Μάσσιμο Καρλόττο
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μάσσιμο Καρλόττο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 22 Ιουλίου 1956[1][2][3] Πάντοβα[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[5][6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας θεατρικός συγγραφέας σεναριογράφος ηθοποιός θεάτρου δημοσιογράφος δημιουργός κόμικς[7] συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας[8] |
| Περίοδος ακμής | 1995 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | d:Q1347147 d:Q3910708 (1996) Dessì Prize (1999) |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάσσιμο Καρλόττο[9] (ιταλ. Massimo Carlotto, Πάντοβα, 22 Ιουλίου 1956) είναι Ιταλός συγγραφέας, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, σκιτσογράφος και σκηνοθέτης. Κατά τις δεκαετίες του '70 και του '90 ήταν επίσης πρωταγωνιστής σε μια διάσημη και αμφιλεγόμενη υπόθεση εγκλήματος.
Ο Καρλόττο θεωρείται ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της νουάρ και της σκληρής αστυνομικής λογοτεχνίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η υπόθεση ''Καρλόττο'' (The Carlotto Case)[10]
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννημένος στην Πάντοβα, γιος του Όσκαρ (1919-2009), διευθυντή εταιρείας, και της Ρόζα "Λέλλα" Βιλλάνι (1920-2016) και αδελφός της Αντονέλλα και του Αλβάρο, ο Μάσσιμο Καρλόττο εμφανίζεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σε μια δικαστική υπόθεση δολοφονίας.
Όλα ξεκινούν στην Πάντοβα στις 20 Ιανουαρίου του 1976, όταν ο Καρλόττο, 19 ετών τότε, αγωνιστής της Lotta Continua, πρέπει να περάσει με ποδήλατο μπροστά από το σπίτι της αδελφής του, ενώ εκτελεί ένα είδος έρευνας για τη διακίνηση ηρωίνης στην περιοχή, εξ ονόματος της οργάνωσης. Ακούει τις φωνές που κραυγάζουν για βοήθεια, μπαίνει στo διαμέρισμα της διπλής μεζονέτας (το άλλο διαμέρισμα είναι νοικιασμένο από την αδελφή του), που έχει την πόρτα ανοιχτή, και ανακαλύπτει σ' ένα ντουλάπι, τη νεαρή Μαργαρίτα Μαγκέλλο, ένα κορίτσι 24 ετών που ξέρει μόνο επιφανειακά, ημίγυμνη (επειδή δέχθηκε επίθεση κατά την έξοδο από το ντους) και καλυμμένη από αίμα, σχεδόν ετοιμοθάνατη και χτυπημένη με περίπου 59 μαχαιριές (όπως επιβεβαιώνει η αυτοψία). Ο Μάσσιμο - αυτή είναι η δική του εκδοχή - προσπαθεί να σώσει το θύμα και λερώνεται από το αίμα του, αλλά, στη συνέχεια, αντί να ειδοποιήσει την αστυνομία, φεύγει φοβισμένος. Μόνο αφού έχει διηγηθεί την ιστορία σε δύο φίλους και σ' ένα δικηγόρο, ο Μάσσιμο παρουσιάζεται εθελοντικά στην Αστυνομία με δικηγόρο. Ισχυρίζεται ότι βρήκε το θύμα ακόμα ζωντανό και ότι άκουσε τα τελευταία λόγια της (γεγονός που θα αμφισβητηθεί, επειδή σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, η κοπέλα ήταν νεκρή μετά από μερικές μαχαιριές). Σύμφωνα με τον Καρλόττο, η νεαρή επανέλαβε την φράση "σου έχω δώσει τα πάντα". Ο ρόλος του ως μάρτυρας, παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε εθελοντικά, διήρκησε μόνο πέντε λεπτά. Οι αστυνομικοί πρώτα τον αντιμετωπίζουν ως τον βασικό ύποπτο, τέλος του προσάπτουν την κατηγορία για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και ανοίγουν γι' αυτόν διάπλατα οι πόρτες της φυλακής.
Στη φυλακή όπου θα παραμείνει εκεί αρχικά για ένα έτος, ο Καρλόττο θα αποφοιτήσει και θα λάβει μέρος στη συνέχεια στις πρώτες εξετάσεις του πτυχίου στις πολιτικές επιστήμες.
Στην πρώτη εκδίκαση της υπόθεσης (1977) αθωώνεται λόγω ανεπάρκειας αποδεικτικών στοιχείων από το Κακουργιοδικείο της Πάντοβας, και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή, αλλά καταδικάστηκε σε 18 χρόνια φυλάκισης (με την χορήγηση γενικών ελαφρυντικών περιστάσεων) από το Εφετείο της Βενετίας, με ποινή που επιβεβαιώνεται από το Ακυρωτικό Δικαστήριο, το 1982.
Θυελλώδης ήταν επίσης μια υπόθεση δίωξής του, συνδεδεμένης με τις πολιτικές του πεποιθήσεις, εξαιτίας της ένταξής του στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά κατά τη διάρκεια των μολυβένιων χρόνων και της αστικής καταγωγής του θύματος.
Η απόφαση της αποκατάστασης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 29 Ιανουαρίου του 2004, περισσότερα από έντεκα χρόνια μετά την τελευταία καταδίκη, ο Μάσσιμο Καρλόττο κέρδισε τελικά την αποκατάσταση από το Δικαστήριο του Κάλιαρι και ανέκτησε τα πλήρη αστικά και πολιτικά του δικαιώματα.
Συγγραφέας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μάσσιμο Καρλόττο ξεκίνησε τη λογοτεχνική του καριέρα, γράφοντας ιδιαίτερα μυθιστορήματα στο είδος νουάρ, με τον Φυγά (Il fuggiasco, 1995), μια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία για την εποχή που βρισκόταν φυγάς. Το βιβλίο έγινε ταινία το 2003, σε σκηνοθεσία Andrea Manni[11], με τον Daniele Liotti[12] ως Carlotto.
Ο πιο διάσημος χαρακτήρας του είναι ο Αλιγάτορας, με το ψευδώνυμο Marco Buratti, ένας εντελώς πρωτότυπος ιδιωτικός ντετέκτιβ.
Το 1998 δημοσίευσε το Le irregolari, το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα έρευνας στο οποίο αφηγείται τον εμφύλιο πόλεμο της Αργεντινής και την καταστολή της δεκαετίας του '70, κατά τη διάρκεια του λεγόμενου «βρώμικου πολέμου». Γνωρίζει και έχει πάρει συνέντευξη από την ιδρύτρια των Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου, Εστέλα Καρλότο, με την οποία αποδείχθηκε ότι ήταν συγγενής, και η οποία έψαχνε νέα για την κόρη και τον νεογέννητο εγγονό της, που ήταν μεταξύ των desaparecidos (αγνοουμένων).
Το 2001 κυκλοφόρησε το Arrivederci, amore ciao (το οποίο διασκευάστηκε στην ταινία The Goodbye Kiss[13] του Michele Soavi, 2005). Το 2004 δημοσίευσε το L'oscura immensità della morte ("Η σκοτεινή άβυσσος του θανάτου"), ένα ιδιαίτερα σκοτεινό και μηδενιστικό νουάρ με επίκεντρο το θέμα της εκδίκησης, το οποίο διασκευάστηκε στην Ινδική ταινία Badlapur.
Θεωρείται ο ανανεωτής του σύγχρονου ιταλικού νουάρ μυθιστορήματος. Μέχρι σήμερα έχει γράψει πάνω από είκοσι μυθιστορήματα και έχει δημοσιεύσει ισάριθμες συλλογές διηγημάτων. Τα βιβλία του - συνήθως αστυνομικά - έχουν έντονο πολιτικοκοινωνικό χρώμα και έχουν μεταφραστεί στη Γαλλία, τη Βουλγαρία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ελλάδα, την Ολλανδία, την Τσεχία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm1202191. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) BD Gest'. 13659. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000026878. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13207298q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 33849187.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Wayback Machine». web.archive.org. 19 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «'I'm not interested in the good guys winning'». the Guardian (στα Αγγλικά). 30 Ιανουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Andrea Manni». IMDb (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Daniele Liotti». IMDb (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Soavi, Michele (2006-02-24), Arrivederci amore, ciao, StudioUrania, Rai Cinema, Wild Bunch, https://www.imdb.com/title/tt0325011/, ανακτήθηκε στις 2022-12-19
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Massimo Carlotto στο Wikimedia Commons