Κουμμπάλγκαρ
Συντεταγμένες: 25°8′57.00001″N 73°34′52.00000″E / 25.1491666694°N 73.5811111111°E
Κουμμπάλγκαρ | |
---|---|
![]() | |
Είδος | φρούριο |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 25°8′57″N 73°34′52″E |
Διοικητική υπαγωγή | Rajsamand district |
Χώρα | Ινδία |
Έναρξη κατασκευής | 1592 |
Υλικά | ψαμμίτης |
Προστασία | τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 2013) και Μνημείο Εθνικής Σημασίας της Ινδίας |
![]() | |
δεδομένα (π) |

Το φρούριο Κουμμπάλγκαρ (χίντι: कुम्भलगढ़ दुर्ग, που σημαίνει «φρούριο του Κουμμπά») αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο σε μήκος τείχος του κόσμου, δεύτερο μόνο μετά το Μέγα Σινικό Τείχος της Κίνας.[εκκρεμεί παραπομπή] Το μεγαλοπρεπές αυτό φρούριο βρίσκεται στην πολιτεία Ρατζαστάν, στην βορειοδυτική πλευρά της Ινδίας, χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου σε υψόμετρο 1,100 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας πάνω στην οροσειρά Αραβάλλι.[1] Κατασκευάστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα υπό τη βασιλεία του Μαχαράνα Ράνα Κουμμπά[1] προστατεύοντας το βασίλειο του Mewar και πάνω από 360 ναούς τζαϊνιστικούς και ινδουιστικούς.[1] Το Κουμμπάλγκαρ αποτελεί πλέον μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, προστατευόμενο από την UNESCO.[2]
Η ιστορία του φρουρίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φρούριο έχει τις ρίζες του στο αχανές αρχαίο ινδικό βασίλειο του Μεβάρ. Για την ακρίβεια, η περιοχή στην οποία είναι χτισμένο, ήταν από τον 2ο αιώνα μ.Χ. προμαχώνας των τζαϊνιστών απογόνων των Μαουρυανών Ινδών αυτοκρατόρων.[3] Το φρούριο χώριζε τα εχθρικά μεταξύ τους βασίλεια Μεβάρ και Μαρβάρ, προσφέροντας καταφύγιο για την βασιλική οικογένεια και το λαό του Μεβάρ.[εκκρεμεί παραπομπή] Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1443 από τον Μαχαράνα Ράμπα Κουμμπά, ο οποίος σχεδίασε το Κουμμπάλγκαρ όπως και 31 ακόμη φρούρια που προστάτευαν το Μεβάρ.[3] Η στρατηγική τοποθεσία του στο δυτικό μέρος της οροσειράς Αραβάλλι δεν επέτρεψε σε κανέναν εχθρό να καταλάβει το φρούριο, παρά μόνο όταν επιτέθηκαν ενωμένοι οι στρατοί του αυτοκράτορα Ακμπάρ, Ράτζα Ουντάι Σινγκ του Amber, Ράτζα Ουντάι Σινγκ του Μαρβάρ και Ράτζα Μαν Σινγκ του Αμπέρ, στην οποία περίπτωση αιτία της ήττας ήταν η έλλειψη πόσιμου νερού.[3]
Σύμφωνα με πηγές, στα αρχικά στάδια της κατασκευής του το φρούριο δεν ήταν σταθερό, και έπειτα σύμφωνα με την εξήγηση ενός πνευματικού συμβούλου, απαιτούνταν μία ανθρώπινη θυσία για να σταθεροποιηθεί το τείχος.[εκκρεμεί παραπομπή] Τελικά, ένας προσκυνητής προσφέρθηκε για να θυσιαστεί. Στη μνήμη του εν λόγω προσκυνητή, στο σημείο που έπεσε το κεφάλι του έπειτα από τον αποκεφαλισμό του χτίστηκε ναός, ο οποίος αποτελεί την κύρια από τις πύλες - γνωστές και ως Πολ - του φρουρίου, αφιερωμένη στον θεό Χάνουμαν.[2]
Στο φρούριο Κουμμπάλγκαρ κατέφυγε και ο πρίγκηπας Ουντάι το 1535 κατά την πολιορκία του Τσιτόργκαθ.[3] Να σημειωθεί πως ο πρίγκηπας Ουντάι αποτελούσε τον διάδοχο του θρόνου ο οποίος έχτισε την πόλη Ουνταϊπούρ. Επιπλέον, το φρούριο αποτέλεσε τον τόπο γέννησης του Μαχαράνα Πρατάπ, που πολέμησε το 1576 στη μάχη του Μπαλντιχάτι εναντίον του στρατού του Ακμπάρ.[3]
Το φρούριο ανακαινίστηκε άλλη μία φορά από τον Μαχαράνα Φατέχ Σινκ κατά τον 19ο αιώνα.[3] Πλέον αποτελεί μουσείο και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς μαζί με ακόμη 5 μεγαλοπρεπή φρούρια του Ρατζαστάν.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Kumbhalgarh Fort, Rajasthan - Το Σινικό Τείχος της Ινδίας». chinaarchaeology.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 «Kumbhalgarh Fort – History of Kumbhalgarh Fort, Rajasthan». www.tourmyindia.com. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «History Of Kumbhalgarh». www.liveindia.com. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Centre, UNESCO World Heritage. «Hill Forts of Rajasthan». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021.