Κιγιομίζου-ντέρα
Συντεταγμένες: 34°59′41.39″N 135°47′6.01″E / 34.9948306°N 135.7850028°E
| Κιγιομίζου-ντέρα | |
|---|---|
| 清水寺 | |
 | |
 | |
| Είδος | βουδιστικός ναός |
| Αρχιτεκτονική | kakezukuri |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°59′41″N 135°47′6″E |
| Θρήσκευμα | Kita-Hossō sect |
| Διοικητική υπαγωγή | Χιγκασιγιάμα |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 778 |
| Προστασία | Εθνικός Θησαυρός[1] και τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1994)[2] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κιγιομίζου-ντέρα (Japanese: 清水寺, Kiyomizu-dera) είναι βουδιστικός ναός, που βρίσκεται στο ανατολικό Κιότο της Ιαπωνίας. Ο ναός είναι μέρος των Ιστορικών Μνημείων του Αρχαίου Κιότο (πόλεις Κιότο, Ούτζι και Ότσου), που αποτελούν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.[3]
Το μέρος δεν πρέπει να συγχέεται με το Κιγιομίζου-ντέρα στο Γιασούγκι στο νομό Σιμάνε, το οποίο αποτελεί μέρος της διαδρομής 33 ναών του προσκυνήματος Τσουγκόκου 33 Κάννον μέσω της δυτικής Ιαπωνίας.
Ο ναός καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από ημιδιαφανή σκαλωσιά ενώ πραγματοποιούνταν εργασίες αποκατάστασης στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Η Κιγιομίζου-ντέρα ιδρύθηκε την πρώιμη περίοδο Χεϊάν. [4] Ο ναός ιδρύθηκε το 778 από τον Σακανόουε νο Ταμουραμάρο και τα σημερινά του κτήρια κατασκευάστηκαν το 1633, με εντολή του Τοκουγκάβα Ιεμίτσου. [5] Δεν χρησιμοποιείται ούτε ένα καρφί σε ολόκληρη τη δομή. Πήρε το όνομά του από τον καταρράκτη μέσα στο συγκρότημα, που τρέχει από τους κοντινούς λόφους. Κιγιομίζου (Kiyomizu) σημαίνει καθαρό νερό, ή αμόλυντο νερό. [6] [7]
Αρχικά συνδέθηκε με την παλιά και ισχυρή αίρεση Χόσσο, που χρονολογείται από την εποχή της Νάρα. [8] Ωστόσο, το 1965 διέκοψε αυτή τη σχέση και οι σημερινοί επιστάτες του ναού αυτοαποκαλούνται μέλη της αίρεσης "Κιταχόσσο". [9]
Τρέχουσα κατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημοφιλής έκφραση "πηδάω από τη σκηνή στο Κιγιομίζου" είναι η ιαπωνική μετάφραση της αγγλικής έκφρασης "to take the plunge: το τολμάω, παίρνω τη μεγάλη απόφαση". [7] Αυτό αναφέρεται σε μια παράδοση της περιόδου Έντο, που υποστήριζε ότι εάν κάποιος επρόκειτο να επιβιώσει από ένα πήδημα από ύψος 13 μέτρων από τη σκηνή, η επιθυμία του θα πραγματοποιούνταν. Κατά την περίοδο Έντο, καταγράφηκαν 234 άλματα και από αυτά το 85,4% των ανθρώπων επέζησε. [7] Η πρακτική αυτή απαγορεύτηκε το 1872. [7]
Το συγκρότημα του ναού περιλαμβάνει πολλά άλλα ιερά, μεταξύ των οποίων το ιερό Τζίσου, αφιερωμένο στον Οκουνινούσι, έναν θεό της αγάπης και των «καλών ταιριασμάτων». [6] Ο ιερό Τζίσου διαθέτει ένα ζευγάρι "πέτρες αγάπης" τοποθετημένες 10 μέτρα μακριά μεταξύ τους, [10] όπου οι μοναχικοί επισκέπτες μπορούν να προσπαθήσουν να περπατήσουν με κλειστά μάτια. Η επιτυχία στο να φτάσει στην άλλη πέτρα με τα μάτια κλειστά σημαίνει ότι ο προσκυνητής θα βρει την αγάπη, ή την αληθινή αγάπη. [11] Κάποιος μπορεί να βοηθηθεί στη διέλευση, αλλά αυτό θεωρείται ότι σημαίνει ότι θα χρειαστεί ένας ενδιάμεσος. Το ρομαντικό ενδιαφέρον του ατόμου μπορεί επίσης να το βοηθήσει.
Το συγκρότημα προσφέρει επίσης διάφορα φυλαχτά, θυμίαμα και ομίκουζι (omikuji) (χαρτάκια της μοίρας). Ο χώρος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ (ιδιαίτερα την Πρωτοχρονιά και κατά τη διάρκεια του ομπόν το καλοκαίρι), όταν επιπλέον περίπτερα γεμίζουν τον χώρο, που πωλούν παραδοσιακά εορταστικά τρόφιμα και αναμνηστικά σε πλήθη επισκεπτών. [12]
Το 2007, το Κιγιομίζου-ντέρα ήταν ένας από τους 21 φιναλίστ για τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου, [13] αλλά δεν επιλέχθηκε ως μία από τις επτά νικητήριες τοποθεσίες.
Αρχιτεκτονική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κιγιομίζου-ντέρα βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Οτόβα, μέρος της οροσειράς Χιγκασιγιάμα, που δεσπόζει στο ανατολικό Κιότο. Η κύρια αίθουσα έχει μια μεγάλη βεράντα, που στηρίζεται σε ψηλούς πυλώνες, που προεξέχει πάνω από την πλαγιά του λόφου και προσφέρει εντυπωσιακή θέα στην πόλη. Μεγάλες βεράντες και κύριες αίθουσες κατασκευάστηκαν σε πολλές δημοφιλείς τοποθεσίες κατά την περίοδο Έντο, για να φιλοξενήσουν μεγάλο αριθμό προσκυνητών. [14]
Κάτω από την κύρια αίθουσα βρίσκεται ο καταρράκτης Οτόβα, όπου τρία κανάλια νερού πέφτουν σε μια λίμνη. Οι επισκέπτες μπορούν να πιούν το νερό, το οποίο πιστεύεται ότι έχει δυνάμεις εκπλήρωσης ευχών.
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Το Κιγιομίζου-ντέρα το φθινόπωρο -
Το Κιγιομίζου-ντέρα το φθινόπωρο -
Το Κιγιομίζου-ντέρα τον χειμώνα -
-
Παγόδα το φθινόπωρο -
Παγόδα και γειτονικό κτήριο -
Αγάλματα του Τζίζο -
Otowa-no-taki, ο καταρράχτης όπου οι επισκέπτες πίνουν νερό για καλή υγεία, μακροζωία και επιτυχία στις σπουδές -
Τορίι του Τζίσου-τζίντζα -
Το Κιγιομίζου-ντέρα φωταγωγημένο -
Το Κιγιομίζου-ντέρα φωταγωγημένο -
Το Κιγιομίζου-ντέρα φωταγωγημένο -
Το Κιγιομίζου-ντέρα φωταγωγημένο -
-
-
-
Θέα του Κιότο και του Νιόμον από το Κιγιομίζου-ντέρα -
καταρράχτης
.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ kunishitei
.bunka .go .jp /heritage /detail /102 /1729. - ↑ bunka
.nii .ac .jp /special _content /hlink3. - ↑ «Historic Monuments of Ancient Kyoto (Kyoto, Uji and Otsu Cities)». Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ Ponsonby-Fane (1956), p. 111.
- ↑ Graham (2007), p. 37
- ↑ 6,0 6,1 «Kiyomizu Temple». 7 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Kiyomizudera, Kyoto». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ Graham (2007), p. 32
- ↑ «Kiyomizu-deploy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «恋占いの石». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020.
- ↑ «japanvisitor.com». Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2010.
- ↑ «Kiyomizu-dera Temple». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «The Finalists for The Official New 7 Wonders of the World». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009.
- ↑ Graham 2007, p. 80
- Graham, Patricia J. (2007) Faith and Power in Japanese Buddhist Art (Χονολουλού: University of Hawaii Press )(ISBN 978-0-8248-3126-4) .
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1956) Κιότο: Η Παλιά Πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, 794-1869. Κιότο: The Ponsonby Memorial Society.
