Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρκο Μπελλόκκιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρκο Μπελλόκκιο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marco Bellocchio (Ιταλικά)
Γέννηση9  Νοεμβρίου 1939[1][2][3]
Μπόμπιο
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία[4]
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙταλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[5]
ΣπουδέςΠειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[6]
σεναριογράφος
πολιτικός
μοντέρ
ηθοποιός ταινιών
παραγωγός ταινιών[7]
σκηνοθέτης[8]
ηθοποιός
Περίοδος ακμής2019[9]
Περίοδος ακμής1961
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαItalian Radicals
Οικογένεια
ΤέκναPier Giorgio Bellocchio
ΑδέλφιαPiergiorgio Bellocchio
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσό μετάλλιο του Τάγματος της Αξίας για τον πολιτισμό και την τέχνη
ANONIMUL International Independent Film Festival
FIPRESCI Prize of the Festival de Cannes
Chicago International Film Festival Awards
βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο καλύτερης σκηνοθεσίας
David di Donatello Award for Lifetime Achievement
Flaiano Prize
d:Q16156319
Νάστρο ντ' Αρτζέντο Καλύτερου Σκηνοθέτη
Kerala Film Critics Association Awards
Marrakech International Film Festival Awards
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας
Golden Lion for Lifetime Achievement
Βραβείο της Ακαδημίας Ευρωπαίων Κριτικών Κινηματογράφου (2003)[10]
European Film Award for Innovative Storytelling (2022)[11]
μεγάλο βραβείο κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας (1967)
Αργυρή Άρκτος (1991)
Νάστρο ντ' Αρτζέντο (2002)
βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (2003)
3rd Yerevan Golden Apricot International Film Festival (2006)
Τιμητικός φοίνικας (2021)
Ιταλικό Τάγμα της Αξίας για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάρκο Μπελλόκκιο (ιταλ.: Marco Bellocchio, γενν. 9 Νοεμβρίου 1939) είναι Ιταλός σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος του κινηματογράφου.

Ο Μπελλόκκιο γεννήθηκε στην κωμόπολη Μπόμπιο, κοντά στην Πλακεντία, και οι γονείς του, δικηγόρος και δασκάλα, του έδωσαν αυστηρή Ρωμαιοκαθολική ανατροφή.[12] Ξεκίνησε να σπουδάζει φιλοσοφία στο Μιλάνο, αλλά αποφάσισε να εγγραφεί σε σχολή κινηματογράφου, γυρίζοντας την πρώτη του ταινία, το Οι γροθιές στην τσέπη (I pugni in tasca) το 1965, με χρηματοδότηση από την οικογένειά του. Η ταινία αυτή κέρδισε το «Αργυρό Ιστίο» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο.

Στις ταινίες του Μπελλόκκιο περιλαμβάνονται οι Η Κίνα είναι κοντά (La Cina è vicina, 1967), Βιασμός στην πρώτη σελίδα (Sbatti il mostro in prima pagina, 1972, με τον Τζιάν Μαρία Βολοντέ), Nel Nome del Padre (μια σάτιρα ενός ρωμαιοκαθολικού σχολείου, που παρουσιάζει συγγένεια με το Επαναστατημένη γενιά) (1972), Βία και μοιχεία (1976), Πήδημα στο κενό (1980), Ερρίκος Δ΄ (1984), Ο διάβολος στο κορμί της (1986) και Το χαμόγελο της μητέρας μου (2002). Η τελευταία ταινία αφηγείται την ιστορία ενός καλλιτέχνη που έχει γίνει μαρξιστής και άθεος, και μαθαίνει ξαφνικά ότι το Βατικανό έχει προτείνει να ανακηρυχθεί η μητέρα του Αγία.

Το 1991 ο σκηνοθέτης κέρδισε την «Αργυρή Άρκτο» στο 41ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου για την ταινία του Η καταδίκη.[13]

Το 1995 ο Μπελλόκκιο σκηνοθέτησε ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τις Ερυθρές Ταξιαρχίες και την απαγωγή του Άλντο Μόρο, με τίτλο Σπασμένα όνειρα. Το 2003 σκηνοθέτησε μια ταινία με ηθοποιούς με το ίδιο θέμα, το Καλημέρα, νύχτα. Το 1999 τιμήθηκε με βραβείο για τη συνολική συνεισφορά του στον κινηματογράφο στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας.[14]

Το 2009 ο σκηνοθέτης συμμετέσχε στο κύριο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών με το έργο Κρυφή ερωμένη (Vincere), χωρίς επιτυχία. Δύο χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2011, κέρδισε έναν Χρυσό Λέοντα για τη συνολική προσφορά του στο 68ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.[15] Η ταινία του Η Ωραία Κοιμωμένη (Bella Addormentata, 2012), που βασίζεται στην πραγματική ιστορία της Ελουάνα Ενγκλάρο, συμμετέσχε στο διαγωνιστικό τμήμα του επόμενου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.[16] Μετά την πρεμιέρα της ταινίας στο φεστιβάλ, στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, ο Μπελλόκκιο καταδίκασε την ανάμιξη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην πολιτική. Μετά την απόφαση της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας να αποσύρει τη συμμετοχή της ταινίας, ο σκηνοθέτης εξέφρασε έντονες επικρίσεις κατά του προέδρου της επιτροπής Μάικλ Μαν.[17]

Ο Μάρκο Μπελλόκκιο έβαλε τη σφραγίδα του στον ριζοσπαστικό πολιτικό ιταλικό κινηματογράφο ήδη από τη δεκαετία του 1960, ενώ υπήρξε και φίλος του Πιερ Πάολο Παζολίνι. Το 1968 εντάχθηκε στη νεοϊδρυθείσα «`Ενωση Ιταλών Κομμουνιστών (μαρξιστών-λενινιστών)», μαοϊστικής αποκλίσεως. Αλλά σε μία συνέντευξή του το 2002 σχολίασε: «Μπορώ να μιλήσω για τις προσωπικές μου ιδέες, αλλά ο μαρξισμός μικρή σχέση έχει με αυτές σήμερα. Σήμερα πολιτική σημαίνει διοίκηση (μάνατζμεντ). Κανένα κόμμα δεν προτείνει πια μια ριζική αλλαγή του οτιδήποτε, και η ριζική αλλαγή δεν είναι πια πολύ ενδιαφέρουσα και για μένα ως καλλιτέχνη.»[18] Ο Μπελλόκκιο εξακολουθεί πάντως να είναι δηλωμένος άθεος.[19] Υπήρξε υποψήφιος για το Κοινοβούλιο της Ιταλίας το 2006 με τον συνασπισμό «Ρόδο στη Γροθιά».

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0069166. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6c2675b. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Itaú Cultural: (Πορτογαλικά) Enciclopédia Itaú Cultural. Itaú Cultural. Σάο Πάολο. pessoa454906/marco-bellocchio. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-85-7979-060-7.
  4. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 46115. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  5. CONOR.SI. 76205155.
  6. mymovies.it. 2896. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  7. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  8. (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/78555.
  9. Ανακτήθηκε στις 27  Μαΐου 2020.
  10. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2003.70.0.html. Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2019.
  11. «European Film Academy reveals one winner and further nominations». europeanfilmawards.eu. Οκτώβριος 2022. Ανακτήθηκε στις 27  Δεκεμβρίου 2022.
  12. The Independent Review, Νοέμβριος 2002, σσ. 14, 15
  13. «Berlinale: 1991 Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2011. 
  14. «21st Moscow International Film Festival (1999)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2013. 
  15. «Cannes Film Festival to honour jailed Iranian directors». BBC News. 11 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2011. 
  16. «Venezia 69». labiennale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2012. 
  17. «Anger Bellocchio on Venice jury». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  18. Συνέντευξη του Μπελλόκκιο στον δημοσιογράφο Ρότζερ Κλαρκ, The Independent Review, 15 Νοεμβρίου 2002
  19. «Interview to Studiocinema». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]