Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κολπικός διαστολέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πλαστικοί και σιλικονάτοι κολπικοί διαστολείς.
Φουσκωτός κολπικός διαστολέας ZSI 200 NS.

Ο κολπικός διαστολέας είναι ιατρική συσκευή που χρησιμοποιείται για να διευρύνει σταδιακά και απαλά τον κόλπο. Χρησιμοποιείται όταν ο κόλπος έχει στενέψει (κολπική στένωση), όπως μετά από βραχυθεραπεία για γυναικολογικούς καρκίνους,[1] και ως θεραπεία για τον κολπισμό και άλλες μορφές δυσπαρευνίας.[2]

Υπάρχουν στοιχεία για τη χρήση διαστολέα σε πολλές διαφορετικές διαγνώσεις καλά αποτελέσματα.[3]

Οι κολπικοί διαστολείς μπορεί να είναι φουσκωτοί και χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων.[4][5] Οι κολπικοί διαστολείς χρησιμοποιούνται συνήθως σε μετεγχειρητική φροντίδα για τρανσέξουαλ ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε κολπική επέμβαση ως μέρος της χειρουργικής επέμβασης επιβεβαίωσης φύλου. Χρησιμοποιούνται επίσης για διάφορες καταστάσεις, όπως η κολπική αγένεση.[6] Ο κολπικός διαστολέας χρησιμοποιείται αμέσως μετά την επέμβαση για να αποτρέψει την κατάρρευση του διαδρόμου και, στη συνέχεια τακτικά, για να διατηρήσει τη βιωσιμότητα του νεόκολπου. Οι απαιτήσεις συχνότητας χρήσης μειώνονται με την πάροδο του χρόνου, αλλά παραμένουν υποχρεωτικές εφ' όρου ζωής.[7][8]

Με συμπαγείς κολπικούς διαστολείς, ο ασθενής ξεκινά με το μικρότερο μέγεθος διαστολέα, και στη συνέχεια τα μεγέθη αυξάνονται σταδιακά μέχρι να επιτευχθεί το μεγαλύτερο μέγεθος διαστολής. Αυτή η πρακτική μπορεί να συνοδεύεται από ασκήσεις αναπνοής για να χαλαρώσουν οι μυς του πυελικού εδάφους. Οι πράξεις διαστολής δεν πρέπει να προκαλούν πόνο ή αιμορραγία.[9] Η διαστολή με άκαμπτους διαστολείς πρέπει να γίνεται προσεκτικά, καθώς μπορεί να εμφανιστούν διακόρευση του κόλπου και τραυματισμός της ουρήθρας.[10][11] Δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με την συχνότητα και τη διάρκεια της χρήσης κολπικών διαστολέων.[12] Σε περίπτωση φουσκωτών κολπικών διαστολέων, ο θεραπευτής ή ο ασθενής εισάγει το ξεφούσκωτο μπαλονάκι στον κόλπο και στη συνέχεια εισάγει αέρα απαλά μέχρι να φτάσει στην απαιτούμενη διάμετρο.[6]

Διαγράμματα κολπικού διαστολέα ZSI 200 NS τοποθετημένου σε γυναικείο κόλπο (αριστερά) και σε νεόκολπο μετά από κολποπλαστική (δεξιά).
  1. Miles, Tracie; Johnson, Neal (2014). «Vaginal dilator therapy for women receiving pelvic radiotherapy». Cochrane Database Syst Rev 9 (9): CD007291. doi:10.1002/14651858.CD007291.pub3. PMID 25198150. 
  2. Idama, T. O.; Pring, D. W. (2000). «Vaginal dilator therapy-an outpatient gynaecological option in the management of dyspareunia». Journal of Obstetrics and Gynaecology 20 (3): 303–05. doi:10.1080/01443610050009683. PMID 15512559. https://archive.org/details/sim_journal-of-obstetrics-and-gynaecology_2000-05_20_3/page/303. 
  3. Olson, Amanda. «Frequently Asked Questions - Vaginal Dilators FAQ». Intimate Rose. 
  4. Coskun, Ayhan; Coban, Yusuf Kenan; Vardar, Mehmet Ali; Dalay, Ahmet Cemil (10 July 2007). «The use of a silicone-coated acrylic vaginal stent in McIndoe vaginoplasty and review of the literature concerning silicone-based vaginal stents: a case report». BMC Surgery 7 (1): 13. doi:10.1186/1471-2482-7-13. PMID 17623058. 
  5. Barutçu, Ali; Akgüner, Muharrem (November 1998). «McIndoe Vaginoplasty with the Inflatable Vaginal Stent». Annals of Plastic Surgery 41 (5): 568–569. doi:10.1097/00000637-199811000-00020. PMID 9827964. https://archive.org/details/sim_annals-of-plastic-surgery_1998-11_41_5/page/568. 
  6. 6,0 6,1 Antoniadis, N; Charles, G; Mejías, I; Pabón, R (March 2011). «Vaginoplastia: modificación de la técnica de McIndoe usando esponja de gel hemostático [Vaginoplasty: modification to McIndoe techique [sic] using hemostatic gel sponge]». Cirugía Plástica Ibero-Latinoamericana 37 (1): 73–77. doi:10.4321/S0376-78922011000100010. http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0376-78922011000100010. 
  7. Rinzler, Carol Ann (12 Μαΐου 2010). The Encyclopedia of Cosmetic and Plastic Surgery. Facts on File library of health and living. New York: Infobase Publishing. σελ. 195. ISBN 978-1-4381-2702-6. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2018. 
  8. Georgiade, Gregory S.· Georgiade, Nicholas G. (1992). Textbook of plastic, maxillofacial, and reconstructive surgery. Baltimore, Maryland: Williams & Wilkins. ISBN 978-0-683-03454-7. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2018. 
  9. Psychosexual Team, Oxfordshire Sexual Health Service. «Vaginal Dilator Exercises for Psychosexual Therapy» (PDF). Oxford University Hospitals NHS Foundation Trust. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2024. 
  10. HOFFMAN, M (May 2003). «Risks of rigid dilation for a radiated vaginal cuff: two related rectovaginal fistulas». Obstetrics & Gynecology 101 (5): 1125–1126. doi:10.1016/s0029-7844(02)02624-8. PMID 12738124. 
  11. Lue, Kathy; Heinsimer, Kevin; Madiraju, SriGita K.; Rideout, Drew; Wiegand, Lucas (January 2020). «Urologic trauma from vaginal dilation for congenital vaginal stenosis: A newly-described and challenging complication». Urology Case Reports 28: 101075. doi:10.1016/j.eucr.2019.101075. PMID 31788430. 
  12. Liu, Marisa; Juravic, Mark; Mazza, Genevieve; Krychman, Michael L. (January 2020). «Vaginal Dilators: Issues and Answers». Sexual Medicine Reviews 9 (2): 212–220. doi:10.1016/j.sxmr.2019.11.005. PMID 32014450.