Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καυτός Ποσειδώνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη Gliese 581 b που ανακαλύφθηκε από την αποστολή Κέπλερ και πιθανώς είναι καυτός Ποσειδώνας

Ο όρος καυτός Ποσειδώνας (Hot Neptune ή Hoptune)[1] αφορά έναν τύπο γιγάντιου εξωπλανήτη με μάζα παρόμοια με εκείνη του Ουρανού ή του Ποσειδώνα σε τροχιά κοντά στο άστρο του, συνήθως λιγότερο από 1 AU.[2] Ο πρώτος ζεστός Ποσειδώνας ανακαλύφθηκε το 2007 και ήταν ο Gliese 436 b, ένας εξωπλανήτης σε απόσταση 33 έτη φωτός. Πρόσφατες παρατηρήσεις έχουν αποκαλύψει ένα μεγαλύτερο δυναμικό πληθυσμό καυτών Ποσειδώνων στον γαλαξία μας, μεγαλύτερο από ότι νομίζαμε πριν.[3] Αυτό το είδος των πλανητών μπορεί να έχουν σχηματιστεί είτε επί τόπου, είτε σε μεγαλύτερη τροχιά σε αρχικό χρόνο πριν μεταναστεύσουν στην κοντινή τροχιά.[4]

Γενικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω της κοντινής απόστασης από το μητρικό τους άστρο, οι καυτοί Ποσειδώνες έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα και ευκαιρία να διέρχονται από το άστρο τους, όπως φαίνονται από ένα απομακρυσμένο σημείο, από ό, τι έχουν πλανήτες με την ίδια μάζα σε μεγαλύτερες τροχιές. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ανακάλυψής τους.

Στους διερχόμενους καυτούς Ποσειδώνες περιλαμβάνονται ο Gliese 436 b και ο HAT-P-11b, ο οποίος πρόσφατα παρατηρήθηκε από την αποστολή Kepler. Ο Gliese 436 b (επίσης γνωστός ως GJ 436b) ήταν ο πρώτος καυτός Ποσειδώνας που ανακαλύφθηκε με βεβαιότητα το 2007. Ο εξωπλανήτης Mu Arae c (ή HD 160691 c), που ανακαλύφθηκε το 2004, θα μπορούσε επίσης να είναι ένας καυτός Ποσειδώνας, αλλά δεν έχει αποδειχθεί οριστικά.

Η πρώτη θεωρητική μελέτη για το πώς θα μπορούσε να σχηματιστεί ένας καυτός Πωσειδώνας πραγματοποιήθηκε το 2004.[5]

  1. Dong et al. (23 June 2017). «LAMOST Reveals Neptune-size Cousins of hot Jupiters, preferentially in "(metal-)rich" and "one-child" Kepler families». . 

  2. G. Wuchterl. Hot Neptunes: A Key To Giant Planet Formation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-06-17. https://web.archive.org/web/20190617152111/https://www.cosis.net/abstracts/EGS02/04469/EGS02-A-04469.pdf. Ανακτήθηκε στις 3 August 2015. 
  3. «Oligarchic formation of hot Neptunes» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2017. 
  4. D'Angelo, G.; Bodenheimer, P. (2016). «In Situ and Ex Situ Formation Models of Kepler 11 Planets». The Astrophysical Journal 1606: in press. Bibcode2016arXiv160608088D. 
  5. Adrián Brunini and Rodolfo G. Cionco (September 2005). «The origin and nature of Neptune-like planets orbiting close to solar type stars». Icarus (Elsevier) 177: 264–68. doi:10.1016/j.icarus.2005.02.015. Bibcode2005Icar..177..264B. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103505000850. Ανακτήθηκε στις 3 August 2015.