Κωνσταντίνος Ασλανίδης

Κωνσταντίνος Ασλανίδης
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος	1984
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1967
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων‎

Ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης (1919; - 29 Νοεμβρίου 1984) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και ένας από τους πρωταγωνιστές της δικτατορίας του 1967.

Βιογραφία

Ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου είχε φτάσει στο βαθμό του Αντισυνταγματάρχη Πεζικού. Ήταν επίσης υποδιοικητής της Διοίκησης Καταδρομών του ΓΕΣ. Χρημάτισε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και υφυπουργός παιδείας επί κυβερνήσεων της Χούντας. Ο Ασλανίδης ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του ως Γενικός Γραμματέας. Στις 29 Ιανουαρίου του 1968, σε μία ομιλία του στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, ισχυρίστηκε ότι η διαφθορά ήταν σύνηθες φαινόμενο στον ελληνικό αθλητικό χώρο. Στην ίδια ομιλία, καθώς και σε συνεντεύξεις του στον Τύπο, δήλωνε δημόσια ότι ήταν οπαδός του Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης, αν και υπήρξε μέλος του Παναθηναϊκού Α.Ο. και αρχηγός της αποστολής στο Γουέμπλεϊ.

Ο Κ. Ασλανίδης είχε την αρχή να επισκέπτεται τα εκτελούμενα έργα στον αθλητικό χώρο για την επιτήρηση τους. Καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του ως ΓΓΑ ο Ασλανίδης επέμενε ότι οι αθλητές έπρεπε να είναι κομψοί, καθαροί και ξυρισμένοι. Μετά την πτώση του Παπαδόπουλου κατέφυγε στην Ιταλία. Στις 21 Ιουνίου 1975, συνελήφθη από Ιταλούς καραμπινιέρους στη βίλα Σάντα Μαργκερίτα της Ιταλικής Ριβιέρας, την ώρα που ήταν ετοίμος να αναχωρήσει. Είχε διπλωματικό διαβατήριο, το οποίο τον ανέφερε ως Υπουργό Παιδείας. Συνελήφθη και κλείστηκε στις φυλακές Μαράσσι της Γένοβας και μέσω του συνηγόρου του ζήτησε πολιτικό άσυλο. Το Εφετείο της Γένοβας που εξέτασε το αίτημα της εκδόσεως του, ανέβαλε την έκδοση απόφασης καθώς ο Ασλανίδης προσκόμισε βεβαίωση των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού που κατέθεσαν ενυπόγραφα ότι ο Ασλανίδης τους έδωσε μετρητά τα χρήματα για τα οποία κατηγορούνταν ότι διέπραξε το αδίκημα της καταχρήσεως.

Στις 3 Μαρτίου 1976, το Εφετείο της Γένοβας απέρριψε την αίτηση των Ελληνικών αρχών για την έκδοση του Ασλανίδη με το επιχείρημα ότι ο Ασλανίδης κατηγορείται επίσης για διάπραξη πολύ σοβαρών πολιτικών εγκλημάτων, για τα οποία διατρέχει τον κίνδυνο να καταδικασθεί στην εσχάτη των ποινών. Έτσι ο ο Ασλανίδης αφέθηκε ελεύθερος. Μετά την απελευθέρωση του κατέφυγε στη Βραζιλία.

Στην δίκη των συνταγματαρχών το 1975 είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, ενόσω ο ίδιος φυγοδικούσε στη Βραζιλία. Επέστρεψε, έπειτα από αίτημά του, ασθενής από καθολικό καρκίνο και για μικρό χρονικό διάστημα νοσηλεύτηκε στο ΝΙΜΤΣ, όπου και απεβίωσε σε ηλικία 65 ετών το 1984. Μεταφέρθηκε στην οικία του και κηδεύτηκε την επόμενη μέρα στο Β΄ Νεκροταφείο.

Απέκτησε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τη Δέσποινα.

Πηγές

• Ιστορία της Αθήνας- Μεταπολεμική περίοδος
• Εφημερίδα: Έθνος, 2/11/1967, σελ. 7. Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο: «Απονομή επάθλων της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών στις νικήτριες ομάδες των πρωταθλημάτων της περιόδου 1966-1967 από τον Γενικό Διευθυντή Αθλητισμού Κωνσταντίνο Ασλανίδη στην Αθήνα». Βιβλίο Θεμάτων Ελληνικών Επικαίρων 39/67.
• Μπλιάτκας Κώστας, «Της ζωής μου το παιχνίδι, Γιώργος Κούδας» , Κωδικός: #BK187335, Εκδόσεις: ΙΑΝΟΣ, Έτος έκδοσης: 2005
• Εφημερίδα: «Ελεύθερος Κόσμος», 19/3/1969, σελ. 9. Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο: «Επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού Κωνσταντίνου Ασλανίδη στο στάδιο Καραϊσκάκη». Βιβλίο Θεμάτων Ελληνικών Επικαίρων 12/69.