Κλειστά σύμφωνα
Τα κλειστά ή έκκροτα σύμφωνα στην φωνητική είναι σύμφωνα κατά την προφορά των οποίων φράζεται η φωνητική οδός, φαινόμενο το οποίο αναφέρεται ως συμφωνική φραγή. Αντιτίθενται με τα έρρινα και τα τριβόμενα διότι μεν στα πρώτα παρότι η στοματική κοιλότητα παραμένει κλειστή ο αέρας διαφεύγει από τη μύτη ενώ στα δεύτερα το στοματικό κανάλι δεν κλείνει απόλυτα. Ως κλειστή φάση αναφέρεται το διάστημα κατά το οποίο διατηρείται η φραγή, ενώ ως έκρηξη η λήξη της φραγής με την απελευθέρωση του αέρα.[1]
Όλες οι γλώσσες του κόσμου διαθέτουν κλειστά σύμφωνα με τα πιο κοινά να είναι τα [p], [t] και [k]. Τα κλειστά σύμφωνα των ελληνικών είναι τα διχειλικά [b] και [p], τα οδοντικά [d] και [t], τα ουρανικά [c] και [ɟ] και τα υπερωικά [g] και [k], με όλα τους να αποτελούν φωνήματα πέραν των δύο ουρανικών.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Λέγγερης, Άγγελος. Συγκριτική περιγραφή Αλβανικής - Ελληνικής (αποδόσεις όρων) (PDF). diapolis.auth.gr. σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2017.
- ↑ Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γλωσσολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |