Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κλεμάν Μερίκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλεμάν Μερίκ
Στρασβούργο, 6 Ιουνίου 2013 : πανό του Κινήματος Κατά του Ρατσισμού και της Φιλίας Μεταξύ των Λαών εις μνήμη του Κλεμάν Μερίκ.
Θάνατος6 Ιουνίου 2013 (18 ετών)
Χώρα Γαλλία
Κύρια ασχολίαΣπουδαστής και συνδικαλιστής
Άλλες ασχολίεςΜέλος της Αντιφασιστικής Δράσης, ακτιβιστής στην SUD Étudiant

Ο Κλεμάν Μερίκ, (απεβίωσε στις στις 6 Ιουνίου 2013) ήταν φοιτητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού, μέλος της Αντιφασιστικής Δράσης Παρισιού-Προαστίων και ακτιβιστής στην SUD Étudiant, χωρίς κάποια "κομματική ταμπέλα", με καταγωγή από την Βρέστη. Ο θάνατός του, σε ηλικία 18 ετών, έπειτα από βίαια σύγκρουση μεταξύ ακροαριστερών και skinheads πολιτικά προσκείμενων στην Ακροδεξιά προκάλεσε θύελλα αγανάκτησης και διαδηλώσεις οργής στις περισσότερες πόλεις της Γαλλίας. Αριθμός πολιτικών προσωπικοτήτων της Γαλλίας του απέτισαν φόρο τιμής.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Ο Κλεμάν Μερίκ ήταν γιος δύο διδακτόρων Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Βρετάνης στη Βρέστη. Ήταν μαθητής στο Lycée de l'Harteloire της ίδιας πόλης, όπου έλαβε το baccalauréat scientifique με έπαινο « καλά »[1], ενώ επρόκειτο για έναν « πολύ καλό μαθητή » αν και « ένας λίγο επαναστατημένος νέος » που όμως « δρούσε πάντοτε σύμφωνα με τους κανονισμούς του σχολείου », σύμφωνα με τον παλιό του διευθυντή Ζαν-Ζακ Ιλιόν στο Lycée de l'Harteloire[2]. Ξεκίνησε να ενεργοποιείται πολιτικά στην ηλικία των 15 ετών από την Εθνική Εργατική Συνομοσπονδία. Σε αυτά τα πλαίσια, ηγήθηκε, σε τοπικό επίπεδο, κινήματος κατά της μεταρρύθμισης στα λύκεια που περάστηκε το 2010[3]. Στη συνέχεια, έκανε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού[1], και ξεκίνησε τον συνδικαλιστικό ακτιβισμό εντός της Solidaires Étudiant[4] (παλαιότερα γνωστής ως SUD Étudiant), ενώ έγινε μέλος του Kop Bauer των οπαδών της Ρεντ Σταρ. Συμμετείχε, επίσης, σε αντιδιαδηλώσεις ως απάντηση στις διαδηλώσεις κατά του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων στις αρχές του 2013[3]. Ήταν « ήρεμος, δεν έψαχνε την βία », σύμφωνα με έναν εκ των καθηγητών του[5].

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τόπος της δολοφονίας, η rue de Caumartin, πλησίον της Εκκλησίας Σαιν-Λουί-ντ'Αντέν.
Διαδήλωση εις μνήμη του Κλεμάν Μερίκ, στην Πλατεία Κλεμπέρ του Στρασβούργου, στις 6 Ιουνίου 2013.

Τραυματίστηκε σοβαρά στη διάρκεια βίαιης σύγκρουσης με μέλη της Ακροδεξιάς στην rue de Caumartin στο Παρίσι, στις 5 Ιουνίου 2013, με την ευκαιρία μιας ιδιωτικής πώλησης ρούχων των εταιρειών Fred Perry και Ben Sherman, δύο οίκων ένδυσης με ιδιαίτερη πέραση μεταξύ των ακτιβιστών της Ακροδεξιάς και της Ακροαριστεράς[6][7]. Βίαια σύγκρουση έλαβε χώρα έξω από το κατάστημα. Σύμφωνα με φίλο του που ήταν παρόν, πέντε skinheads κατευθύνθηκαν προς το μέρος τους, τους περικύκλωσαν προτού χτυπήσουν τον Κλεμάν[8]. Σύμφωνα με έναν άλλο μάρτυρα, ένας νεαρός από την ομάδα των Αντιφασιστών ώθησε τον Κλεμάν Μερίκ να επιτεθεί, ενώ η ομάδα των ακροδεξιών προσπαθούσε να αποφύγει την βίαια σύγκρουση[9]. Ο Κλεμάν Μερίκ γρονθοκοπήθηκε από τον φερόμενο ως Εστεμπάν Μορίγιο[10], ισπανικής καταγωγής και ηλικίας 20 ετών, ο οποίος τον πέταξε πάνω σε έναν μεταλλικό πάσσαλο, ο οποίος χτύπησε το πίσω μέρος του κρανίου του. Ο Εστεμπάν συνοδευόταν από τους Σεντρίκ Κ., Στεφάν Κ. και Κατιά Βελοσό[11][12]. Ο Κλεμάν Μερίκ μεταφέρθηκε στο Hôpital de la Pitié-Salpêtrière σε κατάσταση κλινικού θανάτου[13]. Ο θάνατός του ανακοινώθηκε την επόμενη, σε ηλικία 18 ετών[14] .

Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα της αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουνίου, ο Κλεμάν Μερίκ, πέθανε από χτυπήματα που δέχτηκε στο πρόσωπο[15] και όχι λόγω της πρόσκρουσής του στον πάσσαλο[15]. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, « δεν υπάρχει καμία αμφιβολία » για το γεγονός ότι ο βασικός κατηγορούμενος της υπόθεσης « είναι υπεύθυνος γι'αυτά τα χτυπήματα, όμως η πρόθεση φόνου εκ μέρους του δεν έχει ακόμη αποδειχτεί ».[16].

Αντιδράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 6 Ιουνίου, κιόλας, στο Παρίσι, ο Γάλλος Υπουργός Εσωτερικών, Μάνουελ Βαλλς εξέφρασε την πλήρη αποφασιστικότητά του να θέσει ένα τέλος σε αυτή την βία που προέρχεται και φέρει τα διακριτικά της Ακροδεξιάς[17][18].

Ερωτηθείσα στον αέρα του RTL, η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λε Πεν, αρνήθηκε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι το κόμμα της δεν είχε καμία απολύτως σχέση με αυτές τις μη-αποδεκτές κοινωνικά και απαράδεκτες ενέργειες[19].

Την ίδια ημέρα, ο Πρωθυπουργός, Ζαν-Μαρκ Αιρώ ανακοίνωσε ενώπιον της Γερουσίας ότι επιθυμεί ως Κυβέρνηση να βρει τρόπο να « κομματιάσει », « με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο », όλες αυτές τις ακροδεξιές πολιτικές ομάδες-οργανώσεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μετά την δολοφονία του Κλεμάν Μερίκ[20].

Από την πλευρά του, ο Σερζ Αγιούμπ, ηγέτης των Εθνικιστικών Επαναστατικών Νεολαίων (JNR), αρνήθηκε κάθε εμπλοκή της οργάνωσής του σε αυτή την συμπλοκή[21] .

Σε πλήρη αντιπαράθεση με τις διαβεβαιώσεις του Σερζ Αγιούμπ, ο Υπουργός Σχέσεων με το Κοινοβούλιο, Αλαίν Βινταλί, ανακοίνωσε ότι η ταυτότητά τους [των ατόμων που συνελήφθησαν μετά την δολοφονία του Κλεμάν Μερίκ] καταδεικνύει ότι ανήκουν σε μια οργάνωση της ακροδεξιάς και, πιο συγκεκριμένα, στις Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες[22] (JNR).

Την Πέμπτη 6 Ιουνίου, συγκεντρώσεις εις μνήμη του Κλεμάν Μερίκ έλαβαν χώρα σε αρκετές πόλεις της Γαλλίας, ανάμεσά τους οι Μπρεστ, Ναντ, Μασσαλία, Παρίσι, Ρεν, Στρασβούργο, Λιλ[23]. Οι διαδηλώσεις αυτές συγκέντρωσαν κοντά στις 15.000 κόσμο[24].

Πολιτικές Συνέπειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Ιουνίου 2013, ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας, Ζαν-Μαρκ Αιρώ ζήτησε από τον Υπουργό Εσωτερικών Μάνουελ Βαλλς « να ξεκινήσει άμεσα » διαδικασίες για την διάλυση της ακροδεξιάς-νεοναζί οργάνωσης των Εθνικιστικών Επαναστατικών Νεολαίων (JNR) μετά την δολοφονία του Κλεμάν Μερίκ[25][26].

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 « Paris. Agression de Clément Méric : l'auteur présumé arrêté » Αρχειοθετήθηκε 2013-06-09 στο Wayback Machine., dans Le Télégramme, 6 juin 2013, consulté sur www.letelegramme.fr le 6 juin 2013
  2. ↑ http://www.20minutes.fr/societe/1169177-20130606-etait-clement-meric 20minutes, 6 juin 2013
  3. ↑ 3,0 3,1 Quentin Girard, Anaïs Moutot, « Clément Méric, une jeunesse militante », dans Libération, 6 juin 2013, consulté sur www.liberation.fr le 7 juin 2013
  4. ↑ «Un militant syndicaliste et antifasciste tué à Paris par l'extrême-droite !». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  5. ↑ Clément Méric, militant « antifa » et « radical introverti »
  6. ↑ «France : un militant de gauche tabassé par des skinheads». RTS Info. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  7. ↑ Alexandra Luthereau, Jérôme Comin, « Agression de Clément Méric: Des circonstances plus complexes qu’il n’y paraît », dans 20 Minutes, 6 juin 2013, consulté sur www.20minutes.fr le 6 juin 2013
  8. ↑ http://www.liberation.fr/societe/2013/06/06/mort-de-clement-meric-les-skins-se-sont-jetes-sur-nous_908775 Liberation, 6 juin 2013
  9. ↑ EXCLUSIF. Mort de Clément Méric : selon un témoin, "les skinheads ne cherchaient pas la bagarre"
  10. ↑ http://www.courrier-picard.fr/france-monde/le-meurtrier-presume-de-clement-meric-est-originaire-de-ia207b0n103664
  11. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  12. ↑ B., C. «Mort de Clément Méric : qui sont les agresseurs ?». Le Nouvel Observateur. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  13. ↑ «Un jeune homme mortellement agressé par des skinheads à Paris». RTS Info. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  14. ↑ «Le militant Clément Méric est décédé». Le Figaro. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Clément Méric : le procureur confirme que le décès est dû aux coups reçus au visage». France 3 Paris Île-de-France. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  16. ↑ Mort de Clément Méric : premiers éléments dévoilés après l'autopsie, Le Monde, 7 juin 2013.
  17. ↑ «Les réactions au décès de Clément Méric, jeune militant d'extrême-gauche battu à mort par des skinheads». The Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  18. ↑ «Décès du militant : la marque de l'extrême-droite (Valls)». Le Figaro. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  19. ↑ "Le FN n'a aucun rapport avec l'agression" assure Marine Le Pen, sur Le Monde. Consulté le 6 juin 2013.
  20. ↑ Ayrault veut "tailler en pièces" les groupes d'extrême droite[νεκρός σύνδεσμος], sur Public Sénat. Consulté le 6 juin 2013.
  21. ↑ «Clément Méric est décédé, ses agresseurs présumés arrêtés». Le Figaro. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  22. ↑ Baldit, Etienne. «Clément Méric : les personnes interpellées font bien partie des JNR, confirme Vidalies». Public Sénat. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  23. ↑ «Lille : plusieurs centaines de personnes ont rendu hommage à Clément Méric, le jeune homme tué à Paris dans une bagarre avec des skinheads». France 3 Nord-Pas-de-Calais. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 
  24. ↑ Décès de Clément Méric : hommage de milliers de personnes Αρχειοθετήθηκε 2013-06-09 στο Wayback Machine., sur Les Échos. Consulté le 6 juin 2013.
  25. ↑ AFP, Le gouvernement va dissoudre les JNR «immédiatement», Libération, 8 juin 2013.
  26. ↑ Le Monde.fr avec AFP et Reuters, Clément Méric : le gouvernement veut dissoudre les JNR, Le Monde, 8 juin 2012.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κλεμάν_Μερίκ&oldid=10322978"