Καφέ Ζερμπώ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Καφέ Ζερμπώ | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | σοκολατοποιία |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 47°29′49″N 19°3′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Βουδαπέστη |
| Χώρα | Ουγγαρία |
| Έναρξη κατασκευής | 1858 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το «Καφέ Ζερμπώ» (Cafe Gerbeaud) είναι το πιο φημισμένο και δημοφιλές καφε-ζαχαροπλαστείο (konditorei-kaffeehaus) της Βουδαπέστης. Βρίσκεται στο βόρειο μέρος της κεντρικής Πλατείας Βέρεσμορτυ (Voeresmarty Ter) στην πλευρά της Πέστης. Ιδρύθηκε το 1858 στα πρότυπα των «καφέ» της Βιέννης και του Παρισιού. Το κτήριο διατηρεί στην πρόσοψή του την αρ νουβώ αρχιτεκτονική του.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστορία του «Καφέ Ζερμπώ» αρχίζει με τον ζαχαροπλάστη Χένρικ Κούγκλερ (Henrik Kugler), που καταγόταν από την πόλη Σοπρόν (Sopron) της δυτικής Ουγγαρίας, ο οποίος άνοιξε το 1858 ένα καφε-ζαχαροπλαστείο (cafe-conditeri) στη Βουδαπέστη, που έγινε σύντομα τόπος κοινωνικής συνάθροισης στην ουγγρική πρωτεύουσα. Ο τύπος της εποχής έγραφε: «Σ' ένα διακοσμημένο με γούστο σαλόνι, μπορεί να βρει κανείς, παράλληλα με το πιο καλό κινέζικο και ρωσικό τσάι, έξοχα σερβιρισμένο, μεγάλη ποικιλία από κέικ και γλυκίσματα και το καλύτερο παγωτό σ' ολόκληρη τη Βουδαπέστη».
Το 1870, ο Κούγκλερ μετέφερε την επιχείρησή του στη σημερινή τοποθεσία του «Καφέ Ζερμπώ». Χρόνια αργότερα, το 1882, πηγαίνει στο Παρίσι, όπου συνάντησε τον Ελβετό μεγιστάνα του πλούτου Εμίλ Ζερμπώ (Emile Gerbeaud). Δυο χρόνια αργότερα τον προσκάλεσε στη Βουδαπέστη, ως συνέταιρό του. Ο Ζερμπώ εμπλούτισε το «καφέ» με νέες συνταγές γλυκισμάτων και μετά το θάνατο του Κούγκλερ ανέλαβε εξολοκλήρου την επιχείρηση.
Το εσωτερικό του καφε-ζαχαροπλαστείου «Ζερμπώ» αναμορφώθηκε το 1910 με πλούσιο διάκοσμο από τον καλλιτέχνη Χένρικ Ντάριλεκ (Henrik Darilek). Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής και κομμουνιστικής διακυβέρνησης της χώρας κι επειδή ο Ελβετός Ζερμπώ υπήρξε πλουτοκράτης καπιταλιστής, το «καφέ» μετονομάστηκε σε «Καφέ Βέρεσμορτυ», από το όνομα του δημοφιλούς εθνικιστή Ούγγρου ποιητή του 19ου αιώνα Μίχαλυ Βέρεσμορτυ (Mihaly Voeresmarty, 1800 - 1855).
Ανάμεσα στους τακτικούς θαμώνες του «Καφέ Ζερμπώ» ήταν και ο Φέρεντς Μόλναρ (1878 - 1952), ένας από τους μεγαλύτερους Ούγγρους δραματουργούς και μυθιστοριογράφους του 20ου αιώνα.
Το πιάνο του "Τιτανικού"
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον εορτασμό της 140ης επετείου από την ίδρυση του, ένα ξεχωριστό δώρο προσφέρθηκε στο «Καφέ Ζερμπώ», το πιάνο που προοριζόταν αρχικά για τον Τιτανικό και το οποίο είχε κατασκευαστεί από την φίρμα πιάνων της Λειψίας Μπλύτνερ (Bluethner). Η κατασκευή του όμως δεν είχε ολοκληρωθεί όταν ο Τιτανικός απέπλευσε για το μοιραίο και χωρίς επιστροφή ταξίδι του. Έτσι το πιάνο διασώθηκε από τον υγρό τάφο του Τιτανικού και στολίζει σήμερα τις αίθουσες του «Καφέ Ζερμπώ».
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Noel Riley Fitch: "The Grand Literary Cafes of Europe", New Holland Publishers (UK) Ltd, London, 2006.
- "Budapest", Dorling Kindersley Ltd, London, 1999.
- "Where Budapest 1998": "The Gerbeaud Legend", Budapest, 1998.