Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάχη στον Άγιο Βασίλειο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη στον Άγιο Βασίλειο
Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949
Χρονολογία21 Ιανουαρίου 1949
ΤόποςΆγιο Βασίλειος
ΈκβασηΣυντριπτική ήττα για τον ΔΣΕ
Αντιμαχόμενοι
τμήματα της 55ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ
Γ' & Δ' Μοίρα Καταδρομών του Εθνικού Στρατού
Ηγετικά πρόσωπα
  • Πολιτικός επίτροπος της 55ης ταξιαρχίας Δημήτρης Κόττης  
  • ταγματάρχης Αλέκος Τσουκόπουλος
  • Πολιτικός επίτροπος του 1ου τάγματος Πάνος Κοντογιάννης
  • Λοχαγός Δημήτριος Κουτρουλάκης  
  • Λοχαγός Παπανικολάου Θανάσης  
  • Λοχαγός Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (Μπελάς)
  • Παρασκευή Πρεκεζέ
  • Αντισυνταγματάρχης Κωνσταντίνος Λουµάκης
  • Ταγματάρχης Παντελής Παπαθανασίου
  • Ταγματάρχης Μενελάος Ψαράκης
Δυνάμεις
περίπου 1200 καταδρομείς
Απώλειες
65 εως 74 νεκροί , 50 εώς 60 αιχμάλωτοι, απώλειες όπλων και πυρομαχικών
6 νεκρούς και 15 τραυματίες

Η Μάχη στον Άγιο Βασίλειο ήταν μια μάχη του Ελληνικού Εμφυλίου η οποία κατέληξε στην εμφατική νίκη του Ελληνικού Στρατού απέναντι στις δυνάμεις του ΔΣΕ Πελοποννήσου. Η μάχη ήταν κομβικής σημασίας, καθώς οδήγησε στην διάλυση του ΔΣΠ

Στη Πελοποννήσο, οι δυνάμεις του Εθνικού Στρατού είχαν ξεκινήσει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχαν περίπου 25000 στρατιώτες, ενώ ο ΔΣΠ έφθασε στη μεγαλύτερή του ακμή τους 3000 μαχητές τελείως ξεκομμένος από τις δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) της κεντρικής Ελλάδας[1]. Μετά από την σχετική αποτυχία μιας επιχείρησης του ΔΣΕ στην περιοχή του Λεωνιδίου οι δυνάμεις του κατέφυγαν για ξεκούραση στον Άγιο Βασίλειο χωριό με σημαντική αριστερή συμμετοχή[2].

Ενώ υπήρξε προειδοποιητικό μήνυμα από τη διοίκηση της 55ής ταξιαρχίας του ΔΣΕ ότι περίπου 1200 στρατιώτες αναχώρησαν από το χωριό Βαμβακού προς άγνωστη κατεύθυνση τα μέλη των ΛΟΚ κατάφεραν οχυρωθούν στην ίδια περιοχή περιμένοντας το πρωί ώστε να εκδηλώσουν την αιφνιδιαστική επίθεση τους[3]. Η επικράτηση τους έναντι στο 1ο τάγμα της 55ης ταξιαρχίας ήταν πλήρης, ενώ οι απώλειες του Δημοκρατικού στρατού σε στελέχη και μαχητές ήταν πολύ μεγάλες.

Μετά την μάχη ο διοικητής του 1ου τάγματος του ΔΣΠ Αλέκος Τσουκόπουλος πέρασε από στρατοδικείο και εκτελέστηκε ως υπεύθυνος για βαριά αμέλεια ενώ ο Πάνος Κοντογιάννης πολιτικός επίτροπος του ίδιου τάγματος καταδικάστηκε σε θάνατο με αναστολή[4]. Μετά την συγκεκριμένη μάχη, το ηθικό των μαχητών του ΔΣΠ έπεσε κατακόρυφα, και δεν ξαναυπήρξε άλλη μεγάλης έκτασης μάχη μέχρι την ολοκληρωτική διάλυση του ΔΣΠ[5].

  1. Η τελική αναμέτρηση, άνοιξη καλοκαίρι 1949 Πολυμέρης Βόγλης- Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949 ΤΑ ΝΕΑ ιστορία 2010, σελ 152
  2. Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1946-1949 τόμος 2, εκδόσεις Βιβλιόραμα, σελ 318
  3. Αδικαίωτη θυσία Αλέκος Τσουκόπουλος: Οι σύντροφοί του, η εποχή τους: Αλβανία - ΕΛΑΣ - Δημοκρατικός Στρατός Νίκος Μαραγκός Αλφειός, 2002 σελ 171
  4. ΓΙΑΝΝΗ ΛΕΩΝ. ΛΕΦΑ Δ. Φ., Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ (Δημιουργία - Ανάπτυξη - Ήττα), Εκδόσεις Αλφειός, Αθήνα 1998, σελ. 54-5
  5. Σόλωνας Γρηγοριάδης, Τα φοβερά ντοκουμέντα: Ο εμφύλιος 1946-1949, Β', Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2010 σελ 58-9