Κεραμίδι
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το κεραμίδι είναι μικρή, συνήθως πήλινη, καμπυλωτή ή επίπεδη πλάκα, που χρησιμοποιείται για την επικάλυψη της στέγης ενός κτιρίου. Τα κεραμίδια συνήθως κατασκευάζονται από άργιλο και είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να κρατούν τη βροχή.
Κεραμίδι: ένα ελληνικό προϊόν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα κεραμίδια θεωρούνται ελληνική εφεύρεση, καθώς οι Έλληνες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν στις στέγες τους λεπτές και λίγο καμπυλωτές κεραμικές πλάκες.
Τα πρώτα κεραμίδια για την επικάλυψη στεγών ανάγονται στην 3η χιλιετία π.Χ. και ανακαλύφθηκαν στο προελλαδικό «Σπίτι των κεραμιδιών» στη Λέρνη της Αργολίδας (βορειοανατολικά παράλια της Πελοποννήσου). Στην περιοχή βρέθηκαν συντρίμμια, τα οποία αποκαλύπτουν χιλιάδες κεραμίδια που έχουν πέσει από τη στέγη.
Επιπλέον, τα πρώτα ευρήματα κεραμιδιών στην αρχαϊκή Ελλάδα προέρχονται από μια πολύ περιορισμένη περιοχή γύρω από την Κόρινθο, στην οποία τα κεραμίδια άρχισαν να αντικαθιστούν τις στέγες σε δύο ναούς του Απόλλωνα και του Ποσειδώνα μεταξύ 700 και 650 π.Χ. Η διάδοση των κεραμιδιών και σε άλλα μέρη έγινε αρκετά γρήγορα.
Μέσα σε 50 περίπου χρόνια υπολογίζεται ότι έγιναν ευρέως γνωστά σε περιοχές γύρω από την ανατολική Μεσόγειο, όπως η κεντρική και νότια Ιταλία και η Μικρά Ασία. Τα κεραμίδια εκείνης της εποχής δεν είχαν καμία σχέση με τα σημερινά, καθώς υπολογίζεται ότι ζύγιζαν 3-6 κιλά περίπου το καθένα, και είχαν σχήμα c.
Αυτό που ώθησε στη διάδοση των κεραμιδιών, παρά το γεγονός ότι η τοποθέτησή τους δεν ήταν εύκολη σε σύγκριση με τις απλές οροφές από ξύλα ή καλάμια που υπήρχαν τότε, ήταν η ανθεκτικότητα τους στη φωτιά. Για το λόγο αυτό ξεκίνησε πρώτα η χρήση τους σε ναούς, καθώς επιθυμούσαν να τους προστατέψουν από ενδεχόμενη πυρκαγιά.
Στις μέρες μας, μαζί με τον πηλό, τα κεραμίδια επενδύονται και από άλλα υλικά, όπως τσιμέντο και πλαστικό, ώστε να αποκτήσουν αδιάβροχη επένδυση. Πλέον διατίθεται σε πολλά σχήματα.
Τα κεραμίδια στερεώνονται στο σκελετό της στέγης με καρφιά και τοποθετούνται σε παράλληλες σειρές. Κάθε σειρά επικαλύπτει την προηγούμενη, έτσι ώστε να είναι δυνατές η απομάκρυνση των όμβριων υδάτων και η κάλυψη των καρδιών που κρατούν τη σειρά από κάτω.
Υπάρχουν τριών ειδών κεραμίδια, τα οποία είναι και τα πιο διαδεδομένα:
- Τα παράγωγα του ρωμαϊκού imbrex,
- Τα παράγωγα του ρωμαϊκού tegula,
- Τα κεραμίδια συναρμογής.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ National Geographic - Η μεγάλη μαθητική εγκυκλοπαίδεια, τόμος 12. Αθήνα: Τέσσερα Πι. 2010–2011. σελίδες 193–194.