Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κώστας Ζουράρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κώστας Ζουράρις
Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
25 Ιανουαρίου 2015 – 22 Απριλίου 2023
Η΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
11 Ιουλίου 2018 – 18 Ιουλίου 2019
ΠρόεδροςΝίκος Βούτσης
ΠροκάτοχοςΔημήτρης Καμμένος
Υφυπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
Περίοδος
5 Νοεμβρίου 2016 – 16 Ιανουαρίου 2018
ΠρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας
ΠροκάτοχοςΘεοδόσης Πελεγρίνης
ΔιάδοχοςΜερόπη Τζούφη
Προσωπικά στοιχεία
ΓέννησηΚωνσταντίνος Ζουράρις11 Ιουνίου 1940 (1940-06-11) (84 ετών), Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
ΕθνότηταΈλληνας
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Αριστερά (2023-σήμερα)
ΣΥΡΙΖΑ (2019-2023)
Ανεξάρτητοι Έλληνες (2013-2019)
ΣπουδέςΠολιτειολογία, Νομικά
ΕπάγγελμαΠολιτειολόγος, Συγγραφέας, Πολιτικός επιστήμονας
δεδομένα

Ο Κώστας Ζουράρις (Θεσσαλονίκη, 11 Ιουνίου 1940) είναι Έλληνας πολιτικός, επιστήμονας και συγγραφέας.

Από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Μάιο του 2023 ήταν βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με τρεις διαδοχικές θητείες. Εξελέγη με τους Ανεξάρτητους Έλληνες το 2015 και με τον ΣΥΡΙΖΑ.Π.Σ. το 2019 στην εκλογική περιφέρεια Α' Θεσσαλονίκης. Πλέον είναι στέλεχος της Νέας Αριστεράς.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1940 και είναι γιος του ιατρού σεξολόγου Γεωργίου Ζουράρι.[1]

Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σπούδασε Νομική στο ΑΠΘ και έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VIII, όπου συμμετείχε στο κίνημα του Μαΐου του 1968.

Είναι επίσης πτυχιούχος του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης (πιάνο, θεωρία, αρμονία) και της Μουσικής Ακαδημίας Mozarteum, του Σαλτσβούργου της Αυστρίας[εκκρεμεί παραπομπή]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως φοιτητής υπήρξε ιδρυτικό μέλος της αριστερής ομάδας Δημοκρατική Αντίσταση Σπουδαστών (ΔΑΣ).[2] Είναι πρώην μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και του ΚΚΕ Εσωτερικού και πρώην εκδότης της εφημερίδας Μακεδονία.[εκκρεμεί παραπομπή]

Ο Ζουράρις δήλωνε αντίθετος σε κάθε λύση του Μακεδονικού ονοματολογικού ζητήματος με την εύρεση μιας σύνθετης ονομασίας που θα περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της. Το Μάιο του 2009 μαζί με το Στέλιο Παπαθεμελή ίδρυσε το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο για να συμμετάσχει στις Ευρωεκλογές. Το Κόμμα περιλάμβανε και οργανώσεις της ελληνικής μακεδονικής διασποράς.[εκκρεμεί παραπομπή]

Στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 εξελέγη βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης με τους ΑΝΕΛ.[3] Η πρώτη του ομιλία στη Βουλή περιείχε, σε μία ιδιότυπη μίξη αρχαΐζουσας και νεότερης ελληνικής, αποσπάσματα από νεοέλληνες ποιητές, κείμενα των πατέρων της Εκκλησίας και τον επιτάφιο λόγο του Περικλή που μεταφέρει ο Θουκυδίδης.[4] Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επιφύλαξαν τόσο θετικά όσο και αρνητικά σχόλια για την ομιλία του. Εξελέγη και πάλι βουλευτής με τους ΑΝΕΛ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.[3]

Στις 5 Νοεμβρίου του 2016 ορίστηκε υφυπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.[5] Ένα μήνα αργότερα, σε συνέντευξη τύπου, ο κ. Ζουράρις δήλωσε: «...νομίζετε ότι γενικώς δεν απειλούμεθα, εκτός από κάποια 16 νησιά που ζητά ο Ερντογάν, αυτό είναι άνευ σημασίας. Το να χάσεις νησιά δεν είναι σπουδαίο. Τα ξαναπαίρνεις.» Συνέχισε λέγοντας: «...τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Και αν τα πάρουν τα πήραν. Νομίζω ότι ξέρω όσο ξέρεις κι εσύ πόσες φορές έχουν πάρει τα νησιά. Τη γλώσσα να μας πάρουν οριστικά, τελείωσε. Τελείωσε, διότι τελείωσε.»[6] Αυτές οι δηλώσεις προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, αλλά ο υφυπουργός δεν ανακάλεσε τις δηλώσεις του χαρακτηρίζοντάς τες «σχήμα καθ' υπερβολή» κατά τον Αριστοτέλη.[7] Η τακτική των προκλητικών δηλώσεων ήταν επαναλαμβανόμενη, όπως στην περίπτωση υβριστικού συνθήματος κατά των οπαδών του Ολυμπιακού και του Άρη. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος του ζήτησε να παραιτηθεί από την θέση του υφυπουργού.[8] Ο Ζουράρις απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις 14 Ιανουαρίου 2018.[9][10] Η παραίτηση έγινε δεκτή δύο ημέρες αργότερα, στις 16 Ιανουαρίου.[11]

Τον Οκτώβριο του 2017, την περίοδο προτού ψηφιστεί το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου, ο κ. Ζουράρις αιτιολόγησε την στήριξή του στο νομοσχέδιο λέγοντας ότι ο διεμφυλισμός είναι μια «διαταραχή» και ένα «αμιγώς ιατρικό θέμα», παραλληλίζοντάς το με τον παιδικό διαβήτη.[12] Ήταν ο μόνος βουλευτής των ΑΝΕΛ που ψήφισε υπέρ του νομοσχεδίου, το οποίο και εγκρίθηκε με 148 βουλευτές υπέρ και 137 κατά.[13]

Κρίσιμη υπήρξε και η στάση του στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Καταψήφισε την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης τον Ιούνιο του 2018.[14] Τον Οκτώβριο του 2018 δήλωσε όμως ότι δεν θα ψηφίσει την συμφωνία, χαρακτηρίζοντάς την «κλοπή» και «πνευματική προσβολή», ενώ προέβλεψε ότι θα κάνει «μεγάλη ζημιά για την αριστερά στην περιοχή».[15] Επανέλαβε την αντίθεσή του στην συμφωνία στις 11 Ιανουαρίου 2019, προειδοποιώντας ότι θα μετατρέψει το «ακέραιο της σωματοψυχής των Μακεδόνων» σε «σερνάμενο σακατιλίκι».[16] Διαβεβαίωσε όμως ότι στηρίζει την κυβέρνηση, στην οποία παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης 5 ημέρες αργότερα.[17] Στις 25 Ιανουαρίου 2019, καταψήφισε την συμφωνία των Πρεσπών, η οποία εγκρίθηκε τελικά από την Βουλή με 153 βουλευτές.[18] Στις 4 Φεβρουαρίου 2019, με επιστολή προς τον πρόεδρο της Βουλής δήλωσε ότι αποτελεί μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας που στηρίζει την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.[19]

Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου του 2019 εξελέγη βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ.Π.Σ.[20] Τον Αύγουστο του 2019, εντύπωση προκάλεσαν οι δηλώσεις του από το βήμα της Βουλής ότι «η προσωπικότητα η αυταρχική, δηλαδή Μπολσονάρο, Μητσοτάκης, Όρμπαν, [...] πάσχει μίαν πεπτωκυίαν ερωήν το ορμέμφυτόν [τους]. Αυτό απεφάσισε η επιστήμη.» Το επεξήγησε λέγοντας ότι πρόκειται για «λυπημένη αναφροδισία» και «κουρασμένη ή μπατιρημένη καύλα».[21] Σχετικά με το θέμα της εκλογής της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κ. Ζουράρις δήλωσε ότι καλά έπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίζοντας την πρόταση της ΝΔ, αλλά τόνισε ότι ο ίδιος δεν θα μπορούσε να το είχε κάνει εφόσον ο κ. Μητσοτάκης είχε εξυβρίσει όλη την πολιτική και πνευματική σταδιοδρομία του χωρίς να έχει ζητήσει συγγνώμη από τότε. Διευκρίνισε λέγοντας ότι «ακόμη και εμένα να με πρότεινε ο Μητσοτάκης, εγώ δεν θα με ψήφιζα, αν δεν μου ζητούσε συγγνώμη».[22]

Το 2023, αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και εντάχθηκε στη Νέα Αριστερά, συμμετέχοντας μάλιστα στο Μεταβατικό Πανελλαδικό Συντονιστικό Νέας Αριστεράς[23].  

Διδακτικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κλασική Πολιτική Θεωρία στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VIII (1969 – 2005).
  • Προσκεκλημένος  Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2000).
  • Καθηγητής Σχολής Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ) στην Αθήνα & Ανωτάτης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) στη Θεσσαλονίκη (2003 έως και σήμερα).
  • Προσκεκλημένος Καθηγητής Κολλεγίου Μέσης Ανατολής Κύπρου (1994-2000).
  • Προσκεκλημένος Καθηγητής, στο πλαίσιο μαθημάτων, Ιστορίας της Φιλοσοφίας, Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ (1989-2014).

Έργα του ιδίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  •  La dictature et son même, ἐκδ. Παν/μίου Paris 8 - Vincen­nes, 1973.
  • Un peuple rétif, ἐκδ. Monde Diplomatique, 1977.
  • Μισγάγκεια ἀπερινόητη, ἐκδ. Ὀδυσσέας, Α΄ἔκδοση, 1984· ἐκδ. Ἁρμός, Ε΄ ἔκδοση, 1992.
  • La véritable nature du pouvoir, ἐκδ. Contacts, 1985.
  • De la farce ataraxique, ἐκδ. Temps Modernes, 1985.
  • Alpha vers, ἐκδ. Κοχλίας, Nicosie Chypre, 1987.
  • Apories hellènes, ἐκδ. Autrement, 1988.
  • Οὐρανίας πέρι, ἐκδ. Δόμος, 1989.
  • Γελᾶς Ἑλλὰς ἀποφράς, ἐκδ. Ἁρμός, 1990.
  • Μέσα στὸ σάμαλι ἡ Ἀχειροποίητος, ἐκδ. Ἁρμός, 1992.
  • Ἄθλια ἆθλα θέμεθλα, ἐκδ. Ἁρμός, 1997.
  • Λ.Ο.Κ., ἐκδ. Ἁρμός, 1998.
  • Χέσαιτο εἰ μαχέσαιτο ἄλλως σκωπτικός, ἐκδ. Ἁρμός, 2000.
  • Συμφωνημένα ὑπονοούμενα, ἐκδ. Ἁρμός, 2001.
  • Εἰσαγωγὴ στὴν ἀπογείωση τῆς πολιτικῆς, ἐκδ. Ἁρμός, 2001.
  • Νῦν αἰωροῦμαι…, ἐκδ. Ἁρμός, 2003.
  • Ἐν αἰνίγματι πρόσωπα, ἐκδ. Ἁρμός, 2006.
  • Βέβηλα, κίβδηλα, σκύβαλα, ἐκδ. Ἁρμός, 2008.
  • Νὰ τὴν χέσω τέτοια λευτεριά, ὅπου θὰ κάμω ἐγὼ ἐσένα πασιά!, ἐκδ. Ἁρμός, 2009.
  • Φιλοκαλοῦμεν μετ’ ἀνταρσίας, ἐκδ. Ἁρμός, 2010.
  • Ἑλληνικὴ Δημοκρατία, ἐκδ. Ἁρμός, 2012.
  • Ἔρχομαι ἀπὸ μακριά, ἐκδ. Ἁρμός, 2014.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Τα δύο πρόσωπα του Κώστα Ζουράρι». Το Βήμα. 29-11-2013. http://www.tovima.gr/vimagazino/lastpage/article/?aid=543913. Ανακτήθηκε στις 06-10-2015. 
  2. ↑ Μωραϊτίδης Μιχάλης, Το φοιτητικό κίνημα στην Ελλάδα, Πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και συλλογική δράση (1956-1964), διδακτορική διατριβή, Βόλος 2015, σελ. 123
  3. ↑ 3,0 3,1 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα». Βουλή των Ελλήνων. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2018. 
  4. ↑ «Ο Πανηγυρικός του Ζουράρι». Έθνος. 11-02-2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-11. https://web.archive.org/web/20150211183227/http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64138212. Ανακτήθηκε στις 06-10-2015. 
  5. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | ΤΣΙΠΡΑ Π. ΑΛΕΞΙΟΥ». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2016. 
  6. ↑ «Κ. Ζουράρις: Το να χάσεις 16 νησιά δεν είναι σπουδαίο. Τα ξαναπαίρνεις.». esos.gr. 14-12-2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16-12-2016. https://web.archive.org/web/20161216071216/https://www.esos.gr/arthra/47924/k-zoyraris-na-haseis-16-nisia-den-einai-spoydaio-ta-xanapairneis. Ανακτήθηκε στις 2020-10-04. 
  7. ↑ «Ζουράρις: Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει!». Πρώτο Θέμα. 14-12-2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18-08-2020. https://web.archive.org/web/20200818024415/https://www.protothema.gr/politics/article/637041/zouraris-kai-na-hasoume-merika-nisia-den-peirazei/. Ανακτήθηκε στις 2020-10-04. 
  8. ↑ «Του ζήτησε από το τηλέφωνο να παραιτηθεί». Τα Νέα Οnline. http://www.tanea.gr/news/politics/article/5506182/apopomph-zoyrari-zhta-o-dhmhtrhs-kammenos/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-14. 
  9. ↑ «Παραιτήθηκε ο Ζουράρις για τις ύβρεις του κατά Ολυμπιακού και Άρη». protothema.gr. http://www.protothema.gr/politics/article/750323/paraitithike-o-zouraris-gia-tis-uvreis-tou-kata-olubiakou-kai-ari/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-14. 
  10. ↑ «Παραιτήθηκε ο Ζουράρις -Τι του ζήτησε τηλεφωνικά ο Καμμένος». iefimerida.gr. 2018-01-14. http://www.iefimerida.gr/news/389138/paraitithike-o-zoyraris-ti-toy-zitise-tilefonika-o-kammenos. Ανακτήθηκε στις 2018-01-14. 
  11. ↑ «Δεκτή από τον Πρωθυπουργό η παραίτηση Ζουράρι». naftemporiki.gr. 2018-01-16. http://www.naftemporiki.gr/story/1312154/dekti-apo-ton-prothupourgo-i-paraitisi-zourari. Ανακτήθηκε στις 2018-01-16. 
  12. ↑ «Κ. Ζουράρις για αλλαγή φύλου: Είναι διαταραχή όπως μια παιδική αρρώστια!». newpost.gr. 06-10-2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2020. https://web.archive.org/web/20201004170812/https://newpost.gr/politiki/5c125e7756dccb7e13e4c227/k-zoyraris-gia-allagh-fyloy-einai-diataraxh-opws-mia-paidikh-arrwstia. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  13. ↑ ««Ναι» στην αλλαγή φύλου στα 15 ψήφισαν 148 βουλευτές». ΤΑ ΝΕΑ. 10-10-2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2020. https://web.archive.org/web/20201004171316/https://www.tanea.gr/2017/10/10/politics/nai-stin-allagi-fyloy-sta-15-psifisan-148-boyleytes/. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  14. ↑ «Βουλή: Απορρίφθηκε η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης». 16-06-2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2020. https://web.archive.org/web/20201004172907/https://www.tovima.gr/2018/06/16/politics/boyli-aporrifthike-i-protasi-dyspistias-kata-tis-kybernisis/. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  15. ↑ «Κώστας Ζουράρις: "Δεν ψηφίζω τη συμφωνία των Πρεσπών"». 13-10-2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2020. https://web.archive.org/web/20201004174222/https://www.patrasevents.gr/article/373566-kostas-zouraris-den-psifizo-ti-simfonia-ton-prespon-video. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  16. ↑ «Κ. Ζουράρις: Κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών - Στηρίζει κυβέρνηση». 11-01-2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2020. https://web.archive.org/web/20201004174542/https://www.naftemporiki.gr/story/1433538. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  17. ↑ «Ψήφο εμπιστοσύνης με 151 «ναι» έλαβε η κυβέρνηση». 16-01-2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2020. https://web.archive.org/web/20201004174910/https://www.kathimerini.gr/politics/1005124/psifo-empistosynis-me-151-nai-elave-i-kyvernisi/. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  18. ↑ «Ζουράρις: Με την ψήφιση της συμφωνίας, εγώ ο Μακεδόνας θα είμαι παρατσούκλι». 25-01-2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29-11-2019. https://web.archive.org/web/20191129120707/https://www.capital.gr/politiki/3340198/me-okto-daneikes-psifous-perase-me-153-i-sumfonia-ton-prespon. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  19. ↑ «Οι 6 πρόθυμοι βουλευτές προσχώρησαν στην κυβερνητική πλειοψηφία». https://www.iefimerida.gr/news/476623/oi-6-prothymoi-voyleytes-proshorisan-stin-kyvernitiki-pleiopsifia. Ανακτήθηκε στις 2019-02-04. 
  20. ↑ «Αποτελέσματα εκλογών 2019: Πρώτη μεταξύ των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ η Νοτοπούλου στην Α' Θεσσσαλονίκης». 08-07-2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 04-10-2019. https://web.archive.org/web/20190707234723/https://www.protothema.gr/politics/article/906454/apotelesmata-eklogon-2019-proti-metaxu-ton-upopsifion-tou-suriza-i-notopoulou-stin-a-thesssalonikis/. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  21. ↑ «Ο Κώστας Ζουράρις ξεπέρασε και τον… καλύτερο εαυτό του». 08-08-2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11-12-2019. https://web.archive.org/web/20191211202114/https://www.tovima.gr/2019/08/08/politics/o-kostas-zouraris-kseperase-kai-ton-kalytero-eayto-tou/. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  22. ↑ «Γιατί ο Ζουράρις δεν ψήφισε την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου». 23-01-2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24-02-2020. https://web.archive.org/web/20200124135109/https://www.tanea.gr/2020/01/23/politics/giati-o-zouraris-den-psifise-tin-aikaterini-sakellaropoulou/. Ανακτήθηκε στις 04-10-2020. 
  23. ↑ «Η σύνθεση του Πανελλαδικού Συντονιστικού της Νέας Αριστεράς». www.aixmi-news.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2024. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κώστας_Ζουράρις&oldid=10826356"