] (1800-1863) |
20 Οκτωβρίου 1842 | 15 Μαρτίου 1843 | Συνταγματική διαδοχή[27][28][29] | 2ος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους του Περού | Κανείς | ||||
Μανουέλ Ιγκνάσιο δε Βιβάνκο[21] (1806-1873) |
27 Μαρτίου 1843 | 7 Απριλίου 1843 | Πραξικόπημα που συμφωνήθηκε μεταξύ του Μανουέλ Ιγκνάσιο δε Βιβάνκο και Πέσετ | Ο Πέσετ κυβέρνησε προσωρινά έως την άφιξη του Βιβάνκο | Κανείς | |||||
7 Απριλίου 1843 | 17 Ιουνίου 1844 | Πραξικόπημα[30][31] | Ανώτατος Διευθυντής του Περού | Κανείς | ||||||
Στρατιωτική αναρχία (1842–1844) | ||||||||||
10 | Μανουέλ Μενέντες[21] (1793-1847) |
7 Οκτωβρίου 1844 | 20 Απριλίου 1845 | Αποκαταστάθηκε στο αξίωμα[32] | Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους του Περού | Κανείς | ||||
11 | Ραμόν Καστίγια[33] (1797-1867) |
20 Απριλίου 1845 | 20 Απριλίου 1851 | Εκλογή[34][35] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
12 | Χοσέ Ρουφίνο Ετσενίκε[33] (1808-1887) |
20 Απριλίου 1851 | 5 Ιανουαρίου 1855 | Εκλογή[36] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
13 | Ραμόν Καστίγια[33] (1797-1867) |
5 Ιανουαρίου 1855 | 24 Οκτωβρίου 1858 | Πραξικόπημα[37] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Χοσέ Μαρία Ραϊγκάδα ι Γκάγιο
(Πρωθυπουργός του Περού) | ||||
24 Οκτωβρίου 1858 | 24 Οκτωβρίου 1862 | Εκλογή[38] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Χουάν Μανουέλ δελ Μαρ | ||||||
14 | Μιγκέλ δε Σαν Ρομάν[33] (1802-1863) |
24 Οκτωβρίου 1862 | 3 Απριλίου 1863 (†) | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Χουάν Αντόνιο Πέσετ | ||||
15 | Χουάν Αντόνιο Πέσετ[33] (1809-1879) |
5 Αυγούστου 1863 | 8 Νοεμβρίου 1865 | Συνταγματική διαδοχή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Πέδρο Ντίες Κανσέκο Κορμπάτσο | ||||
16 | Μαριάνο Ιγκνάσιο Πράδο[33] (1825-1901) |
28 Νοεμβρίου 1865 | 15 Φεβρουαρίου 1867 | Πραξικόπημα[39][40] | Προσωρινός Ανώτατος Αρχηγός της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
15 Φεβρουαρίου 1867 | 31 Αυγούστου 1867 | Διορισμένος από το Κογκρέσο[41] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||||
31 Αυγούστου 1867 | 7 Ιανουαρίου 1868 | Εκλογή[42] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||||
17 | Πέδρο Ντίες Κανσέκο Κορμπάτσο[43] (1815-1893) |
7 Ιανουαρίου 1868 | 2 Αυγούστου 1868 | Συνταγματική διαδοχή[44] | Αντιπρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
18 | Χοσέ Μπάλτα[43] (1814-1872) |
2 Αυγούστου 1868 | 22 Ιουλίου 1872 | Εκλογή[45] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Μαριάνο Ερένσια Σεβάγιος 2ος Φρανσίκο Ντίες-Κανσέκο Κορμπάτσο | ||||
Τομάς Γκουτιέρες[43] (1817-1872) |
22 Ιουλίου 1872 | 26 Ιουλίου 1872 | Πραξικόπημα | Supreme Leader of the Peruvian Republic | Κανείς | |||||
19 | Μαριάνο Ερένσια Σεβάγιος[43] (1820-1873) |
27 Ιουλίου 1872 | 2 Αυγούστου 1872 | Συνταγματική διαδοχή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
20 | Μανουέλ Πάρδο ι Λαβάγιε[43] (1834-1878) |
2 Αυγούστου 1872 | 2 Αυγούστου 1876 | Εκλογή[46] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Μανουέλ Κόστας Άρσε 2ος Φρανσίσκο Γκαρμεντία Πουέρτολας | ||||
Ο Πόλεμος στον Ειρηνικό άρχισε στις 5 Απριλίου 1879 | ||||||||||
21 | Μαριάνο Ιγκνάσιο Πράδο[43] (1825-1901) |
2 Αυγούστου 1876 | 18 Δεκεμβρίου 1879 | Εκλογή[47] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Λουίς Λα Πουέρτα
2ος Χοσέ Φρανσίσκο Κανεβάρο | ||||
22 | Λουίς Λα Πουέρτα[43] (1811-1896) |
18 Δεκεμβρίου 1879 | 23 Δεκεμβρίου 1879 | Συνταγματική διαδοχή[48] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Χοσέ Φρανσίσκο Κανεβάρο | ||||
23 | Νικολάς δε Πιέρολα[43] (1839-1913) |
23 Δεκεμβρίου 1879 | 28 Ιουλίου 1881 | Ανοικτή συνέλευση (open cabildo)[49] | Ανώτατος Αρχηγός της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
31 Ιουλίου 1881 | 28 Δεκεμβρίου 1881 | Διορισμένος από την Εθνοσυνέλευση του Αγιακούτσο[50] | Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||||
24 | Φρανσίσκο Γκαρσία Καλδερόν[51] (1834-1905) |
12 Μαρτίου 1881 | 10 Ιουλίου 1881 | Συμβούλιο των Σημαινόντων[52] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
10 Ιουλίου 1881 | 6 Νοεμβρίου 1881 | Επικυρώθηκε από το Κογκρέσο του Τσορίγιος[53][54] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Λισάρδο Μοντέρο | ||||||
25 | Λισάρδο Μοντέρο[51] (1832-1905) |
28 Σεπτεμβρίου 1881 | 28 Οκτωβρίου 1883 | Συνταγματική διαδοχή
(Αντιπρόεδρος) |
Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
26 | Μιγκέλ Ιγκλέσιας[51] (1830-1909) |
30 Δεκεμβρίου 1882 | 1 Μαρτίου 1884 | Διορισμένος από Constituent Assembly of the North[55] | Αναδημιουργημένος Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
1 Μαρτίου 1884 | 3 Δεκεμβρίου 1885 | Διορισμένος από Συντακτική Συνέλευση[56][57] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||||
Ο Πόλεμος στον Ειρηνικό τερματίστηκε στις 4 Απριλίου 1884 | ||||||||||
27 | Αντρές Αβελίνο Κάσερες[51][58] (1836-1923) |
3 Ιουνίου 1886 | 10 Αυγούστου 1890 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Ρεμίχιο Μοράλες Μπερμούντες | ||||
28 | Ρεμίχιο Μοράλες Μπερμούντες[58] (1836-1894) |
10 Αυγούστου 1890 | 1 Απριλίου 1894 (†) | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Πέδρο Αλεχανδρίνο δελ Σολάρ | ||||
29 | Χουστινιάνο Μποργκόνιο[59] (1836-1921) |
1 Απριλίου 1894 | 10 Αυγούστου 1894 | Συνταγματική διαδοχή
(Αντιπρόεδρος) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
30 | Αντρές Αβελίνο Κάσερες[59] (1836-1923) |
10 Αυγούστου 1894 | 20 Μαρτίου 1895 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Σέσαρ Κανεβάρο | ||||
31 | Νικολάς δε Πιέρολα[59] (1839-1913) |
8 Σεπτεμβρίου 1895 | 8 Σεπτεμβρίου 1899 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Γκιγέρμο Μπίλινγκχερστ | ||||
32 | Εδουάρδο Λόπες δε Ρομάνια[59] (1847-1912) |
8 Σεπτεμβρίου 1899 | 8 Σεπτεμβρίου 1903 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Ισαάκ Αλσαμόρα
2ος Φρεντερίκο Μπρεσάνι | ||||
33 | Μανουέλ Κανδάμο[59] (1841-1904) |
8 Σεπτεμβρίου 1903 | 7 Μαΐου 1904 (†) | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 2.º Σεράπιο Καλδερόν | ||||
34 | Σεράπιο Καλδερόν[59] (1843-1922) |
7 Μαΐου 1904 | 24 Σεπτεμβρίου 1904 | Συνταγματική διαδοχή
(2ος Αντιπρόεδρος) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
35 | Χοσέ Πάρδο ι Μπαρέδα[60] (1864-1947) |
24 Σεπτεμβρίου 1904 | 24 Σεπτεμβρίου 1908 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Χοσέ Σαλβαδόρ Καβέρο Οβάγιε
2ος Κενή θέση | ||||
36 | Αουγκούστο Λεγκία[60] (1863-1932) |
24 Σεπτεμβρίου 1908 | 24 Σεπτεμβρίου 1912 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Εουχάνιο Λαραμππούρε ι Ουνανούε
2ος Μπελισάριο Σόσα | ||||
37 | Γκιγέρμο Μπίλινγκχερστ[60] (1851-1915) |
24 Σεπτεμβρίου 1912 | 4 Φεβρουαρίου 1914 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Ρομπέρτο Λεγκία
2ος Μιγκέλ Ετσενίκε | ||||
38 | Όσκαρ Μπεναβίδες[60] (1876-1945) |
4 Φεβρουαρίου 1914 | 15 Μαΐου 1914 | Πραξικόπημα[61] | Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Περού | Κανείς | ||||
15 Μαΐου 1914 | 18 Αυγούστου 1915 | Διορισμένος από το Κογκρέσο[62] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||||
39 | Χοσέ Πάρδο ι Μπαρέδα[60] (1864-1947) |
18 Αυγούστου 1915 | 4 Ιουλίου 1919 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Ρικάρδο Μπεντίν Σάντσες
2ος Μελιτόν Καρβαχάλ | ||||
40 | Αουγκούστο Λεγκία[60] (1863-1932) |
4 Ιουλίου 1919 | 12 Οκτωβρίου 1919 | Πραξικόπημα | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | ||||
12 Οκτωβρίου 1919 | 12 Οκτωβρίου 1924 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Σέσαρ Κανεβάρο | ||||||
12 Οκτωβρίου 1924 | 12 Οκτωβρίου 1929 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Σέσαρ Κανεβάρο
2ος Αγκουστίν δε λα Τόρε Γκονσάλες | ||||||
12 Οκτωβρίου 1929 | 25 Αυγούστου 1930 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Σέσαρ Κανεβάρο
2ος Αγκουστίν δε λα Τόρε Γκονσάλες | ||||||
41 | Λουίς Μιγκέλ Σάντσες Σέρο[63] (1889-1933) |
27 Αυγούστου 1930 | 1 Μαρτίου 1931 | Πραξικόπημα | Πρόεδρος της Στρατιωτικής Χούντας της Κυβέρνησης του Περού | Κανείς | ||||
Λουίς Μιγκέλ Σάντσες Σέρο[63] (1889-1933) |
8 Δεκεμβρίου 1931 | 30 Απριλίου 1933 (†) | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | Κανείς | |||||
42 | Όσκαρ Μπεναβίδες[64] (1876-1945) |
30 Απριλίου 1933 | 8 Δεκεμβρίου 1939 | Διορισμένος από το Κογκρέσο[65] | Προσωρινός Προέδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Ερνέστο Μοντάγκνε Μάρχολτς
2ος Αντόνιο Ροδρίγκες Ραμίρες | ||||
43 | Μανουέλ Πράδο Ουγαρτέτσε[66][67] (1889-1967) |
8 Δεκεμβρίου 1939 | 28 Ιουλίου 1945 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Ραφαέλ Λάρκο Ερέρα
2ος Κάρλος Ντ. Γκίμπσον | ||||
44 | Χοσέ Λουίς Μπουσταμάντε ι Ριβέρο[68] (1894-1989) |
28 Ιουλίου 1945 | 29 Οκτωβρίου 1948 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Χοσέ Γκάλβες Μπαρενετσέα | ||||
45 | Μανουέλ Οδρία[69][70] (1896-1974) |
1 Νοεμβρίου 1948 | 1 Ιουνίου 1950 | Πραξικόπημα | Πρόεδρος της Στρατιωτικής Χούντας της Κυβέρνησης του Περού | Ζενόν Νοριέγκα Αγκουέρο | ||||
28 Ιουλίου 1950 | 28 Ιουλίου 1956 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Έκτορ Μπόσα | ||||||
46 | Μανουέλ Πράδο Ουγαρτέτσε[71] (1889-1967) |
28 Ιουλίου 1956 | 18 Ιουλίου 1962 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Λουίς Γκάγιο Πόρας
2ος Κάρλος Μορέιρα ι Πας Σολδάν | ||||
47 | Ρικάρδο Πέρες Γκοντόι[72] (1905-1982) |
18 Ιουλίου 1962 | 3 Μαρτίου 1963 | Πραξικόπημα | Πρόεδρος της Στρατιωτικής Χούντας της Κυβέρνησης του Περού | Πέδρο Βάργκας Πράδα | ||||
48 | Νικολάς Λίντλεϊ Λόπες[73] (1908-1995) |
3 Μαρτίου 1963 | 28 Ιουλίου 1963 | Διαδοχή
(Ντε φάκτο) |
Πρόεδρος της Στρατιωτικής Χούντας της Κυβέρνησης του Περού | Κανείς | ||||
49 | Φερνάντο Μπελαούντε Τέρι[74] (1912-2002) |
28 Ιουλίου 1963 | 3 Οκτωβρίου 1968 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Περουβιανής Δημοκρατίας | 1ος Εντγκάρδο Σεοάνε
2ος Μάριο Πολάρ Ουγαρτέτσε | ||||
50 | Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο[75][76] (1910-1977) |
3 Οκτωβρίου 1968 | 30 Αυγούστου 1975 | Πραξικόπημα | Πρόεδρος της Επαναστατικής Κυβέρνσηης των Ενόπλων Δυνάμεων του Περού | Εντγκάρδο Χαρίν | ||||
51 | Φρανσίσκο Μοράλες Μπερμούντες[77] (1921-2022) |
30 Αυγούστου 1975 | 28 Ιουλίου 1980 | Πραξικόπημα | Πρόεδρος της Επαναστατικής Κυβέρνησης των Ενόπλων Δυνάμεων του Περού | Πέδρο Ρίχτερ Πράδα | ||||
52 | Φερνάντο Μπελαούντε Τέρι[78][79] (1912-2002) |
28 Ιουλίου 1980 | 28 Ιουλίου 1985 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Φερνάντο Σβαλμπ
2ος Χαβιέρ Άλβα Ορλαντίνι | ||||
53 | Άλαν Γκαρσία[80] (1949-2019) |
28 Ιουλίου 1985 | 28 Ιουλίου 1990 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Λουίς Αλμπέρτο Σάντσες
2ος Λουίς Άλβα Κάστρο | ||||
54 | Αλμπέρτο Φουχιμόρι[81][82] (1938-2024) |
28 Ιουλίου 1990 | 5 Απριλίου 1992 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Μάξιμο Σαν Ρομάν
2ος Κάρλος Γκαρσία ι Γκαρσία | ||||
22 Απριλίου 1992 | 9 Ιανουαρίου 1993 | Πραξικόπημα | Πρόεδρος της Κυβέρνησης Εθνικής Ανάγκης και Εθνικής Ανασυγκρότησης του Περού | Κανείς | ||||||
9 Ιανουαρίου 1993 | 28 Ιουλίου 1995 | Επικυρώθηκε από το Δημοκρατικό Συντακτικό Κογκρέσο | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Χάιμε Γιοσιγιάμα | ||||||
28 Ιουλίου 1995 | 28 Ιουλίου 2000 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Ρικάρδο Μάρκες Φλόρες
2ος Σέσαρ Παρέδες Κάντο | ||||||
28 Ιουλίου 2000 | 21 Νοεμβρίου 2000 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Φρανσίσκο Τουντέλα
2ος Ρικάρδο Μάρκες Φλόρες | ||||||
55 | Βαλεντίν Πανιάγουα (1936-2006) |
22 Νοεμβρίου 2000 | 28 Ιουλίου 2001 | Συνταγματική διαδοχή
(Πρόεδρος του Κογκρέσου) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Κανείς | ||||
56 | Αλεχάντρο Τολέδο (1946-) |
28 Ιουλίου 2001 | 28 Ιουλίου 2006 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Ραούλ Ντίες Κανσέκο Τέρι
2ος Ντέιβιντ Γουάισμαν | ||||
57 | Άλαν Γκαρσία (1949-2019) |
28 Ιουλίου 2006 | 28 Ιουλίου 2011 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Λουίς Τζιαμπιέτρι | ||||
58 | Ογιάντα Ουμάλα (1962-) |
28 Ιουλίου 2011 | 28 Ιουλίου 2016 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Μαρισόλ Εσπινόσα
2ος Ομάρ Τσεχάντε | ||||
59 | Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι (1938- |
28 Ιουλίου 2016 | 23 Μαρτίου 2018 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | 1ος Μαρτίν Βισκάρα
2ος Μερσέντες Αράος | ||||
60 | Μαρτίν Βισκάρα (1963-) |
23 Μαρτίου 2018 | 9 Νοεμβρίου 2020 | Συνταγματική διαδοχή
(1ος Αντιπρόεδρος) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Μερσέντες Αράος | ||||
61 | Μανουέλ Μερίνο (1961-) |
10 Νοεμβρίου 2020 | 15 Νοεμβρίου 2020 | Συνταγματική απομάκρυνση
(Πρόεδρος του Κογκρέσου) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Κανείς | ||||
62 | Φρανσίσκο Σαγκάστι (1944-) |
17 Νοεμβρίου 2020 | 28 Ιουλίου 2021 | Συνταγματική διαδοχή
(Πρόεδρος του Κογκρέσου) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Κανείς | ||||
63 | Πέδρο Καστίγιο (1969-) |
28 Ιουλίου 2021 | 7 Δεκεμβρίου 2022 | Εκλογή | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Ντίνα Μπολουάρτε | ||||
64 | Ντίνα Μπολουάρτε (1962-) |
7 Δεκεμβρίου 2022 | Σήμερα | Συνταγματική διαδοχή
(1ος Αντιπρόεδρος) |
Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού | Κανείς |
Γραμμή χρόνου από το 1980
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προσθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα αναφερόμενα πρόσωπα στον κατάλογο ορκίστηκαν ως πρόεδροι του Περού, ωστόσο λόγω της πολιτικής κρίσης, δεν έφτασαν να κυβερνήσουν ποτέ:[83]
Πρόεδρος (Γέννηση-Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Τίτλος | Τρόπος εισόδου στην προεδρία | Αντιπρόεδρος | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Από | Έως | |||||||
Μάξιμο Σαν Ρομάν (1946-) |
21 Απριλίου 1992 | 6 Ιανουαρίου 1993[83] | Συνταγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Περού[84] | Συνταγματική διαδοχή
(1ος Αντιπρόεδρος) |
Κάρλος Γκαρσία ι Γκαρσία | |||
Μερσέντες Αράος (1961-) |
30 Σεπτεμβρίου 2019 | 1 Οκτωβρίου 2019[85][86] | Υπηρεσιακή Πρόεδρος[87] | Συνταγματική διαδοχή
(2η Αντιπρόεδρος) |
Κανείς |
Σημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 298. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «Decreto del general José de San Martín asumiendo el mando supremo político y militar» (στα Ισπανικά). Peru: Congreso de la República. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2021.
- ↑ «Portal Institucional e Información sobre la Actividad Parlamentaria y Legislativa del Estado Peruano > Datos generales > Palacio legislativo > Conociendo el Palacio Legislativo». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Nombramiento de José de la Riva Agüero como Presidente de la República, 28 febrero de 1823» (PDF).
- ↑ Ο Χοσέ Μπερνάρδο δε Τάγκλε διορίστηκε πρόεδρος από τον Αντόνιο Χοσέ δε Σούκρε στις 17 Ιουλίου 1823. Αυτό επισημοποιήθηκε τον Αύγουστο.
- ↑ «DECRETO DISPONIENDO QUE DON JOSÉ BERNARDO DE TAGLE CONTINUE COMO JEFE SUPREMO POLÍTICO Y MILITAR DEL PERÚ» (PDF). Κογκρέσο του Περού. 7 Αυγούστου 1823.
- ↑ «Nombramiento del Gran Mariscal José Bernardo de Tagle como Presidente de la República del Perú, 16 agosto de 1823» (PDF).
- ↑ «Se nombra Presidente Constitucional de la República al Gran Mariscal José Bernardo Tagle y Portocarrero, 18 noviembre de 1823» (PDF).
- ↑ Castañeda Jiménez. «Manuel José de Salazar y Baquijano» (PDF). Κογκρέσο της Δημοκρατίας του Περού. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2020.
El Congreso aprobó tal designación el 18 de noviembre de 1823 y estableció que su mandato fuese de cuatro años. Nombró igualmente, el mismo día a Diego de Aliaga y Santa Cruz, hijo segundo del Conde de San Juan de Lurigancho, como vicepresidente de la República.
- ↑ «Decreto disponiendo que el Libertador Simón Bolívar asuma la suprema autoridad política y militar de la república, quedando en suspenso la del presidente y en receso el Congreso» (PDF). 17 Φεβρουαρίου 1824.
- ↑ «DECRETO DISPONIENDO QUE EL LIBERTADOR SIMÓN BOLÍVAR ASUMA LA SUPREMA AUTORIDAD POLÍTICA Y MILITAR DE LA REPÚBLICA, QUEDANDO EN SUSPENSO LA DEL PRESIDENTE Y EN RECESO EL CONGRESO». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «DECRETO ENCARGANDO LA AUTORIDAD SUPREMA AL GRAN MARISCAL ANDRÉS DE SANTA CRUZ, 1 DE SETIEMBRE DE 1826». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «PROCLAMA DEL GENERAL SIMÓN BOLÍVAR AL DESPEDIRSE DEL PERÚ, 3 DE SETIEMBRE DE 18261». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Decreto mandando cumplir la ley que lo nombra Presidente de la República y vicepresidente a Manuel Salazar y Baquíjano, 10 de junio de 1827» (PDF).
- ↑ «Ley nombrándo Presidente de la República al Gral. Agustín Gamarra y Vicepresidente al general Antonio G. de La Fuente, 31 de agosto de 1829» (PDF).
- ↑ «LEY PROCLAMADO PRESIDENTE DE LA REPÚBLICA AL GRAN MARISCAL AGUSTÍN GAMARRA, 19 DE DICIEMBRE DE 1829». www.congreso.gob.pe.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 68. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «Ley nombrándo Presidente Provisional de la República al Gran Mariscal Luis José de Orbegoso, 20 de diciembre de 1833» (PDF).
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú. Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 140. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «Decreto asumiendo el mando de la República, Gral. Felipe Santiago Salaverry del Solar, 25 de febrero de 1835» (PDF).
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Basadre, Jorge (2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 130. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ * Προκηρύχθηκε (Ανοικτή συνέλευση (open cabildo)): 24 Αυγούστου 1838
- Σε ισχύ ντε φάκτο μετά τη νίκη στη Μάχη του Γιουνγκάι: 20 Ιανουαρίου 1839
- ↑ 23,0 23,1 «Ley nombrándolo Presidente Provisorio al General Agustín Gamarra, 15 de agosto de 1839» (PDF).
- ↑ «Acuerdo del Cabildo abierto encargando al Mariscal Agustín Gamarra el Poder Ejecutivo el 24 de agosto de 1838».
- ↑ «Ley proclamándolo Presidente Constitucional de la República al Gran Mariscal Agustín Gamarra, 11 de julio de 1840» (PDF).
- ↑ Castañeda Jiménez. «JUSTO MODESTO FIGUEROLA DE ESTRADA» (PDF). Κογκρέσο της Δημοκρατίας του Περού. Sitio Web del Museo del Congreso y de la Inquisición. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020.
Figuerola fue nombrado Primer Vicepresidente del Consejo de Estado, cuyo titular era Manuel Menéndez Gorozabel.
- ↑ 27,0 27,1 Κογκρέσο της Δημοκρατίας του Περού (10 Νοεμβρίου 1839). «Constitución del Perú (1839)».
Art. 82ος.- Cuando vacare la Presidencia de la República por muerte, pacto atentatorio, renuncia o perpétua imposibilidad física o moral, se encargará provisionalmente del Poder Ejecutivo el Presidente del Consejo de Estado, quien en estos casos convocará a los Colegios Electorales dentro de los primeros diez días de su Gobierno para la elección del Presidente.
- ↑ Κογκρέσο της Δημοκρατίας του Περού (10 Νοεμβρίου 1839). «Constitución del Perú (1839)».
Art. 101º.- Para reemplazar al Presidente del Consejo en cualquiera ocurrencia, hará sus veces el Vicepresidente que también nombrará el Congreso, y asimismo un tercero para los casos
- ↑ «PROCLAMA AL PERÚ DEL VICEPRESIDENTE DEL CONSEJO DE ESTADO, ENCARGADO DEL PODER EJECUTIVO DE LA REPÚBLICA, GENERAL FRANCISCO VIDAL, EL 29 DE OCTUBRE DE 1842». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «PROCLAMA DEL SUPREMO DIRECTOR, GENERAL MANUEL IGNACIO DE VIVANCO, A LOS HABITANTES DE LA CAPITAL, EL 8 DE ABRIL DE 1843». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «DECRETO DECLARANDO NULOS LOS ACTOS ADMINISTRATIVOS DEL TITULADO SUPREMO DIRECTOR, 12 DE OCTUBRE DE 1844». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «DECRETO DISOLVIENDO LA JUNTA SUPREMA DE GOBIERNO PROVISORIO Y RESIGNANDO LA AUTORIDAD EN EL PRESIDENTE DEL CONSEJO DE ESTADO, 10 DE DICIEMBRE DE 1844». www.congreso.gob.pe.
- ↑ 33,0 33,1 33,2 33,3 33,4 33,5 Basadre, Jorge (2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 222. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «LEY PROCLAMANDO PRESIDENTE CONSTITUCIONAL DE LA REPÚBLICA AL GENERAL RAMÓN CASTILLA, 19 DE ABRIL DE 1845». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Juramento del Presidente de la República» (PDF).
- ↑ «Ley 2 abril 1851 proclamando Presidente de la República al general Echenique» (PDF).
- ↑ «PROCLAMA DEL LIBERTADOR RAMÓN CASTILLA, A LOS PUEBLOS DEL PERÚ, EL 6 DE ENERO DE 1855». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Proclamando Presidente de la República al Gran Mariscal Ramon Castilla» (PDF).
- ↑ «DECRETO ASUMIENDO EL MANDO, BAJO LA DENOMINACIÓN DE JEFE SUPREMO PROVISORIO DE LA REPÚBLICA, EL CORONEL MARIANO IGNACIO PRADO, 28 DE NOVIEMBRE DE 1865». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Decreto asumiendo el mando, bajo la denominación de Jefe Supremo Provisorio de la República, 28 de» (PDF).
- ↑ «LEY QUE NOMBRA AL CORONEL MARIANO IGNACIO PRADO PRESIDENTE PROVISORIO DE LA REPÚBLICA, 15 DE FEBRERO DE 1867». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Ley que lo proclama Presidente de la República el 29 de agosto de 1867» (PDF).
- ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 43,4 43,5 43,6 43,7 Basadre, Jorge (2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 102. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «BANDO RECONOCIENDO LA AUTORIDAD DEL SEGUNDO VICEPRESIDENTE DE LA REPÚBLICA, GENERAL PEDRO DIEZ CANSECO, 7 DE ENERO DE 1868». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Ley 1 de agosto Proclamando Presidente Constitucional de la República al ciudadano Don Jose Balta» (PDF).
- ↑ «LEY QUE PROCLAMA PRESIDENTE CONSTITUCIONAL DE LA REPÚBLICA A MANUEL PARDO Y LAVALLE, 1 DE AGOSTO DE 1872». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «Ley 1 de agosto de 1876 eligiendo y proclamando Presidente Constitucional a Mariano Ignacio Prado» (PDF).
- ↑ «Decreto 18 de diciembre de 1879. Asumiendo la Presidencia de la República el primer Vice-Presidente, Luis La Puerta» (PDF).
- ↑ «CABILDO ABIERTO ENCARGA LA SUPREMA MAGISTRATURA DE LA NACIÓN A NICOLÁS DE PIÉROLA LIMA, 23 DE DICIEMBRE DE 1879». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «LA ASAMBLEA NACIONAL NOMBRA A NICOLÁS DE PIÉROLA PRESIDENTE DE LA REPÚBLICA, AYACUCHO, 31 JULIO DE 1881». www.congreso.gob.pe.
- ↑ 51,0 51,1 51,2 51,3 Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 208. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Cuya Vera, Ricardo (13 Οκτωβρίου 2017). «Francisco García Calderón Landa: Presidente del Perú».
en Lima, los “vecinos notables” se reunieron el 12 de marzo de 1881 y eligieron a Francisco García Calderón como Presidente Provisional de la República.
- ↑ Ayllón Dulanto, Fernando. «FRANCISCO GARCÍA CALDERÓN LANDA» (PDF).
El Congreso ratificó el nombramiento de García Calderón como Presidente Provisorio
- ↑ «MENSAJE DEL PRESIDENTE PROVISORIO DEL PERÚ, FRANCISCO GARCÌA CALDERÓN, AL CONGRESO DE CHORRILLOS, EL 10 DE JULIO DE 1881». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «LEY ELIGIENDO PRESIDENTE REGENERADOR DE LA REPÚBLICA AL GENERAL D. MIGUEL IGLESIAS, CAJAMARCA, 30 DE DICIEMBRE DE 1882». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «DECRETO EMITIENDO UN VOTO DE APLAUSO AL GENERAL D. MIGUEL IGLESIAS Y NOMBRÁNDOLO PRESIDENTE PROVISORIO DE LA REPÚBLICA, 1 DE MARZO DE 1884». www.congreso.gob.pe.
- ↑ «RENUNCIA DEL PRESIDENTE PROVISORIO DE LA REPÚBLICA, GENERAL MIGUEL IGLESIAS, 3 DE DICIEMBRE DE 1885». www.congreso.gob.pe.
- ↑ 58,0 58,1 Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 200. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ 59,0 59,1 59,2 59,3 59,4 59,5 Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 66. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ 60,0 60,1 60,2 60,3 60,4 60,5 Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 186. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «Proclama del coronel don Oscar Benavides, quien se ha hecho cargo del mando supremo de la República» (PDF).
- ↑ «RESOLUCIÓN LEGISLATIVA Nº 1958 ENCARGA LA PRESIDENCIA PROVISORIA DE LA REPÚBLICA AL CORONEL ÓSCAR R. BENAVIDES». www.congreso.gob.pe.
- ↑ 63,0 63,1 Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 284. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 25. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ «MENSAJE DEL PRESIDENTE DEL PERÚ, GENERAL DE DIVISIÓN ÓSCAR R. BENAVIDES LARREA, ANTE EL CONGRESO NACIONAL, EL 30 DE ABRIL DE 1933». www.congreso.gob.pe. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 30. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 31. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 34. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 110. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 111. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 140. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 144. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 147. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 149. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 176. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 180. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 190. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 213. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 214. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 225. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 237. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ Basadre, Jorge (4 Δεκεμβρίου 2014). Historia de la República del Perú (στα Ισπανικά). Producciones Cantabria S.A.C. σελ. 249. ISBN 978-612-306-353-5.
- ↑ 83,0 83,1 «¿San Román, presidente? – perupolitico.com». www.perupolitico.com. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «MÁXIMO SAN ROMÁN CÁCERES» (PDF).
- ↑ «Aráoz jura como presidenta encargada de Perú ante una facción del Congreso». www.paginasiete.bo (στα spanish). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Mercedes Aráoz a la BBC: "Tenemos que solucionar esto con las instituciones, de otra forma será como un golpe de Estado". 2019-10-02. https://www.bbc.com/mundo/noticias-america-latina-49899655.
- ↑ Disolución del Congreso en Perú: quién es Mercedes Aráoz, que renunció tras ser nombrada "presidenta en funciones" por el Parlamento peruano para sustituir a Vizcarra. 2019-10-02. https://www.bbc.com/mundo/noticias-america-latina-49890459.