Λουί Αντρέ

Λουί Αντρέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis André (Γαλλικά)
Γέννηση	29  Μαρτίου 1838 Νουί-Σαιν-Ζωρζ
Θάνατος	18  Μαρτίου 1913 Ντιζόν
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	Πολυτεχνική Σχολή École d'application de l'artillerie et du génie (έως 1861)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός αξιωματικός στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1857
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Ριζοσπαστικό Κόμμα
Οικογένεια
Σύζυγος	Marguerite Chapuy
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	μεραρχιακός στρατηγός
Πόλεμοι/μάχες	Γαλλοπρωσικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Πολέμου (1900–1904)
Βραβεύσεις	Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής Στρατιωτικό μετάλλιο της Γαλλικής Δημοκρατίας Grand Prix Gobert (1943)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουί Αντρέ (Louis André, 28 Μαρτίου 1838 – 18 Μαρτίου 1913) ήταν Υπουργός Πολέμου της Γαλλίας από το 1900 μέχρι το 1904. Ως Μασόνος και θερμά αφοσιωμένος στον σεκουλαρισμό της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας, ήταν έντονα αντικληρικαλιστής και αντίπαλος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, σε βαθμό που έγινε ο πρωταίτιος του λεγόμενου «Σκανδάλου των φακέλων» ή «των καρτών».

Ο Λουί Αντρέ φυγαδεύεται από το γαλλικό κοινοβούλιο κατά τη φασαρία που προκάλεσε το χαστούκι που του έδωσε ο εθνικιστής βουλευτής Γκαμπριέλ Συβετόν (εικόνα από το περιοδικό L'Illustration).

Ο Αντρέ γεννήθηκε στην κωμόπολη Νουί-Σαιν-Ζωρζ του Νομού Κοτ-ντ'Ορ από εύπορους γονείς, ευσεβείς όπως και η ευρύτερη οικογένεια (5 από τους εξαδέλφους του χειροτονήθηκαν κληρικοί). Ωστόσο ο ίδιος έγινε θετικιστής και ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, αφού πρώτα φοίτησε στην École polytechnique , συγκεκριμένα στη σχολή πυροβολικού του Μετς, από όπου απεφοίτησε πρώτος στη σειρά του το 1861, με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1867 προάχθηκε σε λοχαγό, το 1888 σε συνταγματάρχη και το 1893 σε ταξίαρχο.

Διορίσθηκε υπουργός του Πολέμου από τον πρωθυπουργό Πιερ Βαλντέκ-Ρουσώ τον Μάιο του 1900 και από το αξίωμα αυτό επέφερε βαθιές μεταρρυθμίσεις στο στράτευμα και έγραψε υπέρ της αθωώσεως του Ντρεϊφύς στην ομώνυμη υπόθεση, μια αθώωση που τελικώς επετεύχθηκε μετά την υπουργία του. Παρέμεινε όμως στην ιστορία κυρίως εξαιτίας του «Σκανδάλου των φακέλων» ή «των καρτών», καθώς δεχόταν αναφορές από μασονικές ομάδες ως προς το ποιοι αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων ήταν θρησκευόμενοι, ώστε να μη προάγονται. Σύμφωνα με τον Βρετανό Πηρς Πωλ Ρήντ, «Καθώς έρχονταν, οι πληροφορίες για κάθε αξιωματικό καταχωρούνταν σε κάρτες (fiches). Αυτές σημειώνονταν με τα συνθηματικές λέξεις «Κόρινθος» ή «Καρχηδών», ώστε οι «Κορίνθιοι» να προάγονται, ενώ οι «Καρχηδόνιοι» να μένουν στάσιμοι. Αν ένας αξιωματικός ήταν «άριστος από πάσης πλευράς, με εξαιρετικές αναφορές», χαρακτηριζόταν Κορίνθιος, ενώ κάποιος που «αν και καλός αξιωματικός, με καλές αναφορές και χωρίς ανάμιξη στην πολιτική, εκκλησιαζόταν με την οικογένειά του» ή «έστελνε τα 6 παιδιά του σε σχολεία που έλεγχε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία» θα χαρακτηριζόταν Καρχηδόνιος. Αν ένας αξιωματικός ήταν άγαμος και πήγαινε στη Θεία Λειτουργία, χαρακτηριζόταν εξ ορισμού «αντιδραστικής προδιαθέσεως».

Το 1904 ο Ζαν Bidegain, βοηθός γραμματέως στη μασονική στοά Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας, πώλησε κρυφά μια επιλογή των φακέλων αυτών στον βουλευτή και μέλος της εθνικιστικής οργανώσεως «Ligue de la Patrie Francaise» Γκαμπριέλ Συβετόν για 40 χιλιάδες φράγκα, οπότε οι πρακτικές αυτές φανερώθηκαν και ξέσπασε το σκάνδαλο, το οποίο οδήγησε απευθείας στην παραίτηση του τότε πρωθυπουργού της Γαλλίας Εμίλ Κονμπ (ο Κονμπ ήταν επίσης Μασόνος). Ο Λουί Αντρέ πέθανε στην Ντιζόν λίγα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 75 ετών.

Πηγές

• Το λήμμα «Αντρέ Λουδοβίκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 140
• Franklin, James (2006), «Freemasonry in Europe», Catholic Values and Australian Realities, Connor Court Publishing Pty Ltd, σελ. 7-10, ISBN 9780975801543, https://books.google.com/books?id=X8hnwenTAO4C&pg=PA7