Κωνσταντής Παπαζαχαρία
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κωνσταντής Παπαζαχαρία | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 20 Φεβρουαρίου 1881 Ξυλοτύμβου |
| Θάνατος | 23 Νοεμβρίου 1972 Ξυλοτύμβου |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | Γεωργός-Ποιητής |
| Εθνικότητα | Ελληνοκύπριος |
| Σύζυγος(οι) | Αγγέλα Παπαζαχαρία |
| Τέκνα | Ηλίας Κωνσταντή,
Ζαχαρίας (Τσούκας) Κωνσταντή, Μαρία Κωνστατή, Ελένη Κωνσταντή |
| δεδομένα () | |
Ο Κωνσταντής Παπαζαχαρία (20 Φεβρουαρίου 1881 - 23 Νοεμβρίου 1972) ήταν Κύπριος ποιητής.[1] Είναι ένας εξαίρετος και ξεχασμένος ποιητής, που κινείτε στα πλαίσια της ηθογραφίας ζωντανεύοντας με τα ποιηματα του την αγνη ζωη της τοτε Κυπρου.[2]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παιδικά και εφηβικά χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Παπαζαχαρία γεννήθηκε στην Ξυλοτύμβου. Οι γονείς του ονομάζοντουσαν Ζαχαρίας και Ελένη, και ζούσε σε μια πολύτεκνοι οικογένεια.[1]
Μεγάλωσε σε ένα θρησκευτικό περιβάλλον στο οποίο τον επηρέασε και στα ποιήματα του. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα κοντά στον πατέρα του[2], που ήταν ιερέας στην Χρυσοπολύτισα Λάρνακας[1]. Έμαθε και την Βυζαντινή Μουσική οπού εξίσου τον επηρέασε στα ποιήματα του. Όμως ο πατέρας του, μεταφέρθηκε στην Καθολική εκκλησιά Λεμεσού ή και Παναγίας Παντανάσσης.[1]
Ενήλικα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Λεμεσό ήταν ψάλτης και μετέπειτα στο χωριό του για 25 χρόνια. Αλλά εκεί γνώρισε και των γνωστό ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη στα τελευταία του, όταν και εκεί υιοθέτησε το δεκαπεντασύλλαβο. Μετέπειτα κατοικούσε στην Ξυλοτύμβου με τη σύζυγό του, Αγγέλα Παπαζαχαρία, με την οποία είχαν τέσσερα τεκνά. Στο επάγγελμα του ήταν γεωργός και κτηνοτρόφος. Διόρθωνε και επιμελούσε τα ποιήματα του έως το τέλος της ζωής του.[1] Έζησε φτωχικά και λυτά σε όλη την διάρκεια της ζωής του.[1]
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν είχε εκδώσει κάποια ποιητική συλλογή ο ίδιος εν ζωή αλλά συμμετείχε στον διαγωνισμό του κατακλυσμού στην Λάρνακα εις το οποίο διακρίθηκε πολλές φορές[2]. Η μονή ποιητική συλλογή που υπαρχή είναι η «Πνευματική περιουσία Κυπριακά Λυρικά» με την επιμέλεια του Ανδρέα Λ. Αυξεντίου το 1976. Τα ποιήματα του είναι στην κυπριακή διαλεκτό αλλά υπάρχουν και κάποια στην καθαρεύουσα.[1]
Αποσπάσματα ποιημάτων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ὦ τῆς ποιήσεως θεὰ ὦ λατρετή μου Μοῦσα
σπεῦσον ταχὺ ἐμφάνηθι, στὸ ἔργον βοηθοῦσα.
(Ποιημα ''Ύμνος εἰς τὴν Μοῦσα'')[1]
Δὲν σὲ φοβοῦμαι θάνατε, δὲν σὲ φοβοῦμαι Χάρε
ἔλα καὶ μὴν ἀργοπορεῖς καὶ τὴν ψυχὴ μου πάρε.
Δὲν σὲ φοβοῦμαι θάνατε ἔστω κι ἄμ σὲ σιμώσο
τὴ Δόξα δὲν ἀγάπησα δὲν ζήλεψα καὶ τόσο. [...]
(Αποσπάσμα απο ποιήμα ''Δὲν σὲ φοβοῦμαι θάνατε'' στ. 1-4)[1]
Γυιέ μου, ὁ κλέφτης ἄθρωπος, τζιαὶ νὰ λενιᾶ μετάξι
μέσ' τὸ γρυσάφιν νὰ χωστεῖ, ἐσοῦ, μὲν τ' ἀζουλέψεις.
λλίον τζιαιρὸν θὰ τὰ χαρεῖ, τὸ γιούριν ἐννὰ 'λλάξει.
τζιαὶ ροῦχον νὰ μεταλλαχτεῖ, ἔσσω ου μὲν γυρέψεις. [...]
(Αποσπάσμα απο ποιήμα ''Μιὰ παραντζιελιὰ στὸν γυιόν μου'' στ. 1-4, ἔτυχε Β' βραβείο στον διαγωνισμό του κατακλυσμού)[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πήγες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πνευματική περιουσία Κυπριακά Λυρικά, εκδόσεις Ανδρέα Λ. Αυξεντίου, 1976
- Το χωριό μου Η Ξυλοτύμβου, εκδοσεις Α. Αλονεύτης ΛΤΔ., 2004