Μάρκος Αντώνιος Άντυλλος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μάρκος Αντώνιος Άντυλλος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 46 π.Χ. Ρώμη |
| Θάνατος | 30 π.Χ. |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μάρκος Αντώνιος και Φουλβία |
| Αδέλφια | Αντωνία Πρίμα (elder paternal half-sister) Κλεοπάτρα Σελήνη Β΄ (νεότερη ετεροθαλής αδερφή από τον πατέρα) Αλέξανδρος Ήλιος (νεότερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα) Πτολεμαίος Φιλάδελφος (νεότερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα) Αντωνία η Πρεσβύτερη (νεότερη ετεροθαλής αδερφή από τον πατέρα) Αντωνία η Νεότερη (νεότερη ετεροθαλής αδερφή από τον πατέρα) Ίουλλος Αντώνιος Κλοδία Πούλχρα (elder maternal half-sister) Publius Claudius Pulcher (elder maternal half-brother) Gaius Scribonius Curio (elder maternal half-brother) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάρκος Αντώνιος Άντυλλος, λατιν.: Marcus Antonius Antyllus (47 π.Χ. – 23 Αυγούστου 30 π.Χ.) ήταν γιος του Ρωμαίου Μάρκου Αντώνιου ενός της Τριανδρίας. Τον έλεγαν Άντυλλο, ένα παρωνύμιο που του έδωσε ο πατέρας του, που σημαίνει «ο Τοξότης». Παρά τα τρία του παιδιά από την Κλεοπάτρα, ο Μάρκος Αντώνιος όρισε τον Άντυλλο ως επίσημο κληρονόμο του, μια επιθυμία σύμφωνα με το ρωμαϊκό δίκαιο και μια θέση, που πιθανώς συνέβαλε στην εκτέλεσή του σε ηλικία 17 ετών από τον Οκταβιανό (αργότερα αυτοκράτορα Αύγουστο).
Το όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το παρωνύμιό του Άντυλλος σημαίνει «ο τοξότης» στα ελληνικά, αλλά έχουν υπάρξει κάποιες εικασίες μεταξύ των ιστορικών, ότι αυτό το όνομα είναι στην πραγματικότητα παραφθορά του Antonillus, που σημαίνει «μικρός Αντώνιος». [1]
Καταγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άντυλλος ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Mάρκου Αντωνίου από την τρίτη σύζυγό του, Φουλβία, η οποία ήταν δισεγγονή του Σκιπίωνα Αφρικανού. Είχε έναν αμφιθαλή αδελφό, τον μικρότερο αδερφό του Ίουλο Αντώνιο. Τα ετεροθαλή αδέλφια του από τη μητέρα ήταν η Κλοδία Πούλχρα και ο Πόπλιος Κλαύδιος Πούλχερ (γιος του Κλαύδιου) από τον πρώτο σύζυγο της μητέρας του Πόπλιο Κλαύδιο Πούλχερ και ένας άλλος ετεροθαλής αδελφός, που ονομαζόταν Γάιος Σκριβώνιος Κούριο από τον δεύτερο σύζυγο της μητέρας του Κούριο. Τα ετεροθαλή αδέλφια του από τον πατέρα του ήταν η Aντωνία Πρίμα (από την Aντωνία Υβρίδα τη νεότερη), η Aντωνιοα η Πρεσβύτερη και η Aντωνία η Νεότερη (από την Oκταβία τη Νεότερη) και ο Aλέξανδρος Ήλιος, η Κλεοπάτρα Σελήνη Β΄ και ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος (από την Κλεοπάτρα Ζ΄).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άντυλλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη. Η μητέρα του Φουλβία, απεβίωσε τον Οκτώβριο του 40 π.Χ. από ασθένεια, ενώ βρισκόταν σε πολιτική εξορία στη Σικυώνα της Ελλάδας. [2] Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε την Οκταβία τη νεότερη, τη δεύτερη αδελφή του Οκταβιανού (μελλοντικού Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αυγούστου), ο οποίος ήταν μέλος της Δεύτερης Τριανδρίας. Στα νεότερα του χρόνια είχε αρραβωνιαστεί με την κόρη του Οκταβιανού, την Ιουλία την Πρεσβύτερη. Όμως μετά τη λήξη της συμμαχίας μεταξύ του πατέρα του και του Οκταβιανού, ο αρραβώνας διακόπηκε. [3] Μεταξύ 40 - 36 π.Χ. έζησε με τον πατέρα του, τη θετή μητέρα του και τα αδέλφια του στο μ'εγαρο του πατέρα του, στην Αθήνα. Μετά το 36 π.Χ. συνόδευσε τον πατέρα του, καθώς έφυγαν από την Ελλάδα και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στην Αυλή της βασίλισσας Κλεοπάτρας Ζ΄ της Αιγύπτου.
Ο γιατρός του ήταν ένας Έλληνας, που λεγόταν Φιλώτας. Από την αφήγηση του Πλούταρχου για τον Αντώνιο, παράγρ. 28, ο ιστορικός δίνει μια ιστορία του χαρακτήρα του Αντύλλου:
Διότι είχαν έναν σύλλογο που ονομαζόταν Τα αμίμητα Ήπατα, και κάθε μέρα γλεντούσαν ο ένας τον άλλον, κάνοντας τα έξοδά τους με απίστευτη αφθονία. Εν πάση περιπτώσει, ο Φιλώτας, ο γιατρός της Άμφισσας, έλεγε στον παππού μου, τον Λαμπρία, ότι τότε ήταν στην Αλεξάνδρεια και σπούδαζε το επάγγελμά του και ότι αφού γνώριζε καλά έναν από τους βασιλικούς μάγειρες, πείστηκε εύκολα από αυτόν (έτσι νεαρός που ήταν) για να δει τις εξωφρενικές προετοιμασίες για ένα βασιλικό δείπνο. Έτσι ήλθε στην κουζίνα, και όταν είδε όλα τα άλλα είδη σε μεγάλη αφθονία και οκτώ αγριογούρουνα να ψήνονται, εξέφρασε την έκπληξή του για τον αριθμό των καλεσμένων. Αλλά ο μάγειρας ξέσπασε σε γέλια και είπε: «Οι καλεσμένοι δεν είναι πολλοί, μόνο περίπου δώδεκα· αλλά ό,τι τους τίθεται πρέπει να είναι στην τελειότητα, και αυτό ανά πάσα στιγμή. Γιατί μπορεί ο Αντώνιος να ζητήσει αμέσως δείπνο και μετά από λίγο, ίσως, να το αναβάλει και να καλέσει για ένα κύπελλο κρασί ή να συζητήσει με κάποιον. Επομένως», είπε, «κανονίζονται όχι ένα, αλλά πολλά δείπνα. γιατί η ακριβής ώρα είναι δύσκολο να προσδιοριστεί». Αυτό την αφήγηση, λοιπόν, έλεγε ο Φιλώτας. Είπε επίσης, ότι όσο περνούσε ο καιρός, έγινε ένας από τους ιατρούς του μεγαλύτερου γιου του Αντώνιου, τον οποίο είχε από τη Φουλβία, και ότι συνήθως έτρωγε μαζί του στο σπίτι του παρέα με τους υπόλοιπους συντρόφους του, όταν ο νεαρός δεν έτρωγε με τον πατέρα του. Ως εκ τούτου, σε μια περίπτωση -καθώς ήταν γιατρός, ήταν πολύ τολμηρός και τους συμβούλευε καθώς έτρωγαν- ο Φιλώτας είπε ένα σόφισμα όπως: «Στον ασθενή που έχει κάπως πυρετό πρέπει να δίνεται κρύο νερό, αλλά όποιος έχει πυρετό έχει κάπως πυρετό· επομένως σε όποιον έχει πυρετό πρέπει να δίνεται κρύο νερό». Ο συνάδελφος μπερδεύτηκε και σιώπησε, ενώ ο γιος του Αντώνιου ήταν ενθουσιασμένος και είπε γελώντας: «Όλα αυτά σου δίνω, Φιλώτα», δείχνοντας ένα τραπέζι καλυμμένο με πολλά μεγάλα κύπελλα. Ο Φιλώτας αναγνώρισε τις καλές του προθέσεις, αλλά απείχε πολύ από το να υποθέσει ότι ένα αγόρι τόσο νέο είχε τη δύναμη να δώσει τόσα πολλά. Μετά από λίγη ώρα, όμως, ένας από τους σκλάβους του έφερε τα κύπελλα σε ένα σάκο και του ζήτησε να βάλει τη σφραγίδα του επάνω του. Και όταν ο Φιλώτας διαμαρτυρήθηκε και φοβήθηκε να τα πάρει, «μίζερε», είπε ο σκλάβος, «γιατί διστάζεις; Δεν ξέρετε ότι ο δωρητής είναι ο γιος του Αντώνιου, και ότι έχει το δικαίωμα να χαρίσει τόσα χρυσά αγγεία; Ωστόσο, λάβετε τις συμβουλές μου και ανταλλάξτε τα όλα μαζί μας για χρήματα. καθώς ίσως ο πατέρας του αγοριού χάσει μερικά από τα αγγεία, τα οποία είναι αρχαίας κατασκευής και εκτιμώνται ιδιαίτερα για την τέχνη τους». Τέτοιες λεπτομέρειες, λοιπόν, μου έλεγε ο παππούς μου, που ο Φιλώτας του εξιστορούσε με κάθε ευκαιρία.
Μετά την ήττα στη μάχη του Ακτίου, ο Οκταβιανός εισέβαλε στην Αίγυπτο το 30 π.Χ. Ο Άντυλλος συμμετείχε σε μία από τους τρεις ανεπιτυχείς αποστολές προς τον Οκταβιανό. Ο πατέρας του τον έστειλε στον Οκταβιανό με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, με αντάλλαγμα την ειρήνη. Ο Οκταβιανός κράτησε τα χρήματα, αλλά απέλυσε τον Άντυλλο και τον επέστρεψε στον πατέρα του. Αφού έχασε περαιτέρω μάχες, ο Αντώνιος αυτοκτόνησε και η Κλεοπάτρα σύντομα τον ακολούθησε. Όχι πολύ καιρό μετά το τέλος του πατέρα και της μητριάς του, ο δάσκαλος του Αντύλλου Θεόδωρος τον πρόδωσε στον Οκταβιανό. Παρακαλώντας μάταια για έλεος από τον Οκταβιανό, ο Άντυλλος σύρθηκε από το άγαλμα του θεοποιημένου Ιουλίου Καίσαρα από Ρωμαίους στρατιώτες. Ο Οκταβιανός διέταξε την εκτέλεσή του την ίδια μέρα με εκείνη του Καισαρίωνα. Αφού αποκεφαλίστηκε ο Άντυλλος, ο Θεόδωρος πήρε έναν πολύτιμο λίθο, που ο νεαρός φορούσε σε μια αλυσίδα στο λαιμό του και έραψε την πέτρα στη ζώνη του. Αν και ο Θεόδωρος αρνήθηκε την κλοπή, ο Οκταβιανός τον δίκασε, τον βρήκε ένοχο και διέταξε τη σταύρωσή του.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο και τον Σουητώνιο, ο Άντυλλος ήταν το μοναδικό παιδί του Μάρκου Αντώνιου που εκτελέστηκε από τον Οκταβιανό. Τα υπόλοιπα αδέλφια του (Ίουλλος Αντώνιος, Αλέξανδρος Ήλιος, Κλεοπάτρα Σελήνη Β΄ και Πτολεμαίος Φιλάδελφος) ελευθερώθηκαν από τον Οκταβιανό και ανατράφηκαν από την Οκταβία τη Νεότερη (τέταρτη σύζυγο του Αντώνιου), στη Ρώμη.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Smith, William (1863). A Classical Dictionary of Biography, Mythology, and Geography. University of Illinois i Urbana-Champaign: John Murray. σελ. 60.
- ↑ Grueber, Herbert Appold (1970). Coins of the Roman Republic in the British Museum: Coinages of Rome (continued), Roman Campania, Italy, the social war, and the provinces. Coins of the Roman Republic in the British Museum. 2 (new έκδοση). University of Michigan: British Museum. σελ. 521. ISBN 9780714108247.
- ↑ Adam, Alexander (1802). Classical Biography: Exhibiting Alphabetically the Proper Names, with a Short Account of the Several Deities, Heros, and Other Persons Mentioned in the Ancient Classic Authors .. ; Designed Chiefly to Contribute to the Illustration of the Latin Classics (second έκδοση). University of Virginia: T. Cadell. σελ. 286.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πλούταρχος, Οι δημιουργοί της Ρώμης, Αντώνιος.
- Σουητόνιος, Οι Δώδεκα Καίσαρες, Αύγουστος.