Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κερκουάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°56′47″N 11°5′57″E / 36.94639°N 11.09917°E / 36.94639; 11.09917

Κερκουάν
Χάρτης
Είδοςαρχαιολογική θέση
Γεωγραφικές συντεταγμένες36°56′47″N 11°5′57″E
Διοικητική υπαγωγήΚυβερνείο του Ναμπέλ
ΧώραΤυνησία
Προστασίατμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1985)
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η αρχαία Καρχηδονιακή πόλη Κερκουάν (αραβικά: كركوان, Karkwān) βρίσκεται στην βορειοανατολική Τυνησία κοντά στη Χερσόνησο «Καλό ακρωτήρι» (Cap Bon). Απέχει 6 χλμ. από την τουριστική πόλη Κελίμπια. Αυτή η φοινικική πόλη εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια του Α' Καρχηδονιακού πολέμου (περίπου το 250 π.Χ.) και δεν ξαναχτίστηκε ποτέ από τους Ρωμαίους. Υπήρχε για τουλάχιστον 400 έτη. Η αρχαία πόλη Καρκουάν και η νεκρόπολή της έχουν ανακηρυχθεί το 1985 ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.[1][2]

Περισσότερες πληροφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη Κερκουάν ανακαλύφθηκε το 1952. Ανασκαφές έγιναν από το Εθνικό Ινστιτούτο Αρχαιολογίας και Τεχνών. Ευρήματα αποδεικνύουν ότι είχε ήδη ιδρυθεί από βερβέρους κατοίκους, όταν ήρθαν άνθρωποι από τη Φοινίκη τον 8ο αιώνα π.Χ. Ο βερβερικός πολιτισμός αναμείχθηκε με τον φοινικικό και δημιουργήθηκε μία καρχηδονιακή πόλη. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι η πόλη υπήρχε από τον 6ο αιώνα π.Χ., αλλά τα σημερινά ερείπια της πόλης χρονολογούνται στο τέλος του 4ου αιώνα και αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Η πόλη εκτείνεται σε μία έκταση 8 εκταρίων. Οι κάτοικοι μεταξύ άλλων ασχολούνταν με την αλιεία, το εμπόριο, την κεραμική, τη γεωργία, την παραγωγή αλατιού και γάρου, την παραγωγή πορφυρής βαφής από ένα είδος όστρακου.[3] Η πόλη του 4ου αιώνα είχε 300 κατοικίες και 2000 κατοίκους. Το όνομα «Καρκουάν» επινοήθηκε από τους αρχαιολόγους. Δεν αναφέρεται σε ιστορικές πηγές.[4] Αντίθετα με άλλες πόλεις στην Καρθαγένη καμία Ρωμαϊκή πόλη δεν χτίστηκε πάνω από αυτή την φοινικική πόλη. Έτσι, η Καρκουάν αποτελεί ένα απτό δείγμα της καρχηδονιακής αρχιτεκτονικής των κτηρίων και της πολεοδομίας, όπως αυτά είχαν αρχικά δημιουργηθεί.[2][5][6] Στην Καρκουάν μπορεί κανείς να δει την τεχνική κατασκευής κτηρίων opus Africanum, που συνίσταται στην ενίσχυση των μικρών χαλικιών των τοίχων με πέτρινες πλάκες κατά διαστήματα.[4] Η Καρκουάν είχε λιμάνι, διπλή οχύρωση, καταστήματα, εργαστήρια, ναούς, δρόμους, πλατείες και αρκετές κατοικίες. Τα ερείπια αναστυλώθηκαν εν μέρει και έχουν διασωθεί κάποια μωσαϊκά. Τα μωσαϊκά έχουν κόκκινο και άσπρο χρώμα και απλό σχέδιο. Σε ένα από αυτά υπάρχει το σύμβολο της καρχηδονιακής θεάς Τάνιτ για προστασία από το κακό μάτι. Έχουν ανακαλυφθεί ιδιωτικά λουτρά σε αντίθεση με τα μεταγενέστερα δημόσια ρωμαϊκά λουτρά.[1][2] Σχεδόν κάθε σπίτι έχει ιδιωτικό λουτρό σε σχήμα πολυθρόνας. Στα σπίτια υπήρχε πηγάδι και αποχετευτικό σύστημα για απομάκρυνση των ακάθαρτων υδάτων. Οι κάτοικοι της πόλης διακρίνονταν για την καθαριότητά τους και την υγιεινή.[6] Τα σπίτια διέθεταν αυλή.[7] Η πόλη διέθετε και δημόσια λουτρά, που χρησιμοποιούνταν από τοπικούς τεχνίτες και πιθανόν για καθαρμό, γιατί βρίσκονται δίπλα σε έναν ναό.[4]

Η νεκρόπολη της πόλης βρίσκεται σε έναν λόφο ένα χιλιόμετρο μακριά από την πόλη. Οι τάφοι μας δίνουν μερικά δείγματα των ταφικών πρακτικών, που ακολουθούσαν οι κάτοικοι της πόλης.[8] Ανάμεσα στα αντικείμενα, που βρέθηκαν σε τάφους είναι αγγεία, κόκκαλα ζώων και ψαριών, μπρούτζινα νομίσματα, χρυσαφικά, κ.α. Η ύπαρξη πολλών χρυσών κοσμημάτων (π.χ. περιδέραια, σκουλαρίκια) αποδεικνύει ότι στην Καρθαγένη υπήρχε ανάπτυξη της κοσμηματοποιίας. Στη νεκρόπολη της πόλης βρέθηκε ένα χρυσό φυλακτό, που απεικονίζει την καθιστή θεά Σεκχμέτ, Αιγυπτιακή θεότητα με κεφάλι λιονταριού, που θεωρείται ότι απομακρύνει τις ασθένειες.[7] Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν μία ξύλινη σαρκοφάγος βαμμένη με κόκκινο χρώμα με ένα ανθρωπόμορφο κάλυμμα γυναικείας μορφής. Το αριστερό της χέρι είχε λαξευτεί χωριστά και ήταν τοποθετημένο κάθετα προς το στήθος. Τα μαλλιά της ήταν χωρισμένα στη μέση. Όταν ανακαλύφθηκε αυτή η γυναικεία μορφή ο τύπος στην Τυνησία έδωσε στη γυναίκα αυτή το όνομα «η πριγκίπισσα της Καρκουάν». Οι επιστήμονές θεωρούν ότι η γυναικεία αυτή μορφή απεικονίζει τη θεά Αστάρτη ή μία πιστή.[9][10] Αρκετοί τάφοι, που ανακαλύφθηκαν, είχαν ήδη συληθεί.

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • καρχηδονιακός τάφος (νεκρικός θάλαμος)
    καρχηδονιακός τάφος (νεκρικός θάλαμος)
  • καρχηδονιακός τάφος
    καρχηδονιακός τάφος
  • καρχηδονιακός τάφος
    καρχηδονιακός τάφος
  • μωσαϊκό
    μωσαϊκό
  • ιδιωτική μπανιέρα
    ιδιωτική μπανιέρα
  • μπανιέρα και νιπτήρας σε ιδιωτική κατοικία
    μπανιέρα και νιπτήρας σε ιδιωτική κατοικία
  • μωσαϊκό
    μωσαϊκό
  • ιδιωτικό λουτρό σε κόκκινο χρώμα
    ιδιωτικό λουτρό σε κόκκινο χρώμα
  • ιδιωτικό λουτρό σε κόκκινο χρώμα
    ιδιωτικό λουτρό σε κόκκινο χρώμα
  • αρχαιολογικός χώρος Καρκουάν
    αρχαιολογικός χώρος Καρκουάν
  • κοσμήματα
    κοσμήματα
  • σαρκοφάγος της «πριγκίπισσας της Καρκουάν»
    σαρκοφάγος της «πριγκίπισσας της Καρκουάν»
  • ιερό στον αρχαιολογικό χώρο Καρκουάν
    ιερό στον αρχαιολογικό χώρο Καρκουάν

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Centre, UNESCO World Heritage. «Punic Town of Kerkuane and its Necropolis». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Punic Town of Kerkuane and its Necropolis (Tunisia) | African World Heritage Sites». www.africanworldheritagesites.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  3. ↑ The Encyclopedia of Ancient History. 2013. ISBN 978-1-4443-3838-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Blasi, Abigail· Grosberg, Michael (2007). Tunisia. Footscray, Vic. ; London : Lonely Planet. ISBN 978-1-74059-920-7. 
  5. ↑ «The archaeological site of Kerkouane». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». www.hydriaproject.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  7. ↑ 7,0 7,1 David Soren (1990). Carthage. Simon and Schuster. ISBN 978-0-671-66902-7. 
  8. ↑ «Necropolis of Kerkouane in Zāwiyat az Zumūr, Tunisia | Wander». www.wander.am (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  9. ↑ MacKendrick, Paul Lachlan (1 Δεκεμβρίου 2000). The North African Stones Speak. UNC Press Books. ISBN 978-0-8078-4942-2. 
  10. ↑ virtualarchaeology.sardegnacultura.it http://virtualarchaeology.sardegnacultura.it/index.php/en/archaeological-sites/eta-fenicio-punica/necropoli-is-pirixeddu/detailed-sheets/2307-il-sarcofago-ligneo-della-tomba-n-11. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κερκουάν&oldid=10626372"