Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λογγός Φθιώτιδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°45′50.0″N 22°54′45.7″E / 38.763889°N 22.912694°E / 38.763889; 22.912694

Λογγός
Λογγός is located in Greece
Λογγός
Λογγός
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦθιώτιδας
ΔήμοςΜώλου - Αγίου Κωνσταντίνουν
Δημοτική ΕνότηταΑγίου Κωνσταντίνου
Γεωγραφία
ΝομόςΦθιώτιδας
Υψόμετρο10
Πληθυσμός
Μόνιμος341
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας352 00
Τηλ. κωδικός22350

Ο Λογγός είναι πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας[1] σε υψόμετρο 10 μέτρα[2].

Γεωγραφία - Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λογγός βρίσκεται κοντά στα παράλια του Βόρειου Ευβοϊκού σε απόσταση 14 χλμ. Α. από τα Καμένα Βούρλα και 5,5 χλμ. Α. από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Στα νότια του χωριού περνάει ο Αυτοκινητόδρομος 1, ανατολικά ο χείμαρρος Ξεριάς και βόρεια είναι η ομώνυμη παραλία που αποτελεί καλοκαιρινό θέρετρο της ευρύτερης περιοχής του Αγίου Κωνσταντίνου[3]. Αναφέρεται από την εποχή της Τουρκοκρατίας ως ένας από τους οικισμούς που άρχισαν να δημιουργούνται γύρω από τα ερείπια της αρχαίας πόλης Δαφνούντας.[4] Μετά την απελευθέρωση, αναφέρεται το 1835 να προσαρτάται στο δήμο Δαφνουσίων. Το 1996 με το ΦΕΚ 220Α - 24/10/1966 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[5] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Ακτή, το Νεοχώρι και το Ασπρονέρι αποτελούν τη δημοτική κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αγίου Κωνσταντίνου του Δήμου Καμένων Βούρλων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 243 κατοίκους[6]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 169, τομ. 20. 
  2. «Λογγός ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ, Δήμος ΜΩΛΟΥ - ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. 
  3. «παραλίες στο Νομό Φθιώτιδας». infomust.gr - Ανακαλύψτε τις ομορφιές της Ελλάδας!. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. 
  4. «Ιστορία της Δ. Ε. Αγίου Κωνσταντίνου | Δήμος Καμένων Βούρλων». www.dimos-kamenon-vourlon.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. 
  5. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. 
  6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10640 (σελ. 166 του pdf)