Κριστίν Σπενγκλέρ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κριστίν Σπενγκλέρ | |
|---|---|
 Η Κριστίν Σπενγκλέρ το 2016 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Christine Spengler (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1945 Αλσατία |
| Εθνικότητα |  Γαλλίδα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Φωτογράφος |
| Γνωστός για | Ρεπόρτερ-Φωτογράφος Φωτογράφος πολέμου Συγγραφέας |
| Περίοδος ακμής | 1970[3] - 1979[3] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Μέλος της Λεγεώνας της Τιμής Βραβείο SCAM |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Kριστίν Σπενγκλέρ, η οποία γεννήθηκε το 1945, είναι φωτογράφος και Γαλλίδα συγγραφέας, που μεγάλωσε στη Μαδρίτη.
Ανακάλυψε την κλίση της στο Τσαντ και το 1970 έκανε το πρώτο της φωτορεπορτάζ. Έχοντας την Nikon σαν φυλαχτό, κάλυψε με μαύρο και άσπρο τα πιο σημαντικά περιοδικά του κόσμου, τον εμφύλιο πόλεμο στη Βόρεια Ιρλανδία, το Βιετνάμ και την Καμπότζη, τη δυτική Σαχάρα, τον Λίβανο, το Ιράν, τη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ, το Κόσοβο, το Ιράκ, κ.λπ. Για πολλά χρόνια, με το κάθε ρεπορτάζ, δημιουργεί ονειρικά χρωματιστά φωτομοντάζ, να ξορκίσει τον πόλεμο. Είναι, επίσης, λέκτορας και συγγραφέας πολλών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του "Μία γυναίκα στον πόλεμο" από τις εκδόσεις Des femmes.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κριστίν Σπενγκλέρ είναι η κόρη του σουρεαλιστή καλλιτέχνη Ουγκέτ Σπενγκλέρ, μούσα της γκαλερί Vivienne στο Παρίσι. Με καταγωγή από την Αλσατία, μεγάλωσε στη Μαδρίτη. Σημαδεύτηκε από την παιδική ηλικία από τις συχνές επισκέψεις της στο μουσείο του Πράδο, όπου ανακάλυψε ένα από τους δασκάλους της ισπανικής ζωγραφικής, Φρανθίσκο Γκόγια, συγγραφέας του "Οι συμφορές του πολέμου".
Αποφασίζει να μάθει το επάγγελμά της στο πεδίο της μάχης, για να γίνει πολεμικός ανταποκριτής και να υπερασπιστεί το δίκαιο και τους καταπιεσμένους. Θα ασκήσει το επάγγελμα αυτό μέχρι το 2003 (Ιράκ).
Οι φωτογραφίες της από την ιρανική επανάσταση το 1979 ή τον βομβαρδισμό της Πνομ Πενχ από τους ερυθρούς Χμερ, τον Απρίλιο του 1975, είναι από τις πιο αξιόλογες κληρονομιές των σύγχρονων γεγονότων που καλύπτονται από πολλούς φωτογράφους.
Το 1983, με την επιστροφή στην Αλσατία, φωτογραφίζει για πρώτη φορά με χρώμα πορτρέτα των νεκρών, που περιβάλλονται από προσωπικά αντικείμενα, μαργαριτάρια και ροδοπέταλα... Ένας τρόπος για να καταργήσει "τα όρια μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών".
Το 1988, ο Κριστιάν Λακρουά είδε τις φωτογραφίες της και ερωτεύτηκε τα χρώματά της, κυρίως τις αποχρώσεις του κόκκινου. Του απάντησε ότι αυτό το κόκκινο που αγαπάει τόσο πολύ δεν είναι άλλο από το αίμα των πολέμων. Δημοσιεύει το "Παρθένες και ταυρομάχοι" στις εκδόσεις Marval το 2000, φωτογραφίες μαζί με καλλιγραφίες από τον Κριστιάν Λακρουά.
Η Κριστίν Σπενγκλέρ κέρδισε πολλά βραβεία για τη δουλειά της ως ρεπόρερ, και κυρίως το Βραβείο SCAM (Παρίσι) για τη δουλειά της που αφορά τις γυναίκες στον πόλεμο το 1998.
Εξελέγη "Γυναίκα της χρονιάς" στις Βρυξέλλες το 1998.
Τον Μάρτιο του 2007, έλαβε το βραβείο των γραμμάτων και των τεχνών στο Παρίσι.
Το 2009, τιμήθηκε με το βραβείο της Λεγεώνας της τιμής.
Το 2016, ο Ευρωπαϊκός Οίκος Φωτογραφίας, της αφιερώνει μια μεγάλη έκθεση, "Η όπερα του κόσμου", το οποίο συγκεντρώνει τις δύο πτυχές της δουλειάς της και των οποίων οι εκτυπώσεις γίνονται από τον Ισπανό φωτογράφο Χουάν Μανουέλ Κάστρο Πριέτο και τα οποία δημοσιεύθηκαν σε ένα βιβλίο με τον ίδιο τίτλο από τις εκδόσεις Cherche-Midi.
Το 2017, δημοσιεύει στο Cherche-Midi, ένα βιβλίο-αφιέρωμα για τη Μαργκερίτ Ντυράς: "Η σειρά της Ινδοκίνας".
Το έργο της
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το έργο της Κριστίν Σπενγκλέρ έχει δύο διαφορετικές πτυχές: φωτογραφίες πολέμου, αποκλειστικά σε μαύρο και άσπρο (με μία εξαίρεση), αυτοπορτρέτα (σειρά σουρεαλιστικών φωτογραφιών των ποδιών της, που πραγματοποιούταν σε κάθε ρεπορτάζ), σε χρώματα και φωτομοντάζ με χρώματα.
Εκθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το 2010. Espace Cardin.
- Το 2016. Ευρωπαϊκός Οίκος Φωτογραφίας.
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βραβείο των Γραμμάτων και των Τεχνών
- Βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεκαετία 1990
- Η Κριστίν Σπενγκλέρ, Μια γυναίκα στον πόλεμο, εκδόσεις Ramsay, 1991.
Δεκαετία 2000
- Η Κριστίν Σπενγκλέρ, Παρθένες και Ταυρομάχοι, εκδόσεις Marval, 2003
- Η Κριστίν Σπενγκλέρ, Χρόνια του πολέμου, εκδόσεις Marval, 2003.
- Η Laure Guibault, "Κριστίν Σπενγκλέρ το διασκεδάζει", στο: Ynox, n° 10, Aπρίλιος 2005, σ. 30-35.
- Η Κριστίν Σπενγκλέρ, Μια Γυναίκα στον πόλεμο. 1970-2005, εκδόσεις Des femmes. Antoinette Fouque, 2006.
- Η Κριστίν Σπενγκλέρ, Ibiza y Formentera eternas. Το serenidad recobrada, Camara de Commercio, Ίμπιζα και της Φορμεντέρα, 2009.
Δεκαετία 2010
- Η Κριστίν Σπενγκλέρ, Η Όπερα του κόσμου, Cherche Midi, το 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Notices d'autorité : Fichier d’autorité international virtuel • International Standard Name Identifier • Bibliothèque nationale de France (données) • Système universitaire de documentation • Bibliothèque du Congrès • Id RKDartists • WorldCat
- (Γαλλικά) το Blog της Κριστίν Σπένγκλερ
- Συνέντευξη Αρχειοθετήθηκε 2013-05-29 στο Wayback Machine. ήχου και εικόνας, από την Σπένγκλερ
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 326813. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12215330z. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 326813. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2022.