Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κριστίν Λαγκάρντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κριστίν Λαγκάρντ
Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
1 Νοεμβρίου 2019
ΠροκάτοχοςΜάριο Ντράγκι
Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ
Περίοδος
5 Ιουλίου 2011 – 12 Σεπτεμβρίου 2019
ΔιάδοχοςΚρισταλίνα Γκεοργκίεβα
Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας
Περίοδος
19 Ιουνίου 2007 – 29 Ιουνίου 2011
ΠρόεδροςΝικολά Σαρκοζί
ΠρωθυπουργόςΦρανσουά Φιγιόν
ΠροκάτοχοςΖαν-Λουί Μπορλού
ΔιάδοχοςΦρανσουά Μπαρουάν
Υπουργός Γεωργίας της Γαλλίας
Περίοδος
18 Μαΐου 2007 – 18 Ιουνίου 2007
ΠρόεδροςΝικολά Σαρκοζί
ΠρωθυπουργόςΦρανσουά Φιγιόν
ΠροκάτοχοςΝτομινίκ Μπουσερό
ΔιάδοχοςΜισέλ Μπαρνιέ
Υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας της Γαλλίας
Περίοδος
2 Ιουνίου 2005 – 18 Ιουνίου 2007
ΠρόεδροςΖακ Σιράκ
ΠρωθυπουργόςΝτομινίκ ντε Βιλπέν
ΠροκάτοχοςΚριστιάν Ζακόμπ
ΔιάδοχοςΗ θέση καταργήθηκε
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1  Ιανουαρίου 1956, Παρίσι, Γαλλία
Πολιτικό κόμμαΈνωση για ένα Λαϊκό Κίνημα
ΣύζυγοςΒιλφρέντ Λαγκάρντ (διαζευγμένοι)
Έικραν Γκίλμουρ (διαζευγμένοι)
ΣύντροφοςΞαβιέ Τζιοκάντι
ΣπουδέςLycée François-Ier
d:Q125840365
Holton-Arms School
Πανεπιστήμιο Παρί-Ναντέρ
Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών της Αιξ-αν-Προβάνς
École des beaux-arts d'Avignon
Επάγγελμαοικονομολόγος
δικηγόρος
διπλωμάτης
πολιτικός
τραπεζίτης
αθλήτρια
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (2012)
Commander of the Order of Agricultural Merit
Τάγμα της Φιλίας (2010)[1][2]
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ (2014)[3]
Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (21  Μαΐου 2021)[4]
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (13  Ιουλίου 2000)
Commander of the Order of Maritime Merit
Grand Officer of the National Order of the Ivory Coast (2013)[5]
Time 100 (2022)[6]
d:Q116984705 (2007)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (2023)[7]
Global Citizen Awards (2011)[8]
Εθνικό Τάγμα της Αξίας της Γαλλίας
Order of Agricultural Merit (France)
Order of Maritime Merit
National Order of the Ivory Coast
ΘρήσκευμαΡωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κριστίν Μαντλέν Οντέτ Λαγκάρντ (Christine Madeleine Odette Lagarde, γενν. Παρίσι, 1 Ιανουαρίου 1956) είναι Γαλλίδα δικηγόρος και πολιτικός και νυν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Στο παρελθόν διετέλεσε, Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικό Ταμείου, Γαλλίδα υπουργός Οικονομίας (από το 2007 ως τις 29 Ιουνίου 2011), υπουργός Γεωργίας και Αλιείας, καθώς και υπουργός Εμπορίου, στην κυβέρνηση του Ντομινίκ ντε Βιλπέν. Η Λαγκάρντ έγινε επίσης η πρώτη γυναίκα στο αξίωμα της υπουργού Οικονομικών σε οικονομία-μέλος των G8.

Συμπεριλήφθη στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως» για το έτος 2012.[9]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι γονείς της ήταν καθηγητές πανεπιστημίου στις κλασικές σπουδές. Η Κριστίν Λαλουέτ, όπως ήταν το αρχικό επώνυμό της, ασχολήθηκε με τη συγχρονισμένη κολύμβηση καταφέρνοντας να μπει στην εθνική ομάδα της Γαλλίας και σε ηλικία μόλις 15 ετών να κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο στο εθνικό πρωτάθλημα.

Το 1974 αποφοίτησε από το προπαρασκευαστικό σχολείο Holton-Arms School, στο Μέριλαντ, όπου είχε πάει με υποτροφία, και κατόπιν σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Παρί Ουέστ Ναντέρ λα Ντεφάνς στο Παρίσι, ειδικεύτηκε στο εργατικό δίκαιο, στο οποίο απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα (DESS), ενώ κατέχει μεταπτυχιακό στα Αγγλικά[10][11]. Το 1981, ξεκίνησε να εργάζεται ως δικηγόρος στο Παρίσι και γρήγορα έγινε μέλος του δικηγορικού γαλλικού γραφείου Baker & McKenzie, το οποίο αποτελεί ένα από τα κορυφαία δικηγορικά γραφεία παγκοσμίως. Ειδικεύτηκε σε ζητήματα αντιμονοπωλιακού και εργατικού δικαίου. Στην 25ετή της καριέρα ως δικηγόρος έφτασε το 1999 στην προεδρία της εταιρείας παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι το 2004.

Το 2004, ο Πρόεδρος Ζακ Σιράκ της απένειμε το μετάλλιο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, ενώ τον Απρίλιο του 2005, η Λαγκάρντ μπήκε στο εποπτικό συμβούλιο της πολυεθνικής ολλανδικής εταιρείας ING Group λίγο πριν αναλάβει τα υπουργικά της καθήκοντα τον Ιούνιο του 2005 στο Υπουργείο Εξωτερικού Εμπορίου, στην κυβέρνηση του Ντομινίκ ντε Βιλπέν, θέση από την οποία προχώρησε άμεσα σε μεταρρυθμίσεις του γαλλικού εργατικού δικαίου.

Από τότε η πολιτική της καριέρα μετρά ένα μήνα μόλις στο Υπουργείο Γεωργίας και Αλιείας στην πρώτη κυβέρνηση του Φρανσουά Φιγιόν πριν τις βουλευτικές εκλογές του 2007. Στις 19 Ιουνίου του 2007 έγινε η πρώτη γυναίκα στη Γαλλία αλλά και ανάμεσα στα κράτη των G8, που αναλαμβάνει καθήκοντα Υπουργού Οικονομικών, καθώς διορίστηκε στο Υπουργείο Οικονομίας, Βιομηχανίας και Απασχόλησης. Στο έργο της συμπεριλαμβάνονται δύο νομοσχέδια, ένα για τον εκσυγχρονισμό της γαλλικής οικονομίας, και ένα για τη συγχώνευση των ANPE και UNEDIC. Από τον Ιούλιο μέχρι το Δεκέμβριο του 2008 υπήρξε πρόεδρος του ECOFIN, το οποίο αριθμεί ως μέλη τους Υπουργούς Οικονομικών όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το 2006 το περιοδικό Forbes την κατέταξε στην 30η θέση ανάμεσα στις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο και τον επόμενο χρόνο ανέβηκε στη δωδέκατη θέση, στην τρίτη θέση στην Ευρώπη και στη δεύτερη θέση στη Γαλλία. Το περιοδικό Time το 2009 και το 2010 τη συμπεριέλαβε στην ετήσια έκδοσή του με τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους στον κόσμο.

Στις 25 Μαΐου 2011 η Λαγκάρντ ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά της για την προεδρία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (IMF) ως αντικαταστάτρια του Ντομινίκ Στρος-Καν που παραιτήθηκε μετά τις κατηγορίες εναντίον του για απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Την πλήρη στήριξή τους στην υποψηφιότητα της Λαγκάρντ εξέφρασαν ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και εκπρόσωποι της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Βελγίου, της Ρωσίας, της Κίνας και της Βραζιλίας.

Στις 28 Ιουνίου 2011 το Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εξέλεξε τη Λαγκάρντ στην ηγεσία του οργανισμού. Ήταν και η επικρατέστερη υποψηφία, έχοντας αντίπαλο τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας του Μεξικού, Αγκουστίν Κάρστενς. Η Λαγκάρντ ανέλαβε καθήκοντα στις 5 Ιουλίου και η θητεία της θα διαρκέσει πέντε χρόνια. Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη και ιδίως στην Ελλάδα είναι από τα ζητήματα που αντιμετώπισε από τις πρώτες ημέρες της θητείας της.

Από τη 1 Νοεμβρίου 2019 είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

  1. RIA Novosti. Rossiya Segodnya. ria.ru/20190716/1556589926.html. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2021.
  2. «Энциклопедия ТАСС» (Ρωσικά) lagard-kristin. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2021.
  3. www.umontreal.ca/recteur/anciens-recteurs/allocutions-guy-breton/nouvelle/news/detail/News/ludem-remet-un-doctorat-honoris-causa-a-christine-lagarde/. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2021.
  4. PRER2104806D.
  5. news.abidjan.net/articles/448345/distinction-christine-lagarde-faite-grand-officier-de-lordre-national-ivoirien.
  6. time.com/collection/100-most-influential-people-2022/6177775/christine-lagarde/.
  7. www.uliege.be/cms/c_17641938/fr/uliege-portraits-des-docteurs-honoris-causa-facultaires-2023.
  8. www.atlanticcouncil.org/events/flagship-event/global-citizen-awards/previous-gca-recipients/.
  9. Christine Lagarde Αρχειοθετήθηκε 2012-04-21 στο Wayback Machine., The 100 Most Influential People in the World, Time Magazine, Απρίλιος 2012.
  10. Janet H. Clark (13 Αυγούστου 2013). «Christine Lagarde (French lawyer and politician) – Encyclopædia Britannica». Britannica.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
  11. «Christine Lagarde : biographie – Le Nouvel Observateur». Tempsreel.nouvelobs.com. 18 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2014. 
Τα Βικινέα έχουν ειδήσεις που σχετίζονται με το θέμα: