Κυριακή Ναύτη
| Κυριακή Ναύτη | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επαναστάτης Φιλικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Η Κυριακή Ναύτη / Ναύτου ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα μέλος της Φιλικής Εταιρείας.
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγόταν από τη Σμύρνη. Ήταν κόρη φυγάδων της επανάστασης του Δασκαλογιάννη στα Σφακιά Κρήτης, στα πλαίσια των Ορλωφικών. Πατέρας της ήταν ο Γεώργιος Μιτάκης, που στη Σμύρνη μετονομάστηκε Μαϊντιρλής, και μητέρα της η Πελοποννήσια Ζαφείρω.[1]
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε στη Σμύρνη τον γιατρό και Φιλικό Μιχαήλ Ναύτη. Παραδίδεται ότι στο σπίτι του Μιχαήλ Ναύτη πραγματοποιούνταν συχνά συναντήσεις των φιλικών που κίνησαν τις υποψίες της Κυριακής Ναύτη. Η Κυριακή Ναύτη είδε την αλληλογραφία των Φιλικών και, όταν πίεσε τον σύζυγό της για να μάθει την αλήθεια, αποφασίστηκε από τους υπόλοιπους εταίρους να μυηθεί, παρόλο που ήταν γυναίκα.[1] Τελικά, η Κυριακή Ναύτη έδωσε τον όρκο των Φιλικών και έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Πρόσφερε, μάλιστα, 3.000 γρόσια για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.[2][3]
Πριν την κήρυξη της επανάστασης το ζευγάρι φοβούμενο αντίποινα των Τούρκων μετακόμισε στη Σύρο.[3] Και εκεί ανέπτυξαν έντονη δραστηριότητα. Ο Μιχαήλ Ναύτης ίδρυσε νοσοκομείο στο νησί το 1833.
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οικονομική συνεισφορά της Κυριακής Ναύτη είναι αξιοσημείωτη: εκτός του ποσού που έδωσε στην Φιλική Εταιρεία, πρόσφερε σχεδόν όλη την περιουσία της στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.[3] Επίσης ανέπτυξε κοινωνική δράση. Το όνομα της Κυριακής συνδέεται με εράνους και δράσεις, κυρίως για την εκπαίδευση των κοριτσιών στη Σύρο.[4]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξηραδάκη Κούλα, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΄21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες, ΔΩΔΩΝΗ, Αθήνα 1995, σ. 318 -325.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ξηραδάκη, Κούλα (1995). ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ '21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες. Αθήνα: ΔΩΔΩΝΗ. σελ. 318.
- ↑ Μικρασιατικά Χρονικά, Τόμοι 1-2, 1938, σελ. 117
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Φιλολογικός Σύλλλογος Παρνασός, Παρνασσός, 1969, σελ. 202
- ↑ Ξηραδάκη, Κούλα (1995). ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ '21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες. Αθήνα: ΔΩΔΩΝΗ. σελ. 319.