Κραγιόν

Γυναίκα βάφεται

Το κραγιόν είναι ένα καλλυντικό προϊόν που περιέχει χρωστικές ουσίες, έλαια, κεριά και μαλακτικά που εφαρμόζουν χρώμα, υφή και προστασία στα χείλη. Υπάρχουν πολλά χρώματα και είδη κραγιόν. Ορισμένα κραγιόν είναι επίσης βάλσαμα για τα χείλη, ή\και προσθέτουν χρώμα και ενυδάτωση.

Ιστορία

Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ βοήθησε στη διάδοση του κόκκινου κραγιόν.

Το σκούρο κόκκινο κραγιόν ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς αποχρώσεις κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, ειδικά στη δεκαετία του 1920. Οι παγιδευτές φορούσαν κραγιόν για να συμβολίσουν την ανεξαρτησία τους. Το κραγιόν φοριόταν γύρω από τα χείλη για να σχηματίσει ένα "τόξο του Cupid", εμπνευσμένο από την ηθοποιό Clara Bow.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Elizabeth Arden άρχισε να εισάγει διαφορετικά χρώματα κραγιόν. Έχει εμπνεύσει άλλες εταιρείες να δημιουργήσουν μια ποικιλία αποχρώσεων κραγιόν. Στη δεκαετία του 1930, το κραγιόν θεωρήθηκε σύμβολο της σεξουαλικότητας των ενηλίκων. Τα κορίτσια πίστευαν ότι το κραγιόν ήταν σύμβολο της γυναικείας ζωής, όμως οι ενήλικες το είδαν ως πράξη εξέγερσης. Μια μελέτη το 1937 έδειξε ότι πάνω από το 50% των έφηβων κοριτσιών καβγάδισαν με τους γονείς τους επειδή φορούσαν κραγιόν.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1940, πολλά βιβλία και περιοδικά εφήβων τόνισαν ότι οι άνδρες προτιμούν τις γυναίκες χωρίς μακιγιάζ. Βιβλία και περιοδικά επίσης προειδοποίησαν τα κορίτσια ότι η χρήση καλλυντικών θα μπορούσε να καταστρέψει τις πιθανότητες δημοτικότητας και καριέρας τους. Η επιρροή αυτών των άρθρων ήταν ότι το ροζ κραγιόν ήταν προκλητικά για τους άνδρες. Παρά την αυξημένη χρήση των καλλυντικών, εξακολουθεί να συνδέεται με την πορνεία και γι αυτό οι έφηβες αποθαρρύνονταν να φορούν καλλυντικά, φοβούμενα ότι θα θεωρηθούν πόρνες

Μέχρι τη δεκαετία του 1950, οι κινηματογραφικές ηθοποιοί Marilyn Monroe και Elizabeth Taylor βοήθησαν να ξαναφέρουν στην μόδα τα σκούρα κραγιόν. Μια έρευνα του 1951 αποκάλυψε ότι τα δύο τρίτα των έφηβων κοριτσιών φορούσαν κραγιόν.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, μια καλλυντική εταιρεία που ονομάζεται Gala εισήγαγε ανοιχτό κραγιόν. Αργότερα, η Max Factor δημιούργησε ένα δημοφιλές χρώμα κραγιόν που ονομάζεται Strawberry Meringue. Οι κατασκευαστές κραγιόν άρχισαν να δημιουργούν κραγιόν σε λεβαντί, ανοιχτό ροζ, λευκό και ροδακινί. Το λευκό ή σχεδόν λευκό κραγιόν ήταν δημοφιλές στη δεκαετία του 1960. Rock ομάδες, όπως οι Ronettes και το Shirelles, βοήθησαν στη διάδοση του λευκού κραγιόν. Στη δεκαετία του 1960, το κραγιόν συνδέθηκε με τη θηλυκότητα. Οι γυναίκες που δεν φορούσαν κραγιόν θεωρούταν ψυχασθενείς ή λεσβίες.

Στη δεκαετία του '70, αρκετές εταιρείες καλλυντικών παρουσίασαν κραγιόν σε πιο ασυνήθιστα χρώματα, όπως το απαλό γαλάζιο (Kanebo), τον παγωμένο ασβέστη (Conga Lime by Revlon) και το ασημένιο αστραφτερό μπλε.

Το μαύρο κραγιόν έγινε δημοφιλές στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στη δεκαετία του 1990. Στη δεκαετία του 1950, το μαύρο κραγιόν είχε φορεθεί από ηθοποιούς που πρωταγωνιστούν σε ταινίες τρόμου.

Στη δεκαετία του 1990, τα χρώματα κραγιόν έγιναν ημι-ματ. Οι αποχρώσεις του καφέ ήταν πολύ δημοφιλείς. Αυτές οι αποχρώσεις εμπνεύστηκαν από διάφορες εκπομπές, όπως "Τα φιλαράκια". Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στον 21ο αιώνα, τα κραγιόν δεν ήταν πλέον ματ ή ημι-ματ, ήταν λαμπερά.

Το κραγιόν έχει επίσης πολλές παραλλαγές συμπεριλαμβανομένων των βερνικιών για τα χείλη και των μολυβιών.