Μάστερς (Σνούκερ)
Άθλημα | Σνούκερ |
---|---|
Εναρκτήρια σεζόν | 1975 |
Χώρα | Αγγλία |
Τόπος διεξαγωγής | Alexandra Palace (από το 2012), Λονδίνο |
Τελευταίος κάτοχος | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (8ος τίτλος) |
Περισ. κατακτήσεις | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (7 τίτλοι) |
Τηλεοπτική κάλυψη | BBC Eurosport |
Το Μάστερς είναι ένα τουρνουά σνούκερ στο οποίο μετέχουν μόνο προσκεκλημένοι παίκτες. Σε αντίθεση με τα περισσότερα τουρνουά σνούκερ που μετέχουν όσοι παίκτες βρίσκονται στην παγκόσμια λίστα κατάταξης, το Μάστερς είναι μια «κλειστή» διοργάνωση που μετέχουν μόνο οι 16 καλύτεροι παίκτες σύμφωνα με την παγκόσμια κατάταξη[1].
Το Μάστερς είναι η δεύτερη παλαιότερη διοργάνωση μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Διεξάγεται ανελλιπώς από το 1975 και μαζί με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το Πρωτάθλημα Ηνωμένου Βασιλείου, αποτελούν την τριάδα των μεγαλύτερων τουρνουά που ονομάζεται Triple Crown (Τριπλ Κράουν)[2]. Θεωρείται το δεύτερο σημαντικότερο τουρνουά στο σνούκερ πίσω από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα παρά το γεγονός ότι συμμετέχουν μόνο παίκτες με πρόσκληση και συγκεκριμένα οι 16 στην παγκόσμια κατάταξη. Το γεγονός ότι συμμετέχουν οι 16 παίκτες με την υψηλότερη θέση στην κατάταξη, καθιστά το Μάστερς ένα από τα δυσκολότερα τουρνουά για να κερδίσει κάποιος (μαζί με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα) εξαιτίας της παρουσίας των «ελίτ» παικτών του κόσμου.
Από το 1975 μέχρι και το 1980 μετείχαν οι 10 παίκτες με την υψηλότερη θέση στην κατάταξη. Το 1981 ο αριθμός αυξήθηκε στους 12 και συνέχεια στους 16 (1983-σήμερα). Το 2016, το τρόπαιο ονομάστηκε Πολ Χάντερ Τρόφι (Paul Hunter Trophy) προς τιμήν του τρεις φορές νικητή Πολ Χάντερ ο οποίος έφυγε από την ζωή το 2006 σε ηλικία 27 ετών[3]. Ο νεότερος νικητής στην ιστορία είναι ο Ρόνι Ο'Σάλιβαν το 1995 σε ηλικία 19 ετών και 69 ημερών. Ο γηραιότερος νικητής είναι ο Στιούαρτ Μπίνγκχαμ που κέρδισε το τρόπαιο το 2020 σε ηλικία 43 ετών και 243 ημερών.
Από το 1975 όλα τα Μάστερς διεξάγονται στο Λονδίνο με εξαίρεση την σεζόν του 2021 που διεξήχθη κεκλεισμένων θυρών στην πόλη Μίλτον Κινς λόγω του COVID-19.
Οι τελικοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Νικητής | Φιναλίστ | Τελικό Αποτέλεσμα | Χώρος διεξαγωγής |
---|---|---|---|---|
1975 | Τζον Σπένσερ | Ρέι Ρίρντον | 9–8 | West Centre Hotel, Λονδίνο |
1976 | Ρέι Ρίρντον | Γκρέιχαμ Μάιλς | 7–3 | New London Theatre, |
1977 | Νταγκ Μόνττζοι | Ρέι Ρίρντον (2) | 7–6 | |
1978 | Άλεξ Χίγκινς | Κλιφ Θόρνμπερν | 7–5 | |
1979 | Πέρι Μανς | Άλεξ Χίγκινς | 8–4 | Wembley Conference Centre, |
1980 | Τέρι Γκρίφιθς | Άλεξ Χίγκινς (2) | 9–5 | |
1981 | Άλεξ Χίγκινς (2) | Τέρι Γκρίφιθς | 9–6 | |
1982 | Στηβ Ντέιβις | Τέρι Γκρίφιθς (2) | 9–5 | |
1983 | Κλιφ Θόρνμπερν | Ρέι Ρίρντον (3) | 9–7 | |
1984 | Τζίμι Ουάιτ | Τέρι Γκρίφιθς (3) | 9–5 | |
1985 | Κλιφ Θόρνμπερν (2) | Νταγκ Μόνττζοι | 9–6 | |
1986 | Κλιφ Θόρνμπερν (3) | Τζίμι Ουάιτ | 9–5 | |
1987 | Ντένις Τέιλορ | Άλεξ Χίγκινς (3) | 9–8 | |
1988 | Στηβ Ντέιβις (2) | Μάικ Χάλετ | 9–0 | |
1989 | Στήβεν Χέντρυ | Τζον Πάροτ | 9–6 | |
1990 | Στήβεν Χέντρυ (2) | Τζον Πάροτ (2) | 9–4 | |
1991 | Στήβεν Χέντρυ (3) | Μάικ Χάλετ (2) | 9–8 | |
1992 | Στήβεν Χέντρυ (4) | Τζον Πάροτ (3) | 9–4 | |
1993 | Στήβεν Χέντρυ (5) | Τζέιμς Ουάττανα | 9–5 | |
1994 | Άλαν ΜακΜάνους | Στήβεν Χέντρυ | 9–8 | |
1995 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν | Τζον Χίγκινς | 9–3 | |
1996 | Στήβεν Χέντρυ (6) | Ρόνι Ο'Σάλιβαν | 10–5 | |
1997 | Στηβ Ντέιβις (3) | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (2) | 10–8 | |
1998 | Μαρκ Ουίλιαμς | Στήβεν Χέντρυ (2) | 10–9 | |
1999 | Τζον Χίγκινς | Κεν Ντόχερτυ | 10–8 | |
2000 | Μάθιου Στήβενς | Κεν Ντόχερτυ (2) | 10–8 | |
2001 | Πολ Χάντερ | Φέργκαλ Ο' Μπράιεν | 10–9 | |
2002 | Πολ Χάντερ (2) | Μαρκ Ουίλιαμς | 10–9 | |
2003 | Μαρκ Ουίλιαμς (2) | Στήβεν Χέντρυ (3) | 10–4 | |
2004 | Πολ Χάντερ (3) | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (3) | 10–9 | |
2005 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (2) | Τζον Χίγκινς (2) | 10–3 | |
2006 | Τζον Χίγκινς (2) | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (4) | 10–9 | |
2007 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (3) | Ντινγκ Τζουνχούι | 10–3 | Wembley Arena, |
2008 | Μαρκ Σέλμπι | Στήβεν Λι | 10–3 | |
2009 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (4) | Μαρκ Σέλμπι | 10–8 | |
2010 | Μαρκ Σέλμπι (2) | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (5) | 10–9 | |
2011 | Ντινγκ Τζουνχούι | Μάρκο Φου | 10–4 | |
2012 | Νιλ Ρόμπερτσον | Σον Μέρφι | 10–6 | Alexandra Palace, |
2013 | Μαρκ Σέλμπι (3) | Νιλ Ρόμπερτσον | 10–6 | |
2014 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (5) | Μαρκ Σέλμπι (2) | 10–4 | |
2015 | Σον Μέρφι | Νιλ Ρόμπερτσον (2) | 10–2 | |
2016 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (6) | Μπάρι Χόκινς | 10–1 | |
2017 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (7) | Τζο Πέρι | 10–7 | |
2018 | Μαρκ Άλλεν | Κάιρεν Ουίλσον | 10–7 | |
2019 | Τζαντ Τραμπ | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (6) | 10–4 | |
2020 | Στιούαρτ Μπίνγκχαμ | Αλίστερ Κάρτερ | 10–8 | |
2021 | Γιαν Μπινγκτάο | Τζον Χίγκινς (3) | 10–8 | Marshall Arena, Milton Keynes |
2022 | Νιλ Ρόμπερτσον (2) | Μπάρι Χόκινς (2) | 10–4 | Alexandra Palace, Λονδίνο |
2023 | Τζαντ Τραμπ (2) | Μαρκ Ουίλιαμς (2) | 10–8 | |
2024 | Ρόνι Ο'Σάλιβαν (8) | Αλίστερ Κάρτερ | 10–7 | Alexandra Palace, Λονδίνο |
Συγκεντρωτικός πίνακας νικητών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα παίκτη | Νικητής | Φιναλίστ | Τελικοί |
---|---|---|---|
Ρόνι Ο'Σάλιβαν | 8 | 6 | 14 |
Στήβεν Χέντρυ | 6 | 3 | 9 |
Μαρκ Σέλμπι | 3 | 2 | 5 |
Κλιφ Θόρνμπερν | 3 | 1 | 4 |
Στηβ Ντέιβις | 3 | 0 | 3 |
Πολ Χάντερ | 3 | 0 | 3 |
Άλεξ Χίγκινς | 2 | 3 | 5 |
Τζον Χίγκινς | 2 | 3 | 5 |
Νιλ Ρόμπερτσον | 2 | 2 | 4 |
Μαρκ Ουίλιαμς | 2 | 2 | 4 |
Τζαντ Τραμπ | 2 | 0 | 2 |
Ρέι Ρίρντον | 1 | 3 | 4 |
Τέρι Γκρίφιθς | 1 | 3 | 4 |
Νταγκ Μόνττζοι | 1 | 1 | 2 |
Τζίμι Ουάιτ | 1 | 1 | 2 |
Ντινγκ Τζουνχούι | 1 | 1 | 2 |
Σον Μέρφι | 1 | 1 | 2 |
Τζον Σπένσερ | 1 | 0 | 1 |
Πέρι Μανς | 1 | 0 | 1 |
Ντένις Τέιλορ | 1 | 0 | 1 |
Άλαν ΜακΜάνους | 1 | 0 | 1 |
Μάθιου Στήβενς | 1 | 0 | 1 |
Μαρκ Άλλεν | 1 | 0 | 1 |
Στιούαρτ Μπίνγκχαμ | 1 | 0 | 1 |
Γιαν Μπινγκτάο | 1 | 0 | 1 |
Τζον Πάροτ | 0 | 3 | 3 |
Μάικ Χάλετ | 0 | 2 | 2 |
Κεν Ντόχερτυ | 0 | 2 | 2 |
Μπάρι Χόκινς | 0 | 2 | 2 |
Γκρέιχαμ Μάιλς | 0 | 1 | 1 |
Τζέιμς Ουάττανα | 0 | 1 | 1 |
Φέργκαλ Ο' Μπράιεν | 0 | 1 | 1 |
Στήβεν Λι | 0 | 1 | 1 |
Μάρκο Φου | 0 | 1 | 1 |
Τζο Πέρι | 0 | 1 | 1 |
Κάιρεν Ουίλσον | 0 | 1 | 1 |
Αλίστερ Κάρτερ | 0 | 1 | 1 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Ding to face Murphy at Masters» (στα αγγλικά). BBC Sport. https://www.bbc.com/sport/snooker/25292572. Ανακτήθηκε στις 2022-01-14.
- ↑ «Selby eyes snooker's Triple Crown» (στα αγγλικά). BBC Sport. https://www.bbc.com/sport/snooker/21124664. Ανακτήθηκε στις 2022-01-14.
- ↑ «Masters trophy renamed to honour Hunter» (στα αγγλικά). BBC Sport. https://www.bbc.com/sport/snooker/36095079. Ανακτήθηκε στις 2022-01-14.