Μάρκος Ιούνιος Σιλανός (ύπατος το 46)
| Μάρκος Ιούνιος Σιλανός (ύπατος το 46_ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marcus Iunius Silanus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 14 |
| Θάνατος | 54 Αχαΐα |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Lucius Junius Silanus Torquatus |
| Γονείς | Μάρκος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος (ύπατος το 19) και Αιμιλία Λεπίδα (μνηστή του Κλαύδιου) |
| Αδέλφια | Ιουνία Λεπίδα Ιουνία Καλβίνα Δέκιμος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος Λεύκιος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
Ο Μάρκος Ιούνιος Σιλανός, λατιν.: Marcus Junius Silanus, (μ.Χ. 14–54) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Mάρκου Ιουνίου Σιλανού Τορκουάτου και της Aιμιλίας Λεπίδας. Η μητέρα του ήταν δισεγγονή του Αυτοκράτορα Αυγούστου. Ως μέλος της αυτοκρατορικής οικογένειας, ο Σιλανός θα μπορούσε επομένως να θεωρηθεί πιθανός υποψήφιος για τη διαδοχή.
Αν και τιμήθηκε με υπατεία από τον Αυτοκράτορα Κλαύδιο το 46, [1] και υπηρέτησε ως ανθύπατος κυβερνήτης της Ασίας, [2] ο Σιλανός δεν επέζησε του τέλους αυτού του Αυτοκράτορα. Παρόλο που ο Τάκιτος αθωώνει τον Νέρωνα για το τέλος του Σιλανού, το «πρώτο έγκλημα του νέου princeps», ο ιστορικός ορίζει την Αγριππίνα, μητέρα του Νέρωνα, ως αρχιτέκτονα του φόνου, με το σκεπτικό ότι φοβόταν, ότι ο Σιλανός θα εκδικηθεί το τέλος του αδελφού του, του οποίου ήταν ο δράστης. [3] Όπως και με τον Κλαύδιο, το δηλητήριο ήταν το μέσο για το τέλος του Σιλανού. Η επιτομή της Ρωμαϊκής Ιστορίας του Δίωνα Κάσσιου μας λέει, ότι η Αγριππίνα έστειλε στον Σιλανό το ίδιο δηλητήριο, που είχε δώσει στον εκλιπόντα σύζυγό της. [4] Ο Τάκιτος μας πληροφορεί, ότι το θανατηφόρο φάρμακο χορηγήθηκε από έναν Ρωμαίο της τάξης των ιππέων, που ονομαζόταν Πόπλιος Κελέριος, με τη βοήθεια ενός απελεύθερου, που ονομαζόταν Έλιος. [3] Το ζευγάρι διέπραξε το έγκλημα ανοιχτά και η επαρχία της Ασίας τελικά άσκησε δίωξη στον Κελέριο γι' αυτή την πράξη. Επιπλέον, σύμφωνα με τον Τάκιτο, ο Νέρων φρόντισε να καθυστερήσει η δίωξη σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Κελέριος απεβίωσε σε βαθιά γεράματα. [5]
Ο γιος του Σιλανού, Λούκιος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος, τον οποίο ο Τάκιτος αποκαλεί μετριοπαθή νεαρό (modesta iuventa), [6] θεωρήθηκε απειλή για παρόμοιους λόγους όπως και ο πατέρας του, και οι πληροφοριοδότες επινόησαν σύντομα μια συνωμοσία, που ενέπλεκε αυτόν και τη θεία του Ιουνία Λεπίδα με κατηγορία για μαγικές τελετές και αιμομιξία. [7] Όταν εξορίστηκε στο Βάριον, επιτέθηκε από έναν εκατόνταρχο και μερικούς φρουρούς. Ο νεαρός Σιλανός, ωστόσο, δεν άνοιξε τις φλέβες του, όταν τον προσκάλεσαν. Κατέβηκε πολεμώντας με τις γροθιές του και ο Τάκιτος σημειώνει, ότι ο εκατόνταρχος αναγκάστηκε να τον πλήξει με το σπαθί του. Η θανατηφόρα πληγή του, σύμφωνα με τον ιστορικό, ήταν μπροστά. [8]
Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Cassius Dio, 60.1
- ↑ Ronald Syme, "Problems about Proconsuls of Asia", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 53 (1983), p. 196
- ↑ 3,0 3,1 Annales 13.1
- ↑ Dio, 61.6
- ↑ Annales 13.33
- ↑ Annales 16.7
- ↑ Annales 16.10
- ↑ Annales 16.9