Μάκρη Φθιώτιδας
Συντεταγμένες: 38°56′49″N 22°8′40″E / 38.94694°N 22.14444°E
| Μάκρη | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Φθιώτιδας |
| Δήμος | Μακρακώμης |
| Δημοτική Ενότητα | Μακρακώμης |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Φθιώτιδας |
| Υψόμετρο | 120 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 243 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 350 11 |
Η Μάκρη είναι οικισμός της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας.[1]
Γενικά - ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μάκρη βρίσκεται κοντά και βόρεια του Σπερχειού, σε υψόμετρο 120 μέτρα.[1] Απέχει περίπου 28 χιλιόμετρα δυτικά της Λαμίας και 2 χιλιόμετρα ανατολικά της Μακρακώμης ενώ είναι κτισμένη επί της Εθνικής Οδού Λαμίας-Καρπενησίου-Αγρινίου. Παλαιότερα το χωριό ήταν γνωστό ως Μάκρυσι, ενώ έλαβε τη σημερινή του ονομασία το 1927.[2][3] Αποτέλεσε μέρος του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ενώ μερικά χρόνια αργότερα (τον Φεβρουάριο του 1836) το χωριό λεηλατήθηκε από περίπου 150 λησταντάρτες που εισέβαλαν στην περιοχή από την τότε ελληνοτουρκική μεθόριο[4].
Σε κοντινή απόσταση συναντάται το πλατανόδασος του Σπερχειού ποταμού. Στη Μάκρη δραστηριοποιείται ο μοναδικός Φιλοζωικός Σταθμός στη Φθιώτιδα, με κύρια δράση τη διάσωση και περίθαλψη τραυματισμένων ζώων και πτηνών, λειτουργώντας υπό την αιγίδα της Μη Κυβερνητικής-Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης ΣΟΛΩΝ, ιδρυθείσα επίσης στο ίδιο χωριό.[5] Στη Μάκρη καλλιεργείται ευρέως, από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, το κελυφωτό φιστίκι (pistachio).
Διοικητικά, σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι αποτελεί δημοτική κοινότητα[6] που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Μακρακώμης του Δήμου Μακρακώμης[3].
Σύμφωνα με την Απογραφή 2021, αριθμεί 243 μόνιμους κατοίκους[7].
Προσωπικότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιωάννης Ζήσης (1888-1941), υποστράτηγος.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 40. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 103.
- ↑ Μετονομασίες οικισμών της Ελλάδας, Πανδέκτης
- ↑ 3,0 3,1 «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Κωνσταντίνου Σ. Αντωνίου, Ιστορία Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής 1833 - 1967, Εκδοτικός Οίκος Χρηματιστήριον του Βιβλίου, Αθήναι 1965, τόμος Α΄, σελ. 233.
- ↑ http://www.solon.org.gr/
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2021, σελ. 21765