Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καταδίκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Καταδίκη είναι η κήρυξη κάποιου ως ενόχου από ποινικό δικαστήριο και η επιβολή σε αυτόν ποινής. Η καταδίκη λοιπόν περιλαμβάνει δύο στοιχεία: α) κήρυξη του κατηγορουμένου ως ενόχου και β) επιβολή ποινής.

Nullum crimen, nulla poena sine lege et sine processu

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τη γενική αρχή "nullum crimen, nulla poena sine lege et sine processu" (κανένα έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο και χωρίς δίκη), η οποία ισχύει στο Κράτος Δικαίου, προϋπόθεση για την καταδίκη ενός ατόμου είναι: α) να προβλέπεται από το Νόμο ως έγκλημα η πράξη, την οποία κατηγορείται ότι τέλεσε, β) η κήρυξή του ως ενόχου και η επιβολή ποινής σε αυτόν θα γίνει από το δικαστήριο, το οποίο ο Νόμος προβλέπει ως αρμόδιο να τον δικάσει.

Συνεπώς:

  • Δεν μπορεί να καταδικασθεί κάποιος για πράξη που δεν χαρακτηρίζεται στον Νόμο ως έγκλημα.
  • Δεν μπορεί να καταδικασθεί κάποιος παρά μόνο από δικαστήριο.
  • Δεν μπορεί κάποιος να καταδικασθεί από δικαστήριο που δεν είναι το αρμόδιο δικαστήριο που ορίζει ο Νόμος να τον δικάσει για τη συγκεκριμένη πράξη.
  • Δεν μπορεί το δικαστήριο να καταδικάσει κάποιον χωρίς να τηρηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία (δίκη).
  • Δεν μπορεί να επιβληθεί ποινή διαφορετική από αυτήν που προβλέπει ο Νόμος για την πράξη αυτή.