Κωνσταντία Ζαχαριά
| Κωνσταντία Ζαχαριά | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντία Ζαχαριά (Ελληνικά) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επαναστάτρια |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Η Κωνσταντίνα "Κωνσταντία" Ζαχαριά, ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821.
Η Κωνσταντία ήταν κόρη του φημισμένου κλέφτη Ζαχαριά, πιθανότατα γεννήθηκε στην Μάνη και ήταν και η ίδια κλέφτης[1].[2]. Ήταν καπετάνισσα με άλλες γυναίκες που την ακολουθούσαν, είχε δικό της λάβαρο σημαία «λευκού χρώματος με κυανόν σταυρόν»[3].
Όταν κηρύχθηκε η επανάσταση στην Μάνη οι Οθωμανοί της περιοχής έφυγαν για να πάνε στην Τριπολιτσά για να προστατευτούν, τους κατεδίωξαν οι Μανιάτες, η Κωνσταντία μαζί με άλλες γυναίκες της περιοχής συμμετείχε σε αυτές τις συγκρούσεις[1][2]. Η Κωνσταντία μάλιστα τους κατεδίωξε μέχρι το Μυστρά όπου βρήκαν προστασία στο κάστρο[1], άφησε φρουρά και αποχώρησε[4]. Κατέλαβε το Λεοντάρι, σκότωσε τον Οθωμανό διοικητή, έβαλε φωτιά στο σπίτι του και κατέβασε την ημισέληνο από τα τζαμιά τα οποία έπειτα έκαψε[3][1]. Σύμφωνα με τον Γιάννη Ρουμελιώτη πήρε μέρος στην Μάχη του Διρού χωρίς να επιβεβαιώνεται από άλλη πηγή[5].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Ιστορία ελληνικής επαναστάσεως : Τ.1/ Πουκεβίλ, 1826, τόμος Α΄, σελ. 45». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Άγγελος Χόρτης, Έκτορας Χόρτης, Ιωάννης Γρυντάκης, Γεώργιος Δάλκος, Όσα δεν γνωρίζατε για την Τουρκοκρατία και την Επανάσταση του 1821
- ↑ 3,0 3,1 Επαμεινώνδας Κυριακίδης, Ιστορία του σύγχρονου Ελληνισμού, σελ. 66 και 67
- ↑ Φρανσουά Πουκεβίλ, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως : ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος / Μεταφρασθείσα υπό Ξενοφώντος Δ. Ζύγουρα καθηγητού. Εκδίδοται υπό Αντωνίου Στ. Γεωργίου και Παναγιώτου Τζελάτου, T. Β'. Εν Αθήναις: Τυπογραφείον Αναστασίου Ν. Τρίμη, 1890, σελ. 182
- ↑ Γιάννη Ρουμελιώτης, Η Εθνική Αντίσταση στην Λακωνία, Σπάρτη 1984, σελ. 447