Λουί Μαμπούρ
Ο Λουί Μαμπούρ (Λατ: Ludovicus Mamburgus)[1] ήταν Γάλλος Ιησουίτης και ιστορικός. [2]
| Λουί Μαμπούρ S.J. | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis Maimbourg (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 10 Ιανουαρίου 1610 Νανσύ |
| Θάνατος | 13 Αυγούστου 1686 Παρίσι |
| Ψευδώνυμο | François Romain[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Θρησκευτικό τάγμα | Εταιρεία του Ιησού |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ιστορικός |
| Αξιοσημείωτο έργο | Histoire des Croisades pour la délivrance de la Terre Sainte |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Νανσύ από οικογένεια ευγενών. Εισήλθε στο τάγμα των Ιησουιτών το 1926 στην ηλικία των 16 ετών, σπούδασε ρητορική και θεολογία στην Ρώμη και ύστερα έγινε διδάσκαλος κλασικών σπουδών στο Ιησουιτικό Κολλέγιο της Ρουέν. Αργότερα αφιερώθηκε στο κήρυγμα, αλλά με μέτρια επιτυχία. Αφού συμμετείχε σε δευτερεύουσες διαμάχες, αφοσιώθηκε με ζήλο στη διαμάχη που είχε προκύψει σχετικά με τις Γαλλικανικές ελευθερίες. Για το έργο του Traité historique de l'établissement et des prérogatives de l'Eglise de Rome et de ses évêques (1682), διατάχθηκε από τον Πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄ να αποβληθεί από την Εταιρεία του Ιησού, αλλά ανταμείφθηκε από τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ με διαμονή στο αβαείο του Αγίου Βίκτωρα στο Παρίσι και με σύνταξη.[5]
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα έργα του, αν και αξιοσημείωτα για την κομψότητα του ύφους τους, έχουν μικρή αξία, καθώς θεωρούνται εν μέρει αναξιόπιστα.[6][7] Ανάμεσα στα σημαντικότερα συγγράμματά του συγκαταλέγονται:
- Histoire de l'Arianisme (Ιστορία του Αρειανισμού) – Παρίσι, 1673
- Histoire de l'hérésie des Iconoclastes (Ιστορία της αιρέσεως των Εικονοκλαστών) – Παρίσι, 1674
- Histoire des Croisades (Ιστορία των Σταυροφοριών) – Παρίσι, 1675
- Histoire du schisme des Grecs (Ιστορία του Σχίσματος των Ελλήνων) – Παρίσι, 1678
Τα παρακάτω έργα του συμπεριλήφθηκαν στον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων (Index Librorum Prohibitorum):
- Histoire de la décadence de l'empire depuis Charlemagne (Ιστορία της παρακμής της αυτοκρατορίας από τον Καρλομάγνο) – Παρίσι, 1676
- Histoire du grand schisme d'Occident (Ιστορία του Μεγάλου Σχίσματος της Δύσης) – Παρίσι, 1678
- Histoire du Luthéranisme (Ιστορία του Λουθηρανισμού) – Παρίσι, 1680
- Traité historique de l'établissement et des prérogatives de l'église de Rome et de ses évêques (Ιστορική πραγματεία για την ίδρυση και τα προνόμια της Εκκλησίας της Ρώμης και των επισκόπων της) – Παρίσι, 1685
- Histoire du Pontificat de S. Grégoire le Grand (Ιστορία του Ποντιφικάτου του Αγίου Γρηγορίου του Μεγάλου) – Παρίσι, 1686
Επιπλέον, έγραψε ιστορικά έργα για τη Λίγκα και τον Πάπα Λέοντα τον Μέγα. Τα συλλεγμένα ιστορικά έργα του εκδόθηκαν στο Παρίσι το 1686.
Ανάμεσα στα γνωστότερα έργα του συγκαταλέγονται η Histoire du Luthéranisme (Ιστορία του Λουθηρανισμού, 1680) και η Histoire du Calvinisme (Ιστορία του Καλβινισμού, 1682), και τα δύο συμβατικά καθολικά πολεμικά κείμενα κατά του Προτεσταντισμού. Παρά το συναισθηματικό και ανακριβές ύφος τους, τα έργα του Μαμπούρ συνέβαλαν στη διάδοση της θρησκευτικής διαμάχης και υπήρξαν χρήσιμα για τη γαλλική κυβέρνηση ως προπαγανδιστικά μέσα υπέρ της ανάκλησης του Διατάγματος της Νάντης (1598) του βασιλιά Ερρίκου Δ΄, το οποίο είχε κατοχυρώσει τη θρησκευτική ελευθερία των Γάλλων Προτεσταντών. Αυτό προκάλεσε μια σφοδρή αντίδραση από τον Πιερ Ζυριέ (Pierre Jurieu) το 1683, καθώς και μια ψύχραιμη αποδόμηση της ιστορικής του μεθόδου από τον Πιερ Μπαίλ (Pierre Bayle) στο έργο του Critique général de l’histoire du calvinisme de Maimbourg (Γενική Κριτική της Ιστορίας του Καλβινισμού του Μαμπούρ, 1682).[8]
Όρος σταυροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το έργο του για τις Σταυροφορίες, Histoire des Croisades pour la délivrance de la Terre Sainte (Ιστορία των Σταυροφοριών για την Απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, 1675), ήταν μια λαϊκιστική και βασιλόφρων ιστορία των Σταυροφοριών από το 1195 έως το 1220 και θεωρείται η πρώτη χρήση του όρου «Σταυροφορία» (crusade). Το 1684 μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον ιστορικό Τζον Νάλσον (John Nalson).[9][10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ignaz Weitenauer, De modo legendi et excerpendi libri duo
- ↑ Weber, Nicholas Aloysious (1910). "Louis Maimbourg". In Catholic Encyclopedia. 9. New York.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mzk2003202486. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12131647s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Louis Maimbourg" . Encyclopædia Britannica. 17 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 430.
- ↑ Bibliothèque nationale de France {BnF Data}. "Louis Maimbourg (1610-1686)".
- ↑ Lock, Peter (2006). Routledge, Abingdon. «The Routledge Companion to the Crusades». σελ. 280.
- ↑ Jean Devolvé, Essai sur Pierre Bayle (1906), chapter 3.
- ↑ Maimbourg, L. (1677). Histoire des croisades pour la délivrance de la Terre Sainte. 2d ed. Paris.
- ↑ Nalson, John (1684). Translated from Maimbourg's "Histoire des Croisades pour la délivrance de la Terre Sainte". "The History of the Crusade, or the Expeditions of the Christian Princes, for the Conquest of the Holy Land".
Εξωτερικοί σύνδεσμοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The History of the League 1684 by Louis Maimbourg, translated by John Dryden
- Οι Ιστορικές Αρχειοθήκες του Ποντιφικού Γρηγοριανού Πανεπιστημίου περιλαμβάνουν αναφορές στον Λουί Μαμπούρ.