Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κατερίνα Χαρβάτη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατερίνα Χαρβάτη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1970
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα[1][2]
Γερμανικά[1]
Αγγλικά
ΣπουδέςΔημοτικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (έως 2001)[3][4]
Πανεπιστήμιο Κολούμπια
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπαλαιοανθρωπολόγος
καθηγήτρια πανεπιστημίου
ανθρωπολόγος[5]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν[6]
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (2001–2004)[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςBaden-Wuerttemberg Research Award (2014)
βραβείο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς (2021)[8]
European Research Council Starting Grant (2011)
European Research Council Consolidator Grant (2016)
ERC Advanced Grant (2021)
μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (2009)[9]
Ιστότοπος
uni-tuebingen.de/en/fakultaeten/mathematisch-naturwissenschaftliche-fakultaet/fachbereiche/geowissenschaften/arbeitsgruppen/urgeschichte-naturwissenschaftliche-archaeologie/ina/palaeoanthropologie/mitarbeiter/harvati-papatheodorou-katerina/
δεδομένα

Η Κατερίνα Χαρβάτη (1970) είναι Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγος με ειδίκευση στην πρώιμη εξέλιξη του ανθρώπου. Ειδικεύεται επίσης στις τρισδιάστατες γεωμετρικές και εικονικές μεθόδους της ανθρωπολογίας και της παλαιοανθρωπολογίας. Από το 2009 είναι καθηγήτρια και διευθύντρια παλαιοανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν της Γερμανίας.

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 2016 ERC Consolidator Grant
  • 2014 Research Prize of Baden-Württemberg for basic research[10]
  • 2011 ERC Starting Grant
  • 2009 Hellenes abroad award - Woman of the year 2009, Europe[11]
  • 2000 City University of New York Dissertation Year Fellowship
  • 1998 American Museum of Natural History Fellowship (Anthropology and Paleontology)
  • 1997 Alexander S. Onassis Public Benefit Foundation Doctoral Fellowship

Δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Scholia has an author profile for Κατερίνα Χαρβάτη.
  • Harvati K., Röding C., Bosman A., Karakostis F.A., Grün R., Stringer C., Karkanas P., Thompson N.C., Koutoulidis V., Moulopoulos L.A., Gorgoulis V.G., Kouloukoussa M. 2019. Apidima Cave fossils provide earliest evidence of Homo sapiens in Eurasia. Nature 571, 500-504
  • Lacruz R.S., Stringer C.B., Kimbel W.H., Wood B., Harvati K., O’Higgins P., Bromage T.G., Arsuaga J.-L. 2019. The evolutionary history of the human face. Nature Ecology & Evolution 3, 726-736  
  • Beier J., Anthes N., Wahl J., Harvati K. 2018. Similar cranial trauma prevalence among Neanderthals and Upper Paleolithic humans. Nature 563, 686-69.
  • Karakostis F.A., Hotz G., Tourloukis V., Harvati K. 2018. Evidence for precision grasping in Neandertal daily activities. Science Advances 4, eaat2369.
  • Tourloukis V., Harvati K. 2018. The Palaeolithic record of Greece: a synthesis of the evidence and a research agenda for the future. Quaternary International, SI Filling the Geographic Gaps in the Human Evolutionary Story, 466, 48-65.
  • Benazzi S., Douka K., Fornai C., Bauer C. C., Kullmer O., Svoboda J., Pap I., Mallegni F., Bayle P., Coquerelle M., Condemi S., Ronchitelli A., Harvati K., Weber G. W. 2011. Early dispersal of modern humans in Europe and implications for Neanderthal behavior. Nature 479, 525-528.
  • Hublin J.J., Ben-Ncer A., Bailey S., Freideline S., Neubauer S., Skinner M.M., Bergmann I., Le Cabec A., Benazzi S., Harvati K., Gunz P. 2017. New fossils from Jebel Irhoud (Morocco) and the Pan-African origin of Homo sapiens. Nature 546, 289-292.
  • Reyes-Centeno H., Harvati K., Jäger G. 2016. Tracking modern human population history from linguistic and cranial phenotype. Scientific Reports. DOI: 10.1038/srep36645.
  • Harvati K, Roksandic, M. (Eds.) 2016. Paleoanthropology of the Balkans and Anatolia: Human Evolution and its Context. Vertebrate Paleobiology and Paleoanthropology Series, Springer: Dordrecht.
  • Harvati K. 2015. Neanderthals and their contemporaries. In: W. Henke and I. Tattersall (eds.) Handbook of Paleoanthropology, 2nd Edition. Springer, pp. 2243-2279.
  • Reyes-Centeno H., Ghirotto S., Détroit F., Grimaud-Hervé D., Barbujani G, Harvati K. 2014. Genomic and Cranial Phenotype Data Support Multiple Modern Human Dispersals from Africa and a Southern Route into Asia. PNAS 111, 7248-7253.
  • Harvati, K and Harrison, T. 2006. Neanderthals Revisited: New Approaches and Perspectives. Springer: Dordrecht. (ISBN 978-1-4020-5120-3).
  • Harvati K., Frost S.R. and McNulty K.P. 2004. Neanderthal taxonomy reconsidered: Implications of 3D primate models of intra- and inter-specific differences. PNAS 101, 1147-1152.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0242763. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  2. ↑ CONOR.SI. 290552675. Ανακτήθηκε στις 8  Ιανουαρίου 2025.
  3. ↑ 58991642.
  4. ↑ 304687053.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0242763. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  6. ↑ uni-tuebingen.de/en/fakultaeten/mathematisch-naturwissenschaftliche-fakultaet/fachbereiche/geowissenschaften/arbeitsgruppen/urgeschichte-naturwissenschaftliche-archaeologie/ina/palaeoanthropologie/mitarbeiter/harvati-papatheodorou-katerina/.
  7. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  8. ↑ uni-tuebingen.de/universitaet/aktuelles-und-publikationen/attempto-online/newsfullview-attempto/article/palaeoanthropologin-katerina-harvati-in-akademie-der-wissenschaften-leopoldina-aufgenommen/. Ανακτήθηκε στις 30  Ιανουαρίου 2023.
  9. ↑ www.aaas.org/sites/default/files/AnnualReports/2009/aaas_ann_rpt_09l_fellows.pdf.
  10. ↑ «Press Release 2014». mwk.baden-wuerttemberg.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2017. 
  11. ↑ «News Article 2009». helleniccomserve.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατερίνα_Χαρβάτη&oldid=10844447"