Λουίτζι Φάκτα
Ο Λουίτζι Φάκτα (ιταλ.Luigi Facta, Πινερόλο, Βασίλειο της Ιταλίας, 16 Νοεμβρίου 1861 – 5 Νοεμβρίου 1930) ήταν Ιταλός δημοσιογράφος και πολιτικός (μέλος του Φιλελεύθερου Κόμματος της Ιταλίας) και επικεφαλής πρωθυπουργός[7] μίας μεταβατικής κυβέρνησης, από τις 26 Φεβρουαρίου 1922 έως τις 31 Οκτωβρίου 1922, ακριβώς πριν από την ανάρρηση στην εξουσία της Ιταλίας, του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Διετέλεσε, επίσης, υπουργός Οικονομικών, δύο φορές (1910 – 1914, 1920 – 1921). Όταν ο Ιταλός μονάρχης Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ’ αρνήθηκε να προσυπογράψει το διάταγμα της κυβέρνησης για επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, βάσει του οποίου ο Ντε Φάκτα θα κινητοποιούσε τον στρατό προκειμένου να εμποδίσει την Πορεία προς τη Ρώμη του Μουσολίνι, ο Φάκτα και η κυβέρνησή του παραιτήθηκαν. Συνέπεια αυτής του της στάσης ήταν να εδραιωθεί στην κοινή γνώμη η πεποίθηση πως ο ίδιος δεν άσκησε όλη του την επιρροή προς τον βασιλιά για να μεταβάλλει τη βούληση του τελευταίου[8].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16754816s.
- ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 20325.
- ↑ (Ιταλικά) storia.camera.it. luigi-facta-18610913. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 (Ιταλικά) storia.camera.it. luigi-facta-18610913. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019.
- ↑ Φύλλο εφημερίδας «Έθνος» της 13 Φεβρουαρίου (π. ημερ.) 1922, σελ. 4: «Πως κατηρτίσθη η κυβέρνησις Ντε Φάκτα»
- ↑ Carsten, Francis L. (1982). The rise of fascism (2nd ed., 1st paperback printing. ed.). Berkeley: University of California Press. p. 62. ISBN 978052004643