Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κοινωνική απομάκρυνση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κοινωνική αποστασιοποίηση)
Η πρόληψη μιας απότομης αιχμής μολύνσεων, που είναι γνωστή ως ισοπέδωση της επιδημικής καμπύλης, διατηρεί τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης από το να κατακλύζονται, και παρέχει επίσης περισσότερο χρόνο για την ανάπτυξη εμβολίου/θεραπείας. Η διάδοση των λοιμώξεων σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα επιτρέπει στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης να διαχειρίζονται καλύτερα τον όγκο των ασθενών.[1][2]

Η κοινωνική απομάκρυνση ή αποστασιοποίηση[3] (ελληνική απόδοση του αγγλικού όρου "Social distancing") είναι μια σειρά πρακτικών μη φαρμακευτικών τρόπων ελέγχου των λοιμώξεων και αποσκοπούν στη διακοπή ή στην επιβράδυνση της εξάπλωσης μιας μεταδοτικής νόσου. Ο στόχος της κοινωνικής απομάκρυνσης είναι να μειωθεί η πιθανότητα επαφής μεταξύ των φορέων μιας λοίμωξης και άλλων που δεν έχουν μολυνθεί, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η μετάδοση των ασθενειών, η νοσηρότητα και τελικά η θνησιμότητα.[4][5]

Η κοινωνική απομάκρυνση είναι πιο αποτελεσματική όταν το μικρόβιο μπορεί να μεταδοθεί μέσω σταγονιδίων (βήχας ή φτάρνισμα), με άμεση φυσική επαφή (συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επαφής), με έμμεση φυσική επαφή (π.χ. αγγίζοντας μια μολυσμένη επιφάνεια) ή με αερογενή μετάδοση (εάν ο μικροοργανισμός μπορεί να επιβιώσει στον αέρα για μεγάλες περιόδους).[6]

Η κοινωνική απομάκρυνση μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική σε περιπτώσεις όπου η μόλυνση μεταδίδεται κυρίως μέσω μολυσμένου νερού ή τροφής ή από φορείς όπως κουνούπια ή άλλα έντομα και λιγότερο συχνά από άτομο σε άτομο.[7]

Τα μειονεκτήματα της κοινωνικής απομάκρυνσης μπορούν να περιλαμβάνουν τη μοναξιά, τη μειωμένη παραγωγικότητα και την απώλεια άλλων οφελών που συνδέονται με την ανθρώπινη αλληλεπίδραση.

Μία από τις πρώτες αναφορές στην κοινωνική απομάκρυνση χρονολογείται στο βιβλίο του Λευιτικού, 13:46: «Καὶ ὁ λεπρὸς ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφή, ... κεχωρισμένος καθήσεται».[8]

Ιστορικά τα λεπροκομεία και λαζαρέτα ιδρύθηκαν ως μέσα για την πρόληψη της εξάπλωσης της λέπρας και άλλων μεταδοτικών ασθενειών μέσω της κοινωνικής απομάκρυνσης, μέχρι να κατανοηθεί η μετάδοση και να εφευρεθούν αποτελεσματικές θεραπείες.

Θεωρητική βάση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από την οπτική της επιδημιολογίας, ο βασικός στόχος της κοινωνικής απομάκρυνσης είναι η μείωση του βασικού αριθμού αναπαραγωγής της λοίμωξης, , ο οποίος είναι ο μέσος αριθμός δευτερευόντων μολυσμένων ατόμων που παράγονται από ένα πρωτεύον μολυσμένο άτομο σε πληθυσμό όπου όλα τα άτομα είναι επιρρεπή στην ασθένεια. Βάσει ενός βασικού μοντέλου κοινωνικής απομάκρυνσης,[9] αν ένα ποσοστό του πληθυσμού συμμετάσχει σε κοινωνική απομάκρυνση και μειώσει τις διαπροσωπικές επαφές σε ένα κλάσμα των κανονικών επαφών του, ο αριθμός αναπαραγωγής που προκύπτει, , δίνεται από τον τύπο: Για παράδειγμα, εάν το 25% του πληθυσμού μειώσει τις κοινωνικές επαφές του στο 50% του φυσιολογικού τους επιπέδου, ο αριθμός αναπαραγωγής που προκύπτει είναι περίπου 81% του βασικού αριθμού αναπαραγωγής. Αυτό μπορεί να είναι μια φαινομενικά μικρή μείωση αλλά σημαντική στην καθυστέρηση της εκθετικής ανάπτυξης και της εξάπλωσης μιας νόσου.

Παραδείγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικά παραδείγματα κοινωνικής αποστασιοποίησης που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της εξάπλωσης μεταδοτικών ασθενειών περιλαμβάνουν:[10][11]  

  • κλείσιμο των σχολείων (προληπτικό ή αντιδραστικό μέτρο), ηλεκτρονική εκπαίδευση[12]
  • κλείσιμο των χώρων εργασίας,[13] συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος «μη απαραίτητων» επιχειρήσεων και κοινωνικών υπηρεσιών («μη απαραίτητες» είναι οι εγκαταστάσεις που δεν εξυπηρετούν βασικές ανάγκες της κοινότητας, σε αντίθεση με τις απαραίτητες υπηρεσίες)[14]
  • απομόνωση
  • καραντίνα
  • cordon sanitaire
  • προστατευτική απομόνωση
  • ακύρωση μαζικών συναντήσεων όπως αθλητικές εκδηλώσεις, κινηματογραφικές ή μουσικο-χορευτικές παραστάσεις[15]
  • κλείσιμο ή περιορισμών των μαζικών μεταφορών
  • κλείσιμο εγκαταστάσεων αναψυχής (κοινοτικές πισίνες, κλαμπ νεότητας, γυμναστήρια)[16]
  • τα μέτρα "αυτοπροστασίας" για τα άτομα περιλαμβάνουν τον περιορισμό των επαφών πρόσωπο με πρόσωπο, τη διεξαγωγή εργασίας μέσω τηλεφώνου ή μέσω διαδικτύου, την αποφυγή δημόσιων χώρων και τη μείωση μη απαραίτητων ταξιδιών[17][18]

Αποτελεσματικότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι έρευνες δείχνουν ότι τα μέτρα πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά και αμέσως προκειμένου να είναι αποτελεσματικά.[19] Κατά τη διάρκεια της πανδημίας γρίπης του 1918, οι αρχές στις ΗΠΑ εφάρμοσαν το κλείσιμο σχολείων, απαγόρευαν δημόσιες συγκεντρώσεις και έκαναν άλλες παρεμβάσεις κοινωνικής αποστασιοποίησης στη Φιλαδέλφεια και στο Σαιντ Λούις, αλλά στη Φιλαδέλφεια η καθυστέρηση των πέντε ημερών για την έναρξη των μέτρων αυτών επέτρεψε να πολλαπλασιαστούν τα ποσοστά μετάδοσης κατά πέντε φορές, ενώ μια πιο άμεση ανταπόκριση στο Σαιντ Λούις ήταν σημαντική για τη μείωση της μετάδοσης εκεί.[20] Οι Bootsma και Ferguson ανέλυσαν παρεμβάσεις κοινωνικής απομάκρυνσης σε 16 πόλεις των ΗΠΑ κατά την επιδημία του 1918 και διαπίστωσαν ότι οι περιορισμένες χρονικά παρεμβάσεις μείωσαν τη συνολική θνησιμότητα μόνο μέτρια (ίσως 10-30%) και ότι ο αντίκτυπος ήταν συχνά πολύ περιορισμένος επειδή οι παρεμβάσεις εισήχθησαν πολύ αργά και αναιρέθηκαν πολύ νωρίς. Παρατηρήθηκε ότι πολλές πόλεις αντιμετώπισαν μια δεύτερη έξαρση της επιδημίας μετά την άρση των ελέγχων κοινωνικής απομάκρυνσης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, τα ευπαθή άτομα τα οποία αρχικά λόγω των μέτρων είχαν προστατευθεί, μετά την άρση τους εκτέθηκαν σε αυξημένο κίνδυνο. [21]

Κλείσιμο σχολείων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γρίπη των χοίρων στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2009

Η μαθηματική μοντελοποίηση έχει δείξει ότι η μετάδοση μιας εστίας μπορεί να καθυστερήσει με το κλείσιμο των σχολείων. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά του μέτρου εξαρτάται από τις επαφές των παιδιών που διατηρούνται εκτός σχολείου, συχνά ένας γονέας θα πρέπει να αποχωρήσει από την εργασία του, απαιτούνται «παρατεταμένες» περίοδοι απομόνωσης και αυτές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κοινωνική και οικονομική αναστάτωση. [22]

Τα κλεισίματα σχολείων αποδείχθηκαν ότι μείωσαν τη νοσηρότητα από την ασιατική γρίπη κατά 90% κατά την επιδημία του 1957-58 [23] και μέχρι 50% στον έλεγχο της γρίπης στις ΗΠΑ, 2004-2008. [24] Ομοίως, το υποχρεωτικό κλείσιμο σχολείων και άλλα μέτρα κοινωνικής απομάκρυνσης συνδέθηκαν με τη μείωση κατά 29% έως 37% των ποσοστών μετάδοσης της γρίπης κατά την επιδημία γρίπης του 2009 στο Μεξικό. [25]

Κατά την έξαρση της γρίπης των χοίρων το 2009 στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε ένα άρθρο με τίτλο «Το κλείσιμο των σχολείων κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας γρίπης» που δημοσιεύτηκε στο Lancet Infectious Diseases, μια ομάδα επιδημιολόγων επιδοκίμασε το κλείσιμο των σχολείων, προκειμένου να διακόψει την πορεία της λοίμωξης, να επιβραδύνει περαιτέρω εξάπλωση και να κερδίσει χρόνο για την έρευνα και την παραγωγή εμβολίου.[26] Έχοντας μελετήσει τις προηγούμενες πανδημίες γρίπης, συμπεριλαμβανομένης της πανδημίας γρίπης του 1918, την πανδημία της γρίπης του 1957 και την πανδημία γρίπης 1968, αναφέρθηκαν στην επίδραση που θα είχε το κλείσιμο των σχολείων οικονομικά και στο εργατικό δυναμικό, ιδιαίτερα όταν μεγάλο ποσοστό των ιατρών και των νοσηλευτών ήταν γυναίκες, εκ των οποίων οι μισές είχαν παιδιά κάτω από την ηλικία των 16 ετών. Εξέτασαν επίσης τη δυναμική της εξάπλωσης της γρίπης στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των γαλλικών σχολικών διακοπών και σημείωσε ότι τα κρούσματα γρίπης μειώθηκαν, όταν τα σχολεία έκλεισαν και επανεμφανίστηκαν όταν άνοιξαν εκ νέου. Παρατήρησαν ότι όταν οι εκπαιδευτικοί στο Ισραήλ απέργησαν κατά τη διάρκεια της περιόδου γρίπης των 1999-2000, οι επισκέψεις σε γιατρούς και ο αριθμός των λοιμώξεων του αναπνευστικού μειώθηκαν κατά περισσότερο από το ένα πέμπτο και περισσότερο από τα δύο πέμπτα αντίστοιχα.[27]

Κλείσιμο των χώρων εργασίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μελέτες μοντελοποίησης και προσομοίωσης βασισμένες σε δεδομένα από τις ΗΠΑ δείχνουν πως αν το 10% των επηρεαζόμενων χώρων εργασίας είναι κλειστό, το συνολικό ποσοστό μετάδοσης λοίμωξης είναι περίπου 11.9% και ο χρόνος κορύφωσης καθυστερεί ελαφρώς. Σε αντίθεση, αν το 33% των προσβεβλημένων χώρων εργασίας είναι κλειστό, ο ρυθμός μετάδοσης μειώνεται στο 4.9%, και ο χρόνος κορύφωσης καθυστερεί κατά μία εβδομάδα.[28]

Καραντίνα επαφών και ύποπτων περιπτώσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της έξαρσης SARS το 2003 στη Σιγκαπούρη, περίπου 8.000 άτομα υποβλήθηκαν σε υποχρεωτική καραντίνα στο σπίτι και επιπλέον 4.300 χρειάστηκαν για να αυτοπαρακολουθούνται για συμπτώματα και να κάνουν καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία με τις υγειονομικές αρχές ως μέσο για τον έλεγχο της επιδημίας. Παρόλο που μόνο 58 από αυτά τα άτομα τελικά διαγνώστηκαν με SARS, οι αρμόδιοι δημόσιας υγείας ήταν ικανοποιημένοι από το ότι το μέτρο αυτό συνέβαλε στην πρόληψη περαιτέρω εξάπλωσης της λοίμωξης.[29] Η εθελοντική αυτοαπομόνωση μπορεί να έχει συμβάλει στη μείωση της μετάδοσης της γρίπης στο Τέξας το 2009. [30]

Cordon sanitaire

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Λαζαρέτο της Ανκόνας είναι ένα κτίριο του 18ου αιώνα που κατασκευάστηκε σε ένα τεχνητό νησί για να χρησιμεύσει ως σταθμός καραντίνας και για το λεπροκομείο για την πόλη Ανκόνας της Ιταλίας.

Το 1995 χρησιμοποιήθηκε μια υγιειονομική ζώνη για τον έλεγχο μιας εστίας της νόσου του ιού Έμπορα στο Κικιουίτ του Ζαΐρ.[31] [32] [33] Ο Πρόεδρος Μομπούτου Σέσε Σέκο περικύκλωσε την πόλη με στρατεύματα και ανέστειλε όλες τις πτήσεις στην κοινότητα. Μέσα στο Κικουίτ, οι Ιατρικές Ομάδες της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και του Ιατρείου του Ζαΐρ ανέπτυξαν περαιτέρω υγειονομικές ζώνες, απομονώνοντας τις ζώνες ταφής και θεραπείας από τον γενικό πληθυσμό και αντιμετωπίζοντας με επιτυχία τη μόλυνση.[34] Κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS του 2003 στον Καναδά, η «κοινοτική καραντίνα» χρησιμοποιήθηκε για τη μείωση της μετάδοσης της νόσου με μέτρια επιτυχία.[35]

Προστατευτική απομόνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δύο λεπροί που τους αρνήθηκαν την είσοδο στην πόλη. Ξυλογραφία του Vincent de Beauvais, 14ος αιώνας

Κατά τη διάρκεια της επιδημίας γρίπης του 1918 η πόλη Γκάνισον στο Κολοράντο απομονώθηκε για δύο μήνες για να αποτρέψει την εισαγωγή της λοίμωξης. Όλοι οι αυτοκινητόδρομοι που οδηγούσαν στην πόλη ήταν μπλοκαρισμένοι με οδοφράγματα κοντά στα όρια της κομητείας. Οι ελεγκτές των τρένων προειδοποιούσαν όλους τους επιβάτες ότι αν έβγαιναν έξω από το τρένο στο Γκάνισον, θα συλλαμβάνονταν και θα έμπαιναν σε καραντίνα για πέντε ημέρες. Ως αποτέλεσμα της απομόνωσης αυτής, κανείς δεν πέθανε από τη γρίπη στο Γκάνισον κατά τη διάρκεια της επιδημίας. [36] Πολλές άλλες κοινότητες υιοθέτησαν παρόμοια μέτρα. [37]

Ακύρωση μαζικών συγκεντρώσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα στοιχεία που υποδεικνύουν ότι οι μαζικές συγκεντρώσεις αυξάνουν τις πιθανότητες μετάδοσης λοιμωδών νοσημάτων δεν είναι καθοριστικά.[38] Ανεκδοτικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι ορισμένοι τύποι μαζικών συγκεντρώσεων μπορεί να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο μετάδοσης της γρίπης και μπορεί επίσης να διασπείρουν νέα στελέχη σε μια περιοχή, εξωθώντας την κοινοτική μετάδοση σε μια πανδημία . Κατά τη διάρκεια της πανδημίας γρίπης του 1918, οι στρατιωτικές παρελάσεις στη Φιλαδέλφεια [39] και τη Βοστώνη [40] μπορεί να ήταν υπεύθυνες για τη διάδοση της νόσου με ανάμειξη μολυσμένων ναυτικών με πλήθη αμάχων. Ο περιορισμός των μαζικών συγκεντρώσεων, σε συνδυασμό με άλλες παρεμβάσεις κοινωνικής απομάκρυνσης, μπορεί να συμβάλει στη μείωση της μετάδοσης. [41]

Ταξιδιωτικοί περιορισμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνοριακοί περιορισμοί ή περιορισμοί εσωτερικών ταξιδιών είναι απίθανο να καθυστερήσουν μια επιδημία περισσότερο από 2-3 εβδομάδες, εκτός εάν εφαρμοστούν με κάλυψη άνω του 99%. [42] Ο έλεγχος στα αεροδρόμια διαπιστώθηκε ότι είναι αναποτελεσματικός στην πρόληψη της μετάδοσης από ιούς κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS του 2003 στον Καναδά [43] και στις ΗΠΑ. [44] Οι αυστηροί συνοριακοί έλεγχοι μεταξύ της Αυστρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι επιβλήθηκαν από το 1770 μέχρι το 1871 για να αποφευχθεί η είσοδος στην Αυστρία ατόμων που μολύνθηκαν από την πανώλη, ήταν αποτελεσματικά, δεδομένου ότι δεν υπήρξαν μεγάλα κρούσματα μολύνσεως στο αυστριακό έδαφος μετά την εγκατάστασή τους, ενώ η Οθωμαινή Αυτοκρατορία συνέχισε να υποφέρει από συχνές επιδημίες πανώλης έως τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα. [45]

Μια μελέτη του Northeastern University που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2020, διαπίστωσε ότι «οι περιορισμοί ταξιδιών προς και από την Κίνα επιβραδύνουν τη διεθνή εξάπλωση του COVID-19 μόνο όταν συνδυάζονται με προσπάθειες για τη μείωση της μετάδοσης στην κοινότητα και σε ατομικό επίπεδο... Οι περιορισμοί στις μετακινήσεις δεν είναι αρκετοί αν δεν συνδυαστούν με κοινωνική απομάκρυνση ». [46] Η μελέτη διαπίστωσε ότι η απαγόρευση ταξιδιού στην Ουχάν καθυστέρησε την εξάπλωση της νόσου σε άλλα μέρη της ηπειρωτικής Κίνας μόνο τρεις με πέντε ημέρες, αν και μείωσε την εξάπλωση των διεθνών περιπτώσεων κατά 80%. Ένας πρωταρχικός λόγος που οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί ήταν λιγότερο αποτελεσματικοί είναι ότι πολλοί άνθρωποι με το COVID-19 δεν εμφανίζουν συμπτώματα κατά τα πρώτα στάδια της μόλυνσης. [47]

Μειονεκτήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα μειονεκτήματα της κοινωνικής απομάκρυνσης μπορούν να περιλαμβάνουν τη μοναξιά, τη μειωμένη παραγωγικότητα και την απώλεια άλλων οφελών που συνδέονται με την ανθρώπινη αλληλεπίδραση.[48] Στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου η εξ αποστάσεως τεχνολογία και ο εξοπλισμός ατομικής προστασίας δεν χρησιμοποιούνται ευρέως, είναι συχνά πιο δύσκολο για μια κοινότητα να παρακολουθεί την υγεία των μελών της.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Wiles, Siouxsie (9 Μαρτίου 2020). «The three phases of Covid-19 – and how we can make it manageable». The Spinoff. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. 
  2. ↑ Anderson, Roy M; Heesterbeek, Hans; Klinkenberg, Don; Hollingsworth, T Déirdre (March 2020). «How will country-based mitigation measures influence the course of the COVID-19 epidemic?». The Lancet. doi:10.1016/S0140-6736(20)30567-5. «A key issue for epidemiologists is helping policy makers decide the main objectives of mitigation—e.g., minimising morbidity and associated mortality, avoiding an epidemic peak that overwhelms health-care services, keeping the effects on the economy within manageable levels, and flattening the epidemic curve to wait for vaccine development and manufacture on scale and antiviral drug therapies.». 
  3. ↑ Ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης επισήμανε με άναρτησή του στο Facebook, την λαθεμένη χρήση της λέξης αποστασιοποίηση σε αυτόν τον όρο, αφού σημαίνει «την σκόπιμη απομάκρυνση από κάποιον/κάτι για να μην ταυτισθώ μαζί του. Είναι απόρριψη, μη ταύτιση», και πρότεινε ως σωστότερο είτε την φράση «τήρηση αποστάσεως» είτε τον νεολογισμό «αποστασίωση» (σύνθετο από το απόσταση + ίωση).https://www.gazzetta.gr/plus/koinwnia/article/1471333/apostasiosi-i-lexi-poy-proteinei-o-mpampiniotis-gia-ti-nea-pragmatikotita-pic
  4. ↑ Johnson, Carolyn Y.· Sun, Lena· Freedman, Andrew (10 Μαρτίου 2020). «Social distancing could buy U.S. valuable time against coronavirus». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2020. 
  5. ↑ Pandemic Planning - Social Distancing Fact Sheet
  6. ↑ «"Information about Social Distancing," Santa Clara Public Health Department» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020. 
  7. ↑ "Interim Pre-Pandemic Planning Guidance: Community Strategy for Pandemic Influenza Mitigation in the United States—Early, Targeted, Layered Use of Nonpharmaceutical Interventions," CDC, Feb 2007
  8. ↑ Λευϊτικόν, ΙΓ',45
  9. ↑ Becker, Niels (2015). Modeling to Inform Infectious Disease Control. CRC Press. σελ. 104. ISBN 9781498731072. 
  10. ↑ Kathy Kinlaw, Robert Levine, "Ethical Guidelines on Pandemic Influenza," CDC, December 2006
  11. ↑ Pueyo, Tomas (12 Μαρτίου 2020). «Coronavirus: Why You Must Act Now». Medium (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  12. ↑ «Closure of schools during an influenza pandemic». The Lancet Infectious Diseases 9 (8): 473–481. 2009. doi:10.1016/s1473-3099(09)70176-8. PMID 19628172. 
  13. ↑ «The Impact of Workplace Policies and Other Social Factors on Self-Reported Influenza-Like Illness Incidence During the 2009 H1N1 Pandemic». American Journal of Public Health 102 (1): 134–140. 2012. doi:10.2105/AJPH.2011.300307. PMID 22095353. PMC 3490553. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-public-health_2012-01_102_1/page/134. 
  14. ↑ «"Social Distancing Support Guidelines," Colorado Dept. of Public Health and Environment, March 2008» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020. 
  15. ↑ R. Booy and J. Ward, "Evidence compendium and advice on social distancing and other related measures for response to an influenza pandemic," National Centre for Immunisation Research and Surveillance. Αρχειοθετήθηκε 2018-05-18 στο Wayback Machine.
  16. ↑ "Flu Pandemic Mitigation - Social Distancing"
  17. ↑ «Glass RJ, Glass LM, Beyeler WE, Min HJ. "Targeted Social Distancing Designs for Pandemic Influenza." Emerg Infect Dis. 2006;12(11):1671-1681. https://dx.doi.org/10.3201/eid1211.060255». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |title= (βοήθεια)
  18. ↑ «"Social Distancing Guidelines (for workplace communicable disease outbreaks)"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020. 
  19. ↑ «Controlling epidemic spread by social distancing: Do it well or not at all». BMC Public Health 12 (1): 679. 2012. doi:10.1186/1471-2458-12-679. PMID 22905965. 
  20. ↑ «Public health interventions and epidemic intensity during the 1918 influenza pandemic». Proc Natl Acad Sci U S A 104 (18): 7582–7587. 2007. doi:10.1073/pnas.0610941104. PMID 17416679. PMC 1849867. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-03-09. https://web.archive.org/web/20080309101000/http://www.pnas.org/cgi/content/full/104/18/7582. Ανακτήθηκε στις 2020-03-17. 
  21. ↑ «The effect of public health measures on the 1918 influenza pandemic in U.S. cities». Proc Natl Acad Sci U S A 104 (18): 7588–7593. 2007. doi:10.1073/pnas.0611071104. PMID 17416677. PMC 1849868. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-03-22. https://web.archive.org/web/20200322145722/https://www.pnas.org/content/104/18/7588.full. Ανακτήθηκε στις 2020-03-17. 
  22. ↑ Zumla, Alimuddin· Yew, Wing-Wai (2010). Emerging Respiratory Infections in the 21st Century, An Issue of Infectious Disease Clinics (στα Αγγλικά). 24. Elsevier Health Sciences. σελ. 614. ISBN 978-1-4557-0038-7. 
  23. ↑ «Morbidity and mortality characteristics of Asian strain influenza». Public Health Rep. 75 (2): 148–58. 1960. doi:10.2307/4590751. PMID 19316351. PMC 1929395. https://archive.org/details/sim_public-health-reports_1960-02_75_2/page/148. 
  24. ↑ «Effect of school closure on the incidence of influenza among school -age children in Arizona». Public Health Reports 125 (6): 851–859. 2010. doi:10.1177/003335491012500612. PMID 21121230. 
  25. ↑ Flu Pandemic Study Supports Social Distancing," NIH Research Matters, June 6, 2011.
  26. ↑ Wardrop, Murray (21 July 2009). «Swine flu: schools should close to halt spread of virus, ministers told» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/news/health/swine-flu/5874683/Swine-flu-schools-should-close-to-halt-spread-of-virus-ministers-told.html. Ανακτήθηκε στις 17 March 2020. 
  27. ↑ «Closing schools won't stop pandemics: study» (στα αγγλικά). Reuters. 20 July 2009. https://www.reuters.com/article/us-flu-schools-idUSTRE56J4OO20090720. Ανακτήθηκε στις 17 March 2020. 
  28. ↑ «Attending work while sick: implication of flexible sick leave policies». Journal of Occupational and Environmental Medicine 52 (10): 1009–1013. 2010. doi:10.1097/jom.0b013e3181f43844. PMID 20881626. https://archive.org/details/sim_journal-of-occupational-and-environmental-medicine_2010-10_52_10/page/1009. 
  29. ↑ «Chorh-Chuan Tan, "SARS in Singapore – Key Lessons from an Epidemic," Annals Academy of Medicine, May 2006, Vol. 35 No.5» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020. 
  30. ↑ «Impact of swine influenza and quarantine measures on patients and households during the H1N1/09 pandemic». Scandinavian Journal of Infectious Diseases 44 (4): 289–296. 2012. doi:10.3109/00365548.2011.631572. PMID 22106922. 
  31. ↑ Laurie Garrett, "Heartless but Effective: I've Seen 'Cordon Sanitaire' Work Against Ebola," The New Republic, August 14, 2014
  32. ↑ "Outbreak of Ebola Viral Hemorrhagic Fever -- Zaire, 1995" Morbidity and Mortality Weekly Report, May 19, 1995 / 44(19);381-382
  33. ↑ Rachel Kaplan Hoffmann and Keith Hoffmann, "Ethical Considerations in the Use of Cordons Sanitaires," Clinical Correlations, February 19, 2015.
  34. ↑ Laurie Garrett, Betrayal of Trust: The Collapse of Global Public Health, Hachette Books, 2011 (ISBN 1401303862)
  35. ↑ «Quantifying the impact of community quarantine on SARS transmission in Ontario: estimation of secondary case count difference and number needed to quarantine». BMC Public Health 9 (1): 488. 2009. doi:10.1186/1471-2458-9-488. PMID 20034405. 
  36. ↑ Gunnison: Case Study, University of Michigan Medical School, Center for the History of Medicine
  37. ↑ «H. Markel, A.M. Stern, J. A. Navarro, J. R. Michalsen, A. S. Monto, and C. DiGiovanni, "Nonpharmaceutical Influenza Mitigation Strategies, US Communities, 1918–1920 Pandemic," Emerging Infectious Diseases, Vol. 12, No. 12, December 2006.» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020. 
  38. ↑ Thomas V. Inglersby et al, "Disease Mitigation Measures in the Control of Pandemic Influenza," Biosecurity and Bioterrorism Biodefense Strategy & Science, Volume 4, Number 4,2006
  39. ↑ Kenneth C. Davis, "Philadelphia Threw a WWI Parade That Gave Thousands of Onlookers the Flu," Smithsonian.com, September 21, 2018
  40. ↑ "The Flu in Boston," American Experience, WGBH
  41. ↑ «Could influenza transmission be reduced by restricting mass gatherings? Towards an evidence-based policy framework». Journal of Epidemiology and Global Health 1 (1): 33–60. 2011. doi:10.1016/j.jegh.2011.06.004. PMID 23856374. 
  42. ↑ «Strategies for mitigating an influenza pandemic». Nature 442 (7101): 448–52. 2006. doi:10.1038/nature04795. PMID 16642006. Bibcode: 2006Natur.442..448F. 
  43. ↑ «Public health interventions and SARS spread, 2003». Emerg Infect Dis 10 (11): 1900–1906. 2004. doi:10.3201/eid1011.040729. PMID 15550198. PMC 3329045. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-11-05. https://web.archive.org/web/20091105074656/https://www.cdc.gov/ncidod/EID/vol10no11/04-0729.htm. Ανακτήθηκε στις 2020-03-17. 
  44. ↑ Martin Cetron, et al. "Isolation and Quarantine: Containment Strategies for SARS, 2003." From Learning from SARS: Preparing for the Next Disease Outbreak, National Academy of Sciences, 2004. (ISBN 0309594332)
  45. ↑ George C. Kohn, Encyclopedia of Plague and Pestilence: From Ancient Times to the Present, Infobase Publishing, 2007; p. 30. (ISBN 1438129238)
  46. ↑ Emily Arntsen, "Closing borders can delay, but can’t stop the spread of COVID-19, new report says," News@Northeastern, March 6, 2020.
  47. ↑ Matteo Chinazzi1, Jessica T. Davis1, Marco Ajelli, Corrado Gioannini, Maria Litvinova, Stefano Merler, Ana Pastore y Piontti1, Kunpeng Mu1, Luca Rossi, Kaiyuan Sun, Cécile Viboud, Xinyue Xiong, Hongjie Yu, M. Elizabeth Halloran, Ira M. Longini Jr. Alessandro Vespignani1, "The effect of travel restrictions on the spread of the 2019 novel coronavirus (COVID-19) outbreak." Science 06 Mar 2020
  48. ↑ Brooks, Samantha K.; Webster, Rebecca K.; Smith, Louise E.; Woodland, Lisa; Wessely, Simon; Greenberg, Neil; Rubin, Gideon James (26 February 2020). «The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidence» (στα English). The Lancet 0 (0). doi:10.1016/S0140-6736(20)30460-8. ISSN 0140-6736. https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)30460-8/fulltext. Ανακτήθηκε στις 12 March 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κοινωνική_απομάκρυνση&oldid=10657581"