Κώστας Μαυρίκης
| Κώστας Μαυρίκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κώστας Μαυρίκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 3 Ιουνίου 1968 Στενή Βάλα Αλοννήσου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συλλέκτης συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | 3 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβεία Ακαδημίας Αθηνών |
Ο Κώστας Μαυρίκης (3 Ιουνίου 1968) είναι Έλληνας συλλέκτης και συγγραφέας, βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών.[1] Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Στενή Βάλα Αλοννήσου και είναι ο εμπνευστής, ιδρυτής και διαχειριστής του Μουσείου Αλοννήσου.[2]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αλόννησο στις 3 Ιουνίου 1968 από γονείς Αλοννήσιους. Ο πατέρας του, Δημήτριος (†), ήταν δύτης και αλιέας. Ο παππούς του, Κώστας Μαυρίκης, ήταν από την Ικαρία και σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στη Στενή Βάλα.
Το 1982, ο Κώστας Μαυρίκης ήταν ο δεύτερος δύτης, μετά τον πατέρα του, που καταδύθηκε στον βυθό της νήσου Περιστέρας και είδε το κλασικό ναυάγιο, η ανάδειξη του οποίου του έγινε εμμονή.[3]
Από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να συλλέγει διάφορα παλαιά αντικείμενα [4] και να τα συντηρεί. Μια σειρά παλαιών χαρτονομισμάτων, τα οποία του χάρισε ο Βολιώτης μπουλντοζιέρης Δημήτριος Κονιτσιώτης το 1985, υπήρξε η αφορμή ώστε η ενασχόλησή του με τη συλλεκτική διαδικασία να πραγματοποιείται συστηματικά και με την αντίστοιχη ταξινόμηση ανά είδος. Οι τύποι των συλλογών του αρχικά περιελάμβαναν νομίσματα, γραμματόσημα και παλιές φωτογραφίες, ενώ αργότερα προστέθηκαν λαογραφικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης, έγγραφα, ναυτικό και στρατιωτικό υλικό.
Όταν τελείωσε το Λύκειο, το 1987, ο Κώστας Μαυρίκης σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων σε ιδιωτική Σχολή στη Θεσσαλονίκη, ενώ ομιλεί Αγγλικά και Ιταλικά.
Το αρχαίο ναυάγιο της Περιστέρας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1982, ο πατέρας του, Δημήτριος Μαυρίκης, ανακάλυψε στη νήσο Περιστέρα ένα ναυάγιο, [5] απαρτιζόμενο από μία μεγάλη συγκέντρωση ακέραιων κυρίως αμφορέων, που σχημάτιζαν ένα χαμηλό λόφο μήκους 25 και πλάτους 12 μέτρων. Η ανακάλυψη θεωρήθηκε εξεχόντως σημαντική καθώς άλλαξε την επικρατούσα έως τότε άποψη για τα μεγέθη των εμπορικών πλοίων της κλασικής περιόδου και κατέδειξε την κατασκευή πλοίων πολύ μεγαλύτερης χωρητικότητας.[6]
Η τότε Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, στην οποία δήλωσαν το ναυάγιο, ήταν μια γραφειοκρατική και όχι επιχειρησιακή υπηρεσία με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει η ανάδειξή του. Παρά τις επαναλειμμένες δημοσιοποιήσεις που έκαναν οι Δημήτριος και Κώστας Μαυρίκης, το ναυάγιο περιθωριοποιήθηκε και έμεινε στην τύχη του.[3]
Το 1997, η κυκλοφορία του βιβλίου του Κ. Μαυρίκη με τίτλο «Άνω Μαγνήτων Νήσοι» σκοπό είχε να θυμίζει την ύπαρξή ναυαγίου, έως ότου, το 2006, ο Άγγελος Μαγκλής, διαβάζοντας το βιβλίο, αποφάσισε να το προωθήσει μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος BlueMed.[7]
Το ναυάγιο της Περιστέρας άνοιξε για πρώτη φορά τις υδάτινες πύλες του, ως το πρώτο υποβρύχιο μουσείο της Ελλάδας, την 1η Αυγούστου 2020.[8]
Μουσείο Αλοννήσου "Κώστα και Αγγέλας Μαυρίκη"
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πολυπληθείς συλλογές του Κώστα Μαυρίκη [9] καθώς και το ναυάγιο της Περιστέρας ήταν οι λόγοι και τα κίνητρα που τον οδήγησαν, το 2000, στη δημιουργία ενός ιδιωτικού τοπικού μουσείου, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2010.[4] [10]
Το μουσείο βρίσκεται στο κεντρικό λιμάνι της Αλοννήσου, το Πατητήρι. Στα 900 τ.μ. των τεσσάρων ορόφων του πετρόκτιστου κτιρίου φιλοξενούνται περισσότερα από 40.000 επιλεγμένα αντικείμενα, τα οποία είναι κατανεμημένα σε τέσσερα τμήματα: λαογραφικό, ναυτικό, στρατιωτικό και πειρατικό, ενώ υπάρχει και πολυχώρος εκδηλώσεων.[11]
Το πειρατικό τμήμα του μουσείου θεωρείται μοναδικό σε όλο το Αιγαίο.[2] Η Αλόννησος υπήρξε καταφύγιο πειρατών, αλλά και τόπος με μεγάλη ναυτική παράδοση. Σε ειδική αίθουσα εκτίθενται όπλα, ναυτικά αντικείμενα και διάφορα κειμήλια της περιόδου 1600-1900, που φέρνουν τον επισκέπτη σε επαφή με τα χρόνια της πειρατικής δραστηριότητας στις Βόρειες Σποράδες. Πολλά από τα αντικείμενα αυτά είναι ιδιαίτερα σπάνια.[12]
Στα αρχεία του μουσείου φυλάσσονται 30.000 περίπου έγγραφα από τον 17ο έως τον 20ο αιώνα που περιμένουν να ψηφιοποιηθούν, καθώς και 63.000 ψηφιοποιημένες φωτογραφίες από όλα τα νησιά των Βορείων Σποράδων.[2]
Στο Μουσείο εκτίθενται επίσης τμήματα ενός Γερμανικού Στρατιωτικού Αεροσκάφους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που κατέπεσε στο νησί της Αλοννήσου το 1943.[13]
Στη συνεδρίαση της 30/6/2020 (Πράξη 25) το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) ενέκρινε το αίτημα του Κωνσταντίνου Μαυρίκη του Δημητρίου για την αναγνώρισή του ως συλλέκτη.[14]
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα βιβλία του Κώστα Μαυρίκη έχουν εκδοθεί από το Μουσείο Αλοννήσου και αφορούν τον χώρο των νησιών των Βορείων Σποράδων σε διαφορετικές εποχές.[15] Το βιβλίο του με τίτλο "These Scattered Isles: Alonnisos and the Lesser Northern Sporades" κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Oxford Maritime Research.[16]
- 1997. Άνω Μαγνήτων Νήσοι.
- 1998. Χαρτογράφοι και χαράκτες Σκιάθου, Σκοπέλου και Αλοννήσου/Cartographers & Engravers of Skiathos, Skopelos & Alonissos. (Ελληνικά/Αγγλικά). ISBN 9609089402.[17]
- 2003. Όψεις της Κοινωνίας της Αλοννήσου.
- 2010. These Scattered Isles: Alonnisos and the Lesser Northern Sporades. (Αγγλικά). ISBN 0956618111.[18]
- 2011. Χθες/Yesterday. (Ελληνικά/Αγγλικά)
- 2014. Οι Πειρατές της Αλοννήσου.
- 2015. Καταιγίδα από τον Λεβάντε.
- 2016. Παπαβασίλης/Papavasilis. (Ελληνικά/Αγγλικά)
- 2019. Η Διαφυγή. (Μυθιστόρημα). ISBN 978-960-90894-3-2
- 2019. Escape. (Αγγλικά). (Μυθιστόρημα). ISBN 978-960-90894-4-9
Βραβεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 19 Δεκεμβρίου 2019, η Ακαδημία Αθηνών τίμησε τον Κώστα Μαυρίκη με το βραβείο της Τάξης των Θετικών Επιστημών, για την ανεκτίμητη προσφορά του στη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιωτικού συμπλέγματος των Βορείων Σποράδων μέσω συλλογής στοιχείων από τις ενάλιες καταδύσεις του σε ναυάγια πλοίων, την έκδοση βιβλίων και την ίδρυση Μουσείου.[1]
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κώστας Μαυρίκης κατοικεί μόνιμα στην Αλόννησο όπου και δραστηριοποιείται. Το 1991 παντρεύτηκε την Αγγελική (Αγγέλα) Αγάλλου. Απέκτησαν τρία παιδιά, τη Μάχη, τον Ίκαρο και τη Νίνα.[11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ακαδημία Αθηνών. «Πίνακας Τιμωμένων Πανηγυρικής Συνεδρίας 19ης Δεκεμβρίου 2019». www.academyofathens.gr.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ (3 Ιανουαρίου 2020). «Πειρατές εφορμούν στην Αλόννησο». www.ethnos.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (3 Αυγούστου 2020). «Πώς ανακαλύψαμε το ναυάγιο της Περιστέρας». www.eleftheria.gr.
- ↑ 4,0 4,1 Υδραίου, Γλυκερία (30 Δεκεμβρίου 2019). «Μεγάλη διάκριση για τον Αλοννησιώτη Κώστα Μαυρίκη». taxydromos.gr. Εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.
- ↑ Κουτσουφλάκης, Γεώργιος. «Ναυάγιο εμπορικού πλοίου στην Περιστέρα». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Κουτσουφλάκης, Γεώργιος. «Ναυάγιο εμπορικού πλοίου στην Περιστέρα». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2020.
- ↑ Μαγκλής, Άγγελος (28 Ιανουαρίου 2007). «Άνω Μαγνητών Νήσοι». anomagnitonnisoi.eu.
- ↑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (10 Ιουλίου 2020). «Ανοίγει το πρώτο υποβρύχιο μουσείο της Ελλάδας στην Αλόννησο με το διάσημο ναυάγιο του 5ου αιώνα π.Χ.». www.kathimerini.gr.
- ↑ Δυάς. «Μουσείο Αλοννήσου. Συνδεδεμένες Συλλογές». registries.dyas-net.gr.
- ↑ Αναστασοπούλου, Φωτεινή. «Πειρατικό - Ιστορικό Μουσείο Αλοννήσου». www.golden-greece.gr. Golden Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 Αναγνώστου, Κική (31 Δεκεμβρίου 2019). «Το Μουσείο Αλοννήσου και ο άγνωστος Κώστας Μαυρίκης». magnesianews.gr. Magnesia News.
- ↑ Δυάς. «Μουσείο Αλοννήσου. Ναυτική-Πειρατική Συλλογή». registries.dyas-net.gr.
- ↑ Ασημακόπουλος, Κώστας (18 Δεκεμβρίου 2023). «Εφημερίδα Έθνος». σελ. Αλόννησος: Βρήκε στο οικόπεδο του γερμανικό αεροπλάνο και δώρισε τα κομμάτια του στο Μουσείο.
- ↑ Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. «Ημερήσια Διάταξη Συνεδρίασης. Τρίτη, 30 Ιουνίου 2020». Κεντρικά Συμβούλια ΥΠΠΟΑ.
- ↑ «The Alonissos Museum». www.alonissosmuseum.com (στα Αγγλικά).
- ↑ Pelt, Mogens (2014). «Kostas Mavrikis, These Scattered Isles: Alonnisos and the Lesser Northern Sporades (edited and translated with additional research by Anthony Hirst). Abingdon: Oxford Maritime Research, 2010. Pp. 478.» (στα αγγλικά). Byzantine and Modern Greek Studies 38 (1): 133–134. https://www.cambridge.org/core/journals/byzantine-and-modern-greek-studies/article/kostas-mavrikis-these-scattered-isles-alonnisos-and-the-lesser-northern-sporades-edited-and-translated-with-additional-research-by-anthony-hirst-abingdon-oxford-maritime-research-2010-pp-478/19FCED0DCA82ABD6677308F695B8081F#.
- ↑ Mavrikis, Constantine (1998). Cartographers and Engravers of Skiathos, Skopelos and Alonissos. Greece: The Alonissos Museum. ISBN 9609089402.
- ↑ Mavrikis, Kostas (2010). Hirst, Anthony, επιμ. .These Scattered Isles: Alonnisos and the Lesser Northern Sporades (στα Αγγλικά). UK: Oxford Maritime Research. ISBN 0956618111.